Uit: De Volkskrant, 16-01-2010, column door Bas Haring

Wat is nou precies genoeg diversiteit?

Het thema van de cultuurdiversiteit  laat me niet los - in het jaar van de cultuurdiversiteit . ...
    We stellen cultuurdiversiteit  op prijs. Ik moet niet denken aan een wereld met maar een stuk of tien soorten levende wezens: mensen, koeien, gras, bananen, rijst. citroenen, eenden en drie soorten insecten. Los van het feit dat deze wereld niet zou kunnen bestaan - zonder schimmels en bacteriën zou het leven meteen verdwijnen - is, het een saaie wereld. Als een bibliotheek met maar een soort boek. Duizenden keren De Cock en de dartele weduwe van Appie Baantjer. Dat is geen pretje. Zelfs een bibliotheek met alle verschillende Baantjers is dat niet - er zijn zeventig Baantjers. Blijkbaar stellen we een zekere verscheidenheid op prijs.
Net als met eten. Ik zou niet een week hetzelfde willen eten. ...
    Hoe bepalen we diversiteit? Hoe bepaal je dat een bibliotheek met louter Appie Baantjers minder divers is dan een bibliotheek met reisboeken, detectives en encyclopedieën? En hoeveel diversiteit is voldoende? Een bibliotheek met kopieën van hetzelfde boek is niet divers. Maar verander in al die kopieën hier en daar een woord en er verschijnt al wat diversiteit. ... Nog meer en het wordt uiteindelijk diverser dan een echte bieb. Die is weliswaar divers, maar zo divers toch ook weer niet. Kasten vol met op elkaar lijkende romans en boeken over tuinieren. Van de miljoenen, miljoenen, miljoenen boeken die geschreven hadden kunnen word en, staat er maar een handjevol in de bieb.
    De meest diverse bibliotheek is er een met random-boeken. Willekeurige titels, een willekeurig aantal pagina's en willekeurige woorden. Dfa regbork fook wawduuz zonder auteur, en ruim 400 pagina's. Geen boek lijkt op het andere. Een eindeloze diversiteit. Maar op de een of andere manier ook saai. Net als de bibliotheek zonder diversiteit.
    Geen diversiteit is niet goed. Dat vinden we niet mooi. Alle diversiteit is ook niet goed. Ergens ertussenin. Precies genoeg diversiteit. Maar wat is genoeg? Een bibliotheek heeft precies genoeg diversiteit. Niet te veel. En niet te weinig. ...

Red.:   Hoe kan dat nou: iemands uit de intellectuele elite die genuanceerd praat over culturele diversiteit, waar er eigenlijk nog geen vertegenwoordiger uit die groep zich ooit als zodanig heeft uitgelaten ...
   Het oplossing van dit raadsel is simpel: de redactie van de website heeft drie keer de term "cultuurdiversiteit" ingevuld waar "biodiversiteit" stond.
    Want over biodiversiteit kan je als intellectueel wel genuanceerd denken, praten en schrijven.
    Alleen verbiedt de politieke correctheid en het multiculturalisme om dat te doen over culturele diversiteit. Terwijl je daarvoor op zijn minst dezelfde overwegingen kan maken. Zoals Bas Haring wel kan over biodiversiteit:

Oftewel: Hoe zit dat met de Nederlandse (Europese) maatschappij? Heeft die ook precies voldoende diversiteit? Zodat een afname daarvan niet leuk is? Of misschien juist te weinig? Zodat we meer diversiteit zouden moeten realiseren? Of misschien juist te veel? En is het goed dat de culturele diversiteit wat afneemt?
    Dat laatste is volstrekt vloeken in de kerk.

Naar Kosmopolitisme , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .