Bronnen bij Competitie en samenwerking: creolen

Onderstaand bronnen die uitspraken doen of informatie verschaffen over de wijze van samenwerking binnen de creoolse cultuur - het eerste artikel vergelijkt de ontwikkeling van Aruba, meer Indiaans en blank met die van Curaçao, meer creools en gekleurd (ter wille van de logische lijn zijn de stukken citaat niet in de volgorde van het origineel) (de Volkskrant, 15-12-2004):
  Het succes van Aruba

Beide hadden in 1986 een vrijwel identieke economische uitgangspositie. Door de sluiting van de olieraffinaderijen op Aruba (Lago) en Curaçao (Shell), tot dan de motoren van de locale economieën, stond plotseling een fiks deel van de beroepsbevolking op straat. Concentreerde Curaçao zich met name op de offshore sector als nieuwe bron van inkomsten, Aruba omarmde het toerisme.   …
    De explosieve groei sinds 1986 van het toerisme heeft het eiland in korte tijd veranderd in een koninkrijksdeel met amper werkloosheid, een stabiel politiek klimaat en een toenemende welvaart.…
    Meer dan 720 duizend bezoekers worden verwacht. Telde het eiland in 1986 slechts tweeduizend hotelkamers, nu zijn het er zo'n zevenduizend. Ter vergelijking: het veel grotere Curaçao heeft zo'n drieduizend kamers. …
    De vraag is echter of Curaçao nu ook zo'n succes zou hebben als het zich actief op het toerisme stort. Wandel door het van belastingvrije winkels vergeven Oranjestad, en de Arubanen, nazaten van Indianen en Nederlandse kolonisten, zal die vraag resoluut met nee beantwoorden.
       Het stereotype beeld van Curaçaoënaars, de afstammelingen van slaven, is na achttien jaar status aparte nog altijd niet uitgebannen op Aruba. Het is het beeld van de hautaine, luie en onvriendelijke eilandbewoner. 'Met hun instelling zouden ze dit alles nooit voor elkaar hebben gekregen', gebaart automonteur Rudy (37) die met zijn gezin in de Haven straat wandelt. 'Nooit. Wie zorgt voor de overlast in de Hollandse steden? Wie zijn die bolletjesslikkers?'
       Malmberg, eigenaar van de grootste tourorganisatie op het eiland, De Palm Tours: 'Arubanen staan erom bekend dat ze de koppen bij elkaar steken als ze voor een uitdaging staan. Ook als we het niet met elkaar eens zijn. De ruwe grondstoffen, mooie stranden en vriendelijke mensen hadden we al in 1986. Het kwam er alleen op aan de handen uit de mouwen te steken. Curaçao is een andere samenleving. De onderlinge wedijver is er veel groter. Hier schelden we elkaar de huid vol, maar naar buiten toe zijn we een team. Saamhorigheid vinden Arubanen heel belangrijk. …
    Toerismedirecteur Jansen: 'We hebben een heel andere geschiedenis dan Curaçao. Aruba heeft geen slavernij meegemaakt. Dat is van invloed op je houding. Ik voel me gelijk aan de Amerikaan of Europeaan die als toerist naar ons eiland komt.'
       Als iemand zou kunnen weten waarom het zo mis is gegaan met Curaçao, dan is het oud-minister van Financiën van de Antillen, en ex-eilandbestuurder en gezaghebber ('burgemeester') van Aruba: Henriquez. De helft van zijn leven bracht hij door op Curaçao, waar hij onder meer de grootste bank, Maduro, leidde. Henriquez: 'Curaçao is vergeleken met Aruba erg verpolitiekt. Beslissingen worden genomen op basis van politieke belangen en niet zozeer op basis van het landsbelang. Als het gaat om het gezamenlijke belang, komen dingen niet altijd van de grond.'

Maar je kan ook gewoon naar Afrika kijken ...

Het tweede artikel gaat over  Los Angeles als multiculturele stad (de Volkskrant,11-12-2004):
  Ieder zijn eigen Los Angeles

…  Voormalig drugsdealer Tony Mohammad maakte er kennis met de koran. Nu is hij een vooraanstaand zwarte moslimleider van de controversiële Nation of Islam. Hij leidt de gelovigen in de achttien staten westelijk van de Mississippi. …
    'Wij Afro-Amerikanen moeten onze eigen banken en bedrijven oprichten. Dat moeten we afkijken van Chinatown en Koreatown. Daar helpt men elkaar met baantjes, krediet, en een bedrijfspand. Ik hoop dat zwarten eenzelfde trots en gemeenschapszin ontwikkelen. We zijn toe aan een zwarte renaissance.'
    Neem deze Starbucks-vestiging van Magic Johnson, zegt Mohammad, wijzend op een muurfoto waar voormalige NBA-topspeler [basketbal, red.] een kop koffie vasthoudt. 'Deze Starbucks is niet echt van hem. Hij is franchisehouder en krijgt dus maar de helft van de winst. Waarom doet hij het niet helemaal zelf? Omdat dat nu net de tragiek is van de Afro-Amerikanen: alleen als een blanke ons helpt, kunnen we het maken. Alle goede zwarte atleten hebben hun succes te danken aan een blanke manager.'
    Probleem is dat de zwarten elkaar nooit hebben vertrouwd, analyseert de islamitische leider. Hij voert het terug op de slavernij. 'Het geweld tussen de zwarten onderling komt daar ook uit voort. Als een slaaf wilde ontsnappen, werd hij aangegeven door de ander slaven die straf vreesden voor de vlucht van een van hen.'

In beide bovengenoemde gevallen wordt de gebrekkige samenwerking binnen zwarte bevolkingsgroepen gecorreleerd aan een voorgeschiedenis van slavernij. Er zijn aanwijzingen dat dit maar gedeeltelijk juist is: Naar Suriname zijn creoolse en Indiasche groepen gesleept. De onderlinge samenwerking binnen de huidige Surinaamse Indiasche gemeenschap is echter aanzienlijk groter dan binnen de creoolse. Een andere aanwijzing ligt op het continent van oorsprong zelf. In Afrika kan men vele slechte verschijnselen waarnemen, waaronder de vele wrede heersers. Dit is de voortzetting van een historisch gebeuren, waarin Afrika geregeerd door absolute koninkrijken waarin de heerser almachtig was over zijn onderdanen. Mensen als Idi Amin, keizer Bokassa en president Moboetoe zijn gewoon voortzettingen van die historische cultuur uitleg of detail .


Naar Competitie en samenwerking , site home ·.

15 dec.2004