Bronnen bij Sociologische begrippen: allochtonen, erkenning
Het moet toegegeven worden: na vele decennia strijd tegen de
politieke-correctheid en de multiculturalisten, lijkt er, door vooral de de
hardnekkige weerstand van de allochtonen tegen het overnemen van wat meer
Nederlandse beschaving, enige beweging te zitten in de versteende ideologische
hersenen. Natuurlijk slechts met zeer omfloerste termen begint men toch steeds
meer afdwingende maatregelen voor te stellen. In eerst instantie natuurlijk
richting Nederlanders, maar nu ook tezamen met verplichtingen richting
allochtonen. Hier is de meest recente versie van een voorstel dat al enige tijd
in de markt speelt: (de Volkskrant, 14-02-2014, door Jarl van der Ploeg):
Niets aan de hand, toch ... We zijn toch
allemaal Nederlanders, wordt er in alle soortgelijke situaties geroepen.
Maar stiekem weet men natuurlijk wel beter. Het zijn niet
allemaal Nederlanders, want:
Want tot de definiërende eigenschappen van ":Nederlander zijn" hoort in ieder
geval: "Je kind in het Nederland opvoeden". Die zwarte kinderen met de
taalachterstanden zijn geen Nederlanders.
Maar goed, taal kan je het best op straat oppikken, willen ze
ook meestal zeggen. Maar taal blijkt niet het enig argument:
De zwarte kinderen, de allochtone kinderen, spreken dus niet alleen de taal
niet, ze zijn ook nog zwakker. Waarin staat er niet bij, dus dat zal wel van
alles zijn. De Volkskrant is het er
natuurlijk van harte mee eens, want het is een stiekeme poging om de
"zielige zwarte kindertjes" te helpen, en zetten het bericht pontificaal op
de voorpagina. En wijdden er dit commentaar aan (de Volkskrant, 15-02-2014, hoofdredactioneel commentaar, door
Ariejan Korteweg):
So what? Of met het oud-Rotterdamse
gezegde "Als er honderd in de Maas springen, spring er toch ook niet
achteraan...". Of meer wetenschappelijk geformuleerd: dit argument is een Ad
populum
.
Mooi zo. Dan is er niets nodig, want zoals al blijkt uit het eerste artikel: dat
is er hier ook in wat andere vormen. Die witte crèches en zwarte
peuterdagverblijven
Volgende reden:
Kan je nog onschuldig uitleggen: het gaat over jonger ene oudere kinderen. Maar
verderop:
Ahhhh, taal- en leerachterstanden ...
Taal en leerachterstanden na vijftig jaar. die taal en
leerachterstanden verdwijnen dus kennelijk niet zomaar. Die taal- en
leerachterstanden zijn dus op zijn minst sterk cultureel bepaald.
En nu gaan we onderzoeken of die taal- en leerachterstanden
niet ook nog genetisch bepaald zijn.
Uitslag over vijftig jaar.
Meer aanwijzingen in die richting hier
.
Naar Sociologische krachten, allochtonen
, of site home
.
|