Bronnen bij Sociologische begrippen: populismePopulisme is volgens meer formele definities het op niet-inhoudelijk gronden beroep doen op de meningen van de massa der burgers, dat laatste meestal beperkt tot het lageropgeleide deel ervan.In het nieuwe praktische gebruik is de werkelijke betekenis meestal helemaal anders. Het is geworden een term gebruikt door de elite, de hogeropgeleiden, de media enzovoort om standpunten van de lager opgeleiden, ook als die inhoudelijk zijn, af te doen als emoties. Zo wordt het ruime meerderheidsstandpunt van de lageropgeleiden tegen de Europese Unie in zijn huidige vorm afgedaan als "populisme", terwijl het doodgewoon een kwestie van belangen is. Waarin de hogeropgeleiden belang hebben bij meer Europa, en de lageropgeleiden bij minder Europa - waarvoor slechts één factor voldoende is: Europa leidt tot meer immigratie van goedkope, laagopgeleide arbeidskrachten. Hier voorbeelden van dit gebruik (de Volkskrant, 24-11-2012, door Peter Giesen):
Ach jee, volgens deze mensen: socioloog Elchardus en historicus/journalist Giesen, is de mening dat de mening van een lager en een hongeropgeleide evenveel waard zijn een 'gevoel'. Oftewel: zij vinden dat de mening.van een lageropgeleide minder waard dan die van een hogeropgeleide. Natuurlijk is het in werkelijkheid zo dat alle meningen evenveel waard zijn. Van wie die ook komt. Want er is maar één enkel criterium voor de waarde van een mening: klopt het met de werkelijkheid. En bij dat criterium komt op geen enkele manier de persoon die hem uitspreekt kijken. Om precies te zijn: als die meningen een factor van gezond verstand vereisen, dan zijn er argumenten om meer waarde te hechten aan de mening van de lageropgeleide, daar het voor een objectieve waarnemer volkomen duidelijk is dat de hogeropgeleide ernstig gehandicapt wordt door de geesteskwaal van intellectuele neuroticisme 
. Tot uitdrukking komend in sterk ideologisch denken en haar bijbehorende
afwijkingen
. Waarvan het voorgaande een uitstekend voorbeeld is.En deze mensen beschuldigen de lageropgeleiden van populisme, enkel en alleen omdat ze een andere mening hebben dan henzelf, hogeropgeleiden. Het is inderdaad gestoord. Een van de sterkste oorzaken van het gestoorde intellectuele denken is politieke-correctheid en nog erger multiculturalisme. Hier een voorbeeld (de Volkskrant, 24-11-2012, door Martijn de Koning):
Inderdaad. Zo is ook het algemeen bekend dat vrouwen niet moorden door te schieten, maar door gifmengen. En het messentrekken is dus in Nederland geïntroduceerd door de allochtonen . Een
ontkenning daarvan is gestoord. Dat is "De maan is van groene kaas". De
uitspraak van Fortuyn was volkomen reëel. En zou door de lageropgeleide
tweederde van Nederland vrijwel unaniem ondersteund worden, omdat het
doodgewoon de waarheid is. En door de bovenste derde vrijwel unaniem
weersproken, omdat het in strijd is met de mooie grote bloemetjeswereld van
het multiculturalisme.Hetgeen allemaal tot uitdrukking komt dit:
'Cultuurdenken' is het idee dat er verschillende en ongelijkwaardige culturen zijn. Natuurlijk ook bijzonder fout. Populisme. Een paar Marokkanen hebben een grensrechter doodgeschopt en Geert Wilders heeft getweet dat er een Marokkanenprobleem is. Een bijzonder open deur voor iedereen die iets aan werkelijkheid doet, want voor ze 25 zijn is 65 procent in aanraking geweest met de politie, en zijn ze vijf tot zes keer zo crimineel als het gemiddelde. Half-creools columnist Johan Fretz (afkomst relevant in verband met de etnische component in het volgende) stikt zowat van verontwaardiging (de Volkskrant, 11-12-2012, column door Johan Fretz, schrijver en cabaretier):
Dus de regering zou iets moeten aanpakken om Geert Wilders de wind uit de zeilen te nemen, luidt dit laatste betoog. Maar wat het dan is dat aangepakt moet worden, komt verder nergens ter sprake. En dat andere mensen vinden dat dat niet-benoemde aangepakt moet worden, is dus populisme. Gestoorder kan het denken nauwelijks worden ... Waaruit dus een regel gedestilleerd kan worden: als de term "populisme" valt, is het gestoorde denken nabij. Hier zo'n cognitief gestoorde 
(de Volkskrant, 21-03-2013, column door Wouter Bos, econoom en
politicoloog):
Diep tragisch natuurlijk voor de combinatie van gewetenloze graaiers en volks- en priincipe-verraders, en woord-verkrachters. Dus wat doe: je verkracht nog een woord:
De belangen van de lagerbetaalden, dat is populisme. En je herhaalt het woord nog een paar keer:
Waarop deze redactie een kort antwoord bedacht:
Om je zo ver van wat je beweert dat je principes zijn te bewegen, daarvoor moet je bijna cognitief-psychopaat
zijn.Een zeer populair gebruik van de term (de Volkskrant, 08-06-2013, van verslaggever Remco Meijer):
Oftewel: iedereen die kritiek heeft op de EU is een populist. Nog meer populisten (de Volkskrant, 25-06-2013, van correspondent Peter Giesen):
Oftewel: iedereen die het inkomen van bestuurders wil weten, is een populist. Soms verwordt de term tot een soort "stopwoord" (de Volkskrant, Vonk, 29-06-2013, door Peter de Waard is redacteur economie van de Volkskrant):
We zijn drie zinnen ver, en de score staat al op drie. En er volgt een twee-pagina artikel met een heleboel woorden, dat ingaat tegen iedereen die tegen bezuinigingen is. Met als voorbeelden, zonder die verder expliciet te noemen, de PVV en SP. Want dat zijn "de populisten". Hartstikke fout dus. En hebben andere mensen foute standpunten, dan zeg je dat ze een populistisch standpunt hebben. Natuurlijk bevat een artikel dat dit woordgebruik bevat, een sterk vertekend beeld van de werkelijkheid. Genoemd wordt niet het originele probleem: het begrotingstekort. En de oorzaak daarvan: de financiële en economische crisis, veroorzaakt door de speculerende rijken. Want zouden ook andere remedies langs moeten komen: belastingverhogingen. En verteld moet worden waarom dat niet een goed is, en dat kan niet zonder leugens. Kortom: ook hier geldt weer: waar de term "populisme" langskomt, is het elitarisme niet ver weg. Als bewijs dat de term nog zeer frequent gebruikt wordt, een voorbeeld van een van de meest gematigde (in het neoliberalisme) commentatoren van de Volkskrant (de Volkskrant, 14-10-2013, door Hans Wansink, redacteur van de Volkskrant):
Met een oproep om "iets aan het kiesstelsel te doen":
Natuurlijk om de invloed van de populistische partijen te beperken. Want wat is het grote gevaar van populisme ( De Volkskrant, 13-05-2014
En wat zijn die hervormingen ... (de Volkskrant, 12-05-2014, door Tom Eijsbouts, auteur van de bundel Rutte, onaardig, onwaardig en schaamteloos):
Alstublieft. En:
Men is al druk bezig met het inpikken van de Nederlandse pensioenfondsen. Naar Sociologische krachten 
, of site home
 ·.
|