Bronnen bij Sociologische begrippen: socialisten
Het is een natuurkundige wet dat je beweging alleen kunt waarnemen ten
opzichte van iets anders. Of in wat meer dagelijks taalgebruik: dat je
beweging alleen kan zien ten opzichte van iets dat zelf stilstaat. De
beweging van de sociaal-democraten als groep is het best waar te nemen aan
de hand van die oorspronkelijke sociaaal-democraten die niet bewogen hebben.
Hier zijn er twee (de citaten van de eerste bron staan niet in volgorde) (de Volkskrant, 28-12-2012, van verslaggever Peter de Waard
De reden waarom De Visser bekend is geworden.
Maar dit wist zelfs deze redactie niet:
Kortom: iemand die de dingen scherp zag. En als je de dingen scherp ziet,
dat wil zeggen: de werkelijkheid scherp ziet, veranderen je opvattingen niet
zo snel, want zo snel verandert de werkelijkheid niet. In ieder geval niet
zo snel als de sociaal-democraten veranderd zijn:
En dat is dus niet omdat Piet de Visser bewogen heeft.
En hetzelfde geldt voor de volgende
(de Volkskrant, 03-01-2013, column door Marcel van Dam):
In 2013 zit de PvdA in een coalitie samen met de
VVD, met beloftes van "eerlijk delen". Binnen een half jaar bleek dat
de gepensioneerden de zwaarste lasten krijgen. Deze regering bestaat uit
psychopate nationaal-antisocialisten, gesteund door een Joodse Raad van
sociaal-deomocraten: Samsom, Asscher, Plasterk en Spekman.
Marcel van Dam heeft bij alle voorheen sociaal-democraten een
bijzonder slechte naam, vanwege zijn voortdurende vasthouden aan de
oorspronkelijke ideeën van de sociaal-democratische beweging. Zijn woorden
woelen in een slecht geweten.
Nog een waarnemer van het verschijnsel (de Volkskrant, 01-02-2013, door Carel Brendel):
Carel Brendel heeft er een heel boek aan gewijd
- passend getiteld Het verraad van links (2007).
En omdat dit een klassen-verschijnsel is, is het natuurlijk niet beperkt
tot Nederland (de Volkskrant, 24-05-2013, van correspondent Rolf Bos):
SPD: de Duitse klassen-verraders.
En toen Margaret Thatcher eindelijk naar de hel ging,werd er
in op zijn minst de helft van de artikelen erop gewezen dat de erop volgende
sociaal-democraat, Tony Blair bijna net zo erg was. De Volkskrant (de Volkskrant, 09-04-2013, auteur onbekend (vermoedelijk redactie)):
Uit rechtse hoek (de Volkskrant, 10-04-2013, door Dirk-Jan van Baar
En uit linkse hoek (Volkskrant.nl, Opinie, 10-04-2013, Lara de Brito, freelance
journaliste en Fractievoorzitter GroenLinks Wageningen
Labour: klassenverraders. Nu, schrijvende mei
2013, zijn ze nog steeds voor het volstoppen van Engeland met allochtone en
andere immigranten, tegen alle belangen van de productieve klassen in.
Tjonge ... Ze geven het gewoon zelf toe (de Volkskrant, 23-06-2014, van verslaggever Raoul du Pré):
Een gore leugen, want men wil de indicering, de
compensatie voor inflatie, afschaffen, door dat een :"verhoging" te noemen
(het is een verhoging in centen maar een gelijk-blijven in koopkracht) en
die "verhoging' oftewel "niet-verlaging" moeilijk tot onmogelijk te maken.
Dit na de overheidsbijdrage met 3 miljard per jaar verlaagd te hebben.
En omdat ze weet dat ze liegt, begaat ze een fout:
Gevolgd natuurlijk door veel hoon van iedereen - behalve de neoliberalen die
bang zijn dat hun plannen in de openbaarheid en komen, en dus ook van de
Volkskrant:
Volkomen helder waar de Volkskrant staat: aan de kant van Klijnsma,
de neoliberalen
,
de graaiers, de Dickensianen
,
de ploerten
, de psychopaten
. De kant die de werkenden wil uitpersen en aan het eind van hun leven als
ze niet meer kunnen werken wil afschepen met een moestuintje.
In
Engeland doet zich een aardig geval voor: er heeft zich een socialistische
kandidaat gemeld voor de verkiezingen tot partijleider, en de man blijkt
populair bij de aanhang. Hier een bericht over de reactie van de
scoiaaldemocraten in partij (de Volkskrant, 19-08-2015, van correspondent Patrick
van
IJzendoorn; kop van de website):
En is de tweedeling in de maatschappij gstegen tot een niveau dat de
Dickensiaanse tijden benadert. Oftewel: het neoliberalisme regeerde. En nu
er een concurent is, worden de handschoenen en maskers afgeworpen:
En daaraan is geen woord gelogen. Vervolg 1 (de Volkskrant, 16-09-2015, rubriek De kwestie, door Peter de Waard):
Dat van die "ideologische
verschuiving" is natuurlijk onzin: gewone mensen stemmen niet op een
ideologie - dat is voor dwaze half-intellectuelen. Wat de gewone mensen
gemerkt hebben is dat sociaal-democratie niet werkt in het afstoppen van de
zelfverrijking:
En kiezen voor socialisten. Waarvoor de elite dit soort terminologie heeft:
Maar daar trappen de gewone mensen dus steeds minder in. Die 'marxistische
ideologie' is doodgewoon de constatering dat de rijken ploerten zijn. En dat
wordt voor iedereen zichtbaar steeds duidelijker. Vervolg 2 (de Volkskrant, 21-09-2015, column door
René Cuperus, cultuurhistoricus):
Juist. Social-democraten zijn neoliberale collaborateurs.
En de
totaal defintieve deconfiture. Aanleiding de Brexit. Er ontsaat een
scheiding der geesten binnen Labour tussen de crypto-neoliberale bestuurders
en de voor Brexit gestemd hebbende achterban, de laatste vertegenwoodigd
door de door haar verkozen leider: Jeremy Corbyn. Bericht nummer één (Volkskrant.nl, 26-06-2016, ANP, redactie):
Een leugen. Het zijn de bestuurders. De partijleden
hebben voor Corbyn en de Brexit gestemd:
Dat is dus de mening van de leite: in de EU blijven. De lageropgeleiden
kozen voor tweederde en meer voor een brexit. Er is slechts één kloof:
tussen de nu proteterende Labour-ebstuurders en de Labour-acherban.
Hilary Benn is een door de elite zeer grezen oorlogshetzer, die een
pleidooi heeft gehouden voor het bombaderen vsan Syrië, precies zoals de
verrader Tony Blair dat heeft gedaan voor Irak. Bericht nummer twee (de Volkskrant, 27-06-2016, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
De ene elitarist citeert een andere elitarist.
Natuurlijk is het vele waarschijnlijker dat die Benn Corbyn heeft gebeld, want
de boodschap was om hegt vertrouwen in Corbyn op te zeggen. Waarop Corbyn alleen
kon reageren door hem te ontslaan. Natuurlijk.
Een leugen: de kritiek kwam vooral uit de elite en de elite-media.
Twee aperte leugens: al die kiezers die nu Brexit hebben gestemd, gaan weer
doodgewoon Labour stemmen.
De ene vijand van de gewone burgers citeert een andere vijand van de gewone
burgers. Bericht nummer drie (de Volkskrant, 29-06-2016, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
Vervalsing: in het overgrote deel
van het land heeft tweederde van Labour voor Brexit gestemd, met in sommige
delen wat minder.
Oftewel: de elite binnen Labour is een opstand begonnen tegen de achterban.
Oh ja (helemaal ana het einde als niemand meer leest):
Oftewel: bij Labour komt nu naar buiten wat in de PvdA ook altijd zo was
maar nooit ruw naar buiten is gekomen: de leiders zijn lid van de elite
geworden. De leiders zijn verraders van de zaak van de gewone burgers geworden.
Wat iedereen met een onafhankelijke blik kan waarnemen (Joop.nl, 29-06-2016, door Bram Ieven - Filosoof en literatuurwetenschapper,
):
Gewoon
opgeschreven wat er gebeurd is. Alle afwijkingen ervan zijn leugens van de
elite.
Volkomen overbodig kiest de Volkskrant ook nog eens expliciet
partij (de Volkskrant, 30-06-2016, hoofdredactioneel commentaar, door Hans
Wansink):
Die tussentitel was de kop van de webversie. Er volgen een reeks drogargumenten
ter ondersteuning:
Een leugen. Het verschil in beleid is de reden voor het opzeggen van
vertrouwen.
Onzin: de neoliberalen in Labour zijn niet te handhaven.
Onzin: door op te stappen stort Corbyn de partij in een chaos.
Door op te stappen is een splitsing van Labour is niet denkbeeldig.
De neoliberalen in Labour zijn geen geloofwaardig alternatief voor de
neoliberalen in de Conservatieven.
Migranten en jonge professionals zijn neoliberaal en voor meer immigratie.
Corbyn heeft de Labour-leden verenigd in dat hij met overgrote meerderheid
is gekozen. De neoliberale kandidaten ruimschoots verslaand.
De huidige neoliberalen die nu tegen hem in opstand komen wel.
Onzin. Zijn achterban zit in het Brexit-kamp.
De Labour-aanhangers wisten uistekend waar ze zelf voor stonden. Brexit. Weg
uit dat Imperium dat immigratie en neoliberalisme afdwingt.
De boodschap van een ruime 60 procent van de Labour-aanhangers voor Corbyn
en een ruime 60 procent van de Labour-aanhangers voor Brexit is niet mis te
verstaan: de neoliberale Remain-aanhangers moet opkrassen.
De Volkskrant heeft een neoliberale plaat voor de kop.
De tegenhanger van de Volkskrant in Engeland is The Guardian.
Dus (de Volkskrant, 30-06-2016):
Met dezelfde leugens en drogargumenten. Het
ging niet om geschiktheid als leider, maar het beleid.
De 81 procent is voor neoliberalisme en tegen een Brexit - zij zijn geen
Labour en het nooit geweest.
Een leugen: die lui kregen hun stemmen omdat ze stonden voor Labour. En zijn
altijd voldoende kandidaten voor een verkiesbare zetel.
Het rechtse beleid van de huidige opstandelingen.
Niks daarvan: de neoliberale Labour-bestuurders moeten vertrekken en een
eigen partij oprichten. Net zoals al eerder gebeurd is: de Social Democrats
. En die worden vermalen (Wikipedia: The Social Democratic Party (SDP) was a
centrist political party in the United Kingdom - let op: 'was')
omdat ze nergens voor staan. Neoliberalisme met een rood vlaggetje ...
Naar Sociologische krachten
, of site home
.
|