Bronnen bij Houding top I: ploerten

Inleiding

Het uitbuiten door de top van de maatschappij van de onderlagen is íets dat lijkt op een historisch gegeven, zoals aangegeven door onderstaande illustratie uit 1494, uit Das Narrenschiff, van Sebastian Brant :
 
De boer wordt toch ondanks zijn ijver,
levend gevild door ridder en schrijver

Dit slaat qua voorkennis vermoedelijk op Middeleeuwse toestanden à la de roofridder in zijn kasteel die de boeren terroriseert, maar heeft een ruime voorgeschiedenis, en een eveneens zeer ruime na-. Ook wel te kenmerken aan die redelijk zeldzame gebeurtenissen waarbij de onderliggende partij eindelijk de macht in eigen hand nam, zoals de Franse en Russische revoluties.

Beide de einduitkomst van langdurige processen van uitbuiting en onderdrukking.

Het idee over de moderne tijd is dat deze een stuk beschaafder is, maar dat is hoogstens gradueel zo. De laatste kleinere schoonmaak in Nederland was die van de Tweede Wereldoorlog, waarna, mede door "de dreiging van het communisme", een paar decennia lang de hoeveelheid hoog-laag uitbuiting relatief binnen de perken bleef.

Daaraan kwam een einde door de door deze relatief goede maatschappelijke verhoudingen en verdergaande industrialisering steeds verder toenemende welvaart.

Hoe meer welvaart, hoe meer neiging tot uitbuiting. Een proces zo mooi waar te nemen bij de Gouden Eeuwen en haar opvolgende periode van uitbuiting in de Pruikentijd.

De huidige neergang is begoinnen in de jaren 1980, gekenmerkt door de term "neoliberalisering", en de personen van Reagan en Thatcher.

Het vermoedelijk belangrijkste verschil met voorgaande instanties ervan, is dat het nu een wat grotere groep betrof: in plaats van de enkele heerser in zijn kasteel, werd het nu een kaste van bestuurders. In eerste instantie politici en hoge ambtenaren.

Aangevuld met twee nieuwe groepen: "wetenschappers" (van de sociale en economische soort) en media.

Hoewel "nieuwe"? In de illustratie uit 1494 staan zij daar al in de persoon van de Schrijver.

In ieder geval wel nieuw zijn hun huidige strijdmethodes: geen bot geweld, maar leugens en andere vormen van taalmanipulatie. Een vaardigheid over komen waaien uit het Midden-Oosten, tezamen met het christelijke geloof (dat, uit zijn aard, niets anders is dan onwaarheden en leugens). Een bekende leus: "Maak de rijken rijker, dan worden de armen vanzelf ook rijker". Pas in het afgelopen decennium zijn er voor het eerst mensen opgestaan die hebben durven zeggen dat dit een leugen is.

Een van de gevolgen van het groter worden van de groep uitbuiters is dat er een groter bereik is in hun uitingen: het gaat van de meest botte "Jouw geld is van mij" tot de vlaktax: "Eerlijk toch ... Iedereen hetzelfde percentage".

Wat allemaal uiterst eenvoudig door te prikken is als men het volgende bedenkt: geld is welvaart is economische productie is het product van menselijk arbeid is de inzet van menselijke levensjaren.

Steel iemands product of steel van iemand het geld dat hij met dat product heeft gecreërd, en je steelt een deel van zijn leven. Zoals opgemerkt door de sciencefictionschrijver en filosoof Jack Vance (uit: Maske: Thaery, p. 109):
  'De taal is standaard-Geaans. Je moet een aantal oefeningen doen die je Thariotse accent zullen onderdrukken, hoewel ze op Eiselbar geen bijzondere aandacht aan accenten schenken. Als toerist zul je wellevend behandeld worden, tenzij je steelt. Diefstal geldt er als een schandelijke misdaad, aangezien eigendom een portie van iemands levenswerk vertegenwoordigt en dus levenskracht. Eigendom is leven: Steel niet op Eiselbar, Jubal Droad!'

- Nai de Hever tot Jubal Droad    


Door onder de noemer van "winst" iemand een deel van de waarde van wat hij geproduceerd heeft af te nemen, steel je een deel van het leven van die persoon.

Winst is een halsmisdaad.

Degenen die het systematisch doen, zijn ploerten.

En degene die eraan beginnen, lijken er nooit een eind aan te kunnen maken.

Zij verdienen slechts één loon:

De onderstaande verzameling is er ter illustratie van hun levenshouding.

En omdat het makkelijk is te denken "Maar dat slaat niet op mij", hier een lijstje van onderstaand prominenten of meerdere malen genoemden, die in aanmerking komen voor bovenstaande behandeling:

Niek-Jan van Kesteren, Gerrit Zalm, Wouter Koolmees, Frans Weekers, Leo Stevens, Piet Hein Donner, Ad Scheepbouwer, Pierre Vinken, Arnoud Boot, Sweder van Wijnbergen, Nout Wellink, Willem Buiter, Henk Kamp, Jan Kees de Jager, Bernard Wientjes, Jules Theeuwes, Wouter Bos, Edith Schippers, Sylvain Eijffinger, Chris Buijink, Onno Ruding, Peter Boelhouwer, Arnoud Boot, Lans Bovenberg, Kees Goudswaard, Bas Jacobs, Rick van der Ploeg, Herman Wijffels, Mark Rutte, Maxime Verhagen, Lex Hoogduin, Wibe Draijer, Alexander Pechtold, Stef Blok, Eric Wiebes, Heleen Mees,
Mathijs Bouman, Halbe Zijlstra, Kees van Dijkhuizen, Leo Lucassen, Jeroen Dijsselbloem, Hans Wiegel, Martin van Rijn, Jetta Klijnsma, Rik van Slingelandt, Hans de Boer, Klaas Knot, Sybrand Buma, Coen Teulings.

Apart gehouden want hebbende een extra verantwoordelijkheid vanwege het daderschap wat betreft de verspreiding van deze smerigheid onder de dekmantel van manipulatie en leugens:

Xander van Uffelen, Yvonne Doorduyn, Fokke Obbema, Tjerk Gualthérie van Weezel, Frank van Alphen, Sheila Sitalsing, Raoul du Pré, Carlijne Vos, Gijs Herderscheê, Frank Kalshoven, Robert Giebels, Nanda Troost, Yvonne Hofs.

De laatsten allen veelplegers, voor wie weinig consideratie te verwachten valt.

Ter onderbouwing in deze inleiding twee korte bronnen (de Volkskrant, 04-06-2022, boekrecensie, door Ronald van Raak):
  Hoe Nederland neoliberaal werd

Neoliberalisme laat zien hoe een radicale ideologie kon doordringen tot de macht. Een mustread voor wie iets van de huidige politiek wil begrijpen.


...    Mellink en Oudenampsen hebben het politiek verborgene toch zichtbaar gemaakt, door knappe netwerkanalyses van informele groepen uit het bedrijfsleven en de wetenschap, maar ook in de ambtenarij en de journalistiek. Ze laten zien hoe die erin slaagden om in de gevestigde partijen en vooral de ministeries een neoliberaal beleid mogelijk te maken. ...
    Neoliberalisme beschrijft geen complot, het gaat niet over een groep die de macht heeft gegrepen. Wat het boek wel laat zien, is hoe een complex van ideeën mensen met verschillende belangen kan verenigen en kan leiden tot grote veranderingen.

En dit is wat ze in gezamenlijkheid hebben gedaan (de Volkskrant, 08-06-2022, rubriek Televisie):
  Tips

Reportage

Hollandse zaken


Omdat verzorgingshuizen te duur werden, besloot het kabinet-Rutte II in 2012 dat het anders moest. Ouderen werden minder snel naar zo'n tehuis gestuurd en moesten langer zelfstandig blijven wonen of een beroep doen op familie. De beoogde besparing viel echter tegen en bovendien leidde het tot een crisis in de ouderenzorg. Tien jaar na de aankondiging van de bezuinigingen onderzoekt Hollandse zaken de gevolgen. Verpleeghuizen kampen met lange wachtlijsten, terwijl ouderen vereenzamen. Verder is er te weinig thuiszorg en zijn mantelzorgers overbelast.

Onverdunde ploertigheid.
    Meer daarvan hieronder en hier uitleg of detail .


Inleiding, d.d. 09-06-2022.

Bronnen

Eerst twee voorbeelden uit het archief (de Volkskrant, 31-03-2005):
  VNO-NCW'ers mogen wel met prepensioen

De werkgeversvereniging VNO-NCW handhaaft vooralsnog voor eigen medewerkers de regeling voor vervroegd pensioen. De pensioenregeling is op 1 januari 2005 zo ingericht dat de medewerkers op hun 62ste kunnen stoppen met werken. Dit blijkt uit de nieuwe pensioen-afspraken van VNO-NCW, die geldt voor de 160 medewerkers.
    Dit is bijzonder, omdat de vereniging pal staat achter de afschaffing van VUT en prepensioen door het kabinet. Zij is fel tegen het repareren van pensioenregelingen. Reparatie zou slechts kunnen voor werknemers met fysiek zware beroepen in de zorg en de bouw.    ...

Typische ploerterij. Van dit soort mensen:
  Volgens VNO-NCW-directeur Niek-Jan van Kesteren is de nieuwe pensioenafspraak de uitkomst van jaren overleg met de ondernemingsraad.

Die ook altijd vol zitten met in zijden woorden gegoten ploertenpraatjes. Van deze ploert heeft Nederland nog lang genoten.

Maar ook in de politiek zit deze mentaliteit (de Volkskrant, 22-09-2005, ingezonden brief van Bram van der Kamp (Utrecht)):
  Vrije tijd

Minister Zalm vindt Nederland 'kampioen van vrije tijd' (Voorpagina; 15 september). Graag wijs ik de minister op het goede voorbeeld dat de Tweede Kamer geeft met haar zeventien vergadervrije weken. Binnenkort gaan de dames en heren' op herfstreces, dodelijk vermoeid van de inspanningen na acht (!) weken zomerreces. Daarna volgen na enkele weken het kerstreces (vier weken!), voorjaarsreces en meireces. Totaal opgeteld zeventien vrije weken, kom daar eens om in de gezondheidszorg of het bedrijfleven. Goed voorbeeld doet nog steeds goed volgen.

Ook van die ploert Zalm heeft Nederland nog lang genoten ...
 
Vooruit naar de datum van het starten van deze verzameling, met een punt dat op dat moment een punt in de actualiteit was (de Volkskrant, 15-04-2011, van verslaggever Douwe Douwes):
  Kamer schiet btw-verhoging af

De belangrijkste bondgenoten van VVD-staatssecretaris Frans Weekers, PVV en CDA, toonden zich opvallend kritisch over zijn belastingplan. ‘Frans loopt voor de troepen uit.’

Het belangrijkste onderdeel van de 'Fiscale Agenda' van staatssecretaris Frans Weekers van Financiën (VVD) is donderdag direct op massieve weerstand gestuit in de Tweede Kamer. Zijn voorstel om de belasting op consumptie - de btw - te verhogen, en met de opbrengst de belasting op arbeid te verlagen, werd binnen een uur afgeschoten.   ...
    Op verzoek van de Tweede Kamer stelde Weekers een visie op de toekomst van het belastingstelsel op. Met allerlei slagen om de arm ('Het kabinet wil met de Kamer de discussie aangaan', en: 'Het kabinet wil met het parlement van gedachten wisselen') stelt hij voor om de tarieven in de inkomstenbelasting te verlagen, en het lage btw-tarief te verhogen van 6 procent naar 8 procent. 'Op de langere termijn' moeten alle producten dan onder het hoge btw-tarief van 19 procent komen te vallen. Het lage btw-tarief was oorspronkelijk bedoeld voor voedsel, maar inmiddels vallen er veel meer goederen en diensten onder.   ...

Daarvan zijn vele zaken die veel egaler over de bevolking verdeeld zijn, en dus procentueel veel sterker drukken op de lagere inkomens. Plus een aantal culturele zaken maar dat zijn kleinigheden, qua mogelijke opbrengst.
    De voorgestelde compensatie, verlaging van de inkomstenbelasting, is daarentegen, omdat ze in procenten is, juist veel voordeliger voor de hoe inkomen. De combinatie van de maatregelen is dus een sterke denivellering: verrijking van de rijken, verarming van de armen. Zoals zelfs de Volkskrant moet toegeven (de Volkskrant, 15-04-2011, door Xander van Uffelen):
  Analyse | Belastingplan

Weekers wacht emotionele weerstand

Jan Modaal zal weinig merken van de verlaging van de inkomstenbelasting, schrijft Xander van Uffelen. Van hogere winkelprijzen des te meer.

Waarop nog wel het bekende geneuzel volgt over verbetering van concurrentieposities en de economie in het algemeen. Waar natuurlijk geen enkele ondergrens aan is, en als beleid zou moeten leiden tot het ontslag van alle Nederlandse werknemers en de import van Chinezen. Voorraad genoeg.
    Nog een paar wat minder verwachte, voor politieke leken, ploerten (uit het eerste artikel):
  Veel partijen zijn in principe voorstander van meer belasting op consumptie, en minder op arbeid. 'We herkennen ons in de verschuiving van directe naar indirecte belastingen', zegt Bruno Braakhuis van GroenLinks. 'Meer werken meer laten lonen, dat is gewoon verstandig', zegt D66'er Wouter Koolmees. 'Belasting op consumptie is bovendien robuuster dan belasting op arbeid. Mensen blijven altijd consumeren.'

En de lagerbetaalden kunnen de kolere krijgen.

Van economen is, in het algemeen, natuurlijk nog minder goeds te verwachten (de Volkskrant, 15-04-2011, van verslaggever Yvonne Doorduyn):
  Interview | Hoogleraar fiscale economie Leo Stevens

'Meer banen en minder rompslomp'

Ondanks alle kritiek moet Weekers zijn belastingplan doorzetten, vindt SER-lid Stevens.

Meer banen, een betere concurrentiepositie en minder administratieve rompslomp. Staatssecretaris Frans Weekers van Financiën (VVD) moet zijn plannen ondanks alle protesten doorzetten, vindt Leo Stevens. Hij is emeritus hoogleraar fiscale economie in Rotterdam en kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). 'Het zou een verstandige beslissing zijn.'

Wat is het voordeel?
'De staatssecretaris wil de belastingdruk verschuiven van inkomen naar verbruik. Arbeid wordt dan goedkoper, waardoor er meer mensen aan het werk kunnen. ...

Uitstekend idee. We gaan onmiddellijk de veel te dure arbeid in de top van de maatschappij bestrijden - als een Chinese manager het wel wil doen voor 50 duizend euro in het jaar, dan hoeven wij geen tonnen meer te betalen. Dat wil zeggen: we heffen gewoon 100 procent inkomstenbelasting op iedereen die meer krijgt dan die Chinese manager.
    Maar dat is een manier van toepassen van zijn ideeën die de heer Stevens waarschijnlijk niet zal aanstaan. Wat de heer Stevens bedoelt, is dat de arbeid van de lagerbetaalden goedkoper wordt. Dan kan hij en zijn vriende er best wat bij krijgen, omdat ze dit goede idee voor de economie tenslotte bedacht hebben.
  Bovendien kan de kostprijs van producten, omlaag. Dat is gunstig voor onze concurrentiepositie ten opzichte van het buitenland, goed voor onze export. Buitenlandse kopers betalen immers geen Nederlandse btw, dus zij hebben geen last van onze btw-verhoging.'

Nog een argument voor ons plan: de top geeft het hoogste deel van haar inkomen toch uit in het buitenland, in tegenstelling tot de lagerbetaalden. Dus heeft de Nederlandse economie weinig schade en veel voordeel van die topbelasting. Die we natuurlijk in Nederland gaan uitgeven.
  Weekers wil hetzelfde btw-tarief voor alle producten.
'Ook dat is een goed idee. We hebben op dit moment geweldige uitvoeringslasten, omdat het ene product onder het 6-procentstarief valt en je voor het andere 19 procent btw betaalt. ...

Eerste levensbehoeften, zoals voeding en water, worden opeens veel duurder. Is dat geen groot probleem? Sommige mensen hebben nu al moeite om rond te komen.
'Ik kan me voorstellen dat lage inkomens worden gecompenseerd, omdat voedsel duurder wordt. Bijvoorbeeld een extra belastingverlaging in de laagste schaal. Dat probleem is op te lossen. Het is in elk geval geen reden om dit plan niet te willen.'

Contradictie. Aan dat tweede zijn minstens evenveel uitkeringslasten verbonden als het eerste.
  Gaan consumenten niet minder besteden als producten duurder zijn? Ofwel: is het niet schadelijk voor de economische groei?
'De verhoging van de btw die de staatssecretaris voor ogen heeft, is niet zonder meer slecht voor de binnenlandse economie, omdat hij het combineert met een verlaging van de loonbelasting. Consumenten hebben dus meer te besteden. Dat houdt elkaar in evenwicht.'

Een glasharde leugen, dus - zie boven. Maar ja, er is al eerder bewezen een sterke link te zijn tussen liegen en psychopathie uitleg of detail . Dat daarbij ook het zijn van ploert komt, ligt in de lijn der verwachtingen.
  Supermarkten, horeca, kappers en uitgevers staan op hun achterste benen. De maatregel kost duizenden arbeidsplaatsen, stellen ze.
'Je hebt bij zo'n maatregel altijd winnaars en verliezers. Hoe groot de gevolgen voor bedrijven zijn, hangt af van de prijselasticiteit van hun product. Gaat iemand minder vaak naar de kapper als dat duurder is? En koopt iemand minder vaak een krant? Daar ligt absoluut een gevoeligheid. Maar dat hou je, belasting heffen is altijd een pijnlijke affaire.'

Tja, we hadden het al voorspeld: de pijn van anderen in onbelangrijk. Psychopathie. (P.S. Wat hadden we graag de reactie van de heer Stevens gehoord op het voorstel om de inkomstenbelasting tot 80 procent te verhogen ...).
   De opmerkingen van de heer Stevens zijn ook anderen opgevallen (de Volkskrant, 18-04-2011, ingezonden brief van F.W. Steutel, Eindhoven):
  Winnaars en verliezers

Leo Stevens is economieprofessor en SER-lid. Hij maakt (Ten eerste, 15 april) twee geleerde opmerkingen over de belastingvoorstellen van de regering: 'Je hebt bij zo'n maatregel altijd winnaars en verliezers', en: 'belastingheffing is altijd een pijnlijke affaire.'
    Toch jammer dat het verlies en de pijn zo vaak terecht komen bij mensen die al weinig hebben, en niet bijvoorbeeld bij hoogleraren economie.

Boven wordt de opmerking gemaakt 'Zoals zelfs de Volkskrant moet toegeven ...', suggererende dat de Volkskrant normaliter niet aan de kant van de lagerbetaalden staat. Direct een bevestiging daarvan (de Volkskrant, 16-04-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Fiscus zonder krediet

De belastingvoorstellen van staatssecretaris Weekers zijn niet onredelijk. Maar zijn aanpak roept weerstand op.


Belasting heffen is altijd een pijnlijke affaire, liet emeritus hoogleraar fiscale economie Leo Stevens vrijdag optekenen in deze krant. Zijn gelijk werd onmiddellijk bewezen. Een stoet belangenbehartigers, van de sociale diensten via de kappersbond tot de club van supermarkten, hief klaagzangen aan na de bekendmaking van nieuwe belastingvoorstellen door VVD-staatssecretaris Frans Weekers.   ...

En, zoals al eerder opgemerkt: de lagerbetaalden kunnen de kolere krijgen. Dus ook Fokke Obbema komt in aanmerking voor de kwalificatie van "ploert'.  Overigens: de redactie meent zich te herinneren dat Obbema, op dezelfde plaats ook een pleidooi heeft gehouden voor het afstempelen van pensioenen. En we kunnen ons nauwelijks voorstellen dat hij het er niet mee eens is dat we binnen Europa solidair moeten zijn, en miljarden aan de Zuid-Europese landen moeten geven. Overigens nummer twee: net zoals wat kennelijk zijn vrienden zijn:
  Dat verklaart ook voor een deel de afkeer die wordt opgeroepen door de verschuiving die Weekers voor ogen staat: van belasting op arbeid naar belasting op consumeren. Dat principe is op zichzelf niet onredelijk - oppositiepartijen als GroenLinks en D66 zijn ook eerlijk bereid dat te erkennen. 

En tenslotte nog een grapje - de aanzet:
  Wel zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de praktische vormgeving ervan. Maar een kalm debat daarover wordt door de nee-roepers overstemd.

Ook met Obbema zal het dus ongetwijfeld heel kalm debatteren zijn over een verhoging van de inkomstenbelasting voor zijn soort inkomens. Kunnen we daarvan de pensioenfondsen vullen.
    Dit is het resultaat van twee dagen. Er komt natuurlijk nog veel meer bij, dus volg deze verzameling. Ploerten genoeg in Nederland.

Drie dagen later - nieuwe bijdragen. Als eerste de vervalser van Kamer-notulen: minister Piet Hein Donner uitleg of detail  (de Volkskrant, 19-04-2011, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Interview | Ronald Paping, voorzitter Woonbond

'Donner gaat scheefwonen met botte bijl te lijf'

'Donner gooit alleen de huren omhoog en doet niets tegen scheefwonen', stelt Paping
.

Minister Donner heeft voor het 'botte bijl scenario' gekozen in zijn aanpak van scheefhuurders. Als het parlement ermee instemt, krijgen alle sociale huurwoningen in Nederland per 1 juli '25 extra wws-punten.' Met andere woorden: zodra er een nieuwe bewoner in komt, mag de huur met 120 euro extra verhoogd worden. ...

Beperking van de hypotheeksubsidie voor de rijken is onbespreekbaar voor Piet Hein Donner. Huurverhoging voor de lagerbetaalden heeft hij geen enkele moeite mee.
    Een contrast ook geconstateerd door anderen (de Volkskrant, 14-06-2011, ingezonden brief van Bart Smits (Groningen)):
  Villasubsidie

Minister Donner heeft een hypotheek op zijn huis van 1.062.000 euro. Dat houdt in dat hij jaarlijks vele honderden euro's kan afschrijven op zijn belastingaangifte. Bijna alle economen vinden dat er een eind moet komen aan deze belachelijke villasubsidies. Maar deze arrogante minister denkt daar anders over en haalt het geld liever weg bij de meest kwetsbaren in onze samenleving. Shame on you, minister.

Een volkomen natuurlijke zaak voor een notulen-vervalser en rasechte ploert.    

Er is al een tijd heibel over een concept-pensioenakkoord tussen de leiders van de vakcentrales en de werkgevers. Een aantal vakbonden heeft het concept verworpen, omdat het risico's introduceert in het pensioen, en die eenzijdig bij de werknemers en gepensioneerden legt. Volkskrant-economieverslaggver Frank van Alphen gaat het uitleggen (de Volkskrant, 19-04-2011, van verslaggever Frank van Alphen):
  Vijf vragen over: Pensioentwist bij FNV

Dan ook lagere premies, zullen werkgevers eisen

De FNV is tot op het bot verdeeld over het bijstorten door werkgevers bij pensioenfondsen. Drie aangesloten bonden, waaronder FNV Bondgenoten, willen geen akkoord sluiten als werkgevers niet verplicht zijn bij te storten als een pensioenfonds in de problemen komt.

Hoe kon het zover komen?
In juni vorig jaar sloten vakbonden en werkgevers een pensioenakkoord. Daarin staat dat de premies niet mogen stijgen. Als de levensverwachting toeneemt of de rendementen tegenvallen, moet dat op een andere manier worden opgelost. De risico's liggen kortom bij de werknemers en de gepensioneerden.
    Tijdens de onderhandelingen begon het bij FNV Bondgenoten en AbvaKabo FNV te knagen. De werkgevers komen er wel heel gemakkelijk van af, was hun conclusie. Dat leidde tot verzet van Bondgenoten-baas Henk van der Kolk tegen Agnes Jongerius. De FNV-voorzitter haalde twee weken geleden de angel uit het conflict door de onderhandelingen op te schorten. AbvaKabo FNV, FNV Bondgenoten en FNV Bouw willen pas verder onderhandelen als de werkgevers ook aangesproken kunnen worden in tijden van nood.

Hoe reageren de werkgevers op de trammelant bij FNV?
Die houden zich stil en wachten af. Laten de bonden het maar uitvechten, is hun devies. Ondernemersclub VNO-NCW had het immers mooi voor elkaar. De werkgevers hoefden niet te vrezen voor een naheffing als de rendementen van de pensioenfondsen tegenvallen. ...

Tot zover gaat het goed - dit is het verleden. Maar nu over wat er kan gebeuren:
  De kans is groot dat de FNV bij de heropening van de onderhandelingen deze blokkade van tafel wil hebben. ...
    Werkgevers zullen ook wisselgeld eisen. Als ze moeten bijbetalen in slechte tijden, willen ze ook dat ze in goede tijden minder premie hoeven te storten. Als de premies niet meer vaststaan, moeten ze ook kunnen dalen.

Een dusdanig valse voorstelling van zaken, dat eigen al van een leugen kan worden gesproken. Het is namelijk zo dat werkgevers allang de praktijk hadden dat ze in goede tijden minder premie stroreten. Het is zelfs zo dat sommige werknemers niet alleen minder gestort hebben, maar het tegenovergestelde hebben gedaan: geld uit het pensioenfonds halen. Voor wie dat betwijfelt onder het motto: "Maar dat is diefstal, dat kan niet waar zijn": het was zo gewoon dat zelfs de overheid het gedaan heeft. Die heeft ten tijde van één van de kabinetten Kok miljarden uit het ABP gehaald, onder het motto: het ABP heeft meer dan genoeg voor een goede dekking (op dat moment), wij hebben te weinig. Dus laten we het tekort uit het ABP halen. En waar de overheid het doet, mag je meteen veilig aannemen dat het bedrijfsleven niet veel ethischer heeft gehandeld. En hoewel het merendeel zich heeft afgespeeld voor de start van gegevensverzameling door deze website (2005), zijn er sinds die tijd genoeg aanwijzingen daarvoor gevonden uitleg of detail .
    Conclusie: Frank van Alphen liegt hier al met zijn voorstelling van zaken dat bedrijven altijd braaf betaald hebben. Maar er komt meer:
  Hoe belangrijk zijn de bijstortingen?
... Vaak speelt reputatie daar een rol bij. Dit soort werkgevers wil niet te boek staan als een bedrijf dat zijn gepensioneerden in de kou laat staan. Dat was bijvoorbeeld het geval bij Boskalis en dochterbedrijf Smit. Hoewel het baggerbedrijf juridisch niet verplicht was over de de brug te komen, legde Boskalis 30 miljoen euro op tafel om van het gedoe af te zijn.

Tjonge, wat een goeiigheid van Smit/Boskalis. Een goed argument om te vertrouwen op de goedertierenheid van de werkgevers.
    Maar niet zo snel, lees nog even dit artikel, van, hoe eigenaardig, verslaggever Frank van Alphen (de Volkskrant, 01-12-2010, van verslaggever Frank van Alphen):
  'Top Smit bedroog pensioenfonds'

De driekoppige directie van Smit heeft het pensioenfonds van het havensleepbedrijf opgelicht. Andere leidinggevenden beschuldigen de directie onder leiding van bestuursvoorzitter Ben Vree van dwaling, misleiding en bedrog.
     De directie zou een verplichting tot terugstorting van een bedrag van zeker 25 miljoen euro in het pensioenfonds hebben ontdoken. Dit staat in een dagvaarding die vandaag is ingediend bij de rechtbank in Rotterdam.
    De rechtszaak is aangespannen door de politieke partij 50Plus. 'De deelnemers van het pensioenfonds konden niet meer naar de rechter', zegt Jan Nagel, voorzitter van deze ouderenpartij. 'In ruil voor een eenmalige storting van 30 miljoen euro (in het pensioenfonds, red) moesten ze tekenen dat ze afzagen van juridische acties.' Vorige maand zuiverde baggerbedrijf Boskalis de tekorten bij het pensioenfonds van dochter Smit aan, op voorwaarde dat de deelnemers niet meer gingen wroeten in het verleden.
    In de dagvaarding, die is opgesteld door de Amersfoortse advocaat John Peters, wordt een berekening gedaan waaruit blijkt dat Smit in het verleden 25 miljoen euro aan het fonds heeft onttrokken. Dit was in de jaren 1986 tot 1992, toen Smit het financieel moeilijk had.
    Diverse voormalige leidinggevenden stellen nu in de dagvaarding dat de terugbetalingsverplichting voor deze 25 miljoen uit de contracten is verwijderd, zonder dat te melden aan de betrokkenen.   ...

De goeierds van Smit/Boskalis blijken dus doodgewoon niets meer dan betrapte oplichters, die dan inderdaad wel bijgestort hebben, maar dat anders na een rechterlijk vonnis hadden moeten doen. Waarna de betrokkenen mogelijkerwijs achter de tralies waren beland.
    Frank van Alphen liegt dus systematisch, in het belang van de rijken, en tegen het belang van de gepensioneerden en gewone werknemers. Zoals direct blijkt uit de koppen:
  Dan ook lagere premies, zullen werkgevers eisen

Als de werkgevers moeten bijbetalen in slechte tijden, zoals drie bonden willen, dan zullen zij ook minder willen betalen in goede tijden.

Ook Frank van Alphen verdient dus een vermelding in deze verzameling ploerten.

We moeten ze wel hebben, de journalisten van de Volkskrant ... Vermoedelijk een beroepsrisico. Hoewel: niemand verplicht ze om datgene te schrijven wat op papier komt. Aanleiding is de komst van enkele tienduizenden Tunesische gelukszoekers in Italië, na de revolutie in Tunesië die de vrijheid aldaar sterk vergrootte (de Volkskrant, 22-04-2011, column door Ariejan Korteweg, correspondent in Frankrijk):
  Column | In Ventimiglia

Die Tunesiërs, dat is een structurele affaire

Op een terrasje aan het plein voor het station van de Italiaanse grensplaats Ventimiglia drinken twee Tunesische jongemannen een espresso.   ...
    Ze sluiten aan bij de Afghanen, Koerden, Somaliërs en anderen die hun geluk zoeken in het nog steeds rijke Westen. En allemaal zeggen ze hetzelfde: 'Wij gaan niet wachten totdat er democratie en vrijheid is in ons land. Wij willen een beter leven. Nu!'
    Het is een illusie te denken dat die stroom met almaar strengere grensbewaking is tegen te houden. Hoe strenger de patrouilles, hoe inventiever en vastberadener de migranten. Na Tunesië volgt Libië. En daarna Syrië, Jemen, wie weet Jordanië.
    Dat Europa bij het eerste golfje van migranten uit Tunesië blijk geeft van zo weinig solidariteit, visie en eensgezindheid, is niet bepaald bemoedigend.

Eerst even over de inhoud van de keuze: half- en ongeschoolde immigranten zoals deze vormen een bedreiging voor degenen die ook half- en ongeschoold zijn, want het zijn concurrenten voor een afnemend aantal arbeidsplaatsen op deze markt. En dat werk op twee manieren: het wordt moeilijker werk te vinden. En de vergoedingen voor dat werk zullen drastisch dalen. Dat heet de vrije markt (je kan het ook roofridderschap noemen uitleg of detail , maar tot de groep die dat vindt horen Ariejan Korteweg en zijn  kornuiten zeker niet).
    Er is nog en manier waarop dit werkt: het feit dat arbeid goedkoper wordt betekent meer winst voor de top van de maatschappij, de rijke Bovenbazen , en dus ook meer voor hun lakeien , waaronder media en journalistiek (zoals gezegd: Korteweg en kornuiten zullen het niet tot roofridderschap bestempelen, omdat ze er voordeel van hebben). Die dus stukjes schrijven met meningen ten gunste van immigratie.
    Want het stukje boven is geschreven als observatie, maar dat is natuurlijk één langgerekt Ad ponandum . Er is geen enkele noodzaak tot het toelaten van deze en andere immigranten, want er zijn vele meer redelijke alternatieven: in het Tunesische geval van het in boten zetten en terugvaren, tot het schieten op de bootjes waarmee ze aankomen. Wie dat laatste kras vindt: de Tunesiërs zelf hebben ook geen enkel mededogen met de mensen wier werk en levensonderhoud en -vervulling ze nu afnemen. Net zo goed als de leeuw geen mededogen heeft met de gazelle, en de koekoek geen mededogen met het meesje in wier nest ze een ei legt. Als de gazelle de kans krijgt, heeft ze het volste recht de leeuw te doden, en het meesje heeft het volste recht het koekoeksei uit haar nest te kieperen. Wat ze bij detectie van de allochtoon pardon: het koekoeksei, ook doet.
    Ariejan Korteweg kiest zonder enige verdere deliberatie voor het koekoeksjong. Ariejan Kortweg verdient ook een vermelding als ploert.

De volgende: Sheila Sitalsing, die sinds niet al te lang geleden een column heeft in de Volkskrant. Bij haar introductie werd ook vermeld dat ze opgeleid is als econoom. Dat laat zich gelden. Het eerste citaat is het laatste stuk uit het artikel, en de aanleiding om het te schrijven. Het nieuws is namelijk dat "omdat mensen minder sms'en", KPN vijfduizend mensen wil ontslaan en het werk verplaatsen naar India - overigens: ze maken nog vijf miljard euro winst (de Volkskrant, 22-04-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Pingen

Tussentitel: Ach ja, bonden zijn weer verbijsterd over de top van KPN

...   Ik weet nog dat ik in de late jaren negentig van de vorige eeuw mijn eerste mobieltje aanschafte: een hippe ijskast met een zendmast eraan. Als je uit dansen ging, zag je mannen die hun ijskast aan hun broekriem hadden gehangen; zij kregen de leukste meisjes. ... Tegenwoordig is het zo dat als we niet meer sms'en, er vijfduizend banen naar India verdwijnen.
    De bonden zijn weer verbijsterd. Ze wisten van niets. 'We zitten geregeld met KPN om tafel, maar dit komt als een totale verrassing', hoorde ik een mevrouw van de CNV op de radio zeggen. Inderdaad: het zal je bond maar zijn. De hele dag met mensen om de tafel bij KPN, maar steevast met de verkeerde.

Bonden ... Volstrekt nutteloze en achterhaalde instituten, toch ...
    Met dit soort gevoel voor maatschappelijke verhoudingen is de rest, uit het begin van artikel, niet meer verbazingwekkend:
  Toen Ad Scheepbouwer twee weken geleden afscheid nam van KPN, na tien jaar mensen eruit gooien, zegden de CNV- en FNV-bonden op het laatste moment af voor zijn afscheidsreceptie. Niet omdat net was uitgelekt dat KPN zijn helpdesk bemant met 6-jarige, blinde kindjes uit Uttar Pradesh, maar om iets veel vreselijkers: Scheepbouwer bleek 131 keer meer te verdienen dan de doorsnee telecommonteur.

 Logisch, natuurlijk. Als je zelf twee of drie keer meer krijgt dan een doorsnee telemonteur, terwijl je duidelijk iets minder produceert dan een doorsnee telemonteur, dan steun je ook Scheepbouwer die gebruik maakt van dezelfde regelingen.
    Maar misschien ben je zelfs wel erger dan die Scheepbouwer. Want terwijl die Scheepsbouwer iets gedaan heeft, overigens: iets dat iedere janboerenlul kan bedenken namelijk mensen ontslaan, doet Sitalsing niets. Inktpatroontjes op papier kalken of bitjes op haar computer verzetten, in een vorm samen te vatten in termen als "sneren", en waarvan in de werkelijke wereld absoluut niets tastbaars komt. Hier nog een voorbeeld van zo'n sneer (twee om precies te zijn):
  Dat hadden de bondsmensen een paar dagen eerder in de Volkskrant gelezen, in het periodieke lijstje met de baas/ koelieratio. Ze waren verbijsterd. (Verbijsterd is het nieuwe containerbegrip voor emoties als boos, teleurgesteld, verbaasd, verwonderd, een tikje van slag et cetera.) Een passende straf voor graaier Ad was snel bedacht: we boycotten zijn afscheidspartijtje! Dat zal hem leren!
    Het zal je bond maar wezen. Jarenlang heb je trouw contributie betaald, in de veronderstelling dat ze jouw belangen een beetje in de gaten houden, en dan blijken ze niet te weten hoe de salarisverhoudingen bij KPN liggen. Daar hebben ze een Volkskrant-journalist met een rekenmachine voor nodig.

Zoals gezegd: sneren is heel makkelijk - dat kan iedereen. En het produceert absoluut niets. Of, als je op dat 'absoluut' commentaar wilt leveren: het is nog minder dan niets, want het is negativisme. Dus krijgt die Sitalsing niet het twee- of drievoudige van de telemonteur, maar als je uitgaat van loon-naar-werken krijgt ze eigenlijk het oneindigvoudige.
    Het is een geval van de snerende lakei-graaier die steun geeft aan de cynische bovenbaas-graaier.
    Ter contrast een paar reacties uit de wereld van wat Sitalsing kennelijk de losers acht (de Volkskrant, 23-04-2011, ingezonden brief van Anselma Zwaagstra, bestuurder KPN CNV Publieke Zaak):
  CNV verbijsterd?

In haar column over de KPN schrijft Sheila Sitalsing (22 april) dat de bonden verbijsterd zijn over de aangekondigde ontslagen. Wij hebben met KPN langlopende afspraken over de reductie van personeel. Van een gerenommeerd bedrijf als KPN verwacht je niet dat ze op basis van verliezen van de afgelopen maanden een kwart van de banen wil schrappen. Dat lijkt op paniekvoetbal. Daar anticiperen wij niet op.
    Al was het alleen maar omdat KPN de cijfers van de laatste twee maanden niet met ons gedeeld heeft. Ik ben dan ook erg benieuwd naar een onderbouwing.
    En dat we niet op de afscheidsreceptie waren van Ad Scheepbouwer was niet alleen bedoeld om hém de oren te wassen. Maar ook om het signaal af te geven dat wij als CNV Publieke Zaak grote problemen hebben met de bonussencultuur. Dikke bonussen aan de top tegenover een personeelsreductie. Inderdaad, daarover ben ik verbijsterd.
 
En (de Volkskrant, 23-04-2011, ingezonden brief van Neil van der Linden (Amsterdam)):
  Geen bonus voor KPN

In de krant staat dat de nieuwe KPN-topman een kwart van het personeel moet ontslaan om KPN gezond te houden (Economie, 21 april). Net nadat de oude topman is vertrokken met een enorme beloning. De afgelopen tien jaar had Scheepbouwer als bestuursvoorzitter ruim 45 miljoen euro aan inkomen vergaard. Onverdiend blijkbaar. De nieuwe topman zou er goed aan doen voorlopig niet aan bonussen te denken.
 
En (de Volkskrant, 23-04-2011, ingezonden brief van Jobje Meijer (Burgh-Haamstede)):
Scheepbouwer

Naar aanleiding van de column van Sheila Sitalsing komen de herinneringen aan mijn vader boven.
    Van 1938 tot 1978 werkte hij als PTT-postbode in een dorp. Een afscheidsreceptie bij zijn pensionering zat er niet in, daarvoor kwam hij twee weken te kort voor een 40-jarig dienstverband. (Maar hij had wel zijn huis beschikbaar gesteld als noodpostkantoortje na de waters-noodramp.) Zijn vijf kinderen vonden dat een schande, zelf vond hij het wel best, die drukte hoefde voor hem niet.
    's Morgens om 6 uur beginnen met post sorteren en dan op de fiets het dorp en de wijde omgeving in,  de boerderijhonden van zijn broekspijpen schuddend.
    'Een slecht betaalde sociaal werker' noemde ik hem in het 25-jarig huwelijksfeestkrantje. Integer zouden we hem nu noemen. Ik kan hem nog uittekenen zoals hij 's middags slapend in zijn stoel lag, energie sparend voor de tweede postronde.
    Hij had meer hart voor het postbedrijf in zijn pink dan Scheepbouwer in zijn hele miljoenenlijf.
    Maar goed dat mijn vader niet meer heeft meegemaakt hoe 'zijn' bedrijf naar de knoppen wordt geholpen. Ach, die goeie ouwe tijd zonder aandeelhouders. Wanneer worden die er eens uitgeschopt?
 
Postbode Meijer (als dat althans ook zijn naam is) heeft ook meer fatsoen in zijn pink dan domme tikkip-journaliste Sheila Sitalsing. Die met haar rechtse economen borrelpraat een ruime vermelding als ploert verdient.

Ze volgen elkaar in hoog tempo op. De volgende (de Volkskrant, 06-05-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Carlijne Vos):
  Morrende achterban

FNV-voorzitter Jongerius moet de rug recht houden en het pensioenakkoord blijven verdedigen.

De positie van FNV-voorzitter Agnes Jongerius staat onder druk. Een groep kaderleden eist haar vertrek. En wel op een netelig moment: begin volgende week hoopt de FNV met een eensgezind standpunt over de herziening van het pensioenstelsel te komen.   ...

Leugen. Dat hoopt de FNV helemaal niet, want binnen de FNV is hierover onenigheid. van de soort: leiding versus achterban.
  Meermalen moest Jongerius zich verdedigen tegen de kritiek dat ze te veel weggeeft en niet genoeg naar de achterban luistert. En steeds wist ze ternauwernood het vege lijf te redden.

Precies: Jongerius praatte gezellig met de hoge heren, en vergat haar achterban.
  De plannen voor de verhoging van de AOW-leeftijd leidden van meet af aan tot verzet bij de grootste bonden; FNV Bondgenoten en AbvaKabo FNV voorop.

Nummer één wat al weggeven is: een onderbouwde bekorting van het pensioen met een jaar. Wie wijst op langere levensduur moet eerst ook het effect van toegenomen arbeidsproductiviteit meenemen.
  Vorige maand laaide het verzet opnieuw op over het feit dat de pensioenrisico's eenzijdig bij werknemers worden neergelegd. Om een impasse te voorkomen werd een adempauze ingelast. Beloftes over een betere uitwerking van het hoofdlijnenakkoord moesten de gemoederen kalmeren. Maar in plaats daarvan heeft de conservatieve achterban zich opnieuw gemobiliseerd en is weer op de barricaden gesprongen.

Leugen. De achterban is helemaal niet conservatief, maar komt doodgewoon voor haar financiële belangen op. Net als de graaiers die zich werkgever noemen, en hun hulpjes in de media.
  De halsstarrige houding van de muitende FNV'ers roept de vraag op wie nu 'voeling' is verloren? Jongerius of een achterban die zich vastklampt aan verworven rechten en de ogen sluit voor de realiteit voor toekomstige generaties.

Lees voor het het retorische 'verworden rechten' de realiteit van "verplicht gestorte pensioenbijdragen", en het is duidelijk: de journalist hoopt van het geld dat de werkgevers hiermee in schoot geworpen krijgen in de toekomst een graantje mee te pikken in de vorm van salarisverhogingen voor de beteropgeleiden. Een eervolle vermelding als ploert is de huidige opbrengst.

En, tot stijgende verbazing van de redactie, weer eentje. Dat de media globaal de kant van de oligarchie hebben gekozen, was wel eerder doorgedrongen, maar dat het binnen zo korte tijd zo bewijsbaar zou zijn, dat is nieuw. Een echte verrassing. Hier is 'ie (de Volkskrant, 28-05-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
  De principes van de PvdA

Over de EU-begroting neemt de PvdA plots een enghartig standpunt in. De partij zet oude tradities op het spel.


Politici bedenken zich soms. Nieuwe tijden, nieuwe gedachten. Maar bij de PvdA gaat het opeens wel erg snel. Het lijkt er zowaar op dat de ooit op internationale solidariteit gerichte partij plaats maakt voor een enghartige, naar binnen gekeerde club.  ...

Ten eerste: de auteur is kennelijk wél aanhanger van internationale solidariteit. Dar wil zeggen: goed geld naar kwaad geld smijten (een uitdrukking weer in zwang geraakt door de oplichtingspraktijken van de Grieken).
  De nieuwste ontwikkeling: de PvdA wil dat Nederland komend jaar geen cent méér aan de EU overmaakt dan in 2011.

Ten tweede: de auteur is kennelijk wel voorstander van de EU en haar groeiende macht en zucht naar geld. En we weten allemaal waar de EU voor staat: het Angelsaksische graaierskapitalisme en neoliberalisme. Du Pré profiteert graag mee.
  Na het nee van de PvdA tegen de missie naar het Afghaanse Kunduz is dit de tweede majeure bijstelling van het internationale perspectief in korte tijd. Deze draai wordt bovendien wel heel opzichtig gemaakt: vlak nadat de PVV luidruchtig inspeelde op de sentimenten onder de kiezers over de steun aan Griekenland. Dat Wilders nooit iets doet zonder gedegen kiezersonderzoek is bekend. De PvdA daarentegen koestert graag de indruk dat ze politiek bedrijft vanuit principes en overtuigingen, gestoeld op een lange partijtraditie. Het is te hopen dat die traditie het binnenkort weer wint van de angst voor de kiezers.

En ten derde: Du Pré verklaart zich tegenstander van democratie. Want dat is hetzelfde als doen wat de kiezer wil. Doen wat de kiezer niet wil is aristocratie, oligarchie, dictatuur en en nog diverse andere mogelijkheden. Maar niet democratie.
    Met deze drie punten tezamen verdient Raoul du Pré ruimschoots zijn plaats in de rubriek: wie keert zich tegen de gewone burgers uit eigenbelang - de rubriek van de ploerten.

De lijst kan in één keer met een hele groep uitgebreid worden. Het zijn alleen leden van de Commissie Integriteit Overheid, die bedoeld is als meldpunt voor misstanden bij de overheid - een meldpunt voor klokkenluiders. Nu weet iedereen wat het lot van klokkenluiders in het algemeen is: ze worden bedreigd, ontslagen, juridisch vervolgd en financieel ten gronde gericht. Door de leden van de oligarchie.
    Goed dus dat er zo'n commissie is ingesteld.
    Toch iets goeds gedaan door de oligarchie, zou u zeggen.
    Niets is minder waar. De leden van die commissie blijken nog groter tuig dan de doorsnee van de oligarchie in het algemeen - zie hier het bewijs uitleg of detail (Uitgesproken VARA, 30-05-2011 - het item is aan het begin van de uitzending, de ploert komt aan het woord na 5:43 min.). Op de website van de commissie staan de betrokken leden vermeld - hier zijn ze, in mei 2011:
 
  • Dhr. mr. Th.G. Drupsteen (voorzitter)
    lid Raad van State
  • Mw. prof. mr. J.E. Goldschmidt (plaatsvervangend voorzitter/lid)
    hoogleraar Rechten van de Mens en directeur Studie- en Informatiecentrum Mensenrechten, Universiteit Utrecht
  • Dhr. prof. mr. J.A. Peters (lid)
    hoogleraar Staats- en Bestuursrecht Universiteit van Amsterdam
  • Dhr. prof. mr. E. Verhulp (lid)
    hoogleraar Arbeidsrecht aan de Universiteit van Amsterdam
  • Mw. drs. M.W.M. Vos-van Gortel (lid)
    oud-burgemeester van Utrecht
Samenstelling secretariaat
  • Mr. Margriet J.W. Drent (secretaris)
  • Mr. Romke J. Prins (plv. secretaris)
Dit zijn allemaal rasechte ploerten. Het type dat de oorzaak was van de Franse revolutie.
    De voorzitter met de meer dan schandalige uitspraken, mr. Drupsteen, is ook nog eens lid van de Raad van State. Dit wordt geacht één van de meest eerbare instituties van de staat te zijn, voorgezeten door de Koningin, en raadgever voor de regering. Een hoeksteen van de oligarchie. En een broedplaats voor ploerten, kennelijk.

Een redelijk kenmerkend geval van ploertigheid (de Volkskrant, 08-06-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
  Wat was ook weer de ramkraakcultuur van Ammodo?

Pensioengelden van havenwerknemers zullen bestemd worden voor het subsidiëren van kunstuitingen. De nagalm van een ramkraak.


...    Onlangs meldde deze krant dat het fonds Ammodo 15 miljoen euro per jaar beschikbaar stelt aan de cultuursector. Daarmee is het in één klap een van de grootste cultuurfondsen van Nederland. ...
    Het grote verschil is dat Ammodo geld uitkeert dat eigenlijk als aanvulling had moeten dienen van de vaak schamele pensioentjes van de ongeveer 40 duizend Rotterdamse (ex-)havenwerknemers. Dat dit niet gebeurt is te wijten aan een opeenstapeling van bestuurlijke blunders en juridisch gekonkel.
    De containerisering van de haven in de jaren tachtig leidde daar tot grote overtolligheid aan personeel. In 1987 werd door bemiddeling van Vrije Volk-hoofdredacteur Gerard Krul het Akkoord van Delft gesloten over afvloeiingsregelingen in het stukgoed. Het paritair samengestelde bestuur van het eigen pensioenfonds PVH was niet te beroerd daar 450 miljoen gulden in te steken.
    Voordat het pensioenfonds via de achterdeur helemaal leeg zou zijn geplunderd werd besloten PVH om te zetten in de verzekeraar Optas NV. Een onafhankelijke raad van commissarissen zou in plaats van werkgevers en werknemers de zeggenschap hebben. Het vermogen werd 'beklemd', zodat hiermee toekomstige pensioenuitkeringen konden worden betaald. De overreserve kon de verzekeraar zelf aanwenden, omdat het bedrag niet was geïndexeerd. In het diepste geheim werden de statuten veranderd. In 2001 werd voor het eerst getracht Optas te verkopen aan Aegon, die met het beklemde vermogen de solvabiliteit wilde opvijzelen.
    Pas in 2007 - toen het beklemde vermogen dankzij beleggingen was gegroeid tot 800 miljoen euro - lukte het Optas aan Aegon te verkopen voor 1,5 miljard euro.
    De bonden waren woedend en maakten de Optas-bestuurders, onder wie voormalig Elsevier-topman Vinken, uit voor 'witteboordencriminelen'. 'In plaats van door de achterdeur is het pensioenfonds nu door de voordeur leeggehaald', schreef oud-commissaris Welters van Optas. Hij noemde het de 'nagalm van een ramkraak'.
    Optas kocht het conflict af met een donatie van 500 miljoen en werd daarna omgezet in Ammodo. Die heeft nu een kleine miljard euro ...

Vinken en consorten hadden ook nog de euvele moed om degenen die deze zaak eerder beschreven als oplichting te dreigen met een proces wegens smaad. Dat maakt Pierre Vinken geschikt voor de rol van Louis XVI.

De Griekse schuldencrisis is natuurlijk ook een goede aanleiding voor ploertenmeningen. Want de crisis is veroorzaakt door de Griekse oligarchie. En wie ervoor moet gaan betalen volgens de Europese en Nederlandse oligarchie kunt u zelf wel raden (de Volkskrant, 07-06-2011, van verslaggever Carlijne Vos):
  'Nu blijkt dat Europa te zwak is'

De Griekse schuldencrisis vergt het uiterste van de Europese Unie. Draagvlak voor oplossingen is haast niet te krijgen, aldus een economenpanel.


'De Europese regeringsleiders moeten met de billen bloot en de Griekse schuldenlast van de Europese Centrale Bank overnemen.' Dit pleidooi van de Amsterdamse economen Arnoud Boot en Sveder van Wijnbergen kreeg maandag steun van Nout Wellink, de president van De Nederlandsche Bank.
    Volgens Wellink zou de solidariteitsgemeenschap in Europa zo een stap dichter bijkomen. 'Afschrijving van de Griekse schuld hoort eigenlijk op het bord van de Europese belastingbetaler. Maar die is daartoe niet bereid. Dat is het grote probleem waarmee we nu kampen: er is geen politieke eenheid.'    ...

Dus die grotere eenheid moet er komen, volgens de oligarchen, ten einde de Europese burgers te kunnen dwingen de rijken af te betalen.
  De crisis in Griekenland maakt volgens Wellink duidelijk dat de Europese besluitvormingsmechanismen niet werken. 'Op momenten zoals deze moet je de soevereiniteit van de lidstaten opgeven.' De eurolanden moeten binnenkort beslissen over een extra noodlening aan Griekenland.
    De nijpende situatie in Griekenland was maandag het thema tijdens Room for Discussion, een debat georganiseerd door de PvdA en de economiefaculteit van de Universiteit van Amsterdam. Behalve Boot, Van Wijnbergen en Wellink nam ook Willem Buiter, hoofdeconoom van Citigroup, deel aan de discussie, die werd geleid door Ronald Plasterk, financieel woordvoerder van de PvdA in de Tweede Kamer.
    Volgens Boot is zwak Europees leiderschap debat aan de uit de hand gelopen schulden van Griekenland. 'Omdat regeringsleiders niet aan hun kiezers konden uitleggen dat Griekenland gesteund moest worden, is de Europese Centrale Bank ermee opgezadeld.'
    Voor het behoud van de geloofwaardigheid van de Europese Centrale Bank (ECB) - die Griekenland de regels oplegt voor hervormingen maar tevens zelf voor tientallen miljarden Griekse staatsleningen heeft opgekocht - is het dus beter om de ECB buiten schot te houden, vindt ook Van Wijnbergen.   ...
    Volgens Buiter is Griekenland er in mum van tijd weer bovenop als de schulden zouden worden kwijtgescholden. Volgens Van Wijnbergen is er geen andere keus.

Wat allemaal neerkomt op het voorstel van Wellink: de Europese burger moet gaan betalen.
    En om ervoor te zorgen dat het inderdaad de burger is en niet de rijken, moet oplossingen die wel kunnen werken beslist niet gebeuren:
  De toon van minister De Jager van Financiën is volgens Boot in elk geval de verkeerde. 'Alsof we Griekenland willen onteigenen tot aan het laatste eiland toe.'    ...
    Volgens Van Wijnbergen ... 'Je kunt de Grieken niet door de molen halen met zo'n blok aan hun been. Maar het is niet vanwege de solidariteit dat je moet herstructureren. Het is ook in het belang van de crediteuren. Van een kale kip kun je niet plukken.'

Het laatste is natuurlijk een keiharde leugen: de Grieken hebben talloze prachtige eilanden, die als als onderpand kunnen dienen. Zoals voorgesteld in dit artikel van deze redactie : je neemt de soevereiniteit van Griekse eilanden over, de grootte van het eiland per land bepaald door de hoogte van de schuld. En je geeft de Grieken een termijn om de schulden weer af te betalen, voor teruggave van die eilanden. Daarvan is volkomen duidelijk dat het zal werken als een trein: de rijke Grieken zullen dan maar wat graag bijdragen om hun eilanden weer terug te krijgen.
   De oligarchen willen natuurlijk niet over de oplossing praten, omdat dan het gevaar bestaat dat deze oplossing dan ook toegepast gaat worden op andere vormen van uitbuiting door de oligarchie en de rijken.

Er is een nieuw pensioenakkoord. Zo'n nieuw akkoord was nodig vanwege de kredietcrisis, en de daardoor veroorzaakte onzekerheden in de beleggingen van de pensioenfondsen - er was een paar maanden terug al een campagne vanuit de oligarchie om de pensioenen af te stempelen. Dit alles is om te voorkomen dat de de pensioenen aangevuld worden ten koste van de profiteurs van de speculatie die de kredietcrisis heeft veroorzaakt: de rijken  - de oligarchie. Het is een tegenhanger versie van het eerste proces dat plaatsvond na de val van de Sovjet-Unie: de staatsbedrijven werden aan particulieren gegeven, de huidige oligarchen, en de staatspensioen van de arbeiders werden dardoor vrijwel waardeloos. In de overgang van Sovjet-Unie naar Rusland ging dat plotseling, bij ons gebeurt hetzelfde op geleidelijke manier.
    Ter herinnering: de oude pensioenregeling hield in dat je bij volledig pensioen 70 procent van je gemiddelde loon kreeg. Dat gaat niet samen met de verdere stijging van de rijkdom van de oligarchen en niet niet verder stijgende economie. Dat moet dus afgeschaft worden. Een bron voor een nieuwe reeks ploerten - let overigens op de hardnekkigheid waarmee men universeel, politici en media, zwijgt over de oude regeling (de Volkskrant, 11-06-2011, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Opluchting: er is alsnog een akkoord

...  Ook Kamp heeft nog missiewerk te verrichten. Hij heeft geen vanzelfsprekende meerderheid in Eerste en Tweede Kamer om het akkoord in wetgeving om te zetten.   ...
    Binnenkort wil hij wetgeving die het akkoord schraagt, indienen bij de Tweede Kamer. Daarin handhaaft hij voorlopig ook zijn voorstel om de AOW in 2020 naar 66 jaar te verhogen. 'Kaal', zoals Jongerius dat noemt, dus zonder de jaarlijkse 0,6 procent opslag op de AOW. Dat doet Kamp voor het geval de FNV na een ledenraadpleging de handen alsnog van het akkoord aftrekt.   ...

Vrijwel alle VVD'ers zijn ploerten, natuurlijk - minister Henk Kamp is slechts de toevalligerwijs eerstgenoemde. Hier zijn er nog een paar:
  Premier Rutte en minister De Jager (Financiën), niet aanwezig bij de presentatie, zijn uiterst tevreden over het akkoord. Het is volgens de premier 'een mooi pensioenakkoord, waardoor het pensioenstelsel solide en betaalbaar blijft voor de toekomst'.

Oh ja, De Jager is van van het CDA - maar dat is in dit soort zaken slechts een miniem detail. En Rutte kennen we inmiddels als een habitueel leugenaar uitleg of detail .
    En dan komt er meteen de vertegenwoordiger van de tweede grote groep.
  Werkgeversvoorzitter Bernard Wientjes (VNO-NCW) is opgelucht dat het akkoord er ondanks de kritiek van FNV Bondgenoten is gekomen. 'Het beeld dat werkgevers niet willen betalen is onjuist.

De werkgeversvoorzitter is tevreden - nou dan weet je het wel. Hij is natuurlijk ook een voortreffelijk leugenaar uitleg of detail . Hij hoeft niet langer bij te dragen aan 70% procent van verdiende loon. Hij kan rustig met vrienden verder gaan speculeren en graaien, en daarna bij de onvermijdelijke crisis de pensioenen afwaarderen.

Vrijwel alle media staan ook weer achter de oligarchen. Al eerder tegengekomen: Fokke Obbema - de onderkop zegt al genoeg (de Volkskrant, 11-06-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Akkoord verdient steun

Te hopen valt dat de FNV-leden het pensioenakkoord steunen, ook al bevat het voor werknemers weinig vrolijks.


De afwijzing van het pensioenakkoord door FNV Bondgenoten relativeert in hoge mate de tevreden commentaren die vooral in Den Haag vrijdag opklonken. Het nee van voorzitter Van der Kolk maakt het twijfelachtig of de FNV-achterban wel gaat instemmen. Hopelijk zal dit wel gebeuren.
    Voor de weerstand van FNV Bondgenoten valt zeker begrip op te brengen. Het akkoord bevat voor werknemers weinig om vrolijk van te worden. De zekerheid over de pensioenhoogte die het bestaande stelsel biedt, wordt straks ogenschijnlijk minder. Eén ongunstige zekerheid is er wel: eerder stoppen met werken kost de betrokkene 6,5 procent van zijn AOW. Met name bij lage inkomens komt dat aan. De kernboodschap, langer doorwerken, hoeft ook al niet op geestdrift onder werknemers te rekenen.
    Aan de pluskant staan minder tastbare voordelen. ...

Lees voor 'minder tastbaar': "ontastbaar"of "geen". Voor de pensioengerechtigden. Voor de oligarchen slechts voordelen. Voor hun lakeien , onder andere in de media, dus ook. Vergelijk Obbema's stukje maar met het volgende (de Volkskrant, 11-06-2011, ingezonden brief van Sake J. Hogeveen  (Utrecht)):
  Pensioen is woekerpolis

Jarenlang hebben we premie ingelegd, jarenlang zijn ons gouden bergen beloofd. Blijkt het aanvullend pensioen toch een ordinaire woekerpolis te zijn.
    Het is een symptoom van het falen van het piramidespel dat onze economie in wezen is: gebaseerd op de utopie van oneindige groei.

En omdat er geen economische groei is, en de graaiers aan de top wel voortdurende meer willen, moeten de pensioenen dus afgestempeld worden. Net als in Rusland.

Peter de Waard was tot nu toe niet merkbaar over de schreef gegaan. Maar onderstaande geval moet hier wel vermeld worden uit hoofde van eerlijkheid ten opzichte van de rest (de Volkskrant, 15-06-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
  Moet de AOW-leeftijd niet naar 105 jaar?

De klassenstrijd werd beslecht met de invoering van het pensioen. Nu dreigt die weer op te laaien


Wie zelf niet bemiddeld was of geen lijfrenteverzekering had afgesloten, moest in 1889 tot de dood werken. Dat gold voor de snel uitdijende arbeidersklasse. Op 22 juni 1889 introduceerde de ijzeren kanselier Otto von Bismarck in het Duitse keizerrijk voor het eerst een regeling waarbij invaliden en mensen van 70 jaar en ouder een staatsuitkering kregen. Hiermee kon Marx en Engels wind uit de zeilen worden genomen.   ...

En hierna ging het nog even door over historische gevallen. Het is de reden voor de vermelding: het argument dat er vroeger nog veel erger gestolen werd dan nu, is een vorm van ploertigheid. Met dit argument in de hand zou je het pensioen in zijn geheel kunnen afschaffen en pensioenpot verdelen over de rijken, want nog weer wat verder terug in de geschiedenis was die praktijk normaal.

Op een enkele dag konden we weer twee exemplaren toevoegen. De eerste is iemand wiens gehalte aan ploertigheid al eerder dusdanig was opgevallen, dat er een speciale verzameling aan zijn persoon is gewijd: Jules Theeuwes uitleg of detail . Overigens is Theeuwes econoom, waarna de reactie zou kunnen luiden "Say no more ...". Dat we het toch doen is mede omdat Theeuwes met interessante informatie komt maar eerst maar eens de reden van de vermelding (de Volkskrant, 18-06-2011, door Jules Theeuwes):
  Van een serieus pensioenakkoord is geen sprake

Tevredenheid is misplaatst: werkgevers en bonden hebben niet meer bereikt dan een zwak compromis


Jules Theeuwes | De auteur is wetenschappelijk directeur van SEO Economisch Onderzoek en emeritus hoogleraar aan de UvA.

Tussentitel: Een groot deel van de babyboomers blijft buiten schot

... De vakbond heeft binnengehaald dat de AOW niet alleen voor inflatie wordt gecorrigeerd maar vanaf 2013 ook elk jaar extra met 0,6 procent zal stijgen. Vanaf 2020 gaat de pensioenleeftijd naar 66 jaar. ...
    Het is leuk als met veel fanfare wordt bevestigd wat iedereen al wist, namelijk dat de pensioenleeftijd naar boven gaat. ... Tegelijk is dit een zwak compromis.
    Wie is de klos?
    Om te beginnen is er het late tijdstip waarop de verhoging van de pensioenleeftijd ingaat: in 2020 pas. Dat betekent dat een groot deel van de babyboomers buiten schot blijft, namelijk de grote geboortecohorten van de eerste tien jaar na de oorlog (1945-'55). ...
    Er bestaat in het weldenkend deel van de samenleving al stevige consensus over de onvermijdelijkheid van een later pensioen. Enquêtes onder jongere generaties tonen dat zij al lang hebben ingecalculeerd dat ze langer moeten werken. Waarom worden oudere generaties dan nog altijd buiten schot gehouden?   ...

Waarvoor twee bijzonder goede redenen zijn te noemen: de oudere generaties hebben al verplicht een deel van hun loon afgestaan onder de belofte dat ze met 65 jaar een vaststaand pensioen zouden krijgen. En: de ouderen hebben niet meer de gelegenheid voorzieningen te treffen voor nu ingevoerde veranderingen.
    Dat Theeuwes deze goede redenen over het hoofd ziet, terwijl hij uit hoofde van zijn achtergrond dat bijzonder goed zou moeten weten en ongetwijfeld ook weet, is dus kwaadaardigheid. De reden voor de vermelding als ploert.
    Maar ploertigheid is slecht een enkele eigenschap, die samen kan gaan met vele andere andere. Voor Theeuwes is dat in iedere geval ook arrogantie, blijkende uit de aangelegde verzameling. En in dit artikel uit dat hij iets doet wat tot nu toe door de ploerten zorgvuldig is nagelaten: hij geeft de reden dat de werkgevers zo blij zijn met het akkoord:
  In ruil daarvoor hebben de werkgevers de zekerheid op stabiele pensioenpremies gekregen. In slechte tijden, als de beursnoteringen duikelen - zoals na het inklappen van de internethype tien jaar geleden en tijdens de Grote Recessie - hoeven de werkgevers geen hogere pensioenpremies te betalen om het gat in de pensioenfondsen aan te vullen.

Dat had de redactie zich namelijk al afgevraagd, maar nog niet eerder gelezen: waarom zijn de werkgevers blij met dit akkoord. En hier staat het: zij worden bij economische schommelingen buiten schot gehouden. Wat betekent dat hun premie omlaag gaat, want een een normale regeling zou zijn dat alle variaties worden meegenomen: kleine stijgingen, kleine dalingen, grote stijgingen, grote dalingen. Voor de werkgevers worden grote dalingen erbuiten gelaten. Die hoeven dus minder te verzekeren dus minder aarom zijn de werkgevers zo blij met dit akkoord. En daarom werd deze afspraak zo hard verzwegen: want iedereen kan op zijn vingers natellen hoe het ligt. Degen die dit allemaal hebben verzwegen, waaronder bijvoorbeeld de bovenstaande, zijn nog erger ploerten dan we dachten - want welbewust een ploert.
    Overigens bevalt Theeuwes van nog een bekende gotpse:
  Duidelijk is dat de arbeidproductiviteitsgroei van oudere werknemers na hun 50ste veel lager is dan die van twintigers en dertigers.

Dat is helemaal niet duidelijk. Het zou duidelijk zijn als de arbeidsproductiviteit die van kolensjouwers in de Rotterdamse haven betrof. Maar in de Rotterdamse haven wordt allang geen kolen meer gesjouwd. Noch zijn er veel andere plaatsen te vinden waar het duidelijk is dat oudere werknemers minder productief zijn. want het meeste werk in Nederland is bureau- en denkwerk, of iets dat daar op lijkt. Waarvoor geen enkele reden is om aan te nemen dat ouderen het slechter doen. In tegendeel, omdat daar ervaring een rol speelt, zal er eerder een positieve relatie zijn met leeftijd. Zoals niet al te lang geelden ook uit onderzoek is gebleken.

Dat voormalig economie-chef van de Volkskrant Frank Kalshoven een plaatsje zou krijgen in deze verzameling was even onzeker als de opkomst van de zon, morgenochtend - hij heeft alhier al een grote verzameling aan hem gewijd gekregen uitleg of detail . Dat het zo snel is, is dus ook nauwelijks verbazingwekkend - eigenlijk hadden we het eerder verwacht. Misschien wordt hij nog zacht op z'n oude dag. Maar nu hij weer de juiste snaar heeft gevonden, is het ook meteen goed raak. Het gaat natuurlijk ook over het pensioenakkoord (de Volkskrant, 18-06-2011, column door Frank Kalshoven):
  Er mist een hoofdstuk in het pensioenakkoord

'De pensioenfondsen waren altijd een bron van stabiliteit. Wordt het niet een nieuwe plek waar instabiliteit zich kan voordoen?' Dit zei de man die geen president van De Nederlandsche Bank (DNB) mocht worden, Lex Hoogduin, deze week op zijn laatste persconferentie voor de centrale bank. ...
    Deze zorgen zijn terecht. Dat is één. Twee: over dat risicovollere pensioen wordt niet centraal maar decentraal besloten. Drie: kabinet en sociale partners zijn vergeten afspraken te maken over de kwaliteit van deze besluitvorming. Deze combinatie van factoren voert tot een dwingende conclusie: het akkoord is niet goed genoeg.   ...

Denk niet dat dit over de gepensioneerden gaat. Zoals meteen duidelijk wordt:
  Wat werknemers willen, is helder: een lage pensioenpremie en een hoog, gegarandeerd en waardevast pensioen. We hebben een hekel aan beleggen ('gokken') en zien het pensioengeld liefst geparkeerd op een spaarrekening bij een degelijke bank. We willen ook zo jong mogelijk het arbeidsproces verlaten. Deze combinatie van wensen is inconsistent. ...

Een van de simpelste retorische trucs: de stroman - je dicht de andere partij een standpunt toe dat deze niet heeft, liefst tezamen met één of twee dat hij wel heeft, natuurlijk altijd van de onredelijke of extreme soort, en gaat daarna dat extreme standpunt afkammen.
  Deze combinatie van wensen is inconsistent. Ze gaan domweg niet samen. Niet onder het huidige pensioenregime en niet onder een nieuw.

Dat kan op twee manieren: de grote klap in één keer, of de methode van het lekker lang uitmelken. In dit geval kiest Kalshoven voor het laatste:
  In het pensioenakkoord worden daarom een paar knopen doorgehakt. We mogen vroeg met pensioen willen - maar de pensioenleeftijd wordt opgeschoven en daarna aangepast aan de levensverwachting. We mogen een lage pensioenpremie willen - maar die premies blijven hoog. We mogen een hekel hebben aan gokken - maar de enige manier om een beetje rendement op het pensioenvermogen te halen, is door te beleggen. We mogen een gegarandeerd pensioen willen hebben - maar garanties kosten geld, dat van uw pensioen afgaat, en dus garanderen we niets.
    U krijgt niet wat u wilt, en dat komt omdat uw wensenpakket inconsistent is. In dit opzicht is het pensioenakkoord moedig: sociale partners en kabinet vertellen u wat u niet wilt horen.

Jammer allen dat van de huidige en in de nabije toekomst gepensioneerden een flink percentage van hun loon is ingehouden onder de verzekering dat dit ze met 65 met pensioen mochten en dat hun pensioen gegarandeerd was. Die overige twee dingen gaan over de manier waarop dat bereikt wordt, en hebben niet deel uitgemaakt van de beloftes. Maar omdat Kalshoven bezig is met een stroman, neemt hij dat er dus bij.
    Wat hij wel verteld is dat die leeftijd wordt verhoogd, en de garanties worden afgenomen. En wat hij niet verteld is dat de werkgevers er garanties bij krijgen, zoals al gezien. Dus ook Frank Kalshoven voldoet, alleen al op grond van dit artikel, aan de criteria van "ploert". Maar dat wisten we dus al.

We hadden met enige twijfel Peter de Waard vermeld op de lijst. Hier is zijn definitieve kwalificatie (de Volkskrant, 21-06-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
  Is dit de grote blunder van minister De Jager?

Ministers van Financiën moeten stijfkoppige bankiers zijn die geen boodschap hebben aan het volkssentiment. ...
Maar nu willen ze leuk worden gevonden door het televisievolk. Zalm was al een popiejopie. Daarna kwam Wouter Bos. En nu is er De Jager, een volksknuffel die de post van Prins Carnaval lijkt te ambiëren.
    Sinds de mark is verdwenen is zelfs in Duitsland geen politicus meer te vinden die als enig doel heeft debet en credit in evenwicht te houden. Terwijl De Jager zich voor het karretje laat spannen van De Telegraaf, danst de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble naar de pijpen van Bild Zeitung. Die kranten zijn de spreekbuis van volksvertegenwoordigers die Europese integratie afwijzen, de mondialisering als een bedreiging zien en eng nationalisme koesteren.
    Het grootste probleem voor verdere hulp aan Griekenland is niet de ruimte op de begrotingen of de financiële draagkracht van de eurolanden, maar de toenemende invloed van de populisten. ...

Hier wordt de Europese burgers, van wie door de oligarchie gevraagd wordt om de rekening voor hun fouten te betalen, door Peter de Waard uitgemaakt voor populisten. Een welverdiende kwalificatie, dus.

En hij werkt ook mee aan de volgende nominatie. Ook dat is weer een pars pro toto geval, want de betreffende persoon staat voor zo'n beetje de hele financiële wereld. Dat zijn vrijwel allemaal je reinste dieven op gigantische schaal - ze doen wat iedere bankbediende die de grote hoeveelheden bankbiljetten door zijn handen laat gaan ooit wel eens gedacht moet hebbe: "Wat zou het mooi zijn als ik daar vrijelijk uit zou kunnen graaien". Dat doen bankiers. Uit de stroom geld die uit hoofde van hun beroep door hun handen, of hun computer gaat, vrijelijk graaien. Terwijl ze daar nauwelijks een cent meer recht op hebben dan die bankbediende. het eigenlijk gewoon één grote maffiabende-met-stropdas. Met voorspelbaar ploertige meningen. Maar laten we hem eerst even voorstellen (de Volkskrant, 21-06-2011, van verslaggever Peter de Waard):
  Interview | Maurice Obstfeld, adviseur IMF, wereldbank en Europese commissie

'Europa gaat van crisis naar crisis'

Er is gebrek aan leiderschap in Europa. Niemand neemt het voortouw, vindt de macro-econoom.

...    Maurice Obstfeld (59) is een vooraanstaande macro-econoom. Hij was maandag in Nederland om de zesde Van Lanschot-lezing te houden op de Universiteit van Tilburg. De hoogleraar aan de Universiteit van Californië (Berkeley) is onder meer adviseur van het IMF, de Wereldbank en de Europese Commissie.   ...

Nou, dan moet je wel zo'n beetje gegeten en gedronken hebben. Maar laten we het toch uitzoeken. De intro van het artikel
  'Ik kan me niet zoveel voorstellen bij een vrijwillige bijdrage van het bankwezen aan het noodfonds voor Griekenland. Banken kunnen alleen vrijwillig meedoen als ze 28 procent rente in rekening mogen brengen. Maar dan vererger je weer de begrotingsproblemen van Griekenland.'

Dus al eerste hoeven banken, de rijken en degenen die de stompzinnige beleggingen hebben gedaan, niet bij te dragen. Wart met er dan wel gebeuren?
  Wat moet Europa doen?
'Duidelijkheid scheppen aan de financiële markten. Nu sleept men zich voort van crisis naar crisis. Elke zes maanden staat de eurozone weer voor een nieuw dilemma. En dat maakt de financiële markten enorm nerveus.

Maar er wordt toch wel wat gedaan ...? Kunt u wat specifieker worden?
  ... dat moet je ook meteen besluiten dat de belastingbetaler in Europa de schuld van Griekenland in zijn geheel overneemt.

En de Grieken zelf dan?
  De Grieken zullen hun Mercedes weer moeten inleveren voor een ezelskar.
'De mensen met een Mercedes zullen niet zo veel hoeven inleveren. Die hebben hun geld nu al naar het buitenland verplaatst. Maar de mensen met een Citroën zullen mogelijk geen auto meer kunnen rijden.'

Ah, dezelfde aanpak voor de rest van Europa. Het hele scenario volgens Obstfeld gaat dus zo verlopen: de Europese oligarchie en rijke lenen geld aan Griekse oligarchie en rijken. De Griekse oligarchie en rijken steken dat geleende geld in hun broekzak en vertrekken naar het buitenland. Daarmee dreigen de arme Grieken voor de leningen te moeten opdraaien. En die arme Grieken moet dus geholpen worden door de arme en minder rijke Europese burgers. Netto: rijken rijker, armen armer. Een echt ploertenplan, dus.
    Zoals ook deze briefschrijver constateert (de Volkskrant, 22-06-2011, ingezonden brief van Frits H. Emmerik (Den Haag)):
  Struikrovers

Er was slechts die ene vraag nodig voor het alomvattende antwoord. Peter de Waard stelde hem aan Maurice Obstfeld, adviseur van IMF, Wereldbank en Europese Commissie: 'De Grieken zullen hun Mercedes weer moeten inleveren voor een ezelskar?' (Ten Eerste, 21 juni). En het ontnuchterende antwoord: 'De mensen met een Mercedes zullen niet zo veel hoeven in te leveren. Die hebben hun geld nu al naar het buitenland verplaatst. Maar de mensen met een Citroën zullen mogelijk geen auto meer kunnen rijden.'
    Obstfeld is adviseur op het hoogste niveau, hij kan het weten. Het jachtterrein is bewust ingericht in het voordeel van struikrovers, compleet met bosjes om in te schuilen en bewegwijzerde vluchtroutes om uit handen van de beroofden te blijven. Wat een ellendige waarheid, waarop maar geen openbare aanklacht noch proces en veroordeling wil volgen.
    Mondialisering put bepaalde landen economisch uit en de winst wordt weggesluisd. Als de nationale economie dan in deplorabele staat verkeert, kijkt de elite van aandeelhouders, banken en ondernemers vragend naar de bevolking: 'Wat gaan jullie bijeen bezuinigen om de boel weer op orde te krijgen?' En de politiek heeft zich laten terugzetten in de rol van het pr-bureau dat de bedrieglijke boodschap aannemelijk mag communiceren.

Toch zal het vermoedelijk aanvankelijk gaan volgens dit. Tot het moment dat de Europese armen en minder rijken een passend aantal rijken en oligarchen de andere kant van dit tweesnijdende mes laten zien: het mes waaronder koppen rollen. Het is een voor de rijken en oligarchen omineus teken dat er steeds meer van dit soort helder formulerende briefschrijvers komen. Zoals ook deze (de Volkskrant, 22-06-2011, ingezonden brief van Paul Stam, pensionado (Heiloo)):
  Zwart gat

Verheugd keek ik naar de dekkingsgraad van 110 procent van mijn pensioenfonds (PGGM). Maar nu gaat minister De Jager voor Sinterklaas spelen, en meent dat de pensioenfondsen moeten meebetalen. Veertig jaar heb ik premie betaald en dat gaat straks gestort worden in dat grote zwarte gat dat Griekenland heet. Zo wordt ons pensioen nooit waardevast. Met pokeren zou ik beter af zijn. Speculeren met andermans geld, het is een gotspe.

Het is te gek voor woorden.

Door een reactie werd de redactie attent gemaakt op weer een bijdrage van Sheila Sitalsing - ze lijkt aanvankelijk kritiek te hebben op de aanpak van de pensioenen, maar dat blijkt al snel een rookgordijn (de Volkskrant, 24-06-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Henk Kamp

Tussentitel: Tijd voor een mooie revolte op Facebook voor je pensioen

Dat de vakbonden zich in groeiende getale verzetten tegen het pensioenakkoord, ligt volgens Henk Kamp aan 'een communicatieprobleem'. Hij wil best langskomen om een en ander beter uit te leggen, zei de VVD-minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid donderdag grootmoedig. Hij noemt dat geen heronderhandelen - heronderhandelen is een begrip dat Kamp niet kan uitspreken. ...
    Toen ik Kamp gisteren in een filmpje op nu.nl zestien keer achtereen hoorde zeggen dat bij 'verstandig beleggen' dit akkoord juist heel erg goed is voor jongeren, wist ik het zeker: dit kan nooit goed aflopen.   ...

En toen deze redactie de terminologie 'goed voor jongeren' las, wist zij ook zeker: dit kan niet goed aflopen:
  Want Kamp weet natuurlijk ook wel dat 'verstandig beleggen' door dezelfde amateuristische pensioenfondsbestuurders die de afgelopen jaren stelselmatig hebben misgegokt een illusie is. En hij weet natuurlijk ook wel dat jongeren in dit akkoord verschrikkelijk worden genaaid.
    Terwijl de oplossing zo simpel is: stop met die zogenaamde solidariteit in fondsen die er al jaren op neerkomt dat jong betaalt voor oud.

Terwijl het natuurlijk andersom is: de ouderen hebben al decennialang een flink deel van hun loon moeten inleveren, en nu wordt de opbrengst daarvan ze ook nog eens bestolen. Hier de al genoemde reactie (de Volkskrant, 25-06-2011, ingezonden brief van Rien van der Laan (Nieuw Vennep)):
  Onsolidair

Een goed stukje over Henk Kamp door Sheila Sitalsing (Ten eerste, 24 juni). Jammer alleen dat zij aan het eind van haar betoog oproept tot een revolte tegen de solidariteit als het gaat over de pensioenen. Jong betaalt voor oud stelt zij en ze wil een ander pensioensysteem. Als dat zou gebeuren, wil ik geen belastingcent meer kwijt aan dure kinderopvang en andere door mij ongebruikte faciliteiten die de overheid steeds meer geld gaan kosten.
    Overigens, als ik over enkele jaren met pensioen ga, heb ik ook bijna 50 jaar AOW-premie afgedragen voor oudere generaties en mijn pensioen heb ik zelf opgebracht.
    De meeste oudere echtparen ontvangen slechts één pensioen en dat is de helft van wat jongere generaties, waarbij meestal beide partners werken, zullen gaan ontvangen.
    Dus mevrouw Sitalsing, ik hoop dat u zich realiseert dat uw onsolidaire opstelling een vergissing is.

Mevrouw Sitalsing stijgt met stip.

Maar mevrouw Sitalsing is nog heilig vergeleken met het volgende soort figuren (de Volkskrant, 27-06-2011, door Mieke Smilde):
  Buren willen geen 'zot' over de vloer

Mieke Smilde | De auteur is freelance journalist en schrijfster. Eerder dit jaar publiceerde ze Raarboek, over een halve eeuw geestelijke gezondheidszorg.

Vrijdag 10 juni gaf minister Schippers van Volksgezondheid een persconferentie over de voorgenomen bezuinigingen in de zorg. De geestelijke gezondheidszorg (ggz) moet van de minister 600 miljoen euro inleveren. Chronisch psychiatrische patiënten moeten hulp dichter bij huis krijgen, vindt de minister. 'Hulp zoeken in de buurt', noemt ze dat. Een instelling is te duur. Bovendien moeten mensen die kampen met psychische problemen vaker een beroep doen op hun eigen sociale netwerk. De minister zei letterlijk: 'Moet je niet een aantal dingen dat bij het leven hoort veel meer in je eigen sociale kring zien uit te vogelen en zul je niet echt een beroep op de gezondheidszorg moeten doen als je echt last hebt van ziekte.' Het is lelijk Nederlands, maar ze zei het echt.   ...
    De tragiek van de voorgenomen bezuinigingen is dat ze zijn gestoeld op een aantal vooronderstellingen over medemenselijkheid die helaas lang niet altijd opgaan. Het is fijn als we er voor elkaar zijn. Het is mooi elkaar te helpen in goede en in slechte tijden. Wie de trein neemt naar huis, mag erop rekenen dat er iemand staat te wachten op het station. Een aantal dingen hoort bij het leven. Mensen worden geboren, mensen gaan dood. Het is waardevol die momenten te kunnen delen met vrienden en familie.
    De werkelijkheid is gespeend van deze medemenselijkheid. De buren doen namelijk helemaal niet open. Er staat niemand op het station. Mensen zijn als de dood voor psychiatrische patiënten. Meer dan twintig jaar 'vermaatschappelijking' van de zorg heeft bewezen dat mensen niet beter worden van opvang in de buurt en lekker dicht bij huis.   ...
    Bijna een miljoen mensen kampen in Nederland met meer of minder ernstige psychiatrische aandoeningen. 175 duizend mensen zijn chronisch ziek. Minister Schippers vindt dat wij hen liefdevol moeten opnemen in onze gemeenschap. Dat vind ik ook. Maar de geschiedenis leert dat mensen hun eigen angsten vooral bezweren door anderen te verstoten. Niemand weet dat beter dan psychiatrische patiënten.
    Door juist hen te treffen met de bezuinigingen, bevestigt minister Schippers dat de 'zotten en de zinnelozen', ondanks alle maatschappelijke, sociale en medische ontwikkelingen, nog steeds de uitgestotenen zijn die ze in de Middeleeuwen ook al waren. Onder het motto 'eigen verantwoordelijkheid eerst' worden ze eenvoudig aan hun lot overgelaten. Vroeger buiten de stadspoorten, nu er binnen. Maar even verwaarloosd en even gemeden.
    Het liberale gedachtengoed van mevrouw Schippers wortelt in het blinde vertrouwen dat ieder mens iets van zijn leven kan en moet maken. Dat geluk iets is om is af te dwingen. Erkennen dat waanzin bestaat en dat gekte zomaar bezit van iemand kan nemen, als een kankercel, is ondraaglijk voor de rasoptimisten van de VVD. Maar het is wel zo. Een beschaafde samenleving laat mensen die zo ziek zijn het niet zelf 'in hun eigen sociale kring uitvogelen'. De samenleving ís die sociale kring.

De laatste woorden van de auteur zijn zeer naïef. Waar de linkse variant van "de zelfstandige psychiatrische patiënt" berust op de ideologische dwaasheid van de absolute gelijkheid, berust de rechtse op iets veel simpelers, en ook veel simpeler dan het "liberale" gedachtegoed: het berust op materieel gewin ten koste van de psychiatrische patiënt.
    Op regelrechte ploertigheid.
    Iets dat geldt voor deze mevrouw die het uit materieel gewin op zich neemt om dit uit te voeren, maar het geldt voor allen die dit beleid steunen: VVD en CDA politici, en VVD en CDA kiezers.

Een ander voorbeeld uit dezelfde hoek (de Volkskrant, 27-06-2011, van verslaggevers Douwe Douwes en Kim van Keken):
  Jonge liberalen willen uniform belastingtarief

Geen hypotheekrenteaftrek en geen huurtoeslag meer. De JOVD, de kweekvijver voor politici van de VVD, stelt een uniform belastingtarief (de vlaktaks) voor. Daarbij vervallen bijna alle voordeeltjes en betaalt iedere Nederlander hetzelfde tarief.
    JOVD-voorzitter Martijn Jonk hoopt zo 'de perverse stilte' rondom het H-woord te doorbreken. Voor regeringspartij de VVD is alleen al praten over de hypotheekrenteaftrek taboe. Datzelfde geldt voor de samenwerkingspartners het CDA en de PVV.    ...

Dat is wat heet "Een spierinkje uitwerpen om een kabeljauw te vangen". want de JOVD, de jongerental van de partij van de graaiers, zal nooit iets voorstellen dat n iet in het eigen belang is. En het formaat van de kabeljauw is af te meten aan de grootte van het spierinkje: 12 miljard, zijn de uitgaven aan de koopsubsidie genaamd "hypotheekrenteaftrek", waarvan ongeveer tweederde naar de rijken gaat.
  Een uniform belastingsysteem is wel zo transparant, zegt Jonk. 'Het wordt aantrekkelijk om meer te werken en de overheid kan niet langer via de belastingen proberen gedrag te beïnvloeden. Dat is goed voor de economische groei. Mensen die meer verdienen, investeren meer. '

Honderd procent belasting voor inkomens boven de ton is ook heel transparant, het wordt aantrekkelijk om minder te stelen, en de overheid kan op die manier het gedrag van de witte-boordencriminelen reguleren. Dat is goed voor de groei van maatschappij en beschaving. Mensen die meer verdienen worden corrupt en geestelijk gestoord.
  De JOVD heeft het plan gedetailleerd laten beoordelen door het Centraal Planbureau (CPB). De conclusie: 'Het gaat pijn doen als de belastingen volledig op de schop gaan.' De voorgestelde vlaktaks (33,15 procent) heeft volgens het CPB aanzienlijke gevolgen voor de koopkracht. Gepensioneerden en huishoudens met kinderen zullen het flink in de portemonnee voelen. Huiseigenaren kunnen te maken krijgen met koopkrachtverlies dat kan oplopen tot 30 procent, aangezien de woning minder waard wordt.

Zelfs de neoliberale Anglicistenclub van het CPB kan er niet meer van maken uitleg of detail . En ook het tuig zelf weet het eigenlijk wel:
  Jonk geeft toe dat de effecten van een abrupte invoering van de vlaktaks 'nogal ruig' zijn. Maar hij vindt ook dat politici zich niet moeten blind staren op koopkrachtplaatjes. 'Als je iedereen op de nul wilt houden, kom je nooit verder.'

Die laatste zin behoeft natuurlijk de voor de hand liggende correctie: 'Als je iedereen op de nul wilt houden, kom ik nooit verder.'
   Maar ook dit kan nog erger:
  Werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB-Nederland, al langer voorstander van de vlaktaks, zijn enthousiast. Ze vinden dat het ingewikkelde belastingsysteem op de schop moet. 'Het verstoort de economische dynamiek', aldus de werkgevers. 'De JOVD laat zien dat een vlaktaks een serieuze optie is.' VNO-NCW en MKB-Nederland hopen dat het kabinet 'serieus werk maakt van een herziening van de inkomstenbelasting'. Wel vinden de organisaties dat de JOVD wat te ver gaat met het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek.

Het graaiersparadijs: afschaffing van de huurtoeslag voor de lagere inkomens, een hogere belasting voor de lagere inkomens, behoud van de hypotheekrenteaftrek voor de hogere inkomens, en lagere belasting voor de hogere inkomens. Rasechte ploerten, deze lieden.   
    De Nederlandsche Bank-president Nout Wellink is de eerste persoon op deze wbesite die geassocieerd is met het begrip "ploert, in de verzameling die over zijn falen gaat - hier is betreffende stukje:
  Wie nog twijfels had over de aard van de algemene moraliteit van Nout Wellink, kan even een blik werpen op de volgende uitzending van Buitenhof, waarin hij de enige gast was uitleg of detail . In die uitzending geeft hij in het begin zijn oplossing voor de economische problemen van Nederland, zoals we weten veroorzaakt door de kredietcrisis, dat wil zeggen: de vele vormen van frauduleus handelen door de financiële wereld. Die oplossing bestaat uit één enkel element, althans er is maar één element dat hij de moeite van het expliciete noemen waard vindt. En dat is bezuinigen op de volkshuisvesting. Oftewel: de armen laten opdraaien voor de ellende veroorzaakt door de rijken.
    Die Wellink is een onvervalste ploert.

Waarvan de verdere goede redenen zijn te vinden in die verzameling.

Voor welke herinnering een reden is in de vorm van het volgende stuk, naar aanleiding van zijn vertrek. Het is een regelrechte hagiografie (de Volkskrant, 30-06-2011, door Robert Giebels):
  Profiel | Nout Wellink, scheidend president DNB

Te groot voor Nederland en een ideale zondebok

Bij het publiek werd hij pas bekend toen in 2008 de kredietcrisis uitbrak. Er moest een schuldige worden gevonden, en dat werd Nout Wellink.

Dertig jaar heeft Nout Wellink De Nederlandsche Bank geleid, maar hij wordt afgerekend op de laatste drie. Wellink heeft de in 1814 opgerichte bank door de twee meest ingrijpende gebeurtenissen uit zijn bestaan geloodst. Vandaag ruimt hij met een trapje de hoge kasten van zijn werkkamer uit.

Met professor doctor Arnoud Henricus Elisabeth Marie Wellink aan het roer van DNB is de euro geïntroduceerd. En Wellink kreeg de financiële crisis van 2008 en 2009 voor de kiezen - door zijn Amerikaanse collega Bernanke uitgeroepen tot de grootste ooit. De introductie van de euro ging vanuit DNB bezien vlekkeloos, maar het publiek zal Wellink daarom niet prijzen.  
    De gewone bankrekeninghouder leerde Wellink pas kennen door die tweede gebeurtenis, de kredietcrisis. En die kennismaking bleek voor beiden geen genoegen. Er moest en zou een schuldige voor die crisis gevonden worden. Liefst geen abstracte organisatie, maar een gezicht. De keus viel op de toezichthouder en dus op Nout Wellink. Wie? Nout Wellink. Wie? Nou, die man die al die bonusgraaiende bankiers zijn gang heeft laten gaan. Oh, en die heet Nout Wellink?
    Wellink was de ideale zondebok voor degenen die de beschuldigende vinger naar hem uitstoken: eerst het publiek, toen ook de politiek. Want de centralebankpresident veranderde geen jota aan zijn presentatie. ...

Vanwege zijn onvervalste bewering dat het slechte imago van Wellink uitsluitend te wijten is aan slechte presentatie, terwijl de lijst van zijn falens lang is, verdient Robert Giebels, in zijn verdediging van een rasechte ploert, een nominatie voor vermelding in de lijst der ploerten.
    En voor de volgende persoon zou hetzelfde kunnen gelden:
  'Nout is te groot voor Nederland.' Anders kan Wellinks grootste bewonderaar, de Tilburgse hoogleraar economie Sylvester Eijffinger, de 'volkomen onterechte' Nederlandse kritiek niet verklaren.

Ware het niet Sylvain Eijffinger bijvoorbeeld voorstander is van de "vlaktaks", oftewel een gelijk belastingtarief voor iedereen (zie één van de artikelen hierover hier uitleg of detail ), ook wel de "ploertentaks" geheten. En Eijffinger dus meteen de lijst op gaat.

Weer een bekend exemplaar uit het rijtje sociaal-democraten in de media (de Volkskrant, 13-07-2011, column door Bert Wagendorp):
  Neuro

De eurocrisis dreigt over te slaan naar Italië. ...
    Intussen proberen de Europese ministers van Financiën de zaken op orde te krijgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de draad enigszins begin kwijt te raken, maar als ik het goed begrijp, zit er nog niet zoveel schot in.   ...

De vraag: wat gaat onze sociaaldemocraat kiezen: voor de politici en bankiers die onze miljarden spaar- en pensioengelden gegeven hebben aan Griekenland en andere verkwistende Zuid-Europese landen, of voor de Nederlandse spaarders en (toekomstige) gepensioneerden? Hier is de uitkomst:
  Die eurocrisis moet worden opgelost door saaie maar strenge bankiers in grijze pakken, die doen wat ze moeten doen.

Voor de bankiers. 
  Het gezeur over dat Jan Kees de Jager in een spagaat zit en dat hij op het slappe koord balanceert, ben ik ook meer dan zat. Jan Kees roept overdag allemaal stoere eurosceptische dingen om de PVV tevreden te houden

En tegen de gewone spaarders en (toekomstig) gepensioneerden die ook massaal voor de PVV hebben gestemd. Tegen de immigratie. De verraders, volgens de oud-testamentische immigrantennakomeling. Die alle grenzen open wil, dus voor volledige Europese eenwording is:
  Intussen proberen de Europese ministers van Financiën de zaken op orde te krijgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de draad enigszins begin kwijt te raken, maar als ik het goed begrijp, zit er nog niet zoveel schot in.   ...
    Ik vind dat je dat die mannen kwalijk kunt nemen... We hebben ze niet ingehuurd om maar wat te kibbelen en elk besluit op de lange baan te schuiven, maar om problemen op te lossen. En een beetje snel graag, want ze weten verdomd goed wat hun te doen staat: Europa in economisch opzicht verder integreren.

Een vermelding als ploert verdienende.

Nog niet vermeld: de combinatie van ploert en hypocriet (de Volkskrant, 23-07-2011, column door Aleid Truijens):
  Mantelzorgers

Tussentitel: Sabine Uitslag smijt dweil in gezicht mantelzorgers

Op zondagochtend doen CDA-Tweedekamerlid Sabine Uitslag en haar man altijd een leuk spelletje. Mantelzorgertje. Met slaapogen stommelt Sabine naar de keuken, waar ze een ontbijtje voor haar schat bereidt. ...
    Echt waar. Nadat Sabine Uitslag ontbijt voor haar man had gemaakt vroeg ze zich, zo schrijft ze in haar column op de website Zorg & Welzijn, een week lang af wat mantelzorg nu eigenlijk is. Handig om te weten als je langdurige zorg in je portefeuille hebt. 'Als jij je oude vader helpt met de steunkousen en je kookt zijn potje (...), is dat dan mantelzorg?' peinsde Sabine. 'Een moeder die een baby voor de derde keer in een nacht uit bed haalt?' Die zegt toch niet: 'Nu is de maat vol, ik raak totaal overbelast, ik bel de thuiszorg!' Goedbeschouwd allemaal mantelzorgers, toch? Net als Sabine zelf met haar ontbijtje.
    Het is gewoon naastenliefde. Dat is iets heel moois, al hebben 'veel mensen het zo nog niet bekeken'. Veel mensen denken volgens Sabine tegenwoordig dat liefde in klinkende munt moet worden betaald. Akelige mensen, die zorgzaamheid 'kwantificeren'. Het is 'juist hartstikke waardevol', doceert ze, 'als je de yogales moet afzeggen omdat je gaat koken voor een doodzieke vriendin.'
    Sabine hoort van mantelzorgers dat die het zo zwaar hebben. Zwaar? 'Hoe ging dat 'vroeger' dan?' hoont ze. 'Was het, toen er nog geen computer, skype, robot-stofzuiger en wasmachine was, niet nog veel zwaarder?' Waar klagen die mantelzorgers over? Kom op hé, zij vraagt toch ook geen PGB aan om haar man te kunnen verwennen?
    Ik hoop dat Uitslag niet gaat koken voor die vriendin. Doodzieke mensen hebben zelden honger, maar hebben iemand nodig die poep, piep en kots ruimt en hun moed inspreekt. Als je geluk hebt, zijn er zulke mensen in je omgeving. Overdag zijn de meesten aan het werk, zoals onze overheid graag ziet. Anders dan 'vroeger', toen vrouwen alle tijd hadden om met pannetjes soep langs te gaan.  ...
    Slimme zet van het CDA, om mannenmagneet Uitslag met haar oergezonde Zeeuws-Meisjewangen de boodschap erin te laten rammen: dat de zorg 'onbetaalbaar' wordt en dat te wijten is aan gebrek aan naastenliefde en inhaligheid van de mantelzorger. Maakte Edith Schippers psychiatrische patiënten uit voor aanstellers die hun problemen maar thuis moesten uitvogelen, Uitslag wast de chronisch zieken en hun familie de oren.   ...

Die Schippers hadden we al gehad - die is van de VVD - een recht-toe-recht-aan, "eerlijke" ploert. Die maakt het niet mooier dan het is als lid van de "Ikke, ikke, ikke, en de rest kan stikke"-club. Mevrouw Uitslag is van de christelijke partij CDA. Die pleegt doodgewoon verraad aan de ideeën van haar profeet: Jezus Christus.

De redactie heeft zitten aarzelen of ze als dan niet zou overgaan tot meervoudige vermeldingen van individuen. na neig overleg is toch besloten om dat wel te doen, omdat je natuurlijk ook in ploertigheid gradaties hebt. De aanleiding voor de overdenking was het opnieuw voorkomen van mevrouw Schippers, en wat na de aarzeling de doorslag gaf, is het optreden van de heer Obbema. Eerst een kopie van een stukje dat al aan de verzameling Oligarchie was toegevoegd. Aanleiding: de Europese leiders gaan definitief afspreken dat ze de Europese burgers laten betalen voor het graaien van de Griekse en Europese rijken (de Volkskrant, 21-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Riskante eurotop...

Een 'alomvattend antwoord' gaat ook deze eurotop niet opleveren. De reactie van de financiële markten op het uitblijven daarvan moet worden gevreesd.

Het gevaar is groot dat de Europese regeringsleiders op hun eurotop met een oplossing komen die de financiële markten gaat teleurstellen. ...

Obbema  gelooft heilig in de financiële markten - de instelling van mondiale roofridders op gigantische schaal. Je vraagt je echt af waarom hij dat doet: stompzinnigheid, kwaadaardigheid, wat anders...?
  De sleutel ligt bij Merkel. Haar hardnekkige, door Nederland ondersteunde eis dat de private sector moet meebetalen aan de Griekse redding is begrijpelijk op politieke gronden. Maar de vorm die daarvoor tot dusver werd gesuggereerd, was onverstandig. Want het meebetalen door banken die Griekse staatsobligaties in bezit hebben, zou in de ogen van kredietbeoordelaars neerkomen op wanbetaling.

De kredietbeoordelaar die de kredietcrisis mede hebben veroorzaakt, met hun frauduleuze producten. En met hun frauduleuze beoordelingen van Griekenland en de andere olijfolie-landen als kredietwaardig, hetgeen door de banken als smoes is gebruikt om die landen geld te geven, terwijl iedereen met enig gezond verstand wist dat de economie en arbeids- en belastingmoraalmoraal in die streken sterk te wensen over lieten en laten. Precies hetzelfde als men dus gedaan heeft met de Amerikaanse hypotheken: welbewust te hoge adviezen afgeven zodat de rijken erop los konden speculeren en miljarden in hun zak steken, waarna bij het barsten van de zeepbel de burgers het verlies konden dekken.
    Obbema steunt deze gang van zaken zelfs:
  dat de Europese regeringen en daarmee de belastingbetalers de lasten van de Griekse redding zo snel mogelijk in hun geheel op zich moeten nemen.

    Oké, zou je zeggen, zoiets wisten we al van hem. Maar wat de doorslag gaf, was het volgende (de Volkskrant, 22-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Koffie met bijsmaak

Foute koffie in Max Havelaar-pakken, met instemming van dat keurmerk, is slecht voor het consumentenvertrouwen.

Max Havelaar heeft zich aardig in de nesten gewerkt nu het keurmerk voor 'eerlijke koffie' toestaat dat 'foute koffie' in de eigen pakken terechtkomt.
    De wereldmarkt is voor Max Havelaar de grote boosdoener. De koffieprijs is flink gestegen, waardoor boeren geen zin meer hebben hun bonen af te staan tegen de met hen afgesproken prijs. Die ligt flink lager. De Boliviaanse of Indonesische keuterboeren valt moeilijk te verwijten dat ze voor de hoogste bieder kiezen. ... Handelaren hebben toestemming gekregen 'foute' koffie door te verkopen mét Fairtrade-stempel.   ...

De feitelijke gang van zaken. Waar misschien nog andere dingen achter zitten die je zou moeten uitzoeken. Niet nodig voor Obbema, want hij heeft zijn oordeel meteen klaar. En dat oordeel staat bol van het moralisme:
  Max Havelaar heeft zich aardig in de nesten gewerkt ... Voor de koffiedrinker die het beste met de wereld voor heeft, is dat een ronduit ontmoedigend bericht.
    Ieder eigen pak met daarin gewone koffie zou door de organisatie als een doodzonde moeten worden ervaren.
    Omdat men ook wel aanvoelt dat dit niet deugt ...

Niet als conclusie na afwegingen, maar van begin af aan en door het hele verhaal verweven. Ook voordat er op tweederde duidelijk wordt dat de zaak niet helemaal zo zwart-wit ligt:
  van die handelaren wel geëist dat ze binnen twaalf maanden extra keurmerkkoffie via het ongecertificeerde kanaal verkopen.

Maar dit zijn zijn de standaard smerige trucs van de Orwell-propagandist. Waar het om gaat is dit:
  Het keurmerk poogt de kwestie te minimaliseren - slechts een half procent van de Max Havelaarpakken zouden in het geding zijn. ... Ieder eigen pak met daarin gewone koffie zou door de organisatie als een doodzonde moeten worden ervaren.

Ineens doen we ons blijken als voorstander van de hoogste vorm van moraal. waar de oligarchen eindeloos mogen gaaien uit de portemonnee van de gewone burgers, en Obbema dat zelfs stimuleert, wordt hier gewogen met een goudschaaltje. het is stuitend en weerzinwekkend. Zo stuitend en weerzinwekkend, dat je je gaat afvragen of dit niet doodgewoon weerzin tegen organisaties als Max Havelaar is:
  Voor een organisatie die zich altijd zo principieel pleegt op te stellen

Wat pas echt een teken van een Faustiaanse vorm van verkopen van de ziel aan de duivel zou zijn. In ieder geval is die Obbema een echte ploert, en niet alleen in de zin van dit lijstje. Een aanklacht wegens smaad ziet de redactie met plezier tegemoet.

De stemming over het pensioenakkoord onder de leden van FNV-bondgenoten heeft een communistische uitslag opgeleverd: 96 procent is er tegen. Maar Carlijne Vos blijft, na een lichte aarzeling, toch bij haar eerdere ploertige stellingname: de werknemer moet bloeden (de Volkskrant, 16-08-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Carlijne Vos):
  Pensioen splijt FNV

Pensioenakkoord moet in tijden van economische crisis en sociale onrust worden gekoesterd.

Het begint weer met de bekend leugen: er is geen pensioenakkoord. De leden bepalen of er een pensioenakkoord is.
  Het pensioenakkoord schudt weer op zijn grondvesten nu de leden van FNV Bondgenoten zich massaal achter de afwijzing van hun bestuur hebben geschaard. Liefst 96 procent stemde tegen het akkoord dat werkgevers, werknemers en kabinet in juni sloten.
    Ondanks de twijfelachtige opkomst van nog geen 23 procent

Er is niets twijfelachtigs aan zo'n opkomst - het is de helft van de opkomst bij gemeentelijke of provinciale verkiezingen, die toch veel belangrijker zijn.
  Het is echter de vraag wat de kritische vakbondsleden winnen als het pensioenplan daadwerkelijk in de prullenbak verdwijnt. Door de diepe interne verdeeldheid dreigt de FNV

Nog een leugen: de leden van de FNV zijn helemaal niet diep verdeeld - een overgrote meerderheid is tegen. Zelfs bij de rest van de burgers ligt het zo (de Volkskrant, 16-08-2011, van verslaggeefster Nanda Troost):
  Pensioen blijft bonden verdelen
Het 'Nee' van FNV Bondgenoten tegen het pensioenakkoord ...
    Dat zegt Henk van der Kolk, voorzitter van FNV Bondgenoten ...
    Van der Kolk toont zich verheugd over de uitslag, die wat hem betreft aansluit bij een enquête van TNS NIPO waaruit bleek dat slechts een kwart van de Nederlanders achter het akkoord staat. ...

Maar feiten zijn onbelangrijk als je willens en wetens aan het buigen bent voor de elite:
  Het valt te hopen dat Jongerius zich ook dit keer staande weet te houden, ook al is de kritiek van de tegenstanders op het akkoord deels gerechtvaardigd. Werknemers hebben straks inderdaad minder zekerheid over de hoogte van hun pensioen en voor mensen met een laag inkomen die eerder willen stoppen met werken is nog geen oplossing.

Wat je dan met nog wat leugentjes over het handhaven van de goede vrede met je bazen de roofriders probeert te verkopen:
  Desalniettemin valt doorgaan op de ingeslagen weg te prefereren boven een bom onder het akkoord. Het pensioenakkoord mag dan nog niet in detail zijn uitgewerkt, het stelt de pensioenen voor de toekomst veilig. In deze tijden van economische crisis en sociale onrust zou dit polderresultaat door alle partijen moeten worden gekoesterd. Het zou hen sieren als zij allemaal een scheutje water bij de wijn doen.

Je ziet zo het beeld voor je van Carlijne Vos, als goeddoorvoed lid van de sleep hofvleiers die de in hermelijnen mantel gehulde tiran staan te bejubelen vanwege zijn goedertierenheid dat hij om de opbrengst van het dorp te verhogen slechts drie inwoners heeft opgehangen om een voorbeeld te stellen.

Het "pensioenakkoord" blijft maar nieuwe slachtoffers eisen (de Volkskrant, 22-08-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen):
  Pensioenakkoord

De kwakkelende economie is niet gebaat bij een krachtmeting tussen kabinet en de vakbeweging.


Het eindspel rond het pensioenakkoord is in volle gang. Vorige week werd het akkoord in grote meerderheid afgekeurd in een referendum voor de leden van FNV Bondgenoten. Het is daardoor zeer twijfelachtig geworden of de FNV zich wel achter het akkoord zal scharen.
    Minister Kamp van Sociale Zaken deed zaterdag een poging de vakbeweging milder te stemmen. Hij wil werknemers met een laag inkomen die eerder stoppen met werken minder korten op hun AOW. ...
    FNV Bondgenoten sprak meteen van een moonwalk, refererend aan de beroemde dans van Michael Jackson die bewoog terwijl hij op zijn plaats bleef staan. ...

Een kleine concessie doen is een heel oude truc. natuurlijk trapt de FNV dar niet in. het om de verantwoordelijkheid voor eventuele toekomstige tekorten, die volgens het plan eenzijdig bij de werknemers gaat liggen. Iets dat Giesen angstvallig weigert te vermelden, om te concluderen:
  Het pensioenakkoord is een bittere pil voor de werknemers, maar langer doorwerken is noodzakelijk om het pensioenstelsel betaalbaar te houden.

Onzin. Het is alleen noodzakelijk onder bepaalde aannames. Je kan ook meer belasting gaan heffen.
  Als de vakbeweging het akkoord afwijst, zal een voor werknemers ongunstiger variant worden doorgevoerd.

Het dreigement van de machtigen - de oligarchie. Waarvoor Giesen onverkort kiest:
  FNV Bondgenoten speelt hoog spel.

Want de oligarchie speelt ook hoog spel:
  Een kwakkelende economie is allerminst gebaat bij een krachtmeting die tot arbeidsonrust leidt.

Peter Giesen staat ook op de lijst van ploerten.

De volgende. Een stem die, natuurlijk volkomen ten onrechte, altijd gezien werd als de gematigdheid in de top (gematigdheid in de top bestaat niet in de zin dat het er nooit gevonden is): Alexander Rinnooy Kan. Ook dit is geen geval van gematigdheid, anders was hij nooit voorzitter van de SER, de Sociaal Economische Raad, gemaakt (de Volkskrant, 26-08-2011, door Alexander Rinnooy Kan):
  Een slechte tijd voor verdeeldheid

In pensioendebat staat veerkracht van overlegeconomie op het spel.


Alexander Rinnooy Kan | Alexander Rinnooy Kan is voorzitter van de SER en als zodanig nauw betrokken bij de discussie over de afronding van het pensioenakkoord. Hij pleit voor een nuchtere benadering van de resterende problemen.

Het voorliggende pensioenakkoord tussen werkgevers en werknemers is met grote wederzijdse inspanningen tot stand gekomen ...

Een volkomen waardeloos argument - de moeite zegt niets over het bereikte resultaat: de opmars van Hitler in Rusland is ook met grote inspanningen tot stand gekomen. Wie met dit soort waardeloze retoriek start, is daarna apert niet meer te vertrouwen.
  Het voorliggende pensioenakkoord ... zal zelf nog nadere uitwerking vergen: er resteren nog een paar lastige technische vragen.

Gevolgd door de tweelingbroer van de retoriek: de aperte leugen. In de bespreking van het akkoord is er ook door onafhankelijke experts op gewezen dat er enorme gaten in zitten, aangaande bijvoorbeeld de extra lasten voor de lagerbetaalden en het niet noemen van zware arbeid. En dit dan allemaal nog los van het fundamentele probleem dat de risico's eenzijdig op de werknemers worden afgewend.
    Maar dat allemaal dient voor dit:
  Het zal zelf nog nadere uitwerking vergen: er resteren nog een paar lastige technische vragen. Maar dat moet het proces vooral niet onnodig gaan vertragen.

Oftewel: tekent u maar op het stippellijntje onder de grote witte ruimte, dan gaan wij het allemaal voor u invullen.
    Waarop ieder verstandig persoon zou antwoorden, in diverse toonaarden: "Ik ben gekke Henkie niet".
    We zullen de rest van de sponzige en weeïge onzin uit dit stuk maar overslaan - met het oog op eventuele lezers met een zwakke maag. En meneer Alexander Rinnooy Kan, die we eerder al hadden ingedeeld bij de Joris Goedbloed's van de wereld , ook maar snel voorzien van het adjectief "ploert".

Socioloog Kees Kraaijeveld heeft vroeger nog wel eens een aardig artikel geschreven, maar een aantal jaren terug is hij een bedrijfje begonnen samen met Frank Kalshoven, die we kennen als een rabiate neoliberaal uitleg of detail , zie ook hierboven. Kraaijeveld staat nu kennelijk onder zijn invloed - merk overigens op dat het artikel uit maart stamt, toen de onderhandelingen over het pensioen nog liepen (Vrij Nederland, 19-03-2011, column door Kees Kraaijeveld):
  Vertwijfeld wegkruipen achter de schouders van Henk Kamp is voor de bonden geen optie

Dat de vakbonden ideologisch al enige tijd zoekende zijn, dat wisten we. ...

De eerste uit een lange reeks van retorische trucs van de soort Ad ponandum uitleg of detail : zo maar wat stellen zonder bewijs.
  De arbeidersbeweging worstelt met de moderne tijd: wat moet je met zzp'ers die de collectief georganiseerde sociale zekerheid uithollen?

Niets, die zoeken hun eigen zaakjes maar uit. De vakbeweging spreekt voor de werknemers.
  Namens wie spreek je tijdens de CAO-onderhandelingen als er relatief steeds minder werknemers lid zijn?

So what? Alle verenigingen krijgen wat minder leden.
   Maar we zijn bijna bij het onderwerp:
  Verwarring een betreft een principiële zaak. Opgebouwde pensioenrechten van werknemers waren tot voor kort heilig voor de bonden. ... Niet langer. De bonden willen af van die oude pensioenrechten, zo blijkt nu tijdens de onderhandelingen met de werkgevers over de herinrichting van het pensioenstelsel.

Een leugen. Verspreid door de werkgevers die degenen zijn die er vanaf willen. Zie de latere afloop.
  De economische realiteit van de kredietcrisis, de lage rente en de stijgende levensverwachting heeft de vakbeweging doen inzien dat de huidige pensioenzekerheid grotendeels schijnzekerheid is.

Herhaling en leugen twee.
  En in plaats van vast te houden aan de opgebouwde pensioenrechten van de achterban, geven de bonden deze rechten op.

Herhaling twee en leugen drie.
  Maar nu de bonden het oude verhaal van de onaantastbare pensioenrechten hebben ingeruild voor een nieuw verhaal over risico's, bandbreedtes en beleggingsresultaten

Herhaling drie en leugen vier.
    Grappig, hè, hoe de methodiek van Kraaijeveld overeenkomt met die van Kalshoven: Ad ponandum, herhalingen en leugens. De herhalingen dienen om de leugen een schijn van geloofwaardigheid te geven.
   Maar nu is drie herhalingen toch al wat veel. Zou die Kraaijeveld niet zo zeker zijn van zijn zaak? Het lijkt er wel op want er volgen nog wat herhalingen.
  De bonden hebben de overheid - in de persoon van minister van Sociale Zaken Henk Kamp - gevraagd om werknemers wettelijk te dwingen hun pensioenrechten op te geven.

Herhaling vier en leugen vijf.
  ... wat de bonden willen, dat kan rechtskundig niet. Het verzoek aan de minister om werknemers via de wet hun pensioenrechten te ontnemen, stuit op bezwaren van juristen.

Herhaling vijf en leugen zes.
  zelfs als de Nederlandse regering de wettelijke barrieres weg zou nemen, dan stuit het schrappen van pensioenrechten op Europese regelgeving.
    Het lijkt of Brussel beter opkomt voor de verworven rechten van de Nederlandse werknemer dan de bonden.

Herhaling zes en leugen zeven.
  Nu de bonden in het pensioendossier zo hun vertwijfeling etaleren

Herhaling zeven en leugen acht.
   Zo veel herhalingen ... dat is geen onzekerheid meer. Dit kan maar uit één ding voortkomen: de absolute zekerheid dat omtrent het leugenachtigheid van zijn eigen bewering. En het is ook bijna gestoord. Of misschien wel helemaal - op een niet-klinische manier.
    Maar het doel was dan ook hoog:
  rijst de vraag in hoeverre we onze achthonderd miljard pensioenvermogen nog aan deze mensen moeten overlaten. Biedt het herontwerp van het Nederlandse pensioenstelsel inmiddels niet de uitgelezen kans een einde te maken aan de historische bemoeienis van de bonden met het beleid van de pensioenfondsen? Is het niet tijd voor minder collectieve afspraken en meer directe bemoeienis van werknemers met hun eigen pensioenfonds?

Juist, dus. De volkomen vrijheid van de werkgevers om geheel op eigen houtje de lonen te kunnen vaststellen. Nog een miljoen immigranten  erbij, en het neoliberale werkgeversparadijs is daar.
    Oh ja, ook in dit geval heeft kennis van de werkelijkheid totaal geen invloed op de storing:
  ... wat doet Jongerius? Die schrijft in NRC, namens haar 1,4 miljoen leden, een bozig opinieartikel, waarin ze de Europese leiders waarschuwt dat 'ze' van 'onze' pensioenen moeten afblijven.

Het gewone bondsstandpunt, dus.
  CNV-voorman Jaap Jongejan, toch een redelijk man,

De CNV, de christelijke vakbonden, zijn altijd bekend geweest a;s halve en soms hele verraders van de zaak van de werknemers - christelijke zijn altijd sterk solidair geweest met den hoge heren van het dorp. Wat dus datgene is dat de rabiate neoliberaal 'redelijk' noemt.
   Die CNV'er is overigens wel op de hoogte van de werkelijkheid:
  CNV-voorman Jaap Jongejan, toch een redelijk man, legt in Het Financieele Dagblad uit dat het voor de bonden niet te doen is om hun leden ervan te overtuigen dat ze hun oude rechten moeten opgeven voor de nieuwe onzekerheid.   ...

De reden dat Kraaijeveld de bonden in hun geheel kwijt wilt, natuurlijk.
    Vanzelfsprekend krijgt Kees Kraaijeveld ook een eervolle vermelding als ploert.

Fokke Obbema werkt verder aan zijn carrière. De grootste FNV-bonden hebben het pensioenvoorstel inmiddels afgewezen, dus komt Minister Kamp met aan paar kul-concessietjes. Tussen twee haakjes: dit is de oudste onderhandelingstruc na het inslaan van de hersenen van de tegenpartij met een stenen bijl: je neemt een extreme positie in, zeg dat de waarheid in het midden ligt, en vlak voor het moment dat de zaak definitief knapt, doe je een paar minuscule concessies. Stinkt de andere partij erin, heb je je buit binnen. Agnes Jongerius is er al ingestonken. De gewone leden natuurlijk niet. Fokke Obbema stookt verder (de Volkskrant, 14-09-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Steun pensioenakkoord

De grootste FNV-bonden zouden het dinsdag bereikte akkoord moeten steunen. Dat is goed voor de vakbeweging.

Grappig trouwens dat eerst het nog slechtere voorstel ook aangenomen had moeten worden,. volgens  Fokke. Kennelijk lijdt hij aan een of andere vorm van geheugenverlies. komt wel meer voor bij mensen met een overdosis gevoel voor eigenbelang. Voor de minder goede verstaander: zijn vorige advies deugde duidelijk niet, dus het huidige zal wel even waardeloos zijn. Wat íe zelf eigenlijk ook wle weet:
  Voorlopig zijn de twee grootste bonden, FNV Bondgenoten en AbvaKabo, nog tegen. ...
    ... De bezorgdheid van beide bonden gaat vooral uit naar de oudere werknemers met lage inkomens. Dat is op zich terecht, want het akkoord bevat voor hen vooral nadelen.

Waarop het volgende volgt:
  Maar de concessies van Kamp vormen op het eerste gezicht een serieuze poging aan deze bezwaren tegemoet te komen.

Wat natuurlijk hetzelfde is als het advies een blanco cheque te tekenen: staat die handtekening er, hoeft Kamp meteen niets meer te doen.
     Waarop aan het slot nog een goed advies volgt:
  Te hopen valt dat de dwars liggende bonden de moed kunnen opbrengen het maatschappelijk draagvlak onder dit akkoord verder te vergroten. 

Volkskrant-ombudsvrouw Margreet Vermeulen schreef in haar column op 10 september van oudsher was de Volkskrant ook bekend als een krant die zich het lot aantrekt van de zwakkeren in de samenleving'. Nou, misschien is van dat 'bekend staan als' nog een heel klein beetje waar, maar van dat 'het lot van de zwakkeren' maken Obbema en consorten bij de economie-redactie een keiharde leugen.

En Sheila Sitalsing schaart zich daar natuurlijk ook onder (de Volkskrant, 14-09-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Bond

...    Dat het ganse land niettemin in de greep is van pensioengedoe binnen de FNV, komt doordat we ooit hebben afgesproken dat de vakbeweging namens heel werkend Nederland politiek mag bedrijven, al heeft bijna niemand voor Agnes Jongerius kunnen stemmen. Voor Bernard Wientjes, die ook mag meebesturen, hebben we evenmin mogen stemmen.
    Ooit vonden we het geweldig dat we met het poldermodel in The Economist en The New York Times kwamen en dat Bill Clinton ons ervoor prees. Maar als niet verkozen mensen elkaar eindeloos plat lullen totdat ze het eens zijn, is niemand verantwoordelijk voor het eindresultaat - ook niet als dat eindresultaat gruwelijk is.
    Al tien jaar tikken we bij elke rimpel in de polder de krant vol over het definitieve, nee nu echt, einde van het overlegmodel. Gisterochtend stroomden de necrologieën van de vakbeweging al langs op de koffieautomaat die twitter heet, soms klotsend van leedvermaak. ...

Wat we al schreven: bij de Volkskrant-economieredactie is de graaiershouding endemisch: zij werken hard voor ons, en als tegenprestatie schrijven we neerbuigende stukjes over hen.
  Maar 's avonds bleek Henk Kamp, die zogenaamd he-le-maal klaar was met onderhandelen, nog zoveel jokers in zijn achterzak te hebben, dat er toch een akkoord ligt.

Nog een grapje: er is een "akkoord" met Agnes Jongerius. Helaas, of gelukkig, niet met de bonden.
    en dan eindelijk de waarheid:
  Ik had liever gezien dat Kamp zelf een pensioenplan in elkaar had geklutst.

Kijk, dat is eindelijk helderheid: van kamp weten we zeker wat hij is, want hij is een voltijds-lid van de club van de gewetenloze graaiers, de VVD. Sheila schaart zich volledig achter hem, want ze weet dat als de haaien zich voeden aan de school vissen, er ook altijd mooie brokken overblijven voor de loodsvisjes die de haaien ten dienste zijn.

Even over Henk Kamp zelf (de Volkskrant, 16-09-2011, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Kamp dreigde met 'kale' verhoging van de AOW-leeftijd

PvdA steunt pensioenakkoord

De PvdA heeft donderdagnacht groen licht gegeven aan het pensioenakkoord. Daarvoor moest minister Kamp wel meerdere concessies doen.

...    Kamp heeft de PvdA onder grote druk gezet. Hij wilde donderdag 'hom of kuit'. 'Na twee jaar praten is het mooi geweest', aldus Kamp. Bovendien heeft hij haast om belastingmaatregelen over pensioensparen door het parlement te loodsen, om de bezuinigingen te halen die in het regeer- en gedoogakkoord staan. Kamp dreigde, als donderdag geen steun voor het pensioenakkoord werd uitgesproken door een meerderheid in de Kamer, de plannen uit het regeer- en gedoogakkoord uit te voeren. Daarin wordt de pensioenleeftijd in 2020 'kaal' verhoogd naar 66 jaar.   ...

Kamp heeft wat kleine toezeggingen gedaan. Die hij zelf anders omschrijft:
  Tussentitel: Volgens Kamp gaan de lagerbetaalden er 'enorm op vooruit'

Waarmee hij dus stelt dat zijn oorspronkelijke voorstel een ploertenvoorstel is. En nu dus een heel klein beetje minder een ploertenvoorstel is. Wat Henk Kamp natuurlijk een ploert maakt. Wat in zekere zin een overbodige mededeling is, omdat, tenzij het tegendeel bewezen wordt, men er veilig vanuit kan gaan dat VVD-politici ploerten zijn.

Fokke Obbema blijft maar aan zijn score werken (de Volkskrant, 21-09-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
  Onhoudbare positie

FNV-voorzitter Agnes Jongerius kan niet langer aanblijven, nu de twee grootste bonden haar niet langer vertrouwen.


Ze begroette de instemming van de FNV-federatieraad met het pensioenakkoord als een overwinning. Maar voorzitter Agnes Jongerius moest op datzelfde moment ook een zware teleurstelling verbijten. De twee grootste vakbonden, FNV Bondgenoten en Abvakabo, zegden het vertrouwen in haar op. Dat maakt haar positie onhoudbaar.
    Dat beide bonden niet in staat bleken zich over hun bezwaren heen te zetten, is betreurenswaardig. Vakbondsbestuurders zouden toch moeten weten dat het leven vol compromissen zit. ...

Natuurlijk geldt dat dan precies hetzelfde voor regering en werkgevers. Hetgeen Fokke Obbema faalt op te merken. Hetgeen hem een weer een extra ploerten-ster oplevert.
  Na twee jaar debat lag er een akkoord dat het hoogst haalbare bevatte

Twee weken terug lag er een minder akkoord, dat toen volgens Fokke Obema het hoogst haalbare was. Wat door een simpel "Nee" van de twee grootste bonden tot concessies leidde. Nog een paar "Nee"s, en er is nog veel meer binnen. En Fokke heeft ook nog wat extra binnen: nóg een ploerten-ster.

Toen de grenzen open zouden gaan voor Polen en andere Oost-Europeanen, voorsplende de rechts politici, onder goedkeuring van de media, dat er niet meer dan enkele tienduizenden deze kant op zouden. komen. Een grove leugen natuurlijk. Want zelf wisten natuurlijk ook donders goed dat dat veel en veel meer zou zijn. Waarover ze nu staan te liegen dat ze het niet wisten (de Volkskrant, 30-09-2011, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Aantal migranten uit Oost-Europa is totaal onderschat

Tussentitel: 200.000 tot 300.000 Oost-Europese werknemers zijn sinds 2007 naar Nederland gekomen

De komst van Polen en andere Oost- en Midden-Europeanen naar Nederland is totaal onderschat. Er werd gerekend met de komst van zo'n 18 duizend werknemers, het werden er 'ten minste' 200 duizend, mogelijk ruim 300 duizend. De arbeidsmigratie is een blijvend verschijnsel. ...

Smeerlapperij. Maar nu de waarheid naar buiten is gekomen, moeten ze natuurlijk hun best doen om de schade te beperken. Want de gewone  burgers, de mensen met de lagere inkomens wier positie op de arbeidsmarkt wordt verpest door de komst van de immigranten en waardoor ze dus inkomen moeten inleveren, zoals bijvoorbeeld de postbodes, de thuiszorg, enzovoort, driegen steeds meer over te lopen van de oligarchische partijen naar de PVV en SP. De Volkskrant roept de hulp in van de grootste profiteur van de lagere lonen (de Volkskrant, 30-09-2011, van verslaggever Robert Giebels):
  Interview | Werkgeversvoorzitter Bernard Wientjes pleit voor open grenzen

'We beseffen niet hoe belangrijk die landen zijn'

Nederland moet alle euroscepsis van zich afwerpen en de Europese grenzen openen. Aan beide kanten. Volgens de voorman van de werkgevers, Bernard Wientjes, is het heel simpel. Nederlandse bedrijven hebben reusachtige belangen te verdedigen in Oost-Europese landen zoals Roemenië en Polen. Dat betekent dat Nederland ook de deuren open moet zetten voor werknemers die uit die landen deze kant op komen. ...

Als uitvoerder van dit beleid verdient Robert Giebels, na zijn hagiografie van ploert Wellink, een extra ploerten-ster.

We vervallen in herhaling, maar de volgende is weer zó illustratief - het onderwerp is de keuze tussen de haaien genaamd "bankiers" en hun slachtoffers (de Volkskrant, 03-10-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Bezetting

Ze lopen met borden waarop teksten staan als 'Robin Hood had gelijk' en 'boycot de media totdat die DE WAARHEID verkondigen'. ... Al twee weken lang wonen enkele honderden (over precieze aantallen bestaat geen consensus) mannen en vrouwen in een park in de financiële wijk van Manhattan, New York, in hun 'revolutionaire kamp'. Ze noemen zich Occupy Wall Street.
    ... Wel is het duidelijk dat de mannen in pakken die geld met geld verdienen de vijand zijn. Ze presenteren zichzelf als een leiderloos gezelschap, 'de 99 procent anderen', die boos zijn op 'de 1 procent met het geld en de macht'. De hipste uitdrukking van deze tijd valt geregeld: wie hier staat, staat 'aan de goede zijde van de geschiedenis'.   ...

Waarna het neoliberale cynisme los kan barsten:
  Waar de bezetters tegen zijn, is niet duidelijk. 'Als groep heben we nog geen consensus bereikt over onze doelstellingen', zegt een vrouw in een filmpje. ...
    Vroeger ging je, als je tegen het grote geld was, mannen van Shell molesteren. Nu zijn bankiers aan de beurt.
    ... Ik had de Rotterdamse haven weleens plat zien gaan. We verheugden ons op een fijne staking.
    In Californië zagen we dit: een mevrouw die boos schreeuwend een bord omhoog hield, dertien collega's er in ganzenpas achteraan, keurig stoppend voor het voetgangersstoplicht. De Europeanen barstten in hoongelach uit.
    Deze week ging ik op zoek naar beelden van het Wall Streetprotest - wat overigens niet meeviel, want tot massale mediabelangstelling heeft een en ander nog niet geleid. De eerste gedachte bij het zien van de kartonnen bordjes en aandoenlijke slogans was: in al die tijd niets bijgeleerd.   ...
     Hebben ze een punt? Dat is lastig te beoordelen, vanwege het onbreken van concrete eisen. ...
Het protest vertakt zich ondertussen. Op 15 oktober begint Occupy Den Haag. De eisen moeten nog worden opgesteld, maar ook zonder duidelijk doel zal het ongetwijfeld bere-gezellig worden, daar op Het Plein.
    Eén ding dat de Haagse demonstranten zeker moeten overnemen van hun New Yorkse geestverwanten is het optimaal toepassen van de voortbrengselen van het kapitalisme: communiceren via de iPad en sympathisanten verzoeken online een pizza voor de demonstranten te bestellen, te betalen via internetbankieren.

Oh ja, ook nog een sympathieverklaring met een leugen:
  Nog zo'n eigentijdse uitdrukking: ze zijn tegen 'het systeem dat het privatiseren van winsten en het collectiviseren van risico's bevordert'. Dat klinkt interessant, maar ik weet niet of het klopt: veel verlies is juist privaat genomen en het collectief heeft altijd veel profijt gehad van het systeem van risicodeling dat de financiële markten in essentie zijn.

Natuurlijk heeft het collectief voor geen cent profijt gehad van het systeem van de financiële markten, omdat de financiële markten slecht één ding doen: geld maken met geld. En daar is nog nooit ook maar een grammetje reële welvaart van geproduceerd .
   En de slotconclusie van Sheila:
   De politie neemt het [protest, red.] serieus. Nu wij nog.

Oftewel: Sheila neemt het protest niet serieus. Het doet denken aan de woorden van Marie Antoinette bij het vernemen van het begin van de Franse revolutie. Advies aan Sheila: Leg alvast je mooiste hoepeljurk klaar, en zorg dat je je onderbroek aan hebt ... Het staat anders nog onesthetischer als ze in plaats van horizontaal onder het scheermes, je vertikaal aan de lantarenpalen hangen ...
    En natuurlijk een extra ploerten-ster.

Het zit Sheila echt hoog, want precies een week later (de Volkskrant, 10-10-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Boos  

Tussentitel: De stroom van ongenoegen verlegt zich continu

Van alle, nogal uiteenlopende, actieboodschappen die de protesterende Amerikanen van Occupy Wallstreet deze dagen uitdragen ('No Nukes', 'Drop tuition', 'They got bailed out, we got sold out') bracht deze de warmste gevoelens van nostalgie teweeg: een moeder had haar baby een kartonnen bordje omgehangen met de tekst: 'Look mom, no future.'
    No future, dat zeiden we dertig jaar geleden ook tegen elkaar. ...

Enzovoort.

Even ter vergelijking hoe je ook tegen de zaken aan kan kijken (de Volkskrant, 11-10-2011, ingezonden brief van Frits H. Emmerik, Den Haag):
  Woedend genoeg?

Nu de grootschalige reorganisatie van de wereld serieuze vormen begint aan te nemen, weet Nederland zich een minuscule schakel. Onze regering wijst voor de oorzaak van de malaise naar het buitenland, alsof het binnenland niets in te brengen heeft. Ministers prijzen de opkomende markten om ons tot meedogenloze inzet op te zwepen.
    Nadat banken en verzekeraars ons sluw hebben gedwongen hun aandeelhouders te verrijken, wordt ons belastinggeld gebruikt om leeggezogen banken weer lucht te geven.
    Daarmee heeft de politiek zichzelf gedegradeerd tot het pr-bureau van de financiële wereld. Elk verkiezingsprogramma draait om het toverwoord economie, als opgeheven vinger. Leiders houden kiezers voor dat zij een kleine bijdrage moeten leveren om massaal van de grootschaligheid te blijven profiteren. Terwijl de realiteit leert dat speculanten, aandeelhouders en ondernemers er met de winst vandoor gaan.
     Dreigt de kiezer die planmatig grootschalige plundering te ontmaskeren, dan leggen politici de schuld bij een falende communicatie, niet bij een tekortschietende inhoud. De grote vraag blijft: wanneer bent u woedend genoeg?

Sheila ziet het dus anders. Die kiest voor de speculanten, aandeelhouders en ondernemers er met de winst vandoor gaan. een ploert dus. Of een koelie, die vindt dat de bestolene de pet maar moet afnemen voor de rijken en hard doorwerken (voor de niet-Surinamekenners: "koelie" is het scheldwoord van creolen voor hindoestanen omdat ze vonden dat de laatsten te hard en te braaf werkten voor de blanken).

Natuurlijk is Frank Kalshoven ook tegen (de Volkskrant, 15-10-2011, column door Frank Kalshoven, uitleg of detail ):
  Occupy toch een bibliotheek en een database

Tussentitel: Het manifest van de beweging mist feiten en denkkracht
 
Vandaag worden Amsterdam en Den Haag ingenomen door de lokale Occupy-beweging, de Nederlandse pendant van de verzameling individuen die al wekenlang het (afbrokkelende) centrum van de financiële wereld, Wall Street, bezet houdt. Het is een beweging zonder leider, zonder structuur, zonder plan. Maar er is nu wel een manifest: De politieke klasse luistert niet.
    Is het wat?
    In zou zo dolgraag de loftrompet steken. ...

Het is toch een fantastische leugenaar, die Frank ...
  Een samenvatting geven van de scherpe analyse en de interessante ideeën. Helaas. Het manifest illustreert vooral dat de opstellers weinig weten en slordig denken.

Dat zou Frank toch moeten herkennen en kunnen ontcijferen, als auteur van eindeloos veel van dit materiaal.
  Het sterkste punt van het manifest is de verwoording van een gevoel.

Deze bijvoorbeeld: wat Frank zegt lijkt namelijk rationeel, maar is in feite maar één gevoel: ikke, ikke ikke, en de rest kan stikke  - Frank noemde het chique de bv-Ik.
  Dat gaat in drie stappen. Stap 1: 'We zijn gewone mensen. Wij zijn zoals jij: mensen die elke ochtend opstaan om te studeren, werken of een job te vinden.' Stap 2: 'We zijn allemaal bezorgd en boos vanwege de politieke, economische en sociale toestand.' Stap 3: 'Het is tijd om samen een betere samenleving te bouwen.'

Tja, daar heeft Frank niets mee. Hij leeft van de stukken vlees hem toegeworpen door de roofdieren aan de top van de predatiehiërarchie die het vlees van de botten van de werkende scheuren.
    Waarna we een heleboel bv-Ik rationalisaties krijgen die we vanwege ruimtegebrek zullen overslaan om te komen tot de samenvatting ervan:
  Wat niet klopt is het uitgangspunt. De beweging die in de jaren zestig op gang is gekomen - en die heel wat meer hout sneed dan deze - heeft de facto geleid tot meer meritocratie en deconcentratie van macht. Tenzij hele bibliotheken vol sociologische literatuur eigenlijk in de prullenbak horen natuurlijk.

En bijna voor het eerst van onze relatie kunnen we Frank betrappen op een merkbare hoeveelheid meel in de mond. Want de term die hij weigert te laten vallen onder het motto 'De beweging die in de jaren zestig op gang is gekomen' is natuurlijk het neoliberalisme.
    Waarna hij, opgepompt door het idee van de term, en in de geest de aanblik van Ayn Rand, Milton Friedman, en Alan Greenspan voor ogen , weer ouderwets losgaat:
  Vandaar mijn oproep: occupy lekker een bibliotheek vandaag, en check hier en daar eens een website met feiten.

Inderdaad Frank - kom eens hier lezen - google gewoon eerst eens even op "kalshoven ploert".

Je gelooft je ogen niet, maar Sheila doet het weer (de Volkskrant, 17-10-2011, column door Sheila Sitalsing):
  Tahrir

Tussentitel: Wie de straat op wil, moet dat vooral doen

Er zijn bezetters aangevallen en bestolen in hun tentjes op het Beursplein, zo berichtte AT5, de lokale zender die zaterdag Occupy Amsterdam op de voet volgde. Niet door bankiers die de demonisering zat zijn en eindelijk keihard terugslaan, maar door 'daklozen en junks'.   ...
    Occupy wordt niet door iedereen begrepen en dat ligt aan Occupy zelf, zeggen critici. Er zijn mensen die het een probleem vinden dat de bezettingstroepen geen helder doel hebben. Er zijn mensen die het ernstig vinden dat de beweging vreemde vogels aantrekt: beroepsraddraaiers, antisemieten, complotdenkers. Er zijn mensen die het zorgelijk vinden dat sommige occupy-mensen baarlijke nonsens uitkramen - occupy een bibliotheek, google een rondje, lees je even in en wordt dan eventueel boos, adviseerde Frank Kalshoven zaterdag in deze krant.   ...

Leermeester Frank, opperploert avant le lettre, wordt natuurlijk met graagte aangehaald. Het brengt het beste in Sheila boven:
  Wie de straat op wil, moet dat vooral doen. Voor de gezelligheid. Of omdat je een hekel hebt aan iedereen die in de financiële sector zijn geld verdient. Of omdat je denkt dat het bedrijfsleven erop uit is ons allen te bestelen, uit te buiten en te vergiftigen (behalve Apple natuurlijk, dat zou zoiets nooit doen). Of om later tegen je kleinkinderen te kunnen zeggen dat je erbij was. Of omdat je er nog altijd van baalt dat je van je ouders in 2001 niet naar de G8-top mocht,...
    Sommige boosheid is begrijpelijk. Van de Spaanse indignados, met hun jeugdwerkloosheid van 40 procent. Van de subprime-slachtoffers, die je in het Zuccotti Park kunt zien zitten.
    Maar doe alsjeblieft niet alsof je een revolutie afdraait. Overal, van New York tot Brussel en Amsterdam, kon je demonstranten zich pedant horen vergelijken met de opstandelingen in de Arabische wereld. In Londen bestond iemand het een bordje Tahrir Square op te hangen.
    Dat een zootje volgevreten eerstewereldbewoners in een waterdicht tentje van Bever Sport zijn vrijetijdsprotest waagt te vergelijken met dat van Egyptenaren en Syriërs die hun leven hebben geriskeerd en soms gegeven teneinde een tiranniek bewind weg te krijgen, is niet alleen dom. Het is ook diep beledigend.

Dat zo'n randdebiele graaikoelie zich met fatsoenlijke mensen meent te mogen bemoeien, is werkelijk ondraaglijk. Het publiek zal bij de gang naar de hakblok even hartelijk juichen als bij die van Marie Antoinette.

Het volgende slachtoffer (de Volkskrant, 21-10-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen):
  Pijn voor pensionado's

Pensioenfondsen spreken openlijk over mogelijke verlaging van uitkeringen. Eerlijk duurt het langst.


De Nederlandse pensioenfondsen zijn wederom in problemen gekomen door een combinatie van extreem lage rente en de beroerde situatie op de effectenbeurzen. ...

Afgaan op de dagrente is natuurlijk waanzin waar het pensioenen, dat wil zeggen: lange-termijn beleggingen, betreft - dat moet op langetermijnrente. Die dagrente is ongetwijfeld ingevoerd voor dit soort acties: dagrente laag: pensioen omlaag: dagrente hoog: pensioen verandert niet. De oude truc van de handelaar en financiële zwendelaar. Een truc waar Van Uffelen zich van bewust is:
  De ommezwaai bij de pensioenfondsen is verstandig. Nog altijd kunnen ze wijzen naar de wisselvalligheid van de rente; volgend kwartaal kunnen de buffers van pensioenfondsen zomaar weer sterker ogen.

En dan kan je niet zomaar de pensioenen verlagen. Want dat is het doel - dat geld willen ze hebben voor de redding van Europa.
    Vanwege de erkenning van deze truc en het gebruik van 'Eerlijk duurt het langst' krijgt ook Xander van Uffelen een vermelding als ploert.
    Even ter vergelijking (later tussengevoegd), als het over de oligarchie gaat (de Volkskrant, 27-01-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen):
  Meer helderheid graag

Oud-minister Wouter Bos en oud-bankpresident Nout Wellink mogen vandaag nogmaals komen uitleggen waarom de Nederlandse staat zoveel geld heeft neergeteld voor de redding van ABN Amro. De rekening voor de aankoop van ABN Amro en verzekeraar ASR in oktober 2008 is inmiddels opgelopen tot 32 miljard euro. ...
    Het valt Bos en Wellink nauwelijks aan te rekenen dat - achteraf gezien - voor ABN Amro te veel is betaald. ...
    De gemaakte fouten zijn te begrijpen. ...

Ja ja, als het over de oligarchen en de rijken gaat, is Xander van Uffelen vol begrip voor hun kapitale blunders. Dan is er geen korting nodig op de topsalarissen en de gegraaide kapitalen - zoals de pensionado's wel gekort moeten worden op hun pensioen als er iets fout is gegaan ...
    Een echte lakei , die Van Uffelen

Nog een Kalshoventje (de Volkskrant, 22-10-2011, column door Frank Kalshoven):
  Pensioenfondsen zonder opties

Tussentitel: Het lot van PME ligt in handen van de rente

'We kunnen niet vluchten voor de realiteit. Met zo'n lage dekkingsgraad en zo'n korte termijn voor het herstel komt korten meer dan ooit in beeld.' Franswillem Briët, voorzitter van het pensioenfonds PME voor de metalektro - van scheepswerven tot chipmachinefabrikanten - bracht vrijdag in de Volkskrant een heldere en sombere boodschap. Tegenover elke euro aan verplichtingen heeft het fonds nog maar 86 cent aan vermogen. ...

Frank had het nauwelijks duidelijker kunnen schrijven: dat gezeur over de pensioenfondsen is een leugen, want veranderingen in de rente kunnen natuurlijk nooit en te nimmer het vermogen veranderen. Het vermogen is de hoogte van je tegoeden bij de bank en dergelijke. Die rente heeft alleen invloed op de opbrengst van dat vermogen, en als je die rente weer terugstort op je vermogen op langere termijn. Maar dus niet je vermogen.
    Maar Frank wil natuurlijk ook dat de pensioenen omlaag gaan. Des te meer geld voor hem en zijn vrienden in de oligarchie. Proletenpuntje.

Grappig zoals sommige mensen maar voortdurende blijven scoren (de Volkskrant, 14-10-2011, door Tjerk Gualthérie van Weezel)
  'Opportunist' Donner onder vuur huurders

... de directeuren van de Woonbond en van huurdersvereniging Amsterdam ...Ronald Paping en Arco Leusink ... hebben zij zojuist de algemene maatregel van bestuur aangevochten waarmee Donner huurwoningen in populaire woningmarkten per 1 oktober 15 tot 25 extra punten toekent. Een huurverhoging dus, die kan oplopen tot 125 euro per maand. Een deel van de sociale huurwoningen zal erdoor worden geliberaliseerd. 'Slecht voor huurders en slecht voor de woningmarkt', vinden Paping en Leusink. Maar bozer zijn ze dat Donner die beslissing 'langs het parlement heeft geloodst en niet erdoorheen'.
    Hun belangrijkste argument heeft Donner eerder dit jaar zelf aangeleverd in een debat met de Tweede Kamer, toen hij nog een heel ander voorstel verdedigde. Hij wilde alle huurwoningen in Nederland er 25 extra punten bij geven. ...
    Maar toen Donners eigen CDA de steun voor dat plan introk, bleek de jurist ineens veranderd over de juridische onmogelijkheid van plan B. ...
    De haast van Donner heeft intussen wel praktische consequenties. De nieuwe puntentelling is immers al in werking getreden. De twee huurdersorganisaties vrezen dat er in korte tijd heel veel woningen zullen worden geliberaliseerd, vooral in Amsterdam. ...

De kwalificatie in de kop van het artikel had ongetwijfeld anders geluid als het journaille ook door deze maatregel was getroffen. Als het bijvoorbeeld ook de huizenbezitters had getroffen. Dat had er vermoedelijk zoiets gestaan als "'Rat' Donner onder vuur kopers" ...
    En dus ook een ploertenster erbij voor Tjerk Gualthérie van Weezel ...

De redactie heeft het volgende niet zelf verzonnen, maar alle goede bijdragen zijn hier welkom (de Volkskrant, 14-10-2011, ingezonden brief van Robbert van der Vos, Gouda):
  Modern

Volgens Raoul du Pré zijn de onderwijsbonden conservatief omdat ze vasthouden aan hun vakantiedagen (Commentaar, 5 november). Gelukkig zijn journalisten vernieuwingsgezind. Ik stel dan ook voor dat de directie van de Volkskrant voorstelt om alle journalisten van de Volkskrant vijf vakantiedagen te laten inleveren. In ruil hiervoor mogen zij vijf dagen in het jaar vrij opnemen om onderzoek te doen ten behoeve van een artikel voor de krant. Mooie bezuinigingen waardoor de Volkskrant financieel beter zal draaien en gelukkige werknemers omdat ze zo modern bezig zijn. Wat wil een mens nog meer!

Raoul wil vast ook nog wel een ploertensterretje ...

Een van de belangrijke instellingen aangaande het economische beleid is het overeenkomstige ministerie - van economische zaken, vroeger, maar nu heeft het een ingewikkelder naam. De praatjes zijn natuurlijk onveranderd. Het ministerie treedt minder vaak naar buiten als het CPB en de DNB, maar een vastigheid op de kalender is de begin-jaarstoespraak. De Volkskrant had er al eerder over bericht, maar was zo enthousiast, dat er een twee-pagina artikel werd gewijd aan een uitgebreide toelichting en aanbeveling. Hier is waarom (de Volkskrant, 06-01-2012, van verslaggever Robert Giebels):
  Ambtenaar stippelt route uit naar de volgende miljarden aan ombuigingen

Spaar de schatkist, maar ook de economie

Begin januari laat de hoogste economische ambtenaar traditiegetrouw zijn licht schijnen over de nabije toekomst. Een waslijst aan goede raad voor de coalitie, en niet noodzakelijk in het straatje daarvan.

Dat laatste is een leugen - knoop dat even in uw oren, we komen er later op terug.
  Huiseigenaren dwingen hun hypotheek af te lossen

Idem.
  de overdrachtsbelasting op 2 procent laten staan, de WW versoberen en enige marktwerking toestaan in de langdurige zorg - dat adviseert Chris Buijink, de hoogste ambtenaar van het ministerie van Economische Zaken.
    Het is zijn bijdrage aan de zoektocht van het kabinet naar de mogelijke 10 miljard euro aan extra bezuinigingen.

En hierin zit de allesdoordringende de leugen dat bezuinigingen de enige manier is om het overheidstekort twerug te dringen.  Belastingverhoging is de nadere, en minder schadelijk voor de economie - de reden dat men het er niet over wil hebben. Plus dat dat voornamelijk de hogere inkomen treft, de reden waarom het minder schadelijk is voor de economie, wnat de hogere inkomens geven meer uit in het buitenland. En uitgaven in het buitenland zijn schadelijk voor de economie en de rijksbegroting.
  Voor de vijfde keer adviseert Buijink de politiek via het nieuwjaarsnummer van economenblad ESB. Het is de 55ste keer dat de secretaris-generaal van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (ELI) en voorganger EZ schrijft wat het kabinet volgens hem moet doen. De gedoogcoalitie zit nu midden in besprekingen hoe ze extra gaat bezuinigen boven op de al afgesproken 18 miljard euro. Eind februari wil het kabinet eruit zijn en Buijink haakt daar precies op in.

Precies. Dat was dus de eerste leugen: Buijink volgt naadloos het rechtse neoliberale programma.
  Buijink biedt het kabinet een routekaart hoe in de richting van dat bedrag te komen, echter zonder de opbrengst in euro's te noemen. Over platte bezuinigingen spreekt Buijink niet, alleen over maatregelen 'die ons verdienvermogen verbeteren' - noem ze hervormingen.

Een voorbeeld van de retorische truc van het "parfum": je geeft de stank een mooie naam, of je sprenkelt er een nette geur over heen. een bekende truc van de elite. Waar de walm dwars doorheen breekt, als je ven de moeite neemt om naar de details te kijken:
  Op de woningmarkt, de arbeidsmarkt en in de zorg zijn er volgens de topambtenaar genoeg maatregelen te verzinnen. Op de lange termijn moeten ze zowel de Nederlandse economie als de schatkist versterken.
    Wat stelt de 'sg van ELI' concreet voor op de drie door hem gekozen terreinen? 

De Volkskrant heeft het keurig in drie rubrieken opgesplitst:
  Woningmarkt

Huiseigenaren moeten leren sneller af te lossen
De schuld van alle Nederlanders bij elkaar is zo astronomisch hoog dat het Nederland volgens Buijink economische narigheid bezorgt. Nu is die schuld 130 procent van wat heel Nederland verdient. En dat komt voor het overgrote deel door de hypotheeklening.   ...
    Buijinks oplossing is simpel: de overheid moet huiseigenaren stimuleren veel meer eigen geld in de woning te steken en hun hypotheekschuld zo snel mogelijk af te lossen.
    Hoe, afgezien van het verbieden van aflossingsvrije hypotheken? Buijink adviseert te spelen met het eigenwoningforfait, het bedrag dat de fiscus bij het belastbare inkomen van een huiseigenaar optelt. Maak het afhankelijk van de hoogte van de hypotheek. Hoe meer een woningbezitter aan eigen geld inlegt en aflost, hoe lager het forfait.

Oftewel: stimuleer het gewenste gedrag bij huiseigenaren door ze geld te geven - dit natuurlijk te regelen in percentages: bij zoveel procent aflossen, zoveel procent minder huurwaardeforfait. De wortel in plaats van de stok. Moderne opvoedingsopvattingen, zou je zeggen. Een goed voorbeeld voor de rest.
    Volgende rubriek:
  Zorg

Waarom krijgt een zorgvrager zijn huisvesting gratis?
In de laatste tien jaar zijn de zorguitgaven in Nederland bijna verdubbeld. De komende dertig jaar zet dat door, vooral door de vergrijzing. De daaraan gerelateerde overheidsuitgaven dreigen in 2060 meer dan 8 procent van het bruto binnenlands product (bbp) te bedragen. Als er niets aan gedaan wordt, betoogt Buijink, loopt óf het tekort van de overheidsbegroting sterk op, óf moeten de belastingen omhoog. Allebei onwenselijk.
    'De vraag die blijvend gesteld moet worden, is waar de verantwoordelijkheid van de overheid ophoudt en waar die van de burger begint', schrijft Buijink.
    De 'overconsumptie' van zorg zou ontmoedigd moeten worden. Dat gebeurt als er 5 euro betaald moet worden voor elk huisartsenbezoek. Veel lucratiever nog voor de schatkist is het fors verhogen van de eigen bijdrage.
    Bij de langdurige zorg op grond van de AWBZ ziet Buijink nog meer besparingsmogelijkheden. Waarom, zo vraagt hij zich af, zou iemand die langdurige zorg krijgt opeens niet meer voor huisvesting, voeding en vervoer moeten betalen? 'Bij goede gezondheid zou men die kosten wel zelf dragen.'   ...

Hé, ineens zijn we overgestapt van de beloning op de straf. En die straf komt niet in percentages, maar in euro's, natuurlijk: huisvestingkosten zijn gelijk voor iedereen. Dus stel dan die huisvestingskosten iets van 500 euro per dag zijn (het is veel meer), en je ligt tien dagen in het ziekenhuis, dan 5.000 euro te betalen. Door iedereen. gelijke monniken, gelijke kappen. Of je nu 5.000 euro in de maand verdient of 500. Vindt Buijink. Net als voor die vijf euro voor het huisartsenbezoek ...
    Misschien bespeurt u enige onrechtvaardigheid hierin, maar laten we eerst kijken naar de derde rubriek om een patroon te kunnen detecteren:
  Arbeidsmarkt

Laat de werkloze elke maand teruggang in inkomen ervaren

Ondanks de lage Nederlandse werkloosheid ziet Buijink problemen. Want in vergelijking met de rest van Europa zijn de werkloosheidsuitkeringen zeer hoog. Daardoor 'doen werklozen minder hun best om een baan te vinden' en blijven mensen langer werkloos.
    Los het op door de WW stapsgewijs te verlagen, stelt de topambtenaar voor. 'Men ervaart op die manier iedere maand inkomensachteruitgang, wat aanzet tot grotere zoekinspanningen.' Tegelijk gaat er minder uit de schatkist.   ...

Al meerdere waarnemers hebben opgemerkt dat het best zo kan zijn dat de werkloosheid in Nederland zo laag is, omdat de ontslagbescherming en de WW zo hoog zijn - dat stimuleert de bedrijven tot een langetermijnbeleid, en dat is vermoedelijk economisch gunstiger dan het voortdurend heen-en-weer jojo-en met iedere maandelijkse wisseling in conjectuur. Zoals in Amerika waar ze met een werkloosheid van 10 procent en meer zitten.
    Maar het grote misverstand zit er natuurlijk in dat mensen het leuk zouden vinden om werkloos te zijn. Volstrekte waanzin. mensen zonder werk, zeker degen die het net gehad hebben, voelen zich waardeloos, en willen er weer zo snel mogelijk aan. Die WW-uitkering zorgt ervoor dat ze in de tussentijd hun lopende verplichtingen, zoals de hypotheek, kunnen blijven voldoen. Een lagere WW brengt dat meteen in gevaar - iets dat veel nadeliger is voor maatschappij en economie.   
  ...    Bij ontslag, vindt Buijink, moeten werkgevers en werknemers niet zoals nu alles op alles zetten om er voor beide partijen een acceptabele ontslagvergoeding uit te slepen. Het zou beide partijen juist moeten gaan om het vinden van een nieuwe baan.
    Schaf dus af die ontslagvergoeding - ook bekend als de gouden handdruk.

Waar de WW slaat op gewone werknemers, slaat deze ontslagvergoeding vrijwel uitsluitend op de top. Moet die toch iets inleveren volgens Buijink.
    Mispoes.
    Zowel regering als dus Buijink hebben niets te zeggen over ontslagvergoedingen, want die worden afgesproken tussen bedrijven en hun niet onder collectieve contracten vallende toplieden. Buijink weet dit natuurlijk net zo goed als u en ik - vandaar dat hij het durft voor te stellen.
    Waar hij wel wat over te stellen heeft is dit:
  Over de pensioenleeftijd heeft Buijink ook een opvatting, maar die heeft hij in het ESB-artikel dit jaar niet herhaald. Volgens de topambtenaar moet het verhogen van de pensioenleeftijd minstens vijf jaar naar voren worden gehaald. De verhoging naar 66 jaar in 2020 en naar 67 in 2025 vindt hij te laat.

Wie had nog anders verwacht ...
    De verhalen van Buijink zijn dus sterk inconsistent aangaande de methode van aanpak: de ene groep moet gestimuleerd worden, de andere groep gestraft. Maar ze zijn weer volkomen consistent, zodra je de groepen benoemt: de groep die gestimuleerd wordt, zijn de hogere inkomens, en de groep die bestraft wordt, de lagere.
    Nog een enkele maatregel ter bevestiging. Want stel dat je iets wilt doen aan het geld dat in de woningmarkt gaat, naast het stimuleren met geld. Dan kom je als snel uit op dit: hypotheekrenteaftrek. Iets waar veruit de meeste winst is te halen, volgens vrijwel iedere deskundige. En wat vindt Buijink daarvan:   
  Woningmarkt
De schuld van alle Nederlanders bij elkaar is zo astronomisch hoog dat het Nederland volgens Buijink economische narigheid bezorgt. Nu is die schuld 130 procent van wat heel Nederland verdient. En dat komt voor het overgrote deel door de hypotheeklening.
    De verklaring zit in het woord dat Buijink zorgvuldig mijdt: de hypotheekrenteaftrek. Die maakt het fiscaal gunstig om een hoge hypotheekschuld te hebben.

Tja ... Het gaat hier om de hogere inkomens, en we hadden al voorspeld wat Buijink's houding zou zijn: straf voor de lagere, en beloning voor de hogere. Dus niets doen aan de hypotheekrenteaftrek. Aldus Buijink. Die daarmee een plaats verdient vooraan in het rijtje ploerten.
    Net als voor de Volkskrant  natuurlijk, in de persoon van Robert Giebels dit keer natuurlijk, die dolenthousiast is over de aanpak van Buijink. Vandaar die twee volle pagina's. Net als eveneens twee volle pagina's propaganda in dezelfde krant voor de afstempeling van de pensioenen. 

Een ander terrein: het onderwijs (de Volkskrant, 10-01-2012, door Robin Gerrits):
  Peiling | Kan leraar echt geen week vakantie inleveren?

'Waarom moeten vergaderingen ook altijd in lestijd?'

Leraren staken deze maand tegen het plan van minister Van Bijsterveldt om de lestijd voor de leerlingen met 40 klokuren uit te breiden en een week zomervakantie in te leveren. Hebben ze gelijk?

Even over het hoofd gezien dat er voor die week extra werk geen week extra salaris gegeven wordt. Oftewel de wedervraag luidt:
  Kan journalist echt geen week vakantie inleveren?

Kan dat geld gestopt worden in een goed doel als het onderwijs ... Oftewel:  ook een ploertenpunt voor Robin Gerrits.

Weer een een-tweetje tussen rechtse politiek en media. Op een nog niet apart besproken terrein (de Volkskrant, 13-01-2012, door Xander van Uffelen):
  Een vreemde omweg

Met de ontmoediging van vaste contracten poogt minister Kamp de flexibilisering van de arbeidsmarkt te agenderen.

Het plan van minister Henk Kamp (VVD) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid om werknemers minder snel een vast contract aan te bieden, lijkt al bij voorbaat te sneuvelen. ...
    De voorstellen van Kamp vergroten bovendien de tegenstelling tussen de insiders met een vaste baan en de outsiders zonder vaste betrekking. Als de minister dit probleem op de arbeidsmarkt serieus wil aanpakken, is versoepeling van het ontslagrecht de geëigende weg. Alleen zo ontstaat een eerlijke, flexibele arbeidsmarkt. ...

Henk Kamp hoort als rechts politicus eigenlijk al automatisch tot het gilde der ploerten: stelen van de armen ten gunste van de rijken is hun bestaansrecht. En van de Volkskrant daalt de reputatie ook steeds verder - ook hier kiest men tegen de de gewone werknemer. Want versoepeling van het ontslagrecht heeft voor dat soort kringen slechts één doel: banen voor immigranten. Dat wil zeggen: de autochtone voornamelijk laagopgeleide Nederlander moet bloeden, bijna letterlijk, voor het vrije (ketting-)immigratiebeleid van de oligarchie. Dus weer een ploertenpunt voor Xander van Uffelen.
 
Tot nu toe heeft de Volkskrant braaf meegelogen met de bestuurders en politici dat de enige manier om de huidige lage dekkingsgraad van de pensioenfondsen te verbeteren is om de uitkeringen te verlagen. Wat voor het speciale geval van het ABP extra navrant is omdat de overheid in het verleden ruimschoots uit dit fonds heeft gestolen. Hetgeen de leden van het ABP niet vergeten zijn, en kennelijk ook aan de Volkskrant kenbaar hebben gemaakt (de Volkskrant, 19-01-2012, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  ABP kreunt onder last van verleden

Vandaag maken de meeste pensioenfondsen nieuwe dekkingsgraden bekend. Die zijn ongetwijfeld zeer slecht. Werkenden en gepensioneerden krijgen nu deels de rekening gepresenteerd voor politiek opportunisme in de jaren tachtig.


...    Nu ook het ABP, het pensioenfonds van ambtenaren en onderwijzers, mogelijk moet korten op de pensioenen, worden oude wonden opengereten. De overheid heeft de ABP-kas 'leeggeroofd' en 'geplunderd', is de teneur van de vele klachten die de Volkskrant hierover bereiken. De Nederlandse Bond voor Pensioenbelangen (NBP) wil namens gedupeerde ABP'ers een collectieve rechtszaak beginnen om de 'geroofde' pensioenrechten bij de overheid op te eisen. Aanklacht: achtereenvolgende kabinetten hebben in de jaren tachtig en negentig uit de ruif van het ABP gesnoept om hun begrotingstekorten te dekken.   ...

De Volkskrant begint met het in twijfel trekken van de feiten:
  Deze aantijging is niet nieuw

Het is geen aantijging of beschuldiging, het is een feit. "Aantijging" suggereert onzekerheid.
    Een leugen.
  Deze aantijging is niet nieuw, maar werd lang met de mantel der liefde bedekt.

Weer een leugen: het werd welbewust stilgezwegen, zoals tot aan dit bericht ook door de Volkskrant.
  In de jaren negentig waanden de pensioenfondsen, ook het ABP, zich namelijk schathemeltjerijk.

Derde leugen: de werkgevers, in het geval van het ABP de overheid, waanden de pensioenfondsen schathemeltjerijk.
    Vervolgens komen pas de feiten:
  Terug naar de jaren tachtig. Het kabinet-Lubbers I treedt eind 1982 aan midden in een zware recessie. Het kabinet moet flink bezuinigen. Een kandidaat-bezuinigingspost is het pensioenfonds ABP. ...
    Het ABP heeft, vergeleken met bedrijfstak- en bedrijfspensioenfondsen, een bijzondere positie. Het staat dan nog niet op eigen benen, maar valt als rijksdienst rechtstreeks onder het kabinet. Bij andere, geprivatiseerde pensioenfondsen bepalen vakbonden en werkgevers het beleggings- en premiebeleid. ... Het ABP heeft wel een bestuur, maar dat heeft weinig in de melk te brokkelen.
     ...Het ABP heeft als enig pensioenfonds een onvoorwaardelijke indexatieplicht. Ambtenaren krijgen dus een keiharde garantie op een welvaartsvast, inflatiebestendig pensioen.
    Maar dan gaat de nieuwe regering in 1982 dus bezuinigen. Het kabinet stelt voor de werkgeversafdrachten aan het ABP te verlagen. ...
    De ABP-wet verplicht de overheid 21 procent pensioenpremie per jaar in de pensioenpot te stoppen. Vanaf 1982 tot en met 1988 verlaagt de Tweede Kamer via tijdelijke 'Uitnamewetten' acht jaar op rij de rijksbijdrage aan het ABP van 21 procent naar 8,3 procent. De pensioenen blijven op hetzelfde niveau, evenals de vut-uitkeringen, waardoor de dekkingsgraad van het ABP langzamerhand verslechtert.

Al stemde het hele volk er tegen: dit is diefstal. Of beter geformuleerd: die pensioeninleg is inkomen van de betrokkenen, en daar heeft eigenlijk niemand iets over te zeggen. Er is een verplichte afdracht, maar dat geeft niemand het recht om van dat geld van werknemer iets af te halen. Noch iets af te halen van de bij alle pensioenregelingen horende bijdrage van de werkgever
     Natuurlijk was er destijds ook al bezwaar:
  Het opportunisme van het kabinet en de Tweede Kamer lokt van begin af aan protesten uit van de ambtenarenvakbonden. Ook de Raad van State maakt meermalen bezwaar. FNV-bestuurder Peter Gortzak was destijds nauw bij de discussie betrokken. 'Die Uitnamewetten vonden we gewoon diefstal. ...'

Wat het natuurlijk ook was. Tweede Kamer of niet.
    Later was er nog zo'n dief:
  In 1989 dient minister Ruding van Financiën een wetsvoorstel in: de Wet Brede Herwaardering. Het is de CDA-minister een doorn in het oog dat nogal wat bedrijven hun pensioenfonds misbruiken om vennootschapsbelasting te ontlopen. Door de kassen van hun pensioenfondsen te spekken, drukken bedrijven hun boekhoudkundige winst en dus hun belastingaanslag. Ruding wil daarom de vermogens van pensioenfondsen met een dekkingsgraad van 120 procent of hoger afromen ten behoeve van de schatkist. In die tijd vond men zo'n hoge dekkingsgraad nog excessief; 104 procent werd als meer dan voldoende beschouwd.
    De Wet Brede Herwaardering is nooit ingevoerd, maar bleef tot 2006 boven de markt hangen. Toen was de schade al aangericht. In het vooruitzicht dat ze een 'teveel' aan vermogen toch maar aan de schatkist moesten afstaan, probeerden pensioenfondsen krampachtig onder de 120-procentsdrempel te blijven. Steeg de dekkingsgraad tot grotere hoogte, dan spraken werkgevers en bonden af de premies te verlagen in ruil voor extra loon. De superrendementen van de gloriejaren op de beurs zijn dus niet gebruikt om extra pensioenreserve op te bouwen. Ze zijn als premieverlagingen destijds direct uitgedeeld aan werkenden en werkgevers.

Die premieverlagingen zijn natuurlijk nooit bij de werkende terecht gekomen. Noem ons een ondernemer, groot of klein, die voordeeltjes uitdeelt aan zijn klanten of personeel - die ondernemer steekt de voordeeltjes en voordelen in eigen zak. Ook dit is dus weer een leugen van de Volkskrant.
    En men gaat door:
  In dit licht bekeken zijn de klachten van de ABP'ers misschien onterecht. Want als de overheid in de jaren tachtig de pensioenpremies niet had verlaagd, had het ABP-bestuur dat tien jaar later waarschijnlijk alsnog zelf gedaan. Net als besturen van andere 'buitensporig rijke' fondsen toen deden.

Wat een onwaarschijnlijk grove leugen. Dit is het niveau "Als ik je portemonnee niet gestolen had, had een ander het wel gedaan".
    Conclusie: talloze ploertenpunten voor de Volkskrant in het algemeen, en auteur Yvonne Hofs in het bijzonder.

Een nieuwe persoon bij het hoofdredactionele commentaar - dezelfde verhalen (de Volkskrant, 31-01-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Bert Lanting):
  Sarkozy is realistisch

Is Sarkozy misschien politiek levensmoe? Dat vroegen sommige partijgenoten van de Franse president zich af, toen hun voorman maandag een pakket impopulaire maatregelen presenteerde ...
    ... De president kondigde aan dat het maximale btw-tarief omhoog gaat naar 21,2 procent. In ruil daarvoor wil hij de sociale lasten voor de werkgevers verlagen. ... Om de concurrentiekracht van Frankrijk verder te versterken wil Sarkozy ook de 35-urige werkweek op de helling zetten. ...

Oftewel: Sarkozy kiest voor de rijken.
  ... legt Sarkozy meer gevoel voor de bittere realiteit aan de dag dan zijn socialistische rivaal. Ondanks de financiële problemen waarin Frankrijk verkeert, houdt Hollande krampachtig vast aan de 35-urige werkweek, het paradepaardje van de socialisten. Verder wil hij de verhoging van de pensioensleeftijd, die Sarkozy er met veel moeite door heeft weten te slepen, alsnog ongedaan maken.

De Volkskrant kiest voor Sarkozy, dus voor de rijken. En wel omdat:
  Electoraal klinkt het allemaal aantrekkelijk, maar het is niet het recept dat Frankrijk nodig heeft in een tijd dat de euro wankelt en het land net door de kredietbeoordelaars is afgewaardeerd.

Oftewel: omdat de kongsi van de financiële bovenbazen het verordonneert. Ook Bert Lanting krijgt meteen een plaatsing op de ploertenlijst.

Sheila Sitalsing heeft zich de laatste tijd vooral bezig gehouden met de immigranten-promotie, maar, in de kop van haar laatste bijdrage aan die campagne, scoort ze ook weer in deze verzameling (de Volkskrant, 29-02-2012, column door Sheila Sitalsing):
  Nieuwsgierig

Tussentitel: Hoe is het eigenlijk om vrouw of  Turks te zijn

Toen de functie van roerganger van de Partij van de Arbeid vacant werd, dacht ik: ha, fijn, nu gaan we het hebben over wat we aan moeten met de sociaal-democratie. Over hoe je de middenklasse zover krijgt - en houdt - dat ze de verheffing van de achtergeblevenen wil blijven betalen. ...

"Gunst, laten we eens op zoek gaan naar de bijdrage aan de economie van de middenklasse-columniste ..."
    Een flauwe opmerking omdat iedereen wel weet dat die bijdrage nul komma nul is...? Inderdaad. maar Sheila kennelijk niet. Vandaar alweer een ploertenpunt.

Er is een wat groter begrotingstekort begin 2012 en volgens de dictators van het neoliberale Europese Imperium (dat wil zeggen: de financiële markten, dat wil zeggen: de globale oligarchen) zou dat niet meer dan 3 procent mogen zijn - logisch, want ander Nederland geen geld heeft en geeft, kan de EU wel sluiten Dan blijft alleen Duitsland over om te betalen. "Dus" moet Nederland bezuinigen en extra geld geld van de burgers loskrijgen. 22 "top"economen hebben al voorgesteld het van de huurders te stelen uitleg of detail . Dat maakt al die economen tot ploerten. Hier zijn hun namen:
  Eric Bartelsman, Roel Beetsma, Harald Benink, Peter Boelhouwer, Arnoud Boot, Lans Bovenberg, Dirk Brounen, Johan Conijn, Piet Eichholtz, Jean Frijns, Harry Garretsen, Kees Goudswaard, Bas Jacobs, Kees Koedijk, Rick van der Ploeg, Hugo Priemus, Dirk Schoenmaker, Elmer Sterken, Leo Stevens, Casper de Vries, Herman Wijffels, Sweder van Wijnbergen

Alleen de namen van Hugo Priemus en Herman Wijffels zijn hier enigszins,  verwonderlijk - waarschijnlijk hebben ze de voorstellen niet goed gelezen. Voor de overigen geldt: alle economen zijn ploeteren, tenzij het tegendeel bewezen is. Welk alleen bewezen kan worden door voorstellen die ook de hogere inkomens belasten. Hetgeen het aantal ergens rond de 1 procent doet uitkomen.
 
Plan 2 is hogere belastingen. Dan is de keuze: btw of inkomstenbelasting. Ook al uitgelegd is dat btw de lagere inkomen benadeelt, en inkomsten belasting niet en iedereen naar draagkracht doet bijdragen. De "economen" van de Volkskrant kozen meteen voor de btw (de Volkskrant, 02-03-2012, van verslaggever Robert Giebels):
  Waar haalt het kabinet zo snel maximaal 16 miljard vandaan?

De btw is de melkkoe voor 2013

Tussentitel: Een verhoging van de btw kan schatkist 4 miljard opleveren
Waar haal je als kabinet snel 16 miljard euro vandaan? Hervormen? Duurt te lang. Bezuinigen? Duurt iets minder lang, maar levert niet genoeg op. Belasting verhogen dan maar? Nou ja, als het echt niet anders kan.   ...

Meer daarover hier uitleg of detail . En, naast voor al die economen, dus ook weer een ploertenpunt voor Robert Giebels.

En ten bewijze de hechtheid van de club, hier is een erelid (Volkskrant.nl, 05-03-2012, ANP/Redactie):
  De zoektocht naar miljarden

Lubbers zou de BTW met 1 procent verhogen, als hij het voor het zeggen had

Als minister van staat en oud-premier Ruud Lubbers het nu voor het zeggen had, verhoogde hij de BTW over de gehele linie met 1 procent, zowel het hoge als het lage tarief.

Dat zei hij vandaag in Den Haag bij het gouden jubileum van de journalistensociëteit Nieuwspoort.   ...

Maar hij heeft nog meer plannen
  Verkorting WW
Hij zou verder nadrukkelijk denken aan verkorting van de WW

Ten koste van voornamelijk voor de onderste tweederde van de maatschappij.
   aan vervroeging van het langer werken

Ten koste van voornamelijk voor de onderste tweederde van de maatschappij.
 
  aan eigen bijdragen in de volksgezondheid

Een mokerslag voor de lagere inkomens
  aan vervroeging van het langer werken

De hogere inkomens trekken al tien jaar lager pensioen
  een ontslagrecht met een effectief 'vind-een-nieuw-baan-beleid'.

Vertaald naar de realiteit: een "rot maar op en zoek het zelf uit" beleid.
    En tenslotte ook iets voor de hogere inkomens,, dat wil zeggen: de profiteurs van de hypotheekrenteaftrek met te hoge hypotheken:
  Verder suggereerde hij de onderhandelaars in het Catshuis de pensioenfondsen te verplichten een groot deel van hun beleggingen in hypotheken te doen.

Dat wil zeggen: de hypotheken van de hoge inkomen moeten zeker gesteld worden met de pensioenspaargelden van de lagere.
   Tjonge, wat is die Lubbers een rasechte Ploert. Overigens spant die Ploert zich reuze in om nog meer immigranten Nederland in te krijgen. Nogal wiedes, nog meer troepen om de macht van de Nederlandse werknemers te ondermijnen.
    En oh ja: wat is nu de hechting binnen de heren- en journalisten-club? Dat is het belang dat beide hebben om de lagere klassen twee poten uit te draaien.

Sommige mensen voelen zich echt als een vis in het water bij deze ronde van bezuinigingen. Onder hen ook Robert Giebels, die de zaak rond koopsubsidie versus huursubsidie nog wat nader uitwerkt (de Volkskrant, 09-03-2012, door Robert Giebels):
  Scheefhuurder op de korrel

Waarop kan de gedoogcoalitie bezuinigen en wat levert dat op? Deel 4: de huurmarkt.


Wat is het

De huren in de gereguleerde sector, voor het overgrote deel huurwoningen van corporaties, zijn niet marktconform. Gemiddeld ligt de kale huurprijs van een corporatiewoning op circa 400 euro. Op de markt zou de verhuurder voor dezelfde woning bijna het dubbele kunnen krijgen. Dat is een gemiddelde, want in pakweg Zeeuws-Vlaanderen geldt dat niet en in Amsterdam kan het viervoudige gelden.  
    Naast die geografische 'scheefheid' is ook scheef dat een kwart van de huurders een hoog inkomen heeft en toch weinig huur betaalt. ...

Interessant, beste Robert, maar wat heeft dat met de begroting van de regering te maken? Het antwoord geeft hij, wat verderop in het artikel, zelf:
  De schatkist schiet niets op met een huurverhoging.

Maar, zoals gezegd, dat staat pas verderop. In het tussenliggende deel van artikel ontwikkelt Giebels toch nog een paar ideeën over de huizenmarkt:
  Het verschil tussen de gereguleerde huur en markthuur is een impliciete subsidie van circa 8 miljard euro.

Ha, een nieuw begrip: een "impliciete subsidie". Eerst dan maar eens even kijken naar de betekenissen die erin zitten. Ten eerste "impliciet'. Dat betekent volgens het WikiWoordenboek 'niet uitdrukkelijk gezegd of erbij geschreven, maar wel in het gezegde of geschrevene opgesloten liggend' uitleg of detail . Dan, uit dezelfde bron, subsidie: 'door de overheid beschikbaar gestelde fondsen bedoeld om een prijs te verlagen of een bepaalde uitgave aantrekkelijker te maken'.
    Heerlijk! We hebben zonder iets verder te hoeven bedenken, laten zien dat de heer Robert Giebels een contradictie debiteert. Want de overheid draagt geen cent bij aan die genoemde 8 miljard. De reden ook dat, zoals Giebels zelf toegeeft, er in huurverhogingen geen enkel voordeel voor de begroting van de regering zit. Dus ook wat betreft deze combinatie van uitspraken hebben we een contradictie.
    Wat Giebels voorstelt, huurverhoging, is dus allemaal volstrekt zinloos voor het doel dat hij zich stelt. Dan moet er sprake zijn van andere argumenten. Ze staan er niet, dus nemen we maar aan dat ze, net als die subsidie,  impliciet zijn. En af te lezen uit de gevolgen. En wat de uitwerking is van de voorstellen van Giebels is dat de huurders, de lagere inkomens, sterk benadeeld worden. Zonder dat daar ook maar iets van een offer van de hogere inkomen tegenover staat. Want dat zou iets doen zijn aan de hypotheekrenteaftrek, maar daarover zegt Giebels:
  Voor het aanpakken van scheefwonen lijkt voldoende draagvlak te zijn in de samenleving. Maar daar kun je aan toevoegen dat het niet eerlijk is de impliciete subsidie in de huurmarkt wel aan te pakken en niet die van de markt van koopwoningen, de hypotheekrenteaftrek. Daarvoor is minder draagvlak.

Oftewel dat aanpakken van de hypotheekrenteaftrek moeten ze niet aan beginnen.
    Het kan niet anders: die Giebels schrijft vanuit een houding van pure wraakzucht ten opzichte van de lagere inkomens. Of vanuit een andere vorm van pure kwaadaardigheid. En het kan niet anders dan dat hij zich daar, in ieder geval impliciet, zeer bewust van moet zijn. Kijk nog maar eens naar deze frase:
  Het verschil tussen de gereguleerde huur en markthuur is een impliciete subsidie van circa 8 miljard euro. Daarbovenop komt nog een expliciete subsidie van 2 miljard euro aan huurtoeslag voor wie de lage prijs van een gereguleerde huurwoning toch te hoog is.

Dat 'expliciete subsidie' is natuurlijk hetzelfde als "subsidie". En als je dit opschrijft, dan moet je weten dat 'impliciete subsidie' volkomen onzin is. En heb je dus de welbewuste bedoeling om de zaak te besodemieteren. De zaak van de huurders. De zaak van de lagere inkomens. Kijk maar:
  De schatkist schiet niets op met een huurverhoging. Tenzij die wordt afgeroomd bij de corporaties via een nieuw in te voeren zogenoemde bezitsbelasting.

De huurders krijgen, volgens de ideeën van Robert Giebels, om het tekort in de begroting van de regering te dichten, een extra belastingverhoging. Terwijl de kopers niets hoven in te leveren, want "het verminderen van de hypotheekrenteaftrek moet budgettair neutraal zijn", roepen ze allemaal - zoals de al genoemde 22 economen. Volstrekte kwaadaardigheid. Kijk maar (de Volkskrant, 03-03-2012, door Maarten van Ham, hoogleraar stedelijke vernieuwing, TU Delft):
  Wie betaalt?

Er is een hele generatie eigenwoningbezitters die decennia lang gebruik heeft kunnen maken van aftrek van de hypotheekrente. Ondertussen zijn de woningprijzen flink gestegen en het gevolg is een (papieren) winst die deels is behaald door de mogelijkheid om rente af te trekken.
    Veel vijftigers en zestigers hebben hun hypotheek grotendeels afbetaald (of hadden dat kunnen doen) en hebben geen of slechts een kleine hypotheek. Daarnaast is hun inkomen veelal redelijk tot goed. Daarom hoeven voor hen geen maatregelen genomen te worden om de pijn van hypotheekrenteaftrekhervormingen te verzachten. Zulke maatregelen zijn wél nodig voor starters en net-gestarten op de woningmarkt. Immers, zij hebben een (te) hoge prijs betaald voor hun woning, ze hebben hoge overdrachtsbelasting betaald, vervolgens maximaal geleend tegen een relatief hoge rente, en kunnen niet meer rekenen op winst door stijgende woningprijzen in de toekomst.
    Het plan van de 22 hoogleraren economie om de woningmarkt te hervormen, bestaat uit het versoberen van de hypotheekrenteaftrek en vervolgens ter compensatie de inkomstenbelasting wat omlaag te brengen. Deze generieke maatregel zal betekenen dat ook die mensen die al jaren hebben geprofiteerd van de aftrek minder inkomstenbelasting gaan betalen. In deze tijd van beperkte publieke middelen is het onverantwoord om beleid te ontwikkelen waardoor belastinggeld wegvloeit naar een groep die dat niet nodig heeft.
    Natuurlijk zal deze kritiek niet erg populair zijn bij de wat oudere en bovengemiddeld welgestelde eigenwoningbezitter (lees kiezer). Maar in de hele discussie over de woningmarkt ontbreekt steeds discussie over wie er heeft geprofiteerd en wie de rekening gaat betalen.
    Op zich kan ik mij vinden in de voorgenomen maatregelen (versobering én verlaging belastingtarieven). Maar vervolgens denk ik dat het goed is te kijken hoe mensen die jarenlang hebben geprofiteerd van de hypotheekrenteaftrek kunnen meebetalen aan het oplossen van de huidige problemen.

Allemaal samen te vatten in de term "scheefkopen", als tegenhanger van het scheefhuren. Ze willen het scheefhuren aanpakken, maar het veel duurdere scheefkopen laten zitten.
    Wat een pure narigheid! Wat een pure weerzinwekkendheid!

En nog geen twee weken later valt de heer Robert Giebels definitief door mand (de Volkskrant, 15-03-2012, door Robert Giebels):
  De eigen woning tóch aanpakken

Hoe kan het kabinet volgend jaar 16 miljard bezuinigen? Deel 9: verhogen eigenwoningforfait.

Wat is het?

Het eigenwoningforfait is fictief inkomen. Het is een deel van de WOZ-waarde van een woning dat de eigenaar van dat huis bij zijn of haar belastbare inkomen moet optellen. ... Verhoogt het kabinet het forfait (een vooraf vastgesteld tarief) dan nemen de ontvangsten uit de inkomstenbelasting toe.

Voor en tegen
Het verhogen van het eigenwoningforfait kan generiek of specifiek. Bijvoorbeeld door het te koppelen aan de hypotheekschuld. Hoe hoger die is, hoe meer het gerechtvaardigd is het om het virtuele inkomen voor de belastingen via het forfait te verhogen; een hoge hypotheekschuld zorgt door de hypotheekrenteaftrek voor een navenant groot voordeel.
    Tegen verhoging van het forfait pleit dat het grote gevolgen kan hebben voor de financiële positie van huiseigenaren met alle macro-economische gevolgen van dien. ...

Nu gaat het niet over huurders maar over kopers. Hoogstwaarschijnlijk ook de heer Giebels zelf. En nú kent hij het macro-economische effect van lastenverzwaring wél. Dé verklaring voor al bijna al dit soort ploertigheid. Puur eigenbelang.

Het volgende geval is al even weerzinwekkend: Op één en dezelfde dag constateerde de Volkskrant twee problemen in de maatschappij. Het eerste (de Volkskrant, 13-03-2012, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  'Bijstandsfraude digitaal opsporen'

... In 2010 is voor 119 miljoen euro aan fraude met de sociale zekerheid vastgesteld, waarvan 53 miljoen met bijstandsuitkeringen. ...

Op niveau van een regeringsbegroting geen dramatisch getal (er is fraude en verspilling bij vrijwel iedere uitgave) maar misschien, als het makkelijk kan, toch een reden om er wat aan te doen:
  Het net rond frauderende bijstandsontvangers wordt aangehaald. Gemeenten mogen meer gegevens aan elkaar koppelen om misbruik op te sporen en om schijnbaar spoorloze fraudeurs te vinden. Dit kondigt staatssecretaris De Krom van Sociale Zaken vandaag aan in een brief aan de Tweede Kamer.
    De Krom noemt fraude met uitkeringen 'diefstal van gemeenschapsgeld en een aanslag op de solidariteit van het socialezekerheidsstelsel'.

En er is best reden om daar op de binnenlandpagina of bij politiek een berichtje aan te wijden.

De tweede zaak op dezelfde dag (de Volkskrant, 13-03-2012, van verslaggever Peter de Waard):
  Zwart geld scheelt EU-landen biljoen aan belastingrevenuen

Belastingontduiking overtreft in omvang de uitgaven aan zorg. Hert is een probleem dat dringend moet worden aangepakt. Maar dat vergt een grote cultuuromslag.

Tussentitel: 20,8% van het geld in Europa is zwart

De EU-landen kunnen honderden miljarden euro's binnenhalen door belastingontduiking en -ontwijking krachtiger aan te pakken.   ...

Dat gaat in heel Europa dus om een heleboel geld. En in Nederland om:
  De Nederlandse fiscus loopt jaarlijks 30 miljard euro mis - bijna twee keer zoveel bijvoorbeeld als de extra bezuinigingen waarover het kabinet spreekt.

Nu zijn zowel 'zwart geld', 'belastingontduiking' als 'belastingontwijking' natuurlijk eufemismen - in diverse gradatie. Want dit allemaal is, is belastingfraude.
    Waarna we kunnen  gaan beginnen met de vergelijking: wat is het verschil tussen de bijstandsfraude en de belastingfraude. Te beginnen met een vergelijking van de begrippen. Zoals de VVD-staatssecretaris al vrolijk opmerkte: 'bijstandsfraude is diefstal van gemeenschapsgeld'.  Want het geld dat de bijstandsfraudeurs krijgen van de gemeenschap uit de gezamenlijke pot van de hele gemeenschap. De gezamenlijk pot die gevuld wordt door de belastingopbrnegste.
    Nu de belastingfraude: dat is ook diefstal uit de gezamenlijk pot, namelijk de pot van de afgesproken belastingopbrengsten. Dat het op een ietwat ander punt in de cyclus gebeurt, is natuurlijk onbelangrijk - het resultaat is hetzelfde: je neemt uit de afgesproken gezamenlijke pot.
    Dus belastingfraude heeft precies dezelfde morele waarde als bijstandsfraude - in de woorden van De Krom: '...een aanslag op de solidariteit van het socialezekerheidsstelsel'. Of beter: "een aanslag op de solidariteit van de maatschappij als geheel".
    Dat is deel één, het kwalitatieve verschil. Nu deel twee: wat is het kwantitatieve verschil. Nou, dat is heel simpel: de bijstandsfraude wordt nu geschat op circa 100 miljoen, en daar komt misschien nog zo'n soort bedrag bij. En de belastingfraude op 30 miljard. Daar zitten twee stappen van 10 tussen: eerst van 100 miljoen naar 1 miljard. En dat heet dan in de natuurlijk al een "verschil in ordegrootte" - in omgangstaal: "een kwalitatief verschil". En dan komt er nog eens zo'n stap bij: van 1 miljard naar 10 miljard.
    Dus de belastingfraude in schier oneindig veel belangrijker als maatschappelijk probleem dan de bijstandsfraude.
    En toch heeft vrijwel niemand het over die belastingfraude - vergelijken met de omvang van het probleem kan je ze zelfs stellen dat het probleem vrijwel compleet veronachtzaamd en genegeerd wordt.
     Waarom?
     Dat heeft te maken met een tweede verschil tussen bijstandsfraude en belastingfraude: wie doet het? Wat bijstandsfraude zit dat al in het woord besloten: potentieel bijstandtrekkers. Voornamelijk of zelfs alleen lager betaalden en eventueel kleine zelfstandigen- la dan niet van de criminele soort. de onderklasse. En wie doet veruit het meest aan belastingfraude: iedereen die niet een regulier salaris heeft maar dus voornamelijk, in hoeveelheid: de top van de maatschappij. Vandaar ook de enorme hoogte van het bedrag.
    En uit dit verschil in maatschappelijke stand van de twee groepen fraudeurs, volgt het verschil in behandeling van de twee soorten fraude. Want waardoor wordt de houding in de maatschappij, in ieder geval zoals gevoeld, voornamelijk bepaald? Inderdaad, de media. En welke kant kiezen de media in vrijwel alle conflicten tussen de top en de onderklasse? Inderdaad, de top. Want waar krijgen de deelnemers in de media hun geld vandaan, of althans, dat denken ze? Inderdaad, van de top. Tussen twee haakjes: dat die top dat geld heeft gesloten van de onderklasse die het werk doet, is iets dat de deelnemers aan de media gevoeglijk wensen te vergeten, net zoals vroeger de schrijver wenste te vergeten dat de dukaten die hij kreeg van de ridder, door de ridder gestolen waren van de boer in de vorm van het graan van het veld van de boer. Staande dus voor arbeid verricht door de boer. Die dukaten zijn gestolen leven.
    Dus waren stonden deze twee berichten in de Volkskrant? Inderdaad: de belastingfraude stond op pagina 21 in het economiekatern dat alleen de die hard intellectueel leest, en het bericht over bijstandsfraude stond op de voorpagina, als kopartikel:

En als om aan te tonen dat deze analyse juist is, werd nog een hoofdredactioneel commentaar over de aanpak van fraude aan toegevoegd (de Volkskrant, 13-03-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
  De dieven in ons midden

... Meer actie tegen fraude is gerechtvaardigd.


Het nieuws dat de overheid allerlei databestanden gaat koppelen in de strijd tegen (...)fraude zal bij velen vooral verbazing wekken: waarom nu pas?

Inderdaad: het wekt veel verbazing dat de overheid zo weinig doet aan de bestrijding van fraude. Natuurlijk dan te beginnen met de kwantitatief grootste fraude: de belastingfraude. Maar dat is, zoals we gezien hebben, niet iets dat de media steunt. En op de twee stippellijntjes in het laatste citaat staan dan ook respectievelijk de termen 'sociale zekerheid' en 'uitkeringsfraude'. De media kiezen partij voor de grote dieven in ons midden. Ploertengedrag.

Hé, het is nog iemand opgevallen (de Volkskrant, 14-03-2012, ingezonden brief van Anneke Palsma, Poortugaal):
  Bijstand- en belastingfraude

Op de voorpagina van de Volkskrant van 13 maart staat een grote kop: 'Bijstandsfraude digitaal opsporen'. Op pagina 10 lees ik dat de gemeente Den Haag een tegenprestatie eist van bijstandsaanvragers.
    In de economische rubriek op pagina 21 wordt uitgelegd waarom er een cultuuromslag in de EU nodig is om 1 biljoen aan belastingontduiking te tackelen. In dit stuk wordt verteld dat Nederland 30 miljard euro aan belastinggeld misloopt. In het commentaar op pagina 28 wordt gesproken over 'de dieven in ons midden' die ten onrechte een beroep doen op ons sociale stelsel.
    In dat commentaar mis ik evenwel de multinationals en andere graaiers die verantwoordelijk zijn voor 30 miljard euro aan belastingontduiking.
    Als de Europese (en Nederlandse) overheid daar nu eens op in zou zetten, is het economisch tekort toch gemakkelijk op te lossen? De journalisten die deze artikelen geschreven hebben konden het ook achterhalen. Waar blijft de FIOD?

Waar blijft het instituut dat dit soort smerige oligarchische propaganda aan de kaak stelt?

Bij de volgende kwestie was het even de vraag of dit nu iets was voor de verzameling Oligarchie uitleg of detail of Ploerten. Het werd dus het laatste (de Volkskrant, 16-03-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen):
  Giftige zakenbankiers

Een scherpe aanklacht uit de boezem van Goldman Sachs voedt de discussie dat er op Wall Street weinig veranderd is.


Een derivatenverkoper van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs heeft de toch al twijfelachtige moraal van zijn werkgever verder besmeurd. In een ongewoon scherpe ingezonden brief karakteriseerde de medewerker Goldman Sachs als 'giftig en destructief'. De grootste zakenbank uit het financiële centrum van New York denkt alleen aan de eigen portemonnee en stelt eigen geldgewin boven het belang van de klant.   ...

Niets nieuws, voor iedereen die het nieuws uit die hoek ook maar zijdelings volgt. En Xander van Uffelen is chef van de economie-redactie - dus hier kan geen sprake zijn van zijdelings volgen. En dus zou Xander van Uffelen er allang van op de hoogte moeten zijn dat die lui van Goldman Sachs smerige parasieten zijn, die nog nooit voor een cent opgeleverd hebben, en er met miljarden per jaar vandoor gaan. En dan hebben we het nog niet over de giftige investeringen die ze aan klanten verkocht hebben, en tegelijkertijd verzekeringen afsloten op het falen ervan, zodat ze twee maal winst opstreken waarbij anderen ten onder gingen. Minstens net zo erg als de oplichtingpraktijken van Bernard Madoff, die voor meer dan 100 jaar de bak in ging.
    Maar wat vindt Xander van Uffelen nu van deze lieden, die door de rest van het tuig in de financiële wereld beschouwd worden als een hoeksteen van het financiële systeem en van het neoliberalisme:
  Goldman Sachs kwam glorieus uit deze crisis, aangezien de bank zich net op tijd wist te verlossen van de giftige hypotheken. Vervolgens kon de bank profiteren van de neergang van collegabanken, waardoor haar positie nog machtiger werd. Het is teleurstellend dat de cultuur van eigen gewin bij Goldman Sachs sindsdien is blijven voortbestaan.

Kennelijk behoort Xander van Uffelen ook tot het tuig dat bewondering heeft voor deze parasieten. Vandaar weer een ploertenpunt voor hem.

En ook collega De Waard. Want veronderstel nu eens even dat iemand een een favoriet van je belastert - dan krijg je reacties als deze (de Volkskrant, 20-03-2012, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
  Is Goldman nu ineens de duivel geworden?

Goldman Sachs is Gods werk', zei topman Lloyd Blankfein ooit over de zakenbank. 'De koning van Wall Street' en 'De Gouden Standaard', oordeelden concurrenten toen Goldman vorige maand voor het twaalfde achtereenvolgende jaar tot de beste zakenbank ter wereld werd verkozen.   ...

Bij een stemming onder de leden van de maffia, zal de groep van de maffiabaas ook altijd als de beste worden gekozen ...
  Zoals voetballers dromen ooit bij Barcelona te spelen, dromen 's werelds hoogste IQ's ervan voor Goldman Sachs te werken. Het maakt niet uit of ze nu een MBA in Fontainebleau hebben behaald, Sanskriet hebben gestudeerd in Oxford, of politicologie in Harvard,

Er zijn ook altijd genoeg mensen geweest die bij de maffia wilden - toen die nog macht en rijkdom te vergeven had ...
  Goldman wil alleen het topje van de markt, dat daarna wordt gekneed in de eigen bedrijfscultuur.
    En die is al140 jaar hetzelfde: geld verdienen op alle mogelijke manieren. Goldman biedt in ruil de kans voor je 30ste miljonair te worden, een reputatie op te bouwen die alle deuren opent plus riante secundaire arbeidsvoorwaarden. Wie bij Goldman werkt krijgt een persoonlijk assistent die niet alleen de agenda bijhoudt maar ook je schoenen poetst, de verjaardagscadeautjes koopt en je overhemden strijkt.

Ook de maffia zorgde goed voor zijn mensen.
  Greg Smith was 12 jaar geleden ook uitverkoren. Vorige week hing hij in een brief aan The New York Times de vuile was buiten. Hij noemde de cultuur van de bank 'giftig en destructief. 'Ik word ziek van de harteloze manier waarop mensen praten over het belazeren van klanten. De meest gestelde vraag van jonge handelaren is tegenwoordig hoeveel geld we aan de klant hebben verdiend.'
    Nooit spugen in de bron waaruit je ooit gedronken hebt, zou het beste advies zijn aan Smith.

De riposte zal verwacht worden: wie uit de maffia stapte mocht. ook niet in de bron spugen. Volgens de maffiosi. Niet volgens de fatsoenlijke mensen. Waarmee Peter de Waard zichzelf dus heeft ingedeeld bij de maffiosi ...Pardon, de gewetenloze graaiers van Goldman. Hetgeen hij aan het einde van het stuk ook nog even erkent:
  Goldman is net als de kerk van Rome: het is Gods werk, maar de duivel maakt soms de dienst uit.

Illustratief ...

In deze verzameling ligt de nadruk op die gevallen die specifiek de minder-rijken benadelen. maar sommige gevallen van gewoon oligarchisch gedrag scoren hier ook (de Volkskrant, 23-03-2012, van verslaggeefster Irene de Pous):
  Gemeenten mijden 'duur' eeuwfeest van VNG

Wat een leuk feestje moest worden voor het honderdjarige bestaan van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is inzet geworden van een fel bestuurlijk debat. Twaalf gemeenten hebben al laten weten niet naar het jubileumcongres te gaan. Een kaartje van zo'n 800 euro per persoon en het uitbundige programma met gasten als Johan Cruijff en Freek de Jonge zouden geen pas geven in deze tijden van bezuinigingen.   ...
    Kleinzielig gedoe, noemt VNG-voorzitter Annemarie Jorritsma het protest. 'Je kunt bijna nergens meer vrolijk over doen.' Ze had juist gedacht het jubileum sober te houden, omdat van een apart feest werd afgezien. Een paar verrassingen op het congres moesten kunnen, vond ze. Zo komen 's avonds de Golden Earring.

Natuurlijk gaan de eerste ploertenpunten direct naar Annemarie Jorritsma, die al heel lang naar zo'n kwalificatie solliciteert. Maar een extra toekenning is er voor de koppenmaker van de Volkskrant, die ook al vele malen eerder op neoliberale opvattingen is betrapt, en het hier waagt om aanhalingstekens om "duur" te zetten.

Robert Giebels is nog steeds bezig met zijn serie over bezuinigingen. En scoort alweer (de Volkskrant, 23-03-2012, door Robert Giebels):
  Serie | Op zoek naar 16 miljard

Hogere btw verleidelijk en verstorend

Hoe zorgt het kabinet volgend jaar voor meer ontvangsten? Deel 16: btw-verhoging.

Wat is het?

Belasting toegevoegde waarde, btw of omzetbelasting levert de schatkist dit jaar 42 miljard euro op. Genoeg om bezuinigende politici te verleiden een verhoging te overwegen van de belasting die de overheid sinds 1969 heft over de marktwaarde van producten en diensten.
    Nederland hanteert het algemene tarief van 19 procent, formeel voor luxegoederen, en het lage tarief van 6 procent voor eerste levensbehoeften. Grofweg is het lage btw-tarief goed voor 10 procent van de totale btw-inkomsten. Consumenten brengen dit op en via de 'makers' van producten en diensten rolt het de schatkist in.
    Een btw-verhoging is even makkelijk en lucratief als verstorend en destructief. Een domme bezuiniging is beter dan een slimme belastingverhoging, vinden economen. Een hogere btw jaagt de binnenlandse consumptie naar beneden en dat is nu juist een van de motoren waarop de Nederlandse economie vliegt, naast de exportmotor. Uit alle econometrische modellen blijkt dat de economie uiteindelijk harder krimpt dan wat de belastingverhoging opbrengt.
    Daar staat tegenover dat van alledrie de grote belastingen - inkomens-, winst- en omzetbelasting - een verhoging van de laatste, de btw, tot de minste economische ellende leidt.   ...

Een keiharde leugen: het minst verstorende werkt diegene die de uitgaven in het binnenland het minst aantast, en dat is de inkomstenbelasting, want die treft evenredig de hogere inkomens, en die geven het meest uit in het buitenland.
  Een lagere inkomstenbelasting werkt echter als een economische toverdrank.

Dezelfde leugen, maar dan de andere kant benaderd.
  Daarom is een optie om, als die btw toch omhoog gaat, een deel van de opbrengst te gebruiken voor verlaging van de inkomstenbelasting.

En daarom krijgt Giebels weer dubbele ploertenpunten.
  Een verhoging van alleen het hoge btw-tarief naar het gemiddelde Europese niveau van 21 procent levert 4 miljard euro op. Het lage tarief blijft onaangeroerd. Het kabinet kan tegenstanders van deze forse verhoging wind uit de zeilen nemen door de helft van de 4 miljard te gebruiken om de inkomstenbelasting te verlagen.
    Is dat te ingewikkeld? Een btw-verhoging van 1 procent levert ook ongeveer 2 miljard euro op, uitgaande van hetzelfde koopgedrag van consumenten.

En nog een een verdubbeling van de portie, vanwege deze herhaling.
    En Robert was nog niet klaar. Alle delen uit de serie werden samengevoegd tot een advies aan de natie - op twee hele pagina's voorin de krant (de Volkskrant, 26-03-2012, door Robert Giebels):
  Wees niet verbaasd als Rutte straks zegt: we bezuinigen 12,5 miljard

In het Catshuis zijn de tussenformateurs Rutte, Verhagen en Wilders er nog niet uit. De Volkskrant heeft in drie weken 16 miljard euro aan bezuinigingen bij elkaar gesprokkeld. Hier zijn ze, inclusief hun voors en tegens, de haalbaarheid en de opbrengst. 'Nu is de burger aan de beurt.'

Meer hebben we niet nodig, want de burger die uitgedaagd werd tot reageren deed dat ook (de Volkskrant, 28-03-2012, ingezonden brief van R. van der Molen, Heemskerk):
  Spaar de onderkant

Na drie weken heeft Robert Giebels eindelijk zijn stapels bezuinigingsmiljarden op hoogte. Daar zullen Rutte c.s. blij mee zijn, want bijna alles gaat ten koste van Jan Modaal. De btw-verhoging, de zorgkosten - die dit jaar al omhoog gingen met een hoger eigen risico plus hogere zorgpremies plus hogere inhouding op het inkomen van 4,8 naar 5 procent - minder kinderbijslag, kortere werkloosheidsuitkering, et cetera. 'Nu is de burger aan de beurt', schrijft hij.
    Dat hoef je aan werkgeversvoorzitter Wientjes geen tweemaal te zeggen, die wil meteen draconische maatregelen. Op kosten van de werknemers natuurlijk. En ja hoor: loonstop, soepeler ontslagrecht en geloof maar niet dat je dan een gouden handdruk meekrijgt.
    Bij Giebels blijven de ondernemers nadrukkelijk buiten beeld. Bij aanvang van de artikelenreeks noteert hij wel dat een verhoging van de vennootschapsbelasting, nu 25 procent, 'slechts 650 miljoen per procentpunt oplevert', maar komt daar niet meer op terug. Volgens Bartjens levert een verhoging van 25 naar 30 procent al 3,3 miljard euro op. Wees niet bang voor vlucht naar het buitenland, want in Duitsland is dat gemiddeld 29,5 procent en in Frankrijk 33 procent.
    Waarom blijft de dividendbelasting, 15 procent en maximaal 25 procent, buiten schot? Een verhoging naar 30 procent levert ruim 500 miljoen op. In de hele serie komt ook een bonusbelasting niet voor. Als die begint met 60 procent en progressief opklimt bij bedragen boven 1 miljoen zal dat bovendien het ergerlijke graaien in de kas afstraffen.
    Wees eens creatief en laat de onderkant van de maatschappij niet bloeden voor de crisis die zij niet veroorzaakt heeft.

Welke reactie verdere inspanningen van deze redactie overbodig maakt - het uitdelen van nog een hele berg ploertenpunten is het enige dat overblijft.

En om te laten zien dat het hier niet een enkel geval betreft, ook nog even collega Du Pré (de Volkskrant, 30-03-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul de Pré):
  Schimmenspel

Het schimmenspel in het Catshuis is aan het uitgroeien tot een historisch politiek evenement. ... De plotselinge openheid, die donderdag ook meteen weer werd beëindigd, bracht goed nieuws en slecht nieuws.
    Het goede nieuws: de aanzwellende maatschappelijke roep om serieuze hervormingen is niet aan het Catshuis voorbijgegaan. Een snellere verhoging van de AOW-leeftijd, hogere eigen bijdragen voor medische zorg, verkleining van het verzekeringspakket voor basiszorg, versobering van de hypotheekrenteaftrek, minder ontslagbescherming: stuk voor stuk pijnlijke ingrepen waar inmiddels serieus over wordt gesproken. Duidelijk is ook dat de onderhandelaars van VVD en CDA in alle gevallen het begrotingstekort al in 2013 op maximaal 3 procent willen hebben. Zelfs belastingverhogingen en bevriezing van alle salarissen liggen op tafel. Rutte en Verhagen lijken allerminst van plan om de hete brij heen te draaien.    ...

Het goede nieuws dus: de lagerbetaalden gaan geplukt worden door de oligarchie. Het slechte nieuws:
  Het slechte nieuws zijn de manoeuvres van PVV-leider Wilders.

De niet-oligarch Wilders. Met zijn programma dat ietwat meer bescherming biedt voor de lagerbetaalde. Schande! Je zou het moeten kunnen verbieden. Ze kunnen toch net zo goed cake gaan eten ...! uitleg of detail

Een kras geval van ploertigheid (Volkskrant.nl, 28-04-2012, ANP, uitleg of detail ):
  Hoogduin: extreme hervormingen zijn nodig

Het is heel belangrijk dat er in 2015 geen begrotingstekort meer is. Daarvoor zijn 'extreme hervormingen' nodig, zoals het opdoeken van traditionele pensioenfondsen. Dat zegt Lex Hoogduin, hoogleraar monetaire economie en voormalig directielid van De Nederlandsche Bank, vandaag in een interview met NRC Handelsblad.


Nederland heeft een gekke financiële structuur, vindt Hoogduin. Volgens hem zou je risico's net zo goed individueel kunnen afdekken als collectief. Op dit moment zijn namelijk de gevolgen van het pensioenakkoord niet te overzien, 'zelfs niet voor mensen die ervoor doorgeleerd hebben', meent Hoogduin.

Het zou beter zijn als mensen zelf bepalen waar ze hun pensioen opbouwen. 'Je zou de schotten tussen de geldpotten die we gebruiken voor ons huis, onze zorg en ons pensioen moeten laten verdwijnen', vindt Hoogduin.   ...

Die pensioenpotten heeft Hoogduin nodig om de Nederlandse tekorten te dekken, waarna de Nederlandse tegoeden gebruikt gaan worden om de Zuid-Europese financiële zwarte gaten, die al grotendeels bij de ECB zitten, te dempen.
    Maar als dit voorgesteld mag worden, dan heeft deze redactie een soortgelijk alternatief: die kapitaalspotten van de financiële markten zijn ook volledig overbodig. Laten we die, tezamen met de tegoeden die ze hebben bij de staten, onmiddellijk afschaffen - het is tenslotte toch het product van systematische en gigantische belastingontduiking. Zijn de begrotingstekorten ook in één klap opgelost.

De werkgevers hebben de moeite genomen om hun neoliberale en neandertaler-achtige ploertigheid voor ons samen te vatten - eerst de min of meer bekende algemene punten, waarvoor we even de kop moeten weglaten (Volkskrant.nl, 22-08-2012, ANP, redactie, uitleg of detail ):
      ... De werkgeversorganisaties VNO-NCW, MKB-Nederland en LTO Nederland schrijven (...) in een woensdag gepubliceerde beleidsagenda voor de volgende regeerperiode.
    In de notitie hameren de werkgeversorganisaties op het belang van Europa voor Nederland als handelsland. De eurozone mag niet uit elkaar vallen. Nederland moet volgens de werkgevers opnieuw een pro-Europese koers gaan varen. ...
    De werkgeversorganisaties pleiten verder onder meer voor invoering van een 'vlaktaks': een belastingtarief van 35 procent voor iedereen, met een opslag van 10 procent voor de hogere inkomens. ...
    Als het aan de werkgevers ligt, wordt niet alleen het ontslagrecht versoepeld, maar ook de duur van de WW-uitkering bekort. In de gezondheidszorg moet onder meer worden bezuinigd door het AWBZ-pakket te verkleinen.
    Lastenverzwaring is wat de werkgevers betreft uit den boze. De aangekondigde 'forensenbelasting', waardoor werknemers belasting moeten gaan betalen over hun reiskostenvergoeding, mag niet doorgaan.

De uitvoeringsprogramma van de ideologie van "Ikke, ikke, ikke, en de rest kan stikke", "Het recht van de sterkste" en "Winner takes all".
    Maar dat programma is tegen een probleem gelopen, in dat de financiële uitvoerders een groot financiële zwart gat hebben achtergelaten na het transporteren van geld naar Zuid-Europese landen en Dubai en de Kaaiman Eilanden. Dat gat moet gevuld. Dat heet de eurocrisis. Ook daarvoor hebben de werkgevers een idee:
  Werkgevers: pensioengeld gebruiken voor hypotheken

Pensioenfondsen moeten op grote schaal de hypotheken van banken kopen, zodat die weer geld kunnen uitlenen aan bedrijven en de economie een oppepper krijgt. ...

Nu zou het natuurlijk al te opvallend zijn als ze zouden zeggen dat dat geld naar Europa en de Kaaiman Eilanden moet. Dus hebben ze een tussenstap bedacht. Die banken doen nog meer naast geld transporteren naar Zuid-Europese landen en de Kaaiman Eilanden, namelijk hypotheken verstrekken. Een hypotheek is ook geld, dat wil zeggen: een schuldbriefje, maar daar staat iets tegenover met echte economische waarde: een huis. Vastgoed. Dus dat is in ieder geval voor een groot deel redelijk zeker - de netto-waarde van schuld en vastgoed is ongeveer nul. In tegenstelling tot dat geld (de schuld) dat naar Zuid-Europese landen en de Kaaiman Eilanden is gegaan - daar staat niets in de werkelijke economie tegenover. Dat is gewoon fraude, of diefstal of een casino of een piramidespel, of hoe je het wilt noemen. Bernard Madoff in het groot uitleg of detail .
    Dus wat doe je als werkgevers- en ploertenclub, die een groot deel van zijn geld op de Kaaiman Eilanden heeft zitten: je gebruikt die hypotheekgelden als dekking voor het geld dat naar Zuid-Europa en de Kaaiman Eilanden is gegaan:
  ...    Ze wijzen erop dat banken in Nederland voor honderden miljarden euro's aan hypotheken hebben uitstaan. Als pensioenfondsen deze hypotheken overnemen, drukken die niet langer op de balans en krijgen banken meer lucht. Voor de pensioenfondsen zouden beleggingen in hypotheken minder risicovol zijn dan wanneer ze hun geld steken in Zuid-Europese staatsobligaties. Ook de woningmarkt zou van deze aanpak profiteren. De nieuwe minister van Financiën moet gaan overleggen met banken en pensioensector over een uitwerking hiervan, aldus de werkgevers.

En daar is het plan in al zijn eenvoud: de banken hebben een zwart gat en een berg. De berg bestaat uit de pensioentegoeden. en het zwarte gat is het geld dat in Zuid-Europa en de Kaaiman Eilanden zit. Vul het zwarte gat met de berg, via het doorgeefluik van de hypotheken (stop het pensioengeld in de hypotheken van de banken dan dekt dat geld de zwarte gaten van de banken), en de euro en de plannen voor een Europees Imperium blijven bestaan. En het gestolen geld op op de Kaaiman Eilanden blijft zijn waarde behouden, zodat de werkgevers, en de rest van de oligarchie, veilig vanuit de Kaaiman Eilanden, en Dubai en Londen en New York, hun plannen voor de paupers die werken kunnen blijven publiceren.
    Kijk, dat is nu iets waarvan politici, met hun wat grotere gevoeligheid voor de publiek opinie, maar niet durven voorstellen, zodat de crisis voortwoekert. De psychopaten van de het bedrijfsleven uitleg of detail hebben geen inzicht in menselijke emoties - en hebben er sociologisch gezien geen behalve die al genoemde ene. En tetteren het gewoon maar naar buiten.

We hebben weer een nieuwe ploert aan het firmament (de Volkskrant, 06-09-2012, door Wilco Dekker en Nanda Troost):
  Profiel | Wibe Draijer, nieuwe voorzitter Sociaal-Economische Raad

Doener die mensen verenigt

Als voorzitter van de SER moet hij de polder nieuw leven inblazen. De eerste reacties op de 'communicator' die 'analytisch heel sterk' is, zijn hoopvol. Aan zelfvertrouwen ontbreekt het de voormalig adviseur van McKinsey in elk geval niet.


...    De vraag is wat de jonge Draijer met het land wil. 'In Nederland ontbreekt de sense of urgency en de wil moeilijke beslissingen te nemen', zei hij onder de kop 'Ik ben allergisch voor gemakzucht', begin 2010 in het blad Intermediair. 'Nederland moet ondernemender worden. De arbeidsmarkt moet flexibeler. ...'

De andere kant van de medaille: de salarissen van de topderde moeten omlaag. Topmensen moeten vakkennis hebben aangaande het bedrijf of de isntelling dat ze besturen. Driekwart van de managers moet ontslagen worden wegens overbodigheid.
    Door het wel pleiten voor offers van de onderste tweederde en niet voor offers van de bovenste derde, is Wibe Draijer onze nieuwe ploert.

En hier een aloude (de Volkskrant, 17-09-2012, ingezonden brief van Marinus van der Meulen):
  'U zou zich moeten schamen'

Ik heb de debatten over de verkiezingen gevolgd en hoorde Alexander Pechtold zeggen dat invaliden voor het parkeren van hun auto gewoon parkeergeld moeten betalen.
    Waar Pechtold aan voorbij gaat, is dat valide mensen vaak de keus hebben of ze met de auto ergens heengaan of niet. Valide mensen hebben alternatieven voor hun transport voorhanden. Ze kunnen kiezen voor het openbaar vervoer, de fiets of gaan lopen.
    Invaliden gebruiken de auto als vervanging voor hun benen, ze hebben nauwelijks een andere keus willen ze niet van de maatschappij worden buitengesloten.    ...
    ... Zoals gezegd, invaliden gebruiken de auto als alternatief voor lopen mijnheer Pechtold. Maar waarom zou je dan wandelaars die gezond van lijf en leden zijn niet gaan belasten?
    Trottoirs, zebrapaden, voetgangerslichten, mooie wandelroutes door de natuur, dat kost allemaal geld. Vraag 'valide mensen' dan ook gewoon geld daarvoor.
    Uiteraard gebeurt dat niet, dat is 'van de zotte' om in uw taalgebruik te blijven. Maar met droge ogen staat u te beweren dat gehandicapten moeten betalen voor hun alternatief voor lopen.
    U moest zich schamen mijnheer Pechtold! Het geeft maar weer eens aan dat sommige politici wel erg ver van de maatschappij verwijderd zijn geraakt.    ...
    U mag mijn gratis invalidenparkeerplaats hebben mijnheer Pechtold, maar neem er dan wel mijn gedeeltelijke hoge dwarslaesie bij.    ...

Rasechte ploerterij.
    We hadden die Pechtold al heel lang op het oog als een ploert in de soiocologiusch zin: eindeloze pleidooien voor belid dat ten nadel is van de onderste tweederde ten bate van de topderde. Maar de man heeft de gladheid van uitdrukking die alleen de vergelijking met de ergste gevallen kan doorstaan. Daarbij wordt hem in de media zeer ernstig en hardnekkig de hand boven het hoofd gehouden. Wat het voorgaande laat zien is dat Pechtold ook op het vlak van de individuele moraal een ordinaire ploert is. Je gaat, bij de tegenstelling tussen publieke optreden en de uit het voorgaande blijkende werkelijke moraal, in de rrchting van psychopathie of sociopathie denken.

Nog wat rechtse ploertigheid (de Volkskrant, 22-10-2012, van verslaggever Bart Dirks):
  Maatregel kabinet treft stadspassen voor clubs, lessen en musea

Tienduizenden minima raken kortingspas kwijt


Tienduizenden huishoudens met een laag inkomen hebben de kortingskaarten van hun gemeente moeten inleveren. Dat is het gevolg van de aangescherpte grens voor armoedebeleid. Die maatregel treft ook de passen die minima korting geven op sportclubs, muziekles en musea.
    In Den Haag raken dit jaar elfduizend gebruikers hun Ooievaarspas kwijt, in Utrecht moeten bijna twaalfduizend mensen hun U-Pas teruggeven. In Zoetermeer hebben ongeveer 1.750 minder inwoners recht op de ZoetermeerPas. Dit blijkt uit een inventarisatie van de Volkskrant. ...

De overheid heeft geld tekort. Er lekt veel geld weg richting bezitters van kapitale huizen door middel van de hypotheekrenteaftrek. Hetgeen men tot elke prijs zo wil laten ...

En wie hebben we daar nu: de voormalig topman van de partij die zich laat omschrijven als socialistisch of sociaal: Wouter Bos. Die spreekt in de hoedanigheid van informateur van het kabinet Rutte-II (de Volkskrant, 29-11-2012, column door Wouter Bos):
  Kaarten in de Stadhouderskamer

In de Tweede Kamer doen ze niet aan powerpoint


De formatie van het kabinet-Rutte/Asscher heeft aanleiding gegeven tot veel mythevorming. Dat hebben we natuurlijk aan onszelf te wijten met de radiostilte tijdens de formatie ...
    Enige onzin kan ik in het landsbelang nog wel verdragen, maar de hooggeleerde had natuurlijk ook zelf de feiten kunnen checken. Dan had hij gezien dat beide 'onzalige' plannen gewoon in de verkiezingsprogramma's van de onderhandelende partijen stonden; de verhuurdersheffing zelfs zowel bij VVD als PvdA. ...

Een vuile leugen, dat 'verhuurdersheffing'. ten eerste zijn het de corporaties, en ten tweede betalen die niks, want dat doen ze nooit. Corporaties geven alleen maar geld door:van huurders naar zaken als hypotheekverstrekkers en onderhoudsbedrijven. Verhuurders hebben nul euro geld van zichzelf. - ze hebben alleen maar geld van de huurders. Die 'verhuurdersheffing' is een huurdersbelasting. Wouter Bos is dus ten eerste een duivelse leugenaar die die geseling verdient. En ten tweede een ploert, daar hij bestaande huurders belast, daar waar hij bestaande kopers heeft ontzien.

Met dezelfde sector als achtergrond, kunnen we weer een nieuw figuur aan de verzameling toevoegen (de Volkskrant, 08-12-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Blok geeft huizenbezitters respijt

Huizenbezitters krijgen meer tijd om hun bestaande aflossingsvrije hypotheek om te zetten in een spaar- of beleggingshypotheek.
    Vanaf 1 januari zou dat niet langer kunnen met behoud van hypotheekrenteaftrek. Maar vrijdag heeft minister Stef Blok voor Wonen (VVD) besloten die termijn te verlengen tot 1 april 2013. Blok komt zo tegemoet aan de kritiek die hij van zijn eigen partij kreeg in de Eerste Kamer.    ...

De reactie van de heer Blok op het vele gejammer gewest in de media over de kopers. Over de de echte slachtoffers: de huurders natuurlijks nauwelijks tot geen woord was er heel weinig te horen in de media. Dus daar kan de heer Blok rustig doorgaan met zijn plannen (de Volkskrant, 18-12-2012, van verslaggevers Robert Giebels en Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Blok: verkoop panden is oplossing geldnood

Woningcorporaties kunnen financiële problemen opvangen door voor miljarden euro's aan winkels, bedrijfspanden en duurdere huurwoningen te verkopen. Dit zegt minister Stef Blok vandaag in de Volkskrant.    ...

De meeste corporaties hebben geen winkels of bedrijfspanden, dus dat valt meteen af. De meeste corporaties hebben weinig of geen duurdere huurwoningen, dus die valt ook af. En daar waar er wel wat van is, is het ook geen oplossing, volgens de algemene economische wet dat je geen structurele lasten kan oplossen met incidentele baten - het is glashelder dat waar er voorraad aan zeg bedrijfspanden is, deze razendsnel op is en er niets bij komt. Terwijl de belasting doodgewoon doorgaat. En voor zover Blok het over verkopen van gewone woningen aan de zittende huurder heeft ... :
  In het regeerakkoord staat dat 'de sociale huursector 'op peil' blijft. Maar dat wil volgens Blok niet zeggen dat er geen sociale huurwoningen verkocht kunnen worden. 'Zittende huurders kunnen nu al vaak hun woning kopen, en een toenemend aantal sociale huurwoningen wordt inmiddels gekocht door particuliere investeerders.'

... geldt daarvoor natuurlijk precies dezelfde argumenten.

Maar misschien vind de heer Blok dat wel helemaal geen bezwaar (de Volkskrant, 18-12-2012, door Robert Giebels en Tjerk Gualthérie van Weezel):
  'Als mijn post weer opgeheven kan worden, is de operatie geslaagd'

Vroeg in de formatie werd duidelijk: er komt een nieuw ministerie voor Wonen, en VVD'er Stef Blok gaat dat leiden. 'We moeten proberen weer in de plus te komen.'

En wat het opheffen van die post behelst, is volkomen duidelijk: het opheffen van de publieke huursector, de corporaties, ten gunste van de particuliere huursector: de graaiers en uitbuiters.
    Ook wordt duidelijk waar die neiging bij de heer Blok vandaan komt:
  Als liefhebber van problemen kan Stef Blok (48) zijn lol op. De oud-bankier ...

En wat voor soort mensen bankier zijn, weten we inmiddels allemaal: totaal gewetenloze graaiers en uitbuiters. En zodra ze zich negatief uitlaten of bemoeien met hen die minder bedeeld zijn: ploerten. En in ernstige gevallen: psychopaten. De heer Blok, met zijn ontzien van de kopers en keihard en gewetenloos treffen van de huurders, is duidelijk een psychopaat.

Nanda Troost zijn we boven een paar keer tegengekomen als verslaggeefster. Inmiddels bestaat er een heel dossier over haar, in de rubriek Klassenstrijd, anti-vakbonden uitleg of detail , waarin ze zich zo sterk anti-vakbond betoonde als een duikbuikige industrieel uit de Dickensiaande tijd . Daarbij is de redactie deze rubriek vergeten, ook toen ze zich wél heel vriendelijk bleek te verhouden met de erkende ploert Bernard Wientjes. Maar nu wist ze zich onweerstaanbaar te profileren. Eerst het inhoudelijke bericht dat eraan vooraf ging (de Volkskrant, 18-01-2013):
  Zestigduizend werklozen erbij in vier maanden

De werkloosheid loopt steeds sneller op. In 2012 zijn er bijna 120 duizend werklozen bijgekomen. De helft van hen kwam in de laatste vier maanden van het jaar op straat te staan. Dit blijkt uit cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek donderdag bekend heeft gemaakt. ...

Dit berichtje stond op de voorpagina, als aankondiging een groter bericht in het economie-katern. Onder dat bericht stond het volgende (de Volkskrant, 18-01-2013, van verslaggeefster Nanda Troost):
  'Hierbij mijn cv', luidt soms de volledige tekst van sollicitant

De spooksollicitant rukt op. Door de oplopende werkloosheid krijgen bedrijven op vacatures steeds vaker reacties van mensen die daarmee wel hun uitkering veiligstellen, maar niet in de buurt komen van de eisen die aan een sollicitant worden gesteld.
    'Hierbij mijn cv', luidt soms de volledige tekst van een sollicitatiebrief. 'Als u mij aanneemt, komt u in aanmerking voor loonkostensubsidie', schrijft een ander. ...

Oftewel: werkloosheid is de schuld van de werkloze. Grofstoffelijker neoliberaal kan nauwelijks. Het wekt de lust op om te gaan slaan. En flink ook. Maar omdat dit een beschaafd land is, beperken we ons tot een toppositie op de ploerten-ranglijst.

Het is nu duidelijk waar de maatregelen van het nieuwe VVD-PvdA-kabinet op uitdraaien (de Volkskrant, 17-01-2013, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Iedereen levert in, oudere met VUT het meest

Vrijwel iedereen zal in 2013 voor het vierde opeenvolgende jaar minder te besteden hebben. Vooral gepensioneerden worden hard getroffen. Hoe hoger het pensioen, hoe meer wordt ingeleverd. Het hardst worden vervroegd gepensioneerden geraakt. Zij gaan er soms bijna 8 procent in koopkracht op achteruit. ...

Het bekende verhaal: degenen met de zwakste positie worden het hardst gepakt. Ploertenpunten voor iedereen van VVD en PvdA betrokken bij dit beleid.

Terug naar de individueel benoembaren (de Volkskrant, 25-01-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Wethouder: halvering sociale huur Amsterdam

De Amsterdamse wethouder Eric Wiebes pleit ervoor het aandeel sociale huurwoningen in de hoofdstad te halveren.
    Van alle woningen in Amsterdam is 61 procent bestemd voor mensen met een laag inkomen. ...

Wat hier staat, zonder toelichting, waarmee het lijkt alsof het iets ergs is, zoals die Wiebes suggereert. De werkelijkheid is dat 60 procent en meer van de gehele bevolking tot de lagerbetaalden hoort. Dat is zelfs bijna overal ter wereld zo - de absolute waardes verschillen sterk, maar altijd is er een ruime meerderheid die het aanzienlijk slechter tot zeer slecht heeft, en een top van maximaal eenderde die het beter tot veel te goed heeft.
    De VVD-wethouder heeft geel last van de feiten, maar heeft wel een sterk opborrelende onderbuik:
  Wiebes (VVD) schrijft vandaag in de Volkskrant dat hij dat terug zou willen brengen naar 'bijvoorbeeld' 30 procent. Volgens hem zijn die huizen nodig om een economisch belangrijke groep van hoger opgeleiden en creatievelingen, die hij 'keien' noemt, naar de stad te trekken.

Die keien zijnde bijvoorbeeld kunstenaars die niets economisch opbrengen maar in ieder geval nog voor vertier zorgen, of bankiers die je hele economie ruïneren uitleg of detail , om er zelf van naar New York of Dubai te verhuizen uitleg of detail .
    Maar dat wil de VVD'er vermoedelijk ook. Vandaar de ploertenpunten.

Bij zoveel ploertigheid alom, is het knap om eruit te springen. De volgende dames spelen het klaar (de Volkskrant, 01-02-2013, door Heleen Mees is docent aan de Wagner Graduate School of Public Service, en Mirjam de Blécourt is partner arbeidsrecht en bestuurslid van Baker & McKenzie):
  Alleen veelverdieners kunnen zich thuishulp veroorloven

Mensen die in de thuiszorg aan de slag zouden kunnen, zijn daarvoor simpelweg te duur. Niemand heeft baat bij de relatief hoge lonen aan de onderkant van de Nederlandse arbeidsmarkt.


Tussentitels: Wie 80 duizend euro verdient, kan zorg inhuren
Loonkosten hier driemaal hoger dan in New York


Het eerste loonstrookje van 2013 is binnen. De gevolgen van de bezuinigingen van het derde kabinet-Rutte worden nu voor iedereen goed zichtbaar. ...
    Maar wat feitelijk gebeurt, is dat het kleine beetje persoonlijke dienstverlening dat Nederland rijk is, wordt afgebroken. De druk op mensen met een fulltime baan om allerhande huishoudelijke taken zelf te doen zal daardoor verder toenemen, terwijl de arbeidsmarkt nog minder kansen zal bieden aan lageropgeleiden en nieuwkomers dan nu al het geval is. Door de hoge loonkosten aan de onderkant is het uitbesteden van huishoudelijk werk in veruit de meeste gevallen domweg te duur.    ...
    Het kan ook anders. New York kent, in tegenstelling tot Nederland, een ruim aanbod van persoonlijke dienstverlening. Dat is geen kwestie van cultuur - New York heeft immers dezelfde roots als Nederland - maar het gevolg van verschil in structuur. Het wettelijke bruto minimumloon in New York is 7,25 dollar per uur. ...

Misschien is dat een officieel getal, maar in de praktijk moet je in een stad als New York drie van dit soort baantjes hebben om een beetje rond te kunnen komen. Vanwege een overdaad aan dit soort mensen:
  Door de hoge loonkosten aan de onderkant hebben in Nederland migranten en mensen met een arbeidsbeperking vrijwel geen kans op de arbeidsmarkt.

Van mensen met een arbeidsbeperking die dit soort werk kunnen doen zijn er weinig - die staan er alleen maar bij om je de tweede groep te laten slikken. Van die tweede groep, de migranten zijn er des te meer. Oftewel: omdat er zo veel migranten zijn, moeten ook de laagopgeleide Nederlanders maar voor een grijpstuiver gaan werken. Voor mensen als deze dames, wier inkomen dan ook wel enige verhoging kan verdragen. Volgens de aloude leus: "Maak de rijken rijker, dan worden de armen vanzelf ook rijker" (... in de hemel, waar ze komen na van de honger gestorven te zijn).
    Overigens zijn beide dames vermoedelijk economen - zie over hen de laatste berichten hier uitleg of detail .

Twee reeds bij deze redactie bekende heren, die zich overal nijver inspannen om anderen zo hard mogelijk te laten werken, ten einde zelf zo lang en zo luxe mogelijk te kunnen nietsdoen in de vorm van "lullen en leugens" (de Volkskrant, 14-02-2013, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
  Moet de werkweek naar 20 uur?

Wie een pleidooi houdt voor korter werken, wordt anno 2013 weggehoond door mensen als arbeidseconoom Ton Wilthagen en omroepeconoom Matthijs Bouman.
    De werkloosheid moet worden opgelost met het scheppen van nieuwe banen, niet met het herverdelen van de bestaande banen. Sommigen, zoals D66-Kamerlid Wouter Koolmees, willen zelfs dat iedereen langer gaat werken om de economie te kunnen laten concurreren met China en Korea, in een race to the bottom.
    In de EU zitten inmiddels 26 miljoen mensen zonder werk. Het schrijnendst is de werkloosheid onder de jongeren tot 25 jaar. Daarvan is een kwart werkloos. ...

Het gaat hier om Mathijs Bouman, die in de door neoliberalen beheerste media niet weg is te slaan, en Wouter Koolmees - altijd hijgerig vooraanstaand als chef Alexander Pechtold weer eens een smerig neoliberaal karweitje heeft op te knappen. Overigens zijn beide heren natuurlijk ook rabiaat eurofiel.

Namens de VVD doet haar huidige voorzitter, Halbe Zijlstra, een sterke gooi naar de koppositie (de Volkskrant, 17-05-2013, van verslaggever Robert Giebels):
  'Belastingstelsel moet simpeler'

De VVD grijpt het Verantwoordingsdebat in de Kamer aan om te pleiten voor een eenvoudiger belastingstelsel, zonder toeslagen en hypotheekrenteaftrek.


De VVD wil het Nederlandse belastingsysteem verregaand vereenvoudigen zodat alle toeslagen en ook de hypotheekrenteaftrek kunnen worden afgeschaft. In plaats van het 'rondpompen van belastinggeld' kan beter de inkomstenbelasting worden verlaagd, zei de fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer, Halbe Zijlstra. Hij roept het kabinet op zo snel mogelijk met deze vereenvoudiging te beginnen.
    ... Aanleiding voor het pleidooi van de VVD-fractievoorzitter is de fraude met huur- en zorgtoeslagen die vorige maand aan het licht kwam. Deze week bracht dit de verantwoordelijke staatssecretaris Weekers (VVD) in politieke moeilijkheden.    ...

Die fraudezaken werden bedreven door buitenlanders. Nog maar eens illustrerende dat buitenlanders parasieten zijn, en een gevaar voor de Nederlandse zwakkeren op meerdere manieren. Zoals deze uitbuiting van de zaak door ploerten als Halbe Zijlstra:
  Wat Zijlstra betreft klopt het niet dat de Belastingdienst tegelijk geld ophaalt en uitdeelt. 'Het is toch gek dat we jaarlijks miljarden rondpompen door aan de ene kant hoge belastingen te heffen en aan de andere kant allerlei hoge toeslagen in stand te houden. ...'

Daarbij niet vermeldende dat de inkomstenbelasting is ter compensatie van de veel te hoge inkomens aan de top van de maatschappij, en de toeslagen van de daardoor veel te slechte positie van de onderkant van de maatschappij. En wat ze in feite willen is dit:
  Voorstellen voor een vereenvoudiging van het belastingstelsel worden dit voorjaar verwacht van de commissie-Van Dijkhuizen. Die commissie op initiatief van SGP-Kamerlid Dijkgraaf staat onder leiding van de topman van investeringsbank NIBC. Van Dijkhuizen kwam tijdens de formatie van het huidige kabinet al met voorlopige adviezen. Kern daarvan is een belastingstelsel met twee tarieven voor de inkomstenbelasting, mogelijk gemaakt door het afschaffen of beperken van zaken als de hypotheekrenteaftrek en toeslagen.

Een de facto vlaktaks.

Arnon Grunberg citeert nog een stukje Zijlstra dat de Volkskrant had weggelaten (de Volkskrant, 17-05-2013, column door Arnon Grunberg):
  Solidariteit

Woensdag presenteerde Halbe Zijlstra zijn visie op de overheid in een opiniestuk in NRC Handelsblad. Volgens hem, en dus vermoedelijk volgens de VVD, moet de overheid terug naar kerntaken zoals 'dijken, politie, infrastructuur, basis- en voortgezet onderwijs, basiszorg of bijstand.'
    Ofwel: geen defensie, kunsten of wetenschappelijk onderzoek.
    Zijlstra's betoog komt schijnbaar voort uit morele overwegingen. Volgens hem moet de 'afgedwongen solidariteit' van de verzorgingsstaat worden vervangen door 'echte solidariteit uit welwillendheid'.    ...

Dus terug naar de toestand uit de tijd van Dickens. Nu was deze frase door de redactie altijd als beeld bedoeld, maar Halbe Zijlstra en zijn VVD zijn dus nu zo ver dat ze het ook letterlijk zeggen. Arnon Grunberg heeft een fijne neus voor dit soort weerzinwekkendheden - hij wentelt zich er graag in.

Ook in de academische wereld vindt je ploertigheid, vaak onder het mom van het begrip "internationale solidariteit"  - een erkend ideologisch geloofsbeginsel. Met in de hoogste rangen van deze religie mensen in vakken als migratierecht-geschiedenis. Waarvan het bestaan alleen al een toppunt van dwaasheid is, en die daarom ook alleen maar dwaze dingen  verkondigen. Zoals: "We moeten onze arbeidsplaatsen delen met iedereen uit de hele wereld". Betoogt bijvoorbeeld de volgende academicus-multiculturalistische-reputatie, naar aanleiding van opmerkingen van minister van Sociale zaken Lodewijk Asscher, PvdA, die een totale vernietiging van zijn partij bij de komende Europese en gemeenteraadsverkiezingen vreest (de Volkskrant, 11-09-2013, door Leo Lucassen, hoogleraar sociaal-economische geschiedenis in Leiden):
  Asscher kan pijlen beter op werkgevers richten

Niet arbeidsmigranten zijn het probleem, maar malafide opdrachtgevers en tekortschietende wetten.


Op zaterdag 17 augustus publiceerde de Volkskrant een opiniestuk onder de kop 'Code oranje voor vrij werkverkeer binnen de EU' van de hand van minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher en de Britse publicist David Goodhart, auteur van The British Dream. Successes and Failures of Post-war Immigration. Een dag later verscheen de Engelse versie van hun oproep onder de titel So much migration puts Europe's dykes in danger of bursting in The Independent.
    In hun bijdrage wijzen de auteurs op de negatieve gevolgen van de vrije migratie van arbeiders binnen de EU. Hoewel zij ook spreken over de uitbuiting van Oost-Europese arbeiders door 'gewetenloze werkgevers' is duidelijk dat zij zich vooral zorgen maken over de negatieve effecten voor de lager opgeleide autochtonen. Met name Polen, Roemenen en Bulgaren zouden hen verdringen op de arbeidsmarkt. 'Onze zwakste burgers' leggen het door die oneerlijke concurrentie af tegen 'bekwamere (!) mensen van elders'.
    Helaas wordt het stuk op dit cruciale punt niet concreet. En dat is opmerkelijk, gezien de apocalyptische metaforen van doorbrekende dijken en water dat ons aan de lippen staat. Als je zo hoog inzet, mag je als lezer toch wel enige onderbouwing verwachten.
    Dat de auteurs het op dit punt laten afweten, is ook weer niet zo vreemd, omdat er - afgezien van het vrachtvervoer - nauwelijks bewijzen zijn voor substantiële verdringing op de arbeidsmarkt. ...
    Hoewel Asscher en Goodhart niet overtuigend aantonen dat er een echt probleem is ...

Oké, Lucassen vindt dat het dus sowieso geen probleem is omdat het maar plebejers betreft:
  In plaats daarvan lijken zij te denken dat vreemdelingenhaat (of die nu is gebaseerd op werkelijke verdringing of niet) wordt veroorzaakt door immigratie

Dus als de lageropgeleiden opkomen voor hun eigen belangen, die geschaad worden door de oligarchie, dan hebben ze last van vreemdelingenhaat. Xenofobie. Volgens Lucassen. Die zich daarmee het ergste soort tuig-met-stropdas betoont die er zijn.
    Maar wat hij zelf echt het ergst vindt, bewaart hij voor het laatst:
  De sociaal-democratie is met deze etnocentrische bangmakerij wel erg ver weggedreven van haar internationalistische idealen.

Een bewijs voor de stelling die elders bewezen is: "internationale solidariteit" is een "Ik ben goed"-masker van het ergste geboefte uitleg of detail .

Een zeer kras voorbeeld van ploertigheid, door de snelle opeenvolging van zaken. Als eerste: de pensioenen moeten gekort worden, vanwege "te weinig in kas hebben om te voldoen aan de dekkingsgraad" - volgens bijna wekelijkse berichten in de krant en op de buis. En bijna tegelijkertijd (de Volkskrant, 07-11-2013, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Kabinet praat met oppositie over korten pensioensparen

Het kabinet is weer om de tafel gegaan met oppositiepartijen om te praten over bezuinigingen. Na de begroting 2014 gaat het nu over bezuinigingen op het pensioensparen.
    Minister Dijsselbloem (PvdA) van Financiën ontving woensdagavond de financieel specialisten van CDA, D66, ChristenUnie, GroenLinks en SGP. Met deze 'constructieve vijf' - de C5 - werd het langst gesproken over de bezuinigingen in 2014. Het kabinet sloot toen een akkoord met D66, ChristenUnie en SGP. Steun van oppositiepartijen is nodig voor een meerderheid in de Eerste Kamer.
    Er wordt overlegd over de bezuinigingen op het pensioensparen, de grootste besparing uit het regeerakkoord. Die moet 3 miljard euro opleveren. ...

Dus wat er aan de ene kant gejat gejat wordt van de gewone burgers, wordt gecompenseerd door aan de andere kant nog eens wat te jatten.

En waar dit gedaan wordt met de gewone burgers, kunnen de rijken het volgende tegemoet zien (de Volkskrant, 30-10-2013, van verslaggever Robert Giebels):
  Kamer wil op termijn alsnog lagere belasting

De belastingtarieven gaan op de lange termijn alsnog omlaag als het aan een meerderheid in de Tweede Kamer ligt. De Kamer wil het hoogste tarief rond 2040 hebben stapsgewijs verlaagd van 52 naar 49 procent en het middelste tarief van 42 naar 38 procent.    ...
    De meerderheid tekende zich maandagavond af bij een overleg van de Kamer met minister Stef Blok van Wonen (VVD). ...
    De vijf partijen die deze maand een begrotingsakkoord sloten, VVD, PvdA, D66, ChristenUnie en SGP, stemmen in met de tariefsverlagingen. ...

Het is van een grofstoffelijke schofterigheid die je je eigenlijk niet kan voorstellen.
    De ratten van de media proberen het te verhullen met deze verhalen:
  De gevraagde belastingverlaging moet de versobering van de hypotheekrenteaftrek compenseren. De stapsgewijze verlaging zou in 2018 moeten beginnen, dus na de huidige kabinetsperiode.

Wat het in feite alleen nog maar schofteriger maakt, want de huurders die op termijn vele honderden euro's meer huur moeten gaan betalen, krijgen deze compensatie niet.
    En de spin in het web van dit alles is:
  De meerderheid tekende zich maandagavond af bij een overleg van de Kamer met minister Stef Blok van Wonen (VVD). De bewindsman gaat over het onderwerp hypotheken.

Die daar persoonlijk het volgende van vindt (Volkskrant.nl, 10-11-2013, ANP):
'Lager toptarief pas leuk bij 145.000 euro'

Een meerderheid in de Tweede Kamer wil het belastingtarief voor de hogere inkomens in de toekomst verlagen van 52 naar 49,5 procent ...
    Dinsdag wordt erover gestemd in de Tweede Kamer. De verlaging zou een goedmakertje zijn voor het verplicht annuïtair aflossen van een hypotheek en de beperking van de hypotheekrenteaftrek. Daar hebben vooral hogere inkomens mee te maken. ...
    Woonminister Stef Blok laat het oordeel aan de Tweede Kamer, maar hij vindt verlaging van de belasting voor de hogere inkomens 'verstandig' en de plannen ervoor hebben dan ook zijn 'warme sympathie', zei hij donderdag.

Deze redactie spreekt hierbij uit een warm gevoel te hebben bij een graf gevuld met het lichaam van minister Stef Blok. Een natuurlijke oorzaak voorafgegaan door veel onafwendbaar lijden is daarbij de gedachte.

Vrijwel altijd is het noodzakelijk om de ploertigheid van personen aan te tonen uit hun daden. Een enkele keer wordt het gewoon gezegd (Volkskrant.nl, 22-12-2013, ANP, redactie uitleg of detail ):
Wiegel: tussenformatie met ministers voor D66, SGP en CU

VVD-prominent Hans Wiegel pleit weer voor een tussenformatie, waarbij de oppositiepartijen D66, ChristenUnie en SGP een plek in het kabinet moet worden geboden. Wiegel deed dat in het televisieprogramma WNL op Zondag.


Wiegel blikte ook vooruit op de dag dat premier Mark Rutte het stokje van het VVD-leiderschap overdraagt. ...
    Voor Wiegel is minister van Volksgezondheid Edith Schippers de best mogelijke opvolger van Rutte. 'Een vakvrouw, een leuk mens en ook nog spijkerhard.' ...

Uit de mond van "liberaal" betekent 'een leuk mens' iemand met wie je goed kan borrelen - met veel bitterballen en bijpassende praat natuurlijk. Dat 'vakvrouw' is bekend: ze probeert naarstig de zorg te privatiseren naar het volkomen mislukte Amerikaanse model, zich niet laten storende door mislukkingen als die met het vrijgeven van de tandartstarieven die meteen bijna explosief stegen - het adagium is en blijft "De markt weet het altijd beter!". Waarna we komen aan dat waar het hier om gaat: 'spijkerhard'. En dat uit de mond van een neoliberale partijgenoot. Dit vertaalt zich regelrecht naar "ploert" en "sociopaat" .

Inmiddels is er weer op de keihardste manier gedeninvelleerd door de huurders verhogingen tot in de honderden euro's op te leggen uitleg of detail , maar dat gaat de ploerten van de VVD niet snel genoeg (de Volkskrant, 07-04-2014, van verslaggever Raoul du Pré):
  Zijlstra is 'klaar met nivelleren'

Aan de vooravond van nieuwe begrotingsonderhandelingen tracht de VVD zich te ontworstelen aan de ijzeren greep van de loyale oppositiepartijen D66, ChristenUnie en SGP. Ook coalitiepartner PvdA moet zich volgens VVD-fractieleider Halbe Zijlstra niet te veel illusies maken over de uitkomst van de gesprekken : 'Ik ben gewoon klaar met nivelleren. Daar ben ik heel duidelijk in.'    ...

Overigens deden aan die huurverhoging zo'n beetje alle oligarchische partijen mee: VVD, PvdA, CDA, D66, GroenLinks, CU en SGP .

De nieuwe lichting VVD'ers heeft een nieuwe charme: eerlijkheid. Dat wil zeggen: eerlijkheid aangaande hun strevingen. Een daarvan is Stef Blok, die van de huurders steelt om aan de kopers te geven, en hier laat Halbe Zijlstra zien dat hij ook tot die soort behoort (de Volkskrant, 11-04-2014, door Halbe Zijlstra, leider van de VVD-fractie in de Tweede Kamer):
  Weg met toeslagen, verlaag belastingen

Tussentitel: Belastingdienst keert per maand meer dan een miljard euro aan toeslagen uit

Dat de belastingdienst die toeslagen uitkeert heeft niets met belastingen te maken. De toeslagen werden voorheen uitgekeerd door ander instanties, en op een gegeven moment heeft men besloten dat het efficiënter zou zijn door die toelsgane te lagen uitkeren door de belastingdienst. Een administratieve operatie dus, en geen inhoudelijke of financieel-beleidsmatige. De "uitruil" die Zijlstra voorstaat is dus als principieel onzin.
    Maar waar het natuurlijk om gaat, en wat Zijlstra natuurlijk niet zo openlijk, of beter: helemaal niet openlijk, suggereert is dat die uitruil een echte uitruil is, terwijl die uitruil natuurlijk helemaal geen uitruil is: toeslagen gaan naar de lagere inkomensgroepen, en belastingverlaging gaat grotendeels naar de midden- en hoge inkomensgroepen. Oftwel: het is tselen aan de armen en geven aan de rijken. Iets dat Zijlsta verderop wel toegeeft:
  Het is daarom goed te constateren dat de politiek steeds meer kijkt naar de stijgende lasten op arbeid. Alleen moeten hier dan niet weer hogere belastingen op bijvoorbeeld vermogen of winst tegenover staan, zoals veelvuldig wordt bepleit. Het is logischer om de groeiende uitgaven aan zorg en sociale zekerheid te beperken

Ook weer: stelen van de armen en geven aan de rijken. En daar tussendoor:
  Voor liberalen zullen belastingtarieven altijd te hoog zijn, laat daar geen misverstand over bestaan.

En daar is de totale ongelijkheid: 'altijd te hoog'. ALTIJD.
    Overigens staat hier ook wel weer een leugen: dit heeft weinig tot niets met liberalisme te maken - liberalisme gaat over het maximaliseren van vrijheid voor iedereen, en belastingen kunnen makkelijk de hoeveelheid vrijheid voor iedereen verhogen. Wat hier verwoord wordt, is een andere stroming, namelijk die van het reactionisme - de Dickensiaanse maatschappij . De ploertige maatschappij.

En daar is 'ie weer (Telegraaf.nl, 07-06-2014, door Ruud Mikkers en Wouter de Winther):
  'Links begeert spaarpot'

De VVD blokkeert het zwaarder belasten van vermogen. VVD-fractievoorzitter Halbe Zijlstra vindt dat onbespreekbaar, omdat het in zijn ogen onrechtvaardig is.


Daarmee koerst de VVD af op een botsing met de PvdA over de hervorming van het belastingstelsel, waar het kabinet nog op broedt. „Hoe vaak moet je over een verdiende euro belasting betalen?” vraagt hij zich af. Hij stelt dat vermogen vaak vastzit in eigen huis of bedrijf en noemt het daarom ’dom’ om dat af te romen.
    „Die weg is niet begaanbaar”, aldus de liberaal. Hij heeft zich de afgelopen weken groen en geel geërgerd aan de discussies die de kop op staken over het belasten van vermogen naar aanleiding van een boek van de Franse econoom Piketty. „Het gaat om een grote pot geld, waar links begerig naar kijkt”, weet Zijlstra.
    ... Zijlstra ziet de noodzaak van lagere lasten op arbeid, maar wil dat betalen door te snijden in de overheidsuitgaven, zoals toeslagen. „Daar moeten we zo snel mogelijk van af”, zegt de VVD’er.    ...

Behalve de hypotheekrentetoeslag natuurlijk, want die gaat voornamelijk naar de rijken.
  „Ik zie een brede tendens aan de linkerkant om de kosten op arbeid te verlagen. Dat wil ik ook. Maar wel voor iedereen die werkt. Alle vier de schijven van de inkomstenbelasting moeten omlaag.”

Hiermee impliciete liegende dat hoge inkomens voortkomen uit werk - hoge inkomens komen voort uit privileges, zonder ooit een centje aan werk.

Een paar groepen (de Volkskrant, 12-06-2014, door Henk Müller. Henk Müller is opinieredacteur van de Volkskrant. Roel van Gurp (1956) studeerde theologie in Tilburg. Hij is sinds 2011 directeur van woningcorporatie Casade. Eerder was hij directeur van Kompaan (Jeugdzorg) en wethouder in Tilburg (1994-2002):
  Twistgesprek | Henk Müller met Roel van Gurp

'Het morele kompas is helaas gesneuveld'

Bestuurders van woningcorporaties begingen zeven hoofdzonden. Is het nu niet de hoogste tijd voor de zeven deugden?

...
Vandaag werd Vestia, dat voor 2,1 miljard het schip in ging, gehoord door de parlementaire enquêtecommissie. Dan hebben we nog het cruiseschip van een kwart miljoen, de Campus Maastricht, de Maserati van Möllenkamp van Rochdale. We telden in de krant zeven zonden van woningbouwcorporaties. Dat moet u aanspreken. U bent theoloog.
'De lijst is helaas nog langer. Als theoloog weet ik dat berouw na de zonde komt. Geen onlogische volgorde, maar onbevredigend. Waarom die zonde toch begaan, waarom niet eerder tot inzicht gekomen?
    'Ik kan de misstappen in een kader vatten - de zeven hoofdzonden - dat uit de christelijke traditie stamt: hoogmoed, hebzucht, wellust, afgunst, onmatigheid, woede en gemakzucht. Neem de ss Rotterdam (onmatigheid), de Maserati van Möllenkamp (hoogmoed, hebzucht), de derivatenhandel van Vestia (hoogmoed, onmatigheid), de exorbitante salarissen van een aantal bestuurders (hebzucht, jaloezie) of het falen van interne en externe toezichthouders (gemakzucht). Die zonden houden ons een spiegel voor.'    ...

Eerste groep: de graaiende bestuurders in dit soort min of meer sociale instellingen. Ploerten, want ze graaien van de onderklassen:
  ... Nu betaalt mijn corporatie jaarlijks 8 miljoen, meer dan 10 procent van de omzet, om Vestia te redden. Dat is bitter. Vooral voor onze huurders. ...

En de tweede groep: de banken: speculeren met geld van de huurders, en dan de huurders laten betalen als het mis gaat. Natuurlijk had die schuld aan de banken, doodgewoon geschrapt moeiten worden, want ze hadden dat geld nooit mogen uitlenen aan sociale instellingen voor niet-sociale doelstellingen. Speculatie geen sociale doelstelling. Maar men durfde het proces-voeren tegen de banken niet aan. Ploertige lafhartigheid.
    Op de website was er ook iemand die het rechtvaardige oordeel velde:
  piatus  -  13/06/14 21:24
Een stel Neoliberale Directeuren van die grote woningbouw directeuren hebben hun bedrijven verkloot en vergokt en voor die kosten laat die Neoliberale Blok met de salonsocialist Samson , de kleine huurder opdraaien.Wat een smerige streek

En wat betreft bankbestuurders: dat zijn het ergste soort ploerten wat er bestaat. Daarvan is het echt wenselijk dat er een aantal opgehangen wordt, als de maatschappelijke opstand daar is.

Een tijdje hier niet aan bod geweest wegens drukke werkzaamheden elders op deze website, komen we hier weer Edith Schippers tegen, al eerder omschreven als een rasechte ploert, die hard gewerkt heeft aan haar carrière dienaangaande in het zorgdossiers, en nu begint te scoren (de Volkskrant, 27-06-2014, van verslaggever Gijs Herderscheê):
  Ziekenhuizen mogen winst gaan uitkeren

Na jarenlange discussie zetten kabinet en Tweede Kamer het licht op groen in een politiek beladen dossier: ziekenhuizen mogen winst gaan maken en die uitkeren aan investeerders ...
    De regeringspartijen VVD en PvdA, gesteund door D66, hebben het wetsvoorstel van minister Edith Schippers van Volksgezondheid donderdag aan een meerderheid in de Tweede Kamer geholpen.    ...
    Schippers denkt dat ziekenhuizen ... een aantrekkelijke investering kunnen zijn. De bewindsvrouw is overtuigd dat de kwaliteit van de zorg toeneemt als het investeringsklimaat gunstiger wordt. Die 'kwaliteit van de zorg' is ook een van de vereisten die gelden voordat na jaren winst mag worden uitbetaald.    ...

Je reinste leugens, natuurlijk allemaal. Zoals onmiddellijk blijkt als je de tegenargumenten gaat opschrijven:
  De SP staat aan de andere kant en is principieel tegen. 'De zorg is geen markt', aldus het Tweede Kamerlid Renske Leijten. Zij verwacht dat de kwaliteit van de zorg juist zal afnemen. Ziekenhuizen waarin investeerders geld hebben gestoken, zullen zich volgens haar toeleggen op omzet en winst. Patiënten aan wie weinig kan worden verdiend, zullen niet worden geholpen. Maar patiënten die een dure behandeling nodig hebben, juist wel.

Maar natuurlijk. Want dat is de markt. Ga je daar tegenin, dan is het geen markt. En zullen er geen "investeerders" te vinden zijn, want die zijn er nu ook niet:
  VVD en D66 zijn van oudsher voor. Zij menen dat banken te terughoudend zijn met de geldverschaffing aan ziekenhuizen en zoeken naar manieren om meer privaat geld naar de zorgsector te lokken.

Precies. Die investeerders krijg je met veel winst, en veel winst krijg je door dure behandelingen en patiënten die weinig kunnen betalen te weren of te beperken. Er komt een "armeren en rijkeren"-zorg. Dat staat even vast als de baksteen valt als je hem loslaat. Dat laatste zijn wetten van de natuur, het eerste zijn wetten van de markt.
    Die Schippers en degenen die haar steunen zijn ploerten van de Dickensiaanse soort. Wat betreft Schippers sterk neigende naar het psychopate uitleg of detail .

Zijlstra wil er niet achterblijven (Volkskrant.nl, 05-07-2014, ANP):
  Zijlstra wil eerder dan 2017 lastenverlichting

VVD-fractieleider Halbe Zijlstra vindt dat er al na 2015 meer lastenverlichting moet komen voor burgers als het economisch herstel doorzet. Onlangs nog zei hij dat hiervan pas op zijn vroegst in 2017 sprake kon zijn, aan het einde van de kabinetsperiode.
    Maar in een interview in De Telegraaf van vandaag stelt hij dat dit mogelijk eerder kan. ...
    'Qua portemonnee breekt het zonnetje volgend jaar nog niet echt door.' Maar in de loop van 2015 en 2016 kan dat keerpunt volgens hem komen. ...

Tijdens de crisis is het weer vele malen gezegd: je moet voor een stabiele economie een anticyclisch beleid voeren: geld in de economie stoppen als het minder gaat, en geld eruit halen als het  beter gaat. Zijlstra is een waardig opvolger van VVD-minister van Financiën Gerrit Zalm uitleg of detail , die in economisch goede tijden voor 30 miljard aan lastenverlichting uitdeelde. 30 miljard die nodig waren tijdens de crisis.
    VVD'ers weten dit wel. Maar ook in hun geest bevindt zich de drang naar eigen gewin. En een geweten of iets dergelijks hebben ze niet (bewijs maar dat ze het wel hebben). Het zijn ploerten en sociopaten . In het geval van Zijlstra hier nog eens benadrukt door dit:
  Zijlstra vindt dan dat de mensen die het meest hebben bijgedragen in de crisis ook als eersten de voordelen moeten krijgen als er ruimte voor lastenverlichting ontstaat.

Middels is bekend dat de rijken zelfs weer rijker zijn geworden tijdens de crisis - de crisis veroorzaakt door de financiële wereld dus de rijken. Dus wat Zijlstra in feite zei was dit:
  Zijlstra vindt dan dat de mensen die het meest hebben bijgedragen aan de crisis ook als eersten de voordelen moeten krijgen als er ruimte voor lastenverlichting ontstaat.

Je reinste sociopathie.

De Nederlandse elite geeft per jaar vele tot enkele tientallen miljarden per jaar uit aan allochtonen. Moslims en negers die geld en voorzieningen krijgen voor een bijna-nul tegenprestatie . Om die reden is er niet genoeg geld meer voor het verzorgen van de Nederlandse bejaarden. Gepaard gaande met regelrechte oplichtersmpraktijken door bijvoorbeeld mensen die naar een verzorgingshuis moeten wegens dementie een "wenszoeker" te noemen en ze rustig een half jaar en meer te laten wachten terwijl er kamers vrij zijn maar er geen geld is. Je reinste Kafka en Big Brother toegepast op weerloze mensen. Bekijk hier => (Nieuwsuur, 25-08-2014) hoe een van de uitvoerders van dit beleid, ene Van Rijn van de PvdA, dit probeert goed te praten "Er zijn ook veel mensen die thuis willen blijven wonen". Categorie: "Meneer de rechter, ik heb dan wel 10 mensen vermoord, maar gisteren heb ik dat niet gedaan, en eergisteren en de dag daarvoor ook niet. Dat is toch wel sterk verzachtend?". Deze ploert Van Rijn komt in aanmerking voor ophanging.  Hij maakt doden in de driedubbele cijfers.

Frank Kalshoven staat al lang bovenaan het lijstje ploerten. Maar af en toe wil je ook de top zien"spelen". Hier is dus weer eens een bijdrage (de Volkskrant, 13-09-2014, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabriek):
  Gek: wel je huis maar niet je pensioen opeten

'Ik ben verre van enthousiast en neem afstand van de intentie van Enschede', aldus staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken in de krant van vrijdag. Haar gebrek aan enthousiasme betreft het voorstel van dit Twentse college van B en W om aanvragers van een bijstandsuitkering eerst hun eigen pensioen te laten aanspreken voordat ze in aanmerking komen voor inkomenssteun van de gemeente.
    Laten we wel wezen, dat is natuurlijk ook een schandelijk idee.    ...

Ach jee... Het bekende Frank-trucje ...
  Maar is dat wel echt zo? Nou nee, er is juist veel voor te zeggen.

Tja ...
  En dat kan aan de hand van een perfecte analogie: het eigen huis.

Dat wil zeggen: Frank vindt het een goede analogie. Maar dat is het natuurlijk niet. Het eigen huis kan vervangen worden. Door een huurhuis. het pensioen niet. ls je dat kwijt bent, ben je gewoon arm. En dat gaat er dan ook nog van uit dat er straks nog een bijstand bestaat. Frank zou ok dat dolgraag afschaffen. Nog minder belasting voor hem om te betalen.
    Maar ja, Frank zag al eerder pensioen als hetzelfde als vermogen:
  ... opgebouwde pensioenrechten zijn ook een vorm van financieel vermogen.

Dat wil zeggen: vrij te besteden. En als je zo blind bent, zie je wel meer niet.

Twee ernstige gevallen laten zich ernstig in de kaart kijken (de Volkskrant, 24-12-2014, van verslaggever Raoul du Pré):
  VVD-ministers voeren wet-Plasterk niet uit

...  De liberale bewindslieden Blok (Wonen) en Schippers (Volksgezondheid) weigeren mee te werken aan de beperking van de topsalarissen in de (semi)publieke sector per 1 januari. ...
    ... De Eerste Kamer laste maandag speciaal een extra vergaderdag in om de wet nog op tijd te behandelen. ... Plasterk wil de topinkomens verder beperken tot maximaal 100 procent van een ministerssalaris (178 duizend euro). Nu ligt die grens op 130 procent.
    De wet werd aangenomen, maar de voltallige VVD-senaatsfractie keerde zich ertegen. ...

Nogmaals bevestigen: de VVD is helemaal niet liberaal uitleg of detail . De VVD is reactionair uitleg of detail . Wil terug naar de tijden van Dickens. Met aan het hoofd op dit moment de ploerten annex sociopaten Rutte, Blok en Schippers.
    En, oh ja: ook de vaste partners, natuurijk:
  Ook CDA, D66 ... stemden tegen.

Ook sociopaten.

Weer twee lieden die het bewijs van hun ploertigheid afleveren. Vooraf is wat informatie noodzakelijk. Een van de tweedelingen die je aangaande belastingheffing kunt maken, is die in rijks- en gemeenetbelastingen. Van de rijksbelastingen is in beschaafde landen de belangrijkste de inkomstenbelasting, en die is in beschaafde landen progressief: wie meer krijgt, moet meer belasting betalen, in percentage. Dit is natuurlijk allemaal volstrekt tegen de zin van de ploerten, die vinden dat alles wat ze krijgen eerlijk gestolen is, volgens de ideologie van het neoliberalisme: "het recht van de sterkste". Een van de strijdmiddelen tegen deze "oneerlijke" situatie is het pleiten voor een vlaktaks: iedereen betaalt hetzelfde percentage. De wens tot het invoeren van een vlaktaks is in beschaafdere landen als Nederland hetzelfde als belastingverlaging voor de rijken en belastingverhoging voor de armeren. Ploertigheid, dus.
    Dat was deel van de inleidng. Nu deel twee. Elders al kort geleden genoteerd is de verzuchting dat de echt natte droom van de neoliberale ploerten een echte vlakke belasting is: iedereen betaalt evenveel. In centen. Onmogelijk, zou je zeggen, want bij verdeling van de staatsuitgaven over iedereen krijgt bijna iedereen onder modaal een negatief inkomen  - het gevolg van de inkomensverdeling die zo ontzettend scheef is en weinig tot niets meer te maken heeft met verdienste voor de maatschappij.
    Maar nu heeft men een gaatje gevonden! Hier is het (we gebruiken de webtitel) (de Volkskrant, 08-01-2015, van verslaggever Remco Meijer):
  Plasterk: gemeenten moeten meer belasting innen

De gemeenten krijgen steeds meer taken, dus moeten ze ook meer belasting kunnen innen, vindt minister Plasterk.


Tussentitel: Brief 'Agenda lokale democratie' gaat vandaag naar de Tweede Kamer

Na de langdurige zorg, de jeugdzorg en een deel van de sociale zekerheid vindt het kabinet de tijd ook rijp om meer belastingheffing over te dragen aan gemeenten. Minister Plasterk (Binnenlandse Zaken) doet dit voorstel vandaag in een brief aan de Tweede Kamer.

En daar is je echte centen-vlaktaks! Want de gemeentebelastingen zijn slechts in heel beperkte mate progressief - iedereen draagt bijna evenveel bij. En met zaken als zorg overgeheveld naar de gemeente, iets als 100 miljard op de rijksbegroting, kan de belastingheffing daarvoor dus ook naar de gemeente, en kan de rijksbelasting, die waarbij de rijken meer betalen, verminderd en op den duur afgeschaft worden:
  ... Plasterk ... Samen met staatssecretaris Eric Wiebes (Financiën) is hij een onderzoek gestart naar 'vorm en draagvlak voor een ruimer gemeentelijk belastinggebied'. Plasterk: 'Dat zou je kunnen doen door de inkomstenbelasting te verlagen en de verschuiving naar lokale belasting mogelijk te maken. ...'

Juist ja ... Maar het toppunt volgt nog (echt waar!):
  ... Plasterk ... '... Maar dat mag geen onacceptabele effecten hebben op de verdeling.'

Wat is van het niveau:
  Plasterk: "We gaan de kop van de armere afhakken, maar dat mag geen onacceptabele effecten hebben op zijn levensduur."

Erger kan de kwaadaardigheid van iemand niet geïllustreerd worden.
    En het is een kwaadaardigheid die volkomen ingebakken in zijn systeem moet zitten, want bij iedereen die zich ook maar enigszins bewust is van de vele verschijningsvormen van kwaadaardigheid, zou hier een alarmbel afgaan die hem aangaf dat dit ietwat anders geformuleerd moet worden omdat je anders zelf het risisco loopt om ooit onder de guillotine of aan de lantarenpalen te belanden.

Maar natuurlijk is deze ultieme vorm van kwaadaardigheid als stroop voor de soortgenoten. Met als eerste al een volkomen erkend geval, dat heeft geholpen bij het plunderen van het spaargeld van de genpesioneerden. Inderdaad: Yvonne Hofs uitleg of detail (de Volkskrant, 08-01-2015, door Yvonne Hofs):
  Nederlanders betalen gemeenten weinig

Wat betekent het voor de burgers als gemeenten meer belastingen mogen heffen, zoals het kabinet wil? Nemen de verschillen tussen dure en goedkope gemeenten toe?


O jee, gaat de ozb dan weer omhoog? En ik betaal al zo veel.
Nou, dat laatste valt nogal mee. ...
...
Worden de belastingverschillen tussen gemeenten niet te groot als ze meer vrijheid krijgen?
Waarschijnlijk valt dat mee. ...
 
Yvonne is al dusdanig populair bij de gewone mensen in Nederland, dat ze de zoekresultaten bij Google laat censureren. Dat gaat niet helpen, Yvonne. Bij de revolutie zal de woedende menigte je best weten te vinden. Jij komt vooraan in de rij, samen met collegaatjes Nanda Troost en Sheila Sitalsing, om de rol van Marie Antoinette nog eens dunnetjes over te doen.

Terug naar de oospronkelijke stam - twee reageerders leggen de zaak zelf uit (de Volkskrant, 13-02-2015, ingezonden brief van E. Bleidiek, Neeritter):
  Declaraties Verheijen

VVD- Kamerlid Mark Verheijen blijkt declaraties te hebben ontvangen waarop hij geen recht had (Ten Eerste, 12 februari). Hij doet hier laconiek over en vindt het geen halszaak en niet onoorbaar. Ook de VVD-top, zoals premier Mark Rutte en fractievoorzitter Halbe Zijlstra, vinden de berichtgeving over de onjuiste declaraties nogal over de top. Als een rijksambtenaar foute declaraties - bedoeld of onbedoeld - indient, worden echter disciplinaire maatregelen getroffen. Zelfs ontslag kan volgen. Is dit meten met twee maten? Ik heb geen goed woord over voor de wijze waarop VVD'ers reageren op deze hele gang van zaken.

En (de Volkskrant, 13-02-2015, ingezonden brief van Nikita Nomi, Amsterdam):
  Declaraties Verheijen (2)

Een VVD-politicus steelt geld via declaraties, is daarmee een dief, maar mag gewoon door, nog uit de wind gehouden door onze premier. Maar wee de man die een brood steelt in een winkel en gepakt wordt: in de boeien afgevoerd, voorgeleid en een strafblad mee. Vrouwe Justitia zou een blinddoek op hebben. Ja, ammehoela.

Waaraan elders aan toegevoegd werd: wie per ongeluk door fouten op formulieren te veel bijstand krijgt, krijgt een enorme boete. Oftewel: dit is ploertigheid van het zuiverste water.

Tjonge, de VVD maakt het haar vijanden wel bijzonder makkelijk (de Volkskrant, 16-02-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Hans Wansink):
  Hardleerse VVD'ers

Tussentitel: VVD'ers hebben last van 'neerwaartse jaloezie'

Op 12 februari, de dag dat partijleider Mark Rutte en fractievoorzitter Halbe Zijlstra besloten geen werk te maken van het foute declaratiegedrag van Tweede Kamerlid Mark Verheijen ...

Het feit dat de VVD de affaire-Verheijen ... gaat het bij Verheijen om enkele duizenden euro's. Zo declareerde hij 657,75 euro voor zijn aandeel in een diner met pekingeend. De rekening was al betaald door projectontwikkelaar Piet van Pol ...
    Zo begripvol als de VVD-top aanvankelijk was jegens Verheijen, zo streng zijn de liberalen als het om bijstandgerechtigden gaat. De VVD wil als enige partij niets weten van aanpassing van de Fraudewet, de wet die tot hoge boetes leidt wanneer formulieren niet helemaal correct zijn ingevuld, vaak door schuld van de uitkeringsinstantie zelf.    ...

Daar komt nog bij dat Halbe Zijlstra de dag ervoor erover gevraagd werd bij Buitenhof uitleg of detail (15-02-2015) en over het geval van de bijstandgerechtigden die per ongeluk een kruisje verkeerd hadden gezet antwoordde (na 22:20 min.): "Daar gaan we wat aan doen" of woorden van gelijke strekking. Met bovenstaande informatie is het volkomen duidelijk dat de revolutionairen aangaande die Zijlstra geen enkele vorm van proces nodig zullen hebben. Die gaan ze net als Ceaucescu gewoon tegen een muur zetten en doodschieten.

Nog meer vrolijkheid: ABN Amro maakt, nadat er iets van ruim 20 miljard in is gegaan om het te redden, weer winst, en de politici, economen, en media staan direct te trappelen om het naar de beurs te brengen. Om precies te zijn: de campagne in de media was al enige tijd aan de gang, middels zogenaamde "speculaties" En  nu de jaarcijfers een miljard winst aangeven, is het hek helemaal van de dam. "En we moeten er vooral niet veel geld voor vragen", roepen ze in koor tezamen met economen Jeroen Smit en Arnoud Boot, op het o zo neutrale top-actualiteitsprogramma Nieuwsuur uitleg of detail (20-02-2015, na 23:21 min). Hier ter contrast de stem van het gezonde verstand (de Volkskrant, 23-02-2015, ingzonden brief van Robert de Koning, Amsterdam):
  Geldkraan en gaskraan

ABN maakt weer winst. De druk op de aandeelhouder, de samenleving, om naar de beurs te gaan neemt toe. Onze vertegenwoordiger, de overheid, leent tegen bijna 0 procent rente. Dat was in 2008 bij het redden van ABN heel anders. Eindelijk begint ABN, het Griekenland van het Nederlandse bankenlandschap, haar lening terug te betalen. In plaats van de bank naar de beurs te brengen moet de samenleving haar houden. Het gaat onder de huidige aandeelhouder beter met de bank. Dus wat is de noodzaak om voor minder dan je ervoor hebt betaald deze 'moneymaker' op de markt te brengen? Sterker, gebruik de winst van ABN om een deel van de aandeelhouders, Groningers, te helpen. Geldkraan open, gaskraan verder dicht. Zo heb je twee vliegen in een klap en is iedereen, behalve wellicht de entourage van De Bank, tevreden.

Wat in één klap laat zien wat voor soort lieden het betreft als we het over hebben over al die lieden in het economen-beroep, politiek, en media die roepen om privatisering: vuile, vieze, gore ploerten en sociale psychopaten. Mensen die tien jaar werkkamp op het platteland verdienen, en mogelijk wat vrolijk bungelen aan lanterpalen.

Al sinds enige tijd wordt er door de elite, waaronder natuurlijk de neoliberale propagandakrantjes die zich de "kwaliteitsmedia" noemen, campagne gevoerd voor belastingverlaging, onder de noemer van het eufemisme van "belastingvereenvouding". De eerdere berichten daarover zijn de redactie gepasseerd wegens drukke andere werkzaamheden, maar hier ergens tussen het vijfde en tiende stuk erover in de Volkskrant (de Volkskrant, 26-03-2015, van verslaggever Robert Giebels):
  Belastingstelsel moet simpeler, tot zover is iedereen het wel eens

Er moet een nieuw belastingstelsel komen. De Tweede Kamer hoorde gisteren vijftien kenners. ...

En wat dat betekent volgens de Volkskrant wordt meteen uitgelegd in de tussentitels - hier eentje van de website:
  Een goed begin daarvoor is volgens Oudshoorn: alle inkomens tot 100.000 euro betalen 35 procent belasting, daarboven 45 procent

Juist ja: belastingverlaging voor de rijken, en belastingverhoging voor de armeren. Maar Volkskrant-woordvoerder nummer één heeft dan ook een bijbaan bij werkgeversorganisatie VNO-NCW.
    Dus over naar Volkskrant-woordvoerder nummer 2 in tussentitel nummer 2:
  Tussentitel: Groei kun je niet bevorderen met belasting, want die maakt mensen alleen armer, nooit rijker - Sijbren Cnossen - adviseur van het Centraal Planbureau

En die Sijbren Cnossen van het Centraal Planbureau kan het weten, want hij heeft zelf een studie gemaakt naar die landen waar de belasting het laagst is, in Afrika, en gevonden dat daar de rijkdom het grootst is.
   Dus over naar Volkskrant-woordvoerder nummer 3:
  Het complex aan toeslagen en heffingskortingen moet veranderen. Anders lukt vereenvoudiging niet. Maar hoe? Ondernemer Annemarie van Gaal, die namens 'de onderkant van de samenleving' sprak, vindt dat het 'bijna criminele toeslagencircus' moet verdwijnen. Want het weerhoudt bijvoorbeeld een bijstandsmoeder ervan een baan te zoeken.

Maar veel belangrijker: dat toeslagencircuit maakt het onmogelijk om de hypotheekrenteaftrek op zijn huidige niveau te houden. Dus de huurtoeslag moet onmiddellijk vervangen worden door een nieuwe extra belasting op de huurders, anders gaan die nog veel minder werken.
    En oh ja, helemaal aan het einde van het artikel komt ook vermogensbelasting ter sprake, maar dat komt zoals vermeld (mede) van de SP en dus volkomen onrealistisch, onjuist, fout en moreel verdorven want is alles van de SP uitleg of detail .
    Oh, wat zal het toch een verlichtend schouwspel zijn om die Volkskrantlieden aan de lantarenpalen of onder het grote snijmes te zien. En mevrouw Van Gaal, die haar smerige praatjes ook voor de televisie mocht houden en daar meer te zien is, krijgt een plaatsje in de ere-rij gevuld met vrouwen, samen met vriendinnen als Neelie Kroes, Edith Schippers, Barbara Baarsma, Marike Stellinga, Nanda Troost, Yvonne Hofs, Wilma de Rek, Carlijne Vos, Sheila Sitalsing enzovoort, die een speciaal geselecteerd vrouwenpubliek krijgen, want, weet iedereen, in zulke omstandigheden zijn vrouwen nog een stuk gemener dan mannen. Overigens, wat is die Volkskrant een heksenclub, zeg ...

Heb je net een aantal lieden afgefakkeld, komt er eentje langs die het toch weer erger kan maken. En wie anders dan degene die al dit gajes heeft aangenomen? Voormalig chef-economie bij de Volkskrant Frank Kalshoven - onderwerp: de salarissen van bankiers die de staat tientallen miljarden hebben gekost - mogen ze nou zes of zeven ton verdienen? (de Volkskrant, 04-04-2015, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabiek):
  Kijk ook eens door de bril van de ander

...    De kwestie van de stijging - eerst wel, toen toch maar niet - van het vaste salaris van de bestuurders van ABN Amro doet me denken aan de 'Hasen-Enten-Kopf' van de Oostenrijkse filosoof Ludwig Wittgenstein. In deze tekening ziet de ene waarnemer duidelijk de kop van een haas; de ander toch echt de kop van een eend. Er zijn ook mensen die beide figuren zelf ontdekken.

Dat is deze, voor wie hem niet kent:

Kijk van links en je ziet een eend, kijk van rechts en je ziet een haas. Boodschap: beide aspecten zijn waar. De les van Frank: 
  Wat ziet u? Een stel graaiers dat elk contact met de werkelijkheid is verloren? Of een door jaloezie verteerde maatschappij die niet inziet dat er werkelijk een loonoffer wordt gebracht? Beide zienswijzen zijn echt, in de zin dat er mensen zijn die denken dat een van deze waarnemingen correct is. ...
    De vraag is: kijken we wel genoeg naar de verschillende perspectieven op maatschappelijke vragen? Antwoord: nee. De salariskwestie bij ABN Amro is hiervan helaas slechts een voorbeeld. En naar mijn waarneming neemt ons vermogen om meerdere perspectieven te zien de laatste jaren af. Maar misschien zie ik wel een eend, waar u een haas ziet.

Het perspectief van Frank kan bepaald worden aan de hand van welke kwesties hij aan dit enerzijds-anderzijds onderwerpt. Overheid ("communisme"), belastingen ("diefstal sociale voorzieningen (de "verzorgingsstaat") enzovoort zijn dat niet. Die zijn allemaal hartstikke fout zonder dat je naar iets anders hoeft te kijken uitleg of detail . Graaiende bankiers krijgen wel de twee-kanten behandeling ...
    Wat zal het lachen zijn om na wat wegen van twee kanten Frank's kop de ene kant op over het platform te zien rollen ...

Nog wat verdedigers van de bonusploerten (de Volkskrant, 07-04-2015, door Robert Giebels):
  Analyse | Hoorzitting Tweede Kamer

De bonusbaron heeft iets uit te leggen

Rik van Slingelandt, die de raad van bestuur van ABN Amro een ton loonsverhoging had gegeven, gaat de Tweede Kamer uitleggen waarom. De verwachting: een balanceeract.


Officieel komt president-commissaris Rik baron van Slingelandt van ABN Amro dinsdagavond naar de Tweede Kamer voor een rondetafelgesprek. Parlementariërs initiëren zulke 'hoorzittingen' om hun eigen standpunt te bepalen. Vanavond niet, want hun posities zijn in marmer gebeiteld: wat Van Slingelandt heeft gedaan, was ontijdig, arrogant en wereldvreemd.   ...

Vooringenomenheid ... Schande!
  De Kamer zet de bankier in de beklaagdenbank. Hij moet bij het tribunaal-vermomd-als-rondetafelgesprek zijn fouten erkennen. Alleen de VVD doet hieraan niet mee.

Een vuile leugen: bijna de hele Volkskrant doet er niet aaan mee. Die vinden die topbankiers best wel goeie lui ... Die misschien niet zo handig zijn geweest met hun timing ...
  Van Slingelandt staat voor een schijnbaar onmogelijke balanceeract. Hij moet de Kamer er tegelijk van overtuigen dat hij alle boosheid begrijpt én waarom hij er niet naar heeft gehandeld. Hij moet verdedigen wat Kamerleden onverdedigbaar vinden. Eén verkeerd woord daarbij en het is weer onrustig. Onrust door de ton salarisverhoging was voor Dijsselbloem reden de beursgang van ABN Amro uit te stellen.
    Is de houding van de president-commissaris 'ik leg die loonsverhoging nog één keer uit', dan vindt de Kamer hem zelfgenoegzaam en hardleers. Dan is de parlementaire conclusie: 'Deze bankier snapt het nog steeds niet.'

Oftewel: de goeie man krijgt geen eerlijke kans ...

En kijk maar hoe goed hij is (de Volkskrant, 07-04-2015, door Wilco Dekker):
  Bescheiden bankier wordt opeens de 'bonusbaron' bij ABN Amro

Is Rik baron van Slingelandt misschien te aardig en wellevend om president-commissaris te zijn van ABN Amro? ...

Ach ... De Volkskrant weet het zeker: de baron ís te aardig en wellevend. En:
  Die vraag dringt zich op nu de alom als 'rustig' en' integer' omschreven oud-bankier

Ook "rustig en integer". Want van o zo goede komaf:
  Aan gebrek aan ervaring van Diederik Johannes Maximilianus Govert baron van Slingelandt (Delft, 1947) kan de affaire in elk geval niet liggen. ...
    ... deze telg uit een eeuwenoud Dordts adellijk geslacht dus niet. In het Financieele Dagblad, dat hem de 'bonusbaron' doopt, zegt een oud-collega dat Van Slingelandt 'soms te aardig' was.

En kijk maar eens hoe aardig de baron (rechts) is - tegenover hem GroenLinks Kamerlid Jesse Klaver die kritiek heeft op graaiende bankiers:

Hallo, de Volkskrant. Dit is een doodgewone ploert. Dus zelf ook ploertjes, hè ...
   Overigens: de elektronische media doen hun bijnaam van "Drie keer de Volkskrant" weer volledig eer aan. Zie hier Pauw uitleg of detail (07-04-2015), dat een hele zaal vol voorstanders, van de bankiers, met bijvoorbeeld opperheks Marike Stellinga, aan tafels heeft zitten, en de omliggende NOS Journaals uitleg of detail uitleg of detail zien ook dat de waarheid op zijn minst in het midden ligt. Die noodzakelijke talenten, hè, en de concurrentie uit het buitenland die veel beter betaald krijgt ...

Een briefschrijver legt het nog een keer uit ... Hoe goed die bankiers zijn (de Volkskrant, 11-04-2015, ingezonden brief van Efraïm Trujillo, saxofonist, Amsterdam):
  'Shut the fuck up!', schold de bankier

Toen ik president-commissaris van ABN Amro Rik baron van Slingelandt hoorde beargumenteren dat het terecht is dat de bankiers van ABN Amro een hoge beloning ontvangen moest ik even terugdenken aan de bijeenkomst van een (toen nog) grote Nederlandse bank in Zwitserland waar ik tien jaar geleden met de Nederlandse band New Cool Collective Bigband de muziek mocht verzorgen.
    In de balzaal zaal van een luxe hotel waren de heren topbankiers bijeengekomen. Iedereen had zijn secretaresse op schoot en men had voorafgaand aan het diner al goed ingedronken.Nadat wij goed en wel twee stukken hadden gespeeld, begeleid door wat men, in het gunstigste geval, met voetbalspreekkoren kan vergelijken, werd ons gevraagd een onbekend werk van Frank Sinatra ten gehore te brengen.
    Nadat wij beleefd hadden uitgelegd dat ons gevraagd was eigen repertoire uit te voeren kwam een van de bankiers uit zijn zetel en begon op ons te schelden :
    'Get the fuck out of here!'
    'Shut the fuck up!'
    Er ontstond een gezellige rellerige sfeer waar diverse heren met schuim op de lippen spreekkoren vormend bijvielen. Heeft u de film The Wolf of Wall Street gezien? Dan kunt u het zich misschien een beetje voorstellen hoe het er uitzag.
    Uiteindelijk besloten wij in overleg met de organisatie het optreden te staken en mochten wij terug naar onze duur betaalde suites. De afgesproken vergoeding werd door de opdrachtgever uiteraard netjes betaald, zoals dat een degelijke bank betaamt...
    Zou Van Slingelandt zich nou nooit afvragen of je dit soort op geld en macht beluste types niet juist aantrekt met het huidige beloningsbeleid?

Maar natuurlijk niet. Die Van Slingelandt is op zijn minst een halve psychopaat. Net als de rest van de banken-  en financiële-wereldtop.

Maar zoals gezegd: de Volkskrant blijft het normale of het goede in de topmens zien - waar het maar kan dus ook met het inroepen van de wetenschap (de Volkskrant, 11-04-2015, door Tonie Mudde):
  De week in de wetenschap

Bankierslogica

Experiment: leg 'financial professionals' langs de morele meetlat. Is het echt zo'n raar volkje?


De bankier schoof in het beklaagdenbankje deze week. In de Tweede Kamer verdedigden topmannen van onder meer ING en ABN Amro de hoge beloningen in hun sector. ...
    ... de fraaie studie Bias in the Evaluation of Conflict of Interest Policies van onder meer Carnegie Mellon University. Topbankiers lieten zich helaas niet strikken voor dit experiment, maar gelukkig wel honderd financieel adviseurs, die teksten lazen over nieuwe ethische codes.
    Een van die teksten ging over artsen: 'Dokter, gij zult geen cadeautjes aannemen van farmaceutische bedrijven'. Een ander betrof de bankenwereld, bijvoorbeeld 'Adviseur, gij zult geen cadeautjes aannemen van investeringsmaatschappijen'.
    Puik idee, die strengere regels voor artsen, vonden de financieel adviseurs. Want hé, je wil toch niet dat je eigen dokter je een medicijn van fabrikant X voorschrijft, alleen omdat hij daar af en toe een snoepreisje van krijgt.
    Maar dan die strengere regels voor de zakenwereld. Dát vonden de financieel adviseurs een beduidend slechter idee. Want hé, bij het investeren van het pensioengeld van onze klanten laten we ons heus niet beïnvloeden door snoepreisjes van investeringsmaatschappij Y.   ...

Klopt: financieel adviseurs doen hun werk met slechst één enkel oogmerk: financieel gewin, liefst ten koste van de klant want dan is het meer - denk maar aan de woekerpolissen. En bij artsen blijkt het ook een dominant motief, zoals iedereen die een beetje heeft rondgekeken in de academische wereld weet:
  ... deze morele spagaat is niet uniek voor de financiële wereld. De onderzoekers lieten dezelfde test namelijk ook maken door artsen. En laten die nou juist de strengere regels voor banken een goed idee vinden, terwijl ze die voor hun eigen beroepsgroep een stuk minder nodig achten.

Zoals iedereen die een beetje heeft rondgekeken in de academische werld weet:
  Proefpersonen uit de controlegroep (geen arts, geen financieel adviseur) waren het positiefst over zowel de ethische code voor artsen als die voor de financieel adviseurs.

Maar natuurlijk.
  Zie hier de pijn van de mens en zijn verstrengelde belangen ...

Leugen: zie hier de mens in de bovenste derde van de maatschappij en zijn verstrengelde belangen, welk laatste een eufemisme is voor hartstochtelijke eigen belangen:
  ... bij anderen zie je de gevaren haarscherp,

Omdat ze zelf niet deugen en dat vermoeden bij anderen uit naburige groepen in de bovenste.
  Wat me doet denken aan de wijze woorden van journalist Joris Luyendijk, die zich twee jaar lang onderdompelde in de City, het financiële epicentrum in Londen. In het afsluitende hoofdstuk van Dit Kan Niet Waar Zijn schrijft hij: 'Zouden we morgen de hele City naar een onbewoond eiland afvoeren en vervangen door een kwart miljoen nieuwe mensen, dan ben ik ervan overtuigd dat we in no time hetzelfde wangedrag weer zullen zien.'

Bedoeld als concluderende: het zijn mensen als iedereen - zie de zin die op het web als tussentitel werd gebruikt:
  Tussentitel: Deze morele spagaat is niet uniek voor de financiële wereld

In die betekenis een leugen. De juiste betekenis: de functie trekt gajes aan, en haal je het huidige gajes weg, komt er nieuw gajes op af. De financiële werld is een gajes- en ploertenmagneet. Wat je doet denken ...

En nogmaals ter bevestiging dat het de hele media betreft, zie het volgende Geprek met de minister-president, (10-04-2015 uitleg of detail ) door Dominique van der Heyde, vast politiek-verslaggeefster van NOS Journaal en Nieuwsuur . Namens het kabinet zit vice-premier Lodewijk Asscher. Eerste onderwerp is de salarisverhoging voor de ABN Amro graaiers. Van der Heyde die alle oligarchische politici naar de mond praat en nooit een kritische noot heeft of kanttekening maakt die enig hout snijdt, blijkt ineens wel kritische vragen te kunnen stellen en door te kunnen vragen. Richting de duivelse Jeroen Dijsselbloem die die zielige bankiers niet tegen zichzelf in bescherming heeft genomen. Een volkomen graaierslakei.

Wat ziet ons oog ...? (de Volkskrant, 03-07-2015):

Zoom eens wat in:

Zoom nog eens wat in:

Juist ja: Hans "Werklozen zijn labbekakken" de Boer en andere bijna nog ergere ploerten want doende het in het geniep. Op het schavot met die lui. Wel na een eerlijk proces, hè ...

Een stukje dat eerder geplaatst is bij Neoliberalisme, zij-effecten uitleg of detail - de twee verzamelingen kunnen sowieso voor een groot deel uitgewisseld worden (de Volkskrant, 17-12-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Yvonne Hofs):
  Zorgcaissière

Supermarktcaissières die aan ouderenzorg gaan doen. Het is - helaas - een voorbode van de toekomst.


Tussentitel: De familie moet het maar oplossen

Twee Albert Heijn-supermarkten in Den Haag gaan op de oudjes letten. De caissières in deze winkels zullen vanaf begin volgend jaar extra alert zijn als klanten van een gezegende leeftijd warrig overkomen of zes keer per dag langskomen voor telkens een andere boodschap. Deze ouderen zijn mogelijk vereenzaamd of kampen met geestelijke achteruitgang. ...
    Het antwoord van het kabinet op deze signalen is: meer mantelzorg. De familie moet het maar oplossen. ...
    ... De Haagse Super(markt)Zorg is een schrijnend lapmiddel. Maar een echte oplossing voor het zorgtekort is er niet. De riante zorgvoorzieningen die we gewend waren zijn onbetaalbaar geworden.

Juist ja ... De burgers zullen hopelijk redelijk snel tot de conclusie komen dat deze elite en haar lakeien onbetaalbaar zijn geworden. Die Hofs heeft haar plaats in de rij naar de guillotone al veroverd middels haar inspanningen om de (bijna) gepensioneerden te beroven uitleg of detail , en die lieden van VVD en PvdA gaan er natuurlijk ook sowieso ook aan, met name de twee Joodse joodsisten Samsom en Asscher die dit neoliberale joodsisme mede hebben doen zegevieren. En vooral vanwege hun gore hypocriete neplinkse praatjes, ondertussen de Nederlandse bejaarden en andere zorgbehoevenden laten stikkn onder het motto "Het is te duur", maar wel onbeperkt miljarden uitgeven aan zogenaamde "vluchtelingen" omdat dat Midden-Oosterse soortgenoten zijn in zowel cultuur als qua hun semitische genen.
    Hier twee burgers die in ieder geval het verschijnsel opgemerkt hebben (de Volkskrant, 18-12-2015, ingezonden brief van G. J. de Reij, Middelburg
  Riante voorzieningen, ha

Yvonne Hofs gaat in haar commenraat wel erg gemakkelijk mee met het idee, een mythe, dat er ooit riante zorgvoorzieningen waren en dat die onbetaalbaar zijn geworden (O&D, 17 december). Ze waren/ zijn niet echt riant en wel degelijk betaalbaar, dankzij de schaal van verzorgingshuizen.
    Die renderen goed vanaf een bepaald minimum aantal bewoners, ongeveer honderd. Maar toen bleek dat ouderen zélf langer zelfstandig wilden wonen en niet meer naar een verzorgingshuis wilden. Dat is dus iets heel anders dan moeten.
    Zij kregen hun zin, met name van de PvdA. Veel van deze woonvoorzieningen werden opgedoekt, een enorme kapitaalvernietiging. Vervolgens is voorspelbaar en voorspeld gebleken dat zelfstandig wonen met individuele zorg- en schoonmaakhulp aan huis onbetaalbaar is. En nu zitten we met de gebakken peren. Een product waar AH kennelijk wel brood in ziet

En (de Volkskrant, 18-12-2015, ingezonden brief van Bart van den Ende, Groesbeek):
  Belast de superrijken

Yvonne Hofs stelt aan de hand van de zorgcaissières terecht vast dat ons zorgstelsel is uitgekleed, waar ouderen, zieken en hulpbehoevende groepen de dupe van worden. Maar waar wringt het nu echt?
    De bezuinigingen in de zorg worden gerechtvaardigd met de vaststelling dat onze riante zorgvoorzieningen onbetaalbaar zijn geworden. Dit is volstrekt onjuist: we laten de superrijken voor vele miljarden belasting ontwijken middels de Zuidas. Met dit geld kunnen we gemakkelijk de zorg op peil houden.
    De zorg is betaalbaar, maar we kiezen er voor om de superrijken weinig of geen belasting te laten betalen en de zorg uit te kleden onder valse voorwendselen.

Als ietwat minder genuanceerde mensen deze waarnmingen gaan doen en zien dat de miljarden er wel zijn voor vluchtlingen en conclusies trekken, is de revolutie daar. En ook deze revolutie kan niet zonder terechtstellingen van ploerten.

Oké, het beetje geld dat door Nederlksnd meer is verdiend sinds het eind van de crisis is inmiddels weggeven aan de hogeropgeleiden en de rijken via 5 miljard belastingverlaging.Tijd voor de volgende ronde (de Volkskrant, 28-12-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
  Mag de politieke bezieling terug?

Zes jaar geleden, toen de crisis diep insloeg, riep premier Balkenende (CDA) twintig ambtelijke 'werkgroepen' in het leven. ...
    En het werkte. In de 'Brede heroverwegingen' vond de politiek een dwingende agenda in crisistijd. ...
    Dat er plannen komen om het belastingstelsel en de verzorgingsstaat verder te moderniseren ...

En iedereen weet wat "moderniseren van de verzorgingsstaat" betekent: versnelde afbraak.
    Die Raoul du Pré is een echte ploert. Hij stond al in de rij op weg naar het tribunaal en met dit erbij lijkt zijn plaats in dat exclusieve rijtje richting schavot inmiddels ook wel bijna verzekerd.

En dat deed denken aan nog een kandidaat (Telegraaf.nl, 22-12-2015, door Dorinde Meuzelaar en Martin Visser):
  Knot: 'Bezuinigen onvermijdelijk'

Het kabinet ontkomt er hoogstwaarschijnlijk niet aan om opnieuw te bezuinigen. Zonder ingrepen zal het begrotingstekort de komende jaren weer verslechteren.
    Dat zegt Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank (DNB), in een interview met De Financiële Telegraaf. „Als het structurele tekort oploopt, zal de politiek opnieuw kritisch naar de overheidsuitgaven moeten kijken. Dan moet men weer ombuigen om op een houdbaar pad te komen.”    ...
    Knot wil niet zeggen hoeveel er bezuinigd moet worden. Dat hangt ervan af of de raming bewaarheid wordt. Volgens hem moet het kabinet ’een buffer’ opbouwen.

Toen er (langdurig) over die belastingverlaging gesteggeld werd, hebben we Klaas Knot niet gehoord. Nee, het is erger:
  Dat het kabinet komend jaar 5 miljard euro uittrekt voor lastenverlichting vindt Knot te billijken. „Ik denk dat dat eenmalig een keer kan.”

Ook Klaas Knot gaat in ieder geval voor de volksrechters verschijnen.

En hier dan eindelijk de man die zich als de Raspoetin van de ploertenclub achter badkuipenman Wientjes en holenmens De Boer aan de touwtjes heeft getrokken: Niek Jan van Kesteren - eerst even de context (de Volkskrant, 19-12-2015, van verslaggevers Wilco Dekker , Ben van Raaij):
  Laat meer vluchtelingen toe, zegt de elite

De bestuurlijke elite vindt in grote meerderheid dat Nederland meer vluchtelingen en arbeidsmigranten moet toelaten dan nu gebeurt. Dit blijkt uit een enquête van TNS Nipo in opdracht van de Volkskrant onder 400 invloedrijke Nederlanders. Van deze groep vindt 67 procent dat het aantal nieuwkomers omhoog mag.
    Met die mening wijkt de elite - bestuurders, CEO's, commissarissen, bankiers, burgemeesters, topambtenaren en andere prominenten - af de rest van de bevolking. Van alle Nederlanders wil volgens eerdere peilingen 47 procent de grenzen voor vluchtelingen sluiten, 51 procent wil een quotum. 36 procent wil alle vluchtelingen binnenlaten, aldus Maurice de Hond in oktober.    ...
    Ook in andere dossiers spoort de mening van de bestuurlijke elite niet met die van het volk. Zo is de elite zeer Europees gezind (76 procent vindt niet dat de macht van Brussel moet worden beperkt) en vindt slechts 35 procent de islam een bedreiging voor Nederland. ...

Oftewel: hier is sprake van een openlijke bekentenis van een keiharde, onverdunde klassenstrijd. En de rol en positie daarin van Niek Jan van K. is:
  Werkgeversvoorman en CDA-senator Niek Jan van Kesteren, nummer 2 in de Volkskrant Top 200 van invloedrijkste Nederlanders, zegt het standpunt van de elite goed te begrijpen. 'Een heel rationeel standpunt, zeker als je niet in de buurten woont waar al die nieuwkomers moeten wonen en geen concurrentie van ze ondervindt op de arbeidsmarkt.  ...

Een rol en positie die hem met grote zekerheid, bij de bijna onvermijdelijke maatschappelijke onrust, op het schavot zullen brengen, alwaar hij, staande voor zijn aanstaande executie, zal reageren op de manier die zo treffend is omschreven door de grote socioloog en filosoof Jack Vance , bekend geworden als sciencfiction-auteur: met hoon en minachting.

En de Volkskrant schaart zich hier volmondig achter. De aanleiding voor de ontboezemingen: een rapport van landverraderlijke onderzoekers die pleiten voor extra miljarden voor vluchtelingen, "anders dreigt er een nieuwe onderklssse te onstaan" (de Volkskrant, 06-01-2016, hoofdredactioneel commentaar, door Pieter Klok):
  Onderklasse

Voor Eritreeërs, Syriërs en Irakezen die hun eigen land zijn ontvlucht, wacht in Nederland geen stralende toekomst. Integendeel. De kans is groot dat ze de rest van hun dagen moeten slijten in een rijtjeshuis met een bijstandsuitkering. Ze zullen een nieuwe onderklasse vormen, met alle problemen vandien, schrijven drie onderzoeksbureaus in een alarmistisch rapport.    ...

Schande ... Dat moet echt anders. Die rijtjeshuizen  zijn hopeloos, dus dat moeten twee-onder-één-kapjes worden, of om alle problemen te voorkomen: vrijstaande huisjes. En die bijstanduitkeringen kunnen echt helemaal niet. Het is een wonder dat Human Rights Watch, Amnesty International en de Mensenrechtencommisssies van de VN ons daarover nog niet gekapitteld hebben, net zoals over ons racisme en onze religieuze onderdrukking. Die uitkeringen moeten minstens twee keer modaal worden. Want anders...:
  Van de Syriërs die al een verblijfsvergunning hebben, zit volgens de laatste cijfers 60 procent in de bijstand. ... Dat is zuur voor de asielzoekers ...

En iets doen aan de instroom is natuurlijk volstrekt ondenkbaar:
  ... Nederland zal ze welkom moeten blijven heten, of we dat nu leuk vinden of niet.

Want als je dat niet doet, doe je hetzelfde als ooit met de Joden is gebeurd.
    Nou, dat was wel weer genoeg ironie. Terug naar de realiteit. De afgelopen jaren is er tientallen miljarden per jaar bezuinigd op de zorg voor de zwakkeren in de samenleving: verzorginghuizen voor bejaarden en psychiatrische klinieken werden gesloten. Om geld te besparen. Dat nu met de miljarden en tientalln miljarden naar oude en nieuwe niet-westerse immigranten.
   Tijd voor een revolutie. Met voor de hoofdaanstichters een Ceaucescu-proces.

Hier een hele klasse ervan (de Volkskrant, 15-03-2016, rubriek De kwestie, door Peter de Waard):
  Moet ook topmanager op de divan?

Tussentitel: Voor één topsalaris zijn in de thuiszorg vele duizenden te helpen.

Als iemand de Postcodekanjer of de jackpot van de Staatsloterij wint, kan hij een beroep doen op psychologische hulp. ...
    Topmanagers in het bedrijfsleven knipperen amper met de ogen. Zij winnen elk jaar een jackpot. Nancy McKinstry van uitgeverij WoltersKluwer kreeg als beloning vorig jaar 15 miljoen euro. Behalve een gewoon salaris van drie miljoen euro verdiende ze ook nog eens 12,6 miljoen met haar aandelenpakket. In totaal staat de teller sinds ze de leiding kreeg bij WoltersKluwer nu op 70 miljoen euro.    ...
    Voor 15 miljoen euro kunnen een kleine vijfhonderd fulltimers met een modaal salaris (36 duizend euro) aan het werk. Beginnende thuiszorgmedewerkers zitten op 18 duizend euro bruto per jaar. Daarvan zouden er een dikke achthonderd fulltime aan de slag kunnen. Omdat vele medewerkers in de thuiszorg parttime zijn, zou het om duizenden banen gaan, genoeg om tienduizend ouderen die nu in bed liggen met een natte luier of zich wekenlang niet kunnen douchen door het faillissement van TSN weer zorg kunnen krijgen.
    Dit klinkt allemaal heel demagogisch en zal wel niet gezegd of geschreven moeten worden. Peter Wakkie, president-commissaris van WoltersKluwer, noemde de beloning allesbehalve buitensporig, gezien de grote verantwoordelijkheid die McKinstry heeft bij een multinational - alsof het wassen van billen dat niet is. ...
    Over de gigasalarissen en bonussen voor topmanagers bestaat al lange tijd maatschappelijke onrust, maar de overheid doet niets (bang dat de big shots naar het buitenland verkassen) en de bedrijven blijven het gewoon betalen. De crisis noch het boek van Piketty hebben daar iets aan kunnen veranderen. Alleen naming and shaming heeft enkele topmanagers doen bewegen bonussen terug te storten.   ...

Zeg het nou toch gewoon, Peter: het zijn ploerten en sociopaten.

Nog een staaltje van opnieuw ongekende ploertigheid (de Volkskrant, 17-05-2016, van verslaggeester Nanda Troost):
  Vervroegd pensioen bij zware beroepen verlengt levens

... onderzoek van gezondheidseconoom Bastian Ravesteijn die donderdag in Rotterdam promoveert op een studie naar de gezondheidsverschillen tussen arm en rijk.
    Het gezondheidseffect van een jaar fysiek zwaar werk op latere leeftijd is ... vergelijkbaar met het effect 'van maar liefst zestien maanden ouder worden dan iemand met licht werk', zegt Ravesteijn. 'Voor het hebben van beperkte controle over de dagelijkse bezigheden op het werk, wat vaak voorkomt bij zware beroepen, scheelt het een half jaar. Een algemene verhoging van de AOW-leeftijd zoals nu in Nederland, is voor deze mensen nadelig, omdat we zien dat ze flink korter leven.'    ...

Oftewel: mensen met zware beropen zijn zwaar in het nadeel. Beijsbaar.
  Ravesteijn snapt dat de politiek deze discussie een paar jaar geleden niet aandurfde.

Maar natuurlijk: dan gaat de de lichtere beroepen van de elite waaronder de politiek er op achteruit.
  Voor zijn onderzoek gebruikte Ravesteijn data over werk en gezondheid in Nederland en Duitsland waar mensen tot 29 jaar werden geobserveerd. Op basis hiervan maakte hij een lijst van zware beroepen. De fysiek zwaarste beroepen zijn: metselaar, timmerman, postsorteerder, bakker, verpleger. De top vijf voor lage controle over de dagelijkse bezigheden: lopende bandmedewerker, bediener van machines in chemische fabrieken, metselaar, postsorteerder en kassamedewerker. 'Dit zijn doorgaans beroepsgroepen met lage inkomens.

De ploertigheid is dus dubbelop: en een laag inkomens, én inleveren in levensjaren.
    De reactie van de elite, te hulp geroepen door de lakeien van de media met hun lichte beroepen:
   'Een lijst met zware beroepen blijft arbitrair en zal altijd tot discussie leiden', zegt de woordvoerder van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Nanda Troost heeft haar plaats in de rij richting schavot allang verdiend. Deze meneer gaat zich er waarschijnlijk bij voegen.

Natuurlijk zijn alle politici van de oligarchische partijen verdachten in het proces, maar ook deze groep komt collectief in aanmerking: topambtenaren (de Volkskrant, 07-07-2016, van verslaggever Robert Giebels):
  Ambtenaren adviseren net zolang tot ze hun zin krijgen

Rond de verkiezingen regent het voorstellen en beleidsopties uit de ambtenarij. Niet zelden gaan afgekeurde adviezen daarbij in de herkansing.

Tussentitel: Moeten ambtenaren niet louter uitvoeren wat politici hebben bedacht?

Gepensioneerden moeten voortaan ook AOW-premie betalen. ... Het tarief voor zowel de inkomsten- als de winstbelasting gaat 8 procentpunt omlaag. ...
    Dit lijkt een opsomming uit een verkiezingsprogramma van een politieke partij. Voorstellen waarover de kiezer in het stemhokje kan laten weten wat hij ervan vindt. Maar dit zijn geen partijstandpunten. Dit is wat de top van alle ... ambtenaren vindt dat er moet gebeuren. ...
    ...  dat de ambtelijke adviezen invloed hebben, is de laatste jaren aangetoond. Aan het einde van de Balkenende-periode in 2009 en 2010 kwamen twintig ambtelijke werkgroepen met een indrukwekkende stapel adviezen genaamd Brede heroverwegingen. Ambtenaren mochten doen alsof zij het land regeerden en kregen één opdracht: bezuinig 20 procent op jouw terrein.
    De kabinetten-Rutte I en II zetten een groot deel van die adviezen nauwgezet om in daden, in hervormingen. Ook hielden die kabinetten zich keurig aan de bezuinigingopdrachten van de topambtenaren.
    De Brede heroverwegingen bestonden uit twintig rapporten. De Studiegroep Duurzame Groei komt met elf. ...
    De Studiegroep pleit ook voor een belastingherziening. Eentje die door stevige tariefsverlagingen 39 miljard euro kost. ...

Het omgekeerde is nodig: verhoging van de belastingen voor de hogere inkomensgroepen, om de inegestorte sociale maatschappij te herstellen.
    Dit zijn dus allemaal neoliberale ploerten, wier veroordeling al bijna vaststaat.

Lange tijd hier niets genoteerd. Deels omdat er geen toijd voor was, en deels omdat het allemaal zo vanzelfsprekend is: de bestuurlijke elite steelt, en daar stoppen ze alleem mee de eerste paar decennia nadat er koppen zijn gerold.
    Echte kopppen, met lichamen eronder.
    Maar het volgende trok toch extra de aandacht. Er is een nieuwe ploertenkabinet Rutte-3: BTW op dagelijkse goederen omhoog, dividend-belasting afgeschaft, een vlaktaks. Dus alle zeilen moeten bijgezet in de neoliberale ploertenkrant genaamd de Omvolkskrant, en Sheila Sitalsing uitleg of detail , parasiterend gekleurd immigrant en econoom, draagt haar steentje bij. het als tussendoortje in een ander verhaal, dat best wel gerelateerd is (de Volkskrant, Opinie (zaterdag), 14-10-2017, door Sheila Sitalsing):
  Het  allesbehalve normale land van Mark Rutte

Het eerste Nederland dat ik leerde kennen, als gewone normale geluk zoekende migrant binnen het Koninkrijk,

Ja, dat "normale Nederlander" van Buma steekt natuurlijk ook nog steeds als een graat in de keel an de parasiterende immigrant.
    En dat 'geluk' is natuurlijk (Sheila is tenslotte econooom) een ander woord voor "geld". En bij economen is dat natuurlijk andermans geld. Kijk maar:
  (En nee, die paar procent btw-verhoging is niet ongunstiger voor de lagere inkomensgroepen.)

Oftewel: geld van de lagere inkomensgroepen regelrecht naar Sheila - die BTW-verhoging op de dagelijkse goederen is dus doodgewoon een verhoging van de kosten van levensonderhoud ...
    Ploertigheid van het zuiverste water ...
    En oh ja: een week of drie terug kwam dezelfde ploertigheid uit de mond van het allerhoogste op economie-gebied: ex-CPB-baas Coen Teulings. Bij het poepchique "discussie"-programma Buitenhof uitleg of detail (08-10-2017, gesprek vanaf 21:08 min.) vanb drie keer de Omvolkskrant "de Publieke Omvolksomroep". "Nee, die BTW-verhoging op dagelijkse goederen is helemaal niet ongunstig voor de lager betaalden ..." (om circa 22:50) . "Dus niet ongunstig voor de lagerbetaalden ...", herhaalt presentator Luyten slaafs ... (men formuleert het wat anders maar dat komt precies op het hier gestelde neer).
    Die Teulings is zeker één van de lieden die zijn kop kwijtraakt, alleen al op basis van deze manoeuvre. Voor Luyten wordt het vermoedelijk een jaar of vijf sloven in de kolenmijnen (ze stamt uit Limburg) ...

Goh, jaren geen tijd meer gehad voor deze verzameling - alle tijd ging naar culturele zaken. In welke tijd er natuurlijk niets fundamenteels veranderd is. Een illustratie (de Volkskrant, 23-04-2020, door Gijs Herderscheê):
  Rigoureus snijden in zorgkosten

De politiek moet rigoureus ingrijpen ... Die dringende oproep staat in een ambtelijk advies aan het kabinet, opgesteld nog vóór het uitbreken van de coronacrisis.

Die kop is natuurlijk een leugen. Waar het om gaat is dit:
  ...    De burger moet meer zelf betalen. ...

Dat zit er wat dichter bij, maar het is nog steeds een leugen:
  ... Verhoging van het eigen risico voor de zorgverzekering ... naar 885 euro ...
    Het eigen risico kan ook vervangen worden door een bijdrage per medische ingreep. .... Jaarlijks wordt deze eigen bijdrage gemaximeerd op 725 euro.

Oftewel: niet 'de burger' moet meer gaan betalen, maar "de modale en eronder burger" gaan betalen.
    Hele veel meer.
    Want die bedragen zijn voor modaal en eronder een half tot een heel maandinkomen.
    Voor de hogere inkomens is het een vakantie minder. Voor modaal en eronder een leven minder.
    Oftewel: deze hoge ambtenaren zijn neoliberale ploerten uitleg of detail .
    Joodsisten .
    Wat leidt tot de suggestie voor een andere bezuinigingsvoorstel: laten we de kosten voor het verblijf in de Bastille en een proces besparen. En deze lieden gewoon meteen afvoeren naar de executieplaats.
    En ze kunnen zich niet beroepen op "een eenmalig foutje":
  Het was de inspiratiebron voor de verbouwing van Nederland door de kabinetten-Rutte: de brede heroverweging die ambtenaren tien jaar geleden opstelden. In twintig rapporten werden vergaande voorstellen gedaan om her en der 20 procent te bezuinigen op de kosten van het overheidsbeleid.

Waardoor de kosten van de financiële crisis van 2008 afgewenteld werden van de daders: Goldman Sachs, Wall Street, New York, Groot-Israël, naar de onschuldige burgers.

Nog een paar jaar later, bij totaal ongewijzigd beleid, een overzicht van het proces - de eerste zinnen zijn een kennelijke poging van de auteur om de censor van de Volkskrant gunstig te stemmen (de Volkskrant, 04-06-2022, boekrecensie, door Ronald van Raak):
  Hoe Nederland neoliberaal werd

Neoliberalisme laat zien hoe een radicale ideologie kon doordringen tot de macht. Een mustread voor wie iets van de huidige politiek wil begrijpen.


Nederland kent geen neoliberale partij; ...

Een gore leugen: Nederland kent minstens zes neoliberale partijen: VVD, CDA D66, CU, SGP, GroenLinks, en PvdA, oftewel het hele partijkartel, want dit partijkartel is in diverse mate allemaal verantwoordelijk voor de totale dominantie van het neoliberalisme in Nederland. Het enige dat nog niet geneoliberaliseerd is, is leger, politie, brandweer ...
    En dan weet deze redactie even niet meer.
    Zorg: geneoliberaliseerd, met sluitende ziekenhuizen, sluitende spoedeisende hulpposten, grote IC-bed-tekorten en voor alle niet-spoedeisende zorg minstens een half jaar wachttijd en meestal meer.
    Enzovoort.
    En daar hebben ze allemaal aan meegedaan of het geaccepteerd.
  ... leidende liberalen als Mark Rutte ontkennen zelfs het bestaan van het neoliberalisme. ...

Mark Rutte is de vleesgeworden leugen. Degenen die hem benaderen en behandelen als mens zijn mede-vredesmisdadigers.
  ... Toch groeit in de politiek van links tot rechts de kritiek op het neoliberale denken ...

Een gore leugen: er is wat gemonkel, omdat steeds meerburgers op antiglobalistische partijen zijn gaan stemmen, en men vreest voor de vrije immigratie en de omvolking.
  ... dat het beleid in ons land decennialang zou hebben gedomineerd ...

Dat 'zou hebben' is een gore leugen.
  ... In Neoliberalisme - Een Nederlandse geschiedenis schetsen Bram Mellink en Merijn Oudenampsen een even onthullend als verhelderend beeld van de netwerken van ambtenaren, ondernemers, journalisten en wetenschappers, die dit denken hebben gepropageerd en aan de macht geholpen.    ...

Zie boven.
  ...     Vaak wordt het neoliberalisme gezien als een Angelsaksische manier van denken, die in de jaren tachtig zou zijn overgewaaid vanuit de VS en Groot-Brittannië, nadat Ronald Reagan en Margaret Thatcher aan de macht waren gekomen. Mellink en Oudenampsen laten zien dat dit politieke denken in ons land een veel langere geschiedenis kent, die teruggaat tot de jaren dertig van de vorige eeuw. Een beweging die grote invloed had, maar voor het publiek onzichtbaar bleef, omdat de organisatie veelal bestond uit informele netwerken..    ...

Tja ... In het Engels: "What's in a name", of in het dichtsbijzijnde Nederlands: "As het beestje maar een naam heeft".
    Het komt allemaal neer op "Het beleid van de zichzelf bedienende elite".
  ...     Niet altijd is duidelijk wat met 'neoliberalisme' wordt bedoeld. In ons land werd dit beleid samengevat in het motto 'meer markt en minder overheid'. ...

Dat is iets als de helft. De andere helft is: "Lasten naar beneden, lusten naar boven"
  ... Critici van het gebruik van de term neoliberalisme wijzen erop dat onze overheid niet kleiner is geworden en de bureaucratie zelfs flink is gegroeid. ...

Gore leugens:
  ... De auteurs stellen dat het niet zozeer gaat over de grootte van de overheid, maar over hoe die wordt ingezet: in tegenstelling tot klassieke liberalen menen neoliberalen dat alleen een actieve overheid de vrijemarktwerking kan verzekeren..    ...

Niveau "communistische vrije markt". Niveau "Onderhoudsvrije tuin" .

  ...    Mellink en Oudenampsen hebben het politiek verborgene toch zichtbaar gemaakt, door knappe netwerkanalyses van informele groepen uit het bedrijfsleven en de wetenschap, maar ook in de ambtenarij en de journalistiek. Ze laten zien hoe die erin slaagden om in de gevestigde partijen en vooral de ministeries een neoliberaal beleid mogelijk te maken. Dit toegankelijke boek biedt een historisch overzicht van de personen en instanties die de neoliberale ideeën in ons land hebben 'bedacht, vertaald en verspreid', van de jaren dertig tot het begin van deze eeuw.    ...

Zie boven.
  ...    De auteurs beschrijven hoe wetenschappers aan deze netwerken werden verbonden, in het bijzonder economen van de Erasmus Universiteit Rotterdam, en toegang werd verkregen tot de media; vooral NRC Handelsblad wordt veelvuldig genoemd. Het gaat over de invloed in denktanks als het Centraal Planbureau en natuurlijk in de politieke partijen: bij het CDA (Ruud Lubbers), de VVD (Frits Bolkestein), D66 (Hans Wijers) en de PvdA (economen als Rick van der Ploeg). In de paarse kabinetten van Wim Kok, maar evengoed bij rechtse critici als Pim Fortuyn.    ...

Klopt, dat laatste. Er is nog altijd een complete dichotomie tussen cultureel beleid en economische beleid bij alle partijen zowel links als rechts. PvdA, GroenLinks: economisch links en cultureel extreemrechts. VVD, CDA, D66: economisch extreemrechts en cultureel "links".
  ...    In de Angelsaksische wereld werd het neoliberalisme uitgedragen door uitgesproken economen (Hayek en Friedman) en in polemiserende denktanks (het Britse Centre for Policy Studies of de Amerikaanse Heritage Foundation). In Nederland werd het neoliberale denken acceptabel omdat het juist werd gedepolitiseerd. Door invloedrijke ambtenaren als Coen Oort, Lense Koopmans en Ad Geelhoed. Voor het publiek vaak onbekende mensen, die het nieuwe beleid presenteerden als een technocratische operatie.    ...

Dezen kunnen zonder meer toegevoegd worden aan de rij richting Tribunalen.
  ...   Neoliberalisme beschrijft geen complot, het gaat niet over een groep die de macht heeft gegrepen.  ...

Klopt. Het kan dus ook niet bestreden worden met argument of andere redelijke zaken.
  ... Wat het boek wel laat zien, is hoe een complex van ideeën mensen met verschillende belangen kan verenigen en kan leiden tot grote veranderingen. Hoe een radicale ideologie kon doordringen tot de macht: 'Niet langer waren het socialisten die de wereld wilden veranderen, een bonte coalitie van economen, zakenlieden en politici wilde breken met de status quo', stellen Mellink en Oudenampsen.    ...

En er is dus, bij gelijkblijvende trends, maar één manier denkbaar om dit te beëindigen: massa-beweging.
    Revolutie.
    En die revolutie zal slechts weinig beïnvloeden, tenzij ze een aanzienlijk deel van de leden van dat complex de rekening gepresenteerd krijgt.
    En aangezien de zonde valt onder de noemer "Massamisdaad tegen de menselijkheid", zal het gepaard moeten gaan met een passende, en gezien de aard als groepsproces, aanzienlijke hoeveelheid executies.


Naar Houding top, I , of site home .

17 apr.2011