Het lustige Buitenhof	DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT

Natuurlijk had deze redactie, net zoals iedereen die enige objectiviteit meebrengt bij zijn observaties van de maatschappij, al aanzienlijke bezwaren tegen het functioneren van de media. Maar met de komst van economisch mindere tijden hebben die bezwaren nu het punt van een sterk afwijzen bereikt. Niets bijzonders, want George Orwell had het al in 1946 door: een hoogst onbetrouwbaar instituut .

Een van de sprookjes die inmiddels doorgeprikt zijn, is dat die media zo links zijn. Ja, als het aankomt op het steunen van asielzoekers, vluchtelingen, immigranten, illegalen, moslims, negers in Afrika, enzovoort.

Maar dat is helemaal niet links. Dat is kosmopolitisch. Dat is migratiefundamentalistisch.

En kosmopolitisme is hartstikke rechts. Het is het trekken van degenen die rijk zijn geworden door het uitbuiten van de lagerbetaalden naar Dubai en de Kaaiman Eilanden.

En migratiefundamentalisme is hartstikke rechts, omdat het de moderne vorm is van de nomadencultuur die met zich meebrengt individualisme, egoïsme, oplichterij, stammenstrijd, oorlog, slavendrijverij, en onderdrukking en uitbuiting van de "stommelingen" die het land bewerken en wier producten je kan roven.

De media zijn rechts, omdat ze vol zitten met kosmopolieten en migratiefundamentalisten, herkenbaar mede aan een migrantenafkomst, van oudtestamentische of moderne soort.

De aanleiding voor deze overwegingen was een absurd gebeuren in een van de uithangborden van de Nederlandse zogenaamde "kwaliteits"media: het interviewprogramma Buitenhof, uitgezonden door de VPRO. De voormalig Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep is al decennia geleden omgevormd tot het bolwerk van de kosmopolieten en migratiefundamentalisten, die alles wat van buiten Nederland komt en alles wat een kleurtje heeft beschouwd als het toppunt van beschaving, waartegenover een Nederlandse cultuur staat die volkomen achterlijk en xenofoob is, en niet verder kan kijken dan de dijken waarachter zich verschuilen uit angst voor de superioriteit van de rest van de wereld.

In Buitenhof heeft men zich gespecialiseerd in één aspect daarvan: de bejubeling van het Europese Imperium. Zo'n beetje alle dictators van het Imperium zijn daar al langs geweest, omdat ze er ook graag komen - geadviseerd door voorlichters die de reputatie van het programma al kennen. Ongestoord door lastige vragen mogen ze een halfuur of meer betogen hoeveel verworvenheden het Imperium al gebracht heeft: van regels die glazenwassers beschermen tegen de gevaren van natuurlijke sponzen tot voorschriften die ervoor zorgen dat de openingstijden van de dierentuinen in de verschillende Europese steden gelijklopen, zodat de Europese burger, die natuurlijk dagelijks gebruik maakt van het vrije reizen binnen Europa, niet voor de verrassing van een gesloten dierentuinpoort komt te staan (deze laatste opmerkingen zijn natuurlijk ironie, maar we hebben hier geen tijd om al hun grove leugens te te weerleggen).

Oké, zullen sommigen misschien denken, die linkse kwaliteitsmedia zijn in dit opzicht misschien dan wel rechts, maar op het vlak van de economie steunen ze toch de zwakkeren, en zijn ze dus links.

Een grof misverstand.

Hier beperken we ons hier weer even tot Buitenhof.

Verleden week, zondag 20 april, was daar te gast de voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, de heer Bernard Wientjes. Die kwam het volk, via de intellectuele elite, vertellen dat de regering, die bezig is met onderhandelingen, maatregelen moest nemen. Draconische maatregelen. "Mooi!", riep de redactie vrolijk naar de televisie: "Belastingverhoging! Met name voor de hogere inkomens!"

Maar, vervolgde de heer Wientjes in zijn inleiding, die maatregelen kunnen natuurlijk nooit over belastingverhoging gaan.

Er was ook een interviewer. Je zou verwachten dat die vragen zou gaan stellen over dat uitsluiten van belastingverhoging. We kennen natuurlijk het antwoord wel, maar als dat een criterium zou zijn, hoef je heel die Wientjes helemaal niet uit te nodigen, want zijn praatjes zijn minstens even voorspelbaar.

Maar nee, niets van dit alles. De interviewer hield zich braaf aan de "instructies" van de heer Wientjes, en stelde geen enkele vraag over belastingverhoging. Om precies te zijn, die interviewer stelde helemaal geen enkele kritische vraag. Althans het is deze redactie niet opgevallen. De heer Wientjes kon ongestoord oreren.

Welke herinnering onmiddellijk bovenkwam bij het aanschouwen van de uitzending van vandaag, zondag 1 april 2012.

Eerste verrassing: geen Europese Imperialist, geen Nederlandse grootgraaier, of een andere witteboordencrimineel, veelal van de soort "econoom", maar SP-partijleider Emile Roemer.

En, oh grote verrassing, ineens bleek de interviewer, dit keer Buitenhof-baas Peter van Ingen zelf, over een ruime voorraad kritische vragen te beschikken. Een hoeveelheid kritische vragen die hij kennelijk had gekregen van de gast van de week ervoor, of die andere witteboordencriminelen die normaliter te gast zijn. En zelf bleek hij kennis te hebben van een woordje waarvan hij het gebruik in alle andere gevallen verboden heeft: het woordje "Maar ...".

Herhaalde vragen en meer kritische punten beginnen gewoonlijk met het woordje "Maar". En voor hoogwaardigheidsbekleders als Europese Imperialisten en werkgeversvoorzitters geldt dat je ze eigenlijk niet mag bevragen, zeker niet kritisch bevragen, en het woordje "Maar" is natuurlijk helemaal uit den boze.

Maar dat geldt niet als Emile Roemer te gast is, de leider van die smerige socialisten.

We hebben even teruggekeken, en we kwamen het woordje "Maar" tegen op de volgende tijdstippen: 2:30, 3:10, 5:43, 5:48, 6:37, 6:45, 7:40, 7:43, 8:52, 9:07, 10:05, 10:20, 12:02, 12:25, 12:33, 13:33 (2x), 14:25 (2x), 15:00 (2x), 16:50, en tenslotte: 17:05. Welgeteld 23 keer ...

Desondanks hield die smerige socialist goed stand. Maar Peter van Ingen is al veel eerder en veel vaker door de mand gevallen als een hopeloze intellectuele lichtgewicht, die totaal niet in staat is op enig inhoudelijk niveau mee te praten. Voorbereidde en op schrift gestelde vragen komen nog wel zonder stotteren uit de mond, maar zodra er inhoudelijk ergens op ingegaan moet worden, valt Van Ingen onmiddellijk in het ravijn.

Allemaal bekende zaken voor de objectieve waarnemer, en ook geen reden om een stuk over te gaan schrijven. Tot het kwam op de volgende passage - het ging over de toekomstige kosten van de zorg. Van Ingen had weer eens geen weerwoord voor handen gehad, en kwam toen met deze impromptu vondst (na 12:33 min.) - we reproduceren even de circa 10 seconden dat dit duurde:

Roemer keek er heel guitig bij. De redactie stikte voor de buis van het lachen.

Maar, weer serieus wordende, waar het hier om gaat is dat de interviewers bij Buitenhof dus geen enkele poging doen die Imperiale en graaiers leugens te bevragen, laat staan te weerleggen. Niets over de door vrij reizen sterk toegenomen criminaliteit in een land als Nederland. Niets over de door import van goedkope Poolse arbeid toegenomen werkloosheid onder de Nederlandse lagergeschoolden.

En dit is volkomen representatief voor het gedrag van de media in het algemeen.

Ze likken naar boven, en trappen naar beneden.

Het is weerzinwekkend ploertenvolk .