Bronnen bij Allochtonendebat, misverstanden: discriminatie incidenten

25 okt.2009
 
De waarde van het incidenten-argument kan afgemeten worden, zoals zo vaak, door het elders toe te passen. Een eenvoudige spiegeling levert als andere toepassing het geval van discriminatie op. In de ontelbare kontakten die iemand die ergens vreemd is, vooral als zichtbaar is, zal deze ongetwijfeld een aantal keren stuiten op onbegrip naar aanleiding van dat vreemd-zijn, wat als er een kleur of rasverschil is meteen wordt gekwalificeerd als "discriminatie".
   In een land als Nederland gebeurt dit natuurlijk ook. Maar in een land als Nederland zijn dat zeldzame incidenten. Toch worden ze als zeer significant gezien, door de betrokkenen:


Uit: De Volkskrant, 21-10-2009, door Marjon Bolwijn

'Geen zeurkous, ze steekt haar nek uit'

Ze is de motor achter het Quota-Manifest, de oproep om wettelijk te regelen dat er meer vrouwen in raden van besturen komen. Een noodgreep, weet ook Bercan Günel. Maar ze heeft genoeg geduld gehad.

... Haar twee jaar oudere broer Kürsad Günel, ...
    Zijn zus had het de eerste jaren in Nederland moeilijk, zegt hij. 'Ze heeft veel problemen moeten overwinnen. Op haar werk werd ze geaccepteerd, maar daarbuiten als Turkse had ze het moeilijker.' Een van Bercans pijnlijkste herinneringen aan die begintijd in Nederland was een ontmoeting in de lift van het complex waar ze woonde. Ze had een geanimeerd gesprek met een medebewoonster, beiden in vloeiend Engels. 'Uit welke Amerikaanse staat kom je?', vroeg de Nederlandse vrouw. 'Ik kom niet uit Amerika, maar uit Turkije', antwoordde Bercan.
Waarop de vrouw boos wegliep. 'Het was een schok te worden beoordeeld op mijn achtergrond en niet op wie ik ben.'    ...


Red.:   Uit het feit dat het zo scherp herinnerd wordt, blijkt dat het een zeldzaam incident is. En toch wordt het gezien als heel significant.
    Keer dit nu eens om: wat in Nederland wordt aangericht door allochtone immigranten jegens het Nederlandse medeburgers is als het een incident is, een incident dat zeer, zeer veel meer voorkomt dan hetgeen mevrouw Günel. De Nederlandse medeburgers hebben dus zeer, zeer, veel meer reden om deze "incidenten" als significant te zien. dar wil zeggen: Niet als "incidenten", maar als een zaak van regelmaat.
    Overigens zijn er ook vele voorbeelden van het soort uitlatingen als van mevrouw Günel. Zij was slechts de aanleiding om dit stuk te schrijven.
    Hier zo'n ander voorbeeld:
 

Uit: DePers.nl, 07-12-2009, column door Sanne Rooseboom

Boksers

Amir Khan sloeg zijn tegenstander in 76 seconden tegen de grond dit weekend. En hij heeft genoeg van anti-moslim sentimenten.
    Khan is wereldkampioen superlichtgewicht. Hij is snel, sterk, vreselijk gedisciplineerd en komt redelijk charmant over bij persconferenties. In 2004 haalde de bokser, op 17-jarige leeftijd, bij de Olympische Spelen in Athene een zilveren medaille voor de Britten. Maar nu heeft hij iets controversieels gezegd. Amir Khan, geboren in Manchester als de kleinzoon van Pakistaanse immigranten, vindt de Britten zuur en discriminerend.
    Als ik niet bruin zou zijn en geen moslim, was ik veel groter geweest in Engeland, zei hij dit weekend tegen The Times. Wanneer hij opkomt wordt er soms boe geroepen, en op internet wordt hij regelmatig uitgemaakt voor vieze moslim. “Ik weet dat het maar een minderheid is,” zegt Khan in het interview. “Maar die minderheid doet erg veel pijn.” In de VS, waar zijn ster heel snel reizende is, lijkt je achtergrond minder uit te maken. Hij overweegt nu serieus te emigreren.  ...


Red.:   Kijk, dat geldt dus mooi de andere kant ook op: die allochtone overlast en criminaliteit en talloze andere nare zaken is misschien wel afkomstig van een minderheid, maar die minderheid doet erg veel pijn. Nog veel meer pijn dan de pijn van een beetje schelden.


Naar Allochtonendebat, misverstanden , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .