Bronnen bij Asielzoekers: aantallen
| 1 mei 2008 |
Een voorbeeld van wat men kan bereiken met een eerlijk beleid is Griekenland:
Uit:
De Volkskrant, 18-04-2008, van correspondent Bert Lanting
Kritiek op Griekse behandeling asielzoekers
Aantal EU-landen stuurt immigranten niet meer terug naar Griekenland | Athene
vraagt begrip voor moeilijke positie.
De VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR heeft de EU-landen opgeroepen voorlopig
geen asielzoekers terug te sturen naar Griekenland, omdat vluchtelingen daar
nauwelijks kans hebben op een eerlijke behandeling van hun verzoek om asiel.
...
Aanleiding is het schrikbarende aantal asielaanvragen dat in
Griekenland afgewezen wordt. Volgens de UNHCR heeft Athene vorig jaar slechts
aan 146 gevallen de vluchtelingenstatus toegekend op een totaal van ruim 25.000
aanvragen. De vluchtelingenorganisatie is ook ontevreden over de opvang van
asielzoekers in Griekenland. ...
In een brief aan zijn EU-collega’s vraagt de Griekse minister
van Binnenlandse Zaken Procopios Pavlopoulos begrip voor de moeilijke situatie
van zijn land, dat overspoeld wordt door illegale immigranten, onder meer uit
Irak. Maar in Brussel is daar weinig begrip voor.
‘Italië heeft nog veel grotere problemen. Maar daar wordt 57
procent van de asielverzoeken goedgekeurd’, zegt een Commissiemedewerker.
Red.: Men mag gerust aannemen dat Griekenland ongeveer
dezelfde methodiek volgt als door de redactie voorgeteld: alleen echte en
controleerbare asielzoekers krijgen toegang - het resultaat is duidelijk:
slechts een minimaal aantal voldoet.
De reden dat Griekenland dit beleid heeft, wordt duidelijk
uit een artikel van een paar maanden terug:
Uit:
De Volkskrant, 05-01-2007, The New York Times
Grieken weten zich nauwelijks raad met stroom asielzoekers
Op de Griekse eilanden Samos, Chios en Lesbos kunnen ze de stroom asielzoekers,
die via Turkije naar Europa proberen te komen, nauwelijks aan.
Zes mannen en een vrouw hurken tegen een muur van het hoofdkwartier van de
kustwacht. Een officier in camouflagepak blaft ze toe: ‘Naam? Vader? Leeftijd?’
Met de vingers duiden zij hun leeftijd aan: van 20 tot 27.
‘Land?’ Hij schreeuwt harder als ze hem niet verstaan. Hij
spreekt in het Engels, een taal waarvan ze misschien maar een paar woorden
kennen. Vijf zeggen dat ze uit Afghanistan komen, twee zijn Palestijn. Dan zet
hij ze in een rij en voert ze af langs de waterkant.
Dit soort gebeurtenissen is vrijwel elke nacht te zien op
Samos, een van de drie Griekse eilanden die zo dicht bij Turkije liggen dat er
geen internationale wateren tussen liggen. Migranten uit Irak, Afghanistan,
Somalië, Libië, Libanon, Eritrea, de Palestijnse gebieden en Iran landen op deze
eilanden. Ze vormen een nieuw opstapje voor immigranten naar de Europese Unie.
Smokkelaars houden de kustwachten van Griekenland en Turkije
in de gaten. Volgens advocaten en immigranten vragen ze een kleine 600 euro voor
een plek in een opblaasbootje waarmee ze de korte, maar gevaarlijke oversteek
naar de EU kunnen maken. ...
Het aantal migranten dat de oversteek heeft gewaagd, is vorig
jaar verdubbeld. ...
Door zijn ligging is Griekenland kwetsbaar en de autoriteiten
treden dan ook stevig op. ...
Een asielzoeker van een jaar of 50 – die in 40 minuten de
oversteek naar Samos zou hebben gemaakt – zegt het advies van zijn Turkse
smokkelaar te hebben opgevolgd en heeft zijn opblaasbootje in stukken gesneden.
‘Als de politie je oppakt en geen bootje ziet, dan zeggen ze ‘kom maar mee’. Zo
loop je minder kans op directe deportatie.’
De vluchtelingenstroom stelt het 35 duizend inwoners tellende
vakantie-eiland Samos voor grote problemen. ...
Red.: Overduidelijk lijkt hieruit wat het overgrote deel der
asielzoekers is: economische gelukszoekers aangevoerd door beroepssmokkelaars.
Geen enkel reden om deze mensen asiel te geven, en de Griekse aantallen
afwijzingen zijn dus volkomen normaal. Net als de aanpak van de redactie.
Vele malen wordt beweerd dat beleid geen invloed heeft op de
stroom. Onzin:
Uit:
De Volkskrant, 28-10-2009, van correspondent Marc van den Broek
Komst asielzoekers raakt open zenuw
Illegale immigratie leidt in Australië tot felle debatten.
In vergelijking met Europa heeft Australië te maken met verwaarloosbare
aantallen asielzoekers. Toch leidt elk gammel bootje met asielzoekers dat aan de
horizon opdoemt tot felle debatten. Bootvluchtelingen raken een open zenuw van
de natie. ...
De conservatieve regering van John Howard (1996-2007) speelde
daar met strenge wetgeving op in. Iedereen die met een boot Australië probeerde
binnen te komen, werd opgesloten op de twee afgelegen eilanden Nauru en Manus in
de Stille Zuidzee.
Het doel was af te schrikken. Op de eilanden was niets te
doen; er was werk noch scholing. Dit leidde tot kritiek van de Verenigde Naties
en de EU, maar Howard bleef daar doof voor. Het aantal bootvluchtelingen daalde
tot bijna nul.
Toen Howard in 2007 de verkiezingen verloor van de
sociaal-democraten, ging er een andere wind waaien. Het asielbeleid kreeg een
‘menselijker’ karakter: bootvluchtelingen werden opgevangen op Christmas Island
– Australisch grondgebied, maar een afgelegen eiland, 2.500 kilometer ten
noorden van Perth.
Het nieuwe asielbeleid leverde Australië internationaal lof
op, maar de rechtse oppositie roept moord en brand over de slappe houding van de
sociaal-democraten. ‘Met asielzoekers komen terroristen het land in.’
Premier Kevin Rudd wijt de toename van het aantal
vluchtelingen aan ...
Naar Asielzoekers
, Allochtonen
lijst
, Allochtonen overzicht
, of site home
.
|