Bronnen bij Cultuurverschillen: gemeenschap

10 nov.2007
Zodra zich een geval voordoet waaruit de negatieve aspecten van allochtone culturen blijken, een gevalletje eerwraak bijvoorbeeld, wordt vaak tot meestal het argument gebruikt:"Ja, maar het zijn maar uitzonderingen." Dat is onjuist. Het incident ververhoudt zich tot de cultuur als topje tot ijsberg. Het incident is alleen mogelijk door brede ondersteuning vanuit de cultuur. Zo moeten Blijf-van-mijn-lijf huizen niet bewaakt worden vanwege de dreiging van een gewelddadige echtgenoot of broer die in een andere stad woont, want die is ver weg, maar vanwege verdere familie die in de stad van het Blijf-van-mijn-lijf huis woont, en de aanwezigheid van de vrouw verraadt (bron volgt):
 

Uit: Dagblad De Pers, 08-11-2007, door Peter Wierenga

Jeugdzorg snapt weinig van eerwraak

Jeugdzorg heeft te weinig kennis van eerwraak en stuurt jongeren te snel terug naar het ouderlijk huis. Dat leidt tot levensgevaarlijke situaties, zegt deskundige Karima Ouchan.

...     Dat is niet voorbehouden aan de islamitische cultuur, benadrukt de Marokkaanse. 'Het komt ook voor bij hindoestanen, en zelfs bij Zuid-Amerikaanse families. Het zijn machoculturen, die uitgaan van de superioriteit van de man. Als jonge vrouwen bezig zijn met hun carrière of de andere sekse ontdekken, wordt dat gezien als een verlies van eer. Ouders staan soms onder grote druk van de gemeenschap. Wat doe je als mensen je winkel mijden en je praktisch failliet gaat?' ...


Red.:   Het is niet alleen de man, maar de hele gemeenschap die tot "herstel van de eer" aanzet.


Uit: De Volkskrant, 10-11-2007, door Eric Arends

Verslingerd aan een foute jongen

Het begon met oprechte liefde en eindigde in een nachtmerrie van mishandeling en gedwongen prostitutie. Twee slachtoffers van loverboys over de vernederingen en het geweld waaraan ze. bloot stonden. 'Ik' mocht thuis niet eens meer alleen naar de wc.'

... In de krant stond deze zomer een berichtje over een 27-jarige jongeman uit Utrecht die tot twaalf jaar gevangenisstraf was veroordeeld wegens zware mishandeling, poging tot doodslag en vrouwenhandel. Deze man, ene Abdessamad el K., had zijn toenmalige vriendin vijf jaar lang 'op een extreem gewelddadige en vernederende wijze tot prostitutie' gedwongen. Zo 'stak hij haar geregeld met een mes' en hield hij hete vleesspiezen onder haar voeten. Ook had hij haar gedwongen na vijf maanden zwangerschap abortus te laten plegen. Een ander meisje moest voor Abdessamad een auto kopen om zo 'haar liefde voor hem te tonen'. Een derde slachtoffer werd door hem verkracht. ...
    Op zoek naar de slachtoffers bleek al snel dat geen van hen zou willen praten, zelfs niet anoniem. Daarvoor zit de angst te diep. .
    Amber begrijpt dat als geen ander. Zelf zat zij geen vijf jaar maar 'slechts' zes maanden vastgeklonken aan haar loverboy, en dat gebeurde niet deze zomer, maar al weer twee jaar geleden. Ze heeft aangifte gedaan, ze heeft geld gekregen van het schadefonds geweldsmisdrijven, de loverboy is veroordeeld en ze voelt zich 'een stuk sterker dan voorheen'. Toch woont ze nog steeds op een geheim adres en vreest ze 'problemen' indien haar echte naam en die van haar toenmalige loverboy in de krant verschijnen. Herkenbaar op de foto wil ze daarom ook niet. 'Ze komen overal achter, ze hebben overal hun mannetjes lopen.' ...


Red.:   Het is niet alleen de dader, maar een hele groep en gemeenschap die het gevaar vormt.
 

Naar Cultuurverschillen , Allochtonen lijst  , Allochtonen overzicht  , of site
home .