Uit: De Volkskrant, 18-11-2006, door Eric Arends

Nog steeds op zoek naar het gevecht

Jacob Gelt Dekker (58) werd schatrijk met Budget Rent a Car, Kwik-Fit en One Hour Photo Service. Na de verkoop van die bedrijven trok de extravagante entrepreneur zich terug op Curaçao, waar hij door zijn investeringen een invloedrijk man werd. Maar zijn uitgesproken mening maakte hem ook bijna persona non grata.

...   De Landrover jakkert over de hobbelige eenbaansweg die van Willemstad naar Westpunt op Curaçao voert. Jacob Gelt Dekker, de gesel van de Curaçaose politieke elite, zit met opgetrokken knieën op de achterbank. Jongensachtig, studentikoos bijna. In de verste verte niet de vermogende investeerder die hij is. Spijkerbroek, teenslippers, flodderige katoenen blouse en woeste blonde lokken die naar alle kanten springen omdat de warme wind door de open ramen naar binnen giert.
    Voor het eerst sinds zijn omstreden column over Curaçao in augustus verscheen, is de Alkmaarder terug op het eiland. 'De criminele leiders van de Curaçaose samenleving hebben aan de bevolking laten zien hoe het moet; de bevolking volgt gedwee in hun misdadige voetsporen', schreef hij deze zomer op de website Luchtvaartnieuws.nl. En: 'Corruptie is diepgeworteld als deel van de cultuur. De bevolking is slecht opgeleid en wenst daar zelf niets aan te doen door bijscholing. Arbeidsethiek gaat bij velen niet verder dan luiheid, domheid en diefstal van alles wat los en vast zit.' ...

Red.:   Hier is de hele column:

Luchtvaartnieuws.nl, 06-08-2006, column door Jacob Gelt Dekker

Visitekaartje Hato

Misdaad en gebrek aan geschoolde werknemers bedreigen groei toerisme-economie op Curaçao. De luchtvaart heeft een zeer onzekere toekomst. Curaçaos gloednieuwe visitekaartje, luchthaven Hato, moet nieuwe maatschappijen aantrekken, die volle vluchten rijke toeristen van heinde en verre zullen aanvoeren en een nieuwe welvaart zullen verzekeren.
    Upscale toeristen uit de Verenigde Staten en Europa moeten Curaçao ontdekken als een nieuwe bestemming met een rijke schakering luxe hotels, een overvloed aan natuur, cultuur en vooral aardige, zachte, lieve mensen.
    Er is dus nog heel wat te doen. Er zijn immers maar een paar hotels, die op lange na geen luxe hotels zijn. Er is ieder jaar ten minste één regeringswisseling, en een deel van de bevolking is zeer gewelddadig en misdadig. Het opleidingsniveau laat ook zeer veel te wensen over.
    Een halsstarrige groep nationalisten met sterke racistische – lees: anti-Macamba- trekken, protesteren zelfs luid nu de kustwacht met succes drugstransporten aan banden legt en illegale landingen op stranden steeds meer onder controle krijgt.
    Bovendien, stranden aan toeristen geven is al helemaal uit den boze. Liever geen werkgelegenheid, liever armoede en ongebreidelde misdaad, liever alle investeerders wegjagen, dan zelf, als bevolking, een kleine bijdrage leveren aan de groei van de toeristenindustrie op Curaçao, is het motto van de luid schreeuwende meute, opgehitst door politieke volksmenners en, ongetwijfeld, misdaadbaronnen, veilig onzichtbaar, achter de schermen.
    Curaçao en de Nederlandse Antillen hebben in haar regeringen, bestuurscolleges en volksvertegenwoordigingen, naast een groep zeer incompetente opportunisten, meer dan eens misdadigers opgenomen; het is bijna een traditie geworden. Enkele jaren geleden, overleed nota bene de toenmalige minister van Justitie, gearresteerd wegens fraude, in een gevangenis cel. Een hele reeks gedeputeerden, ambtenaren en volksvertegenwoordigers moesten terecht staan wegens fraude, corruptie, wapenbezit en misbruik van openbare gelden voor privé doeleinden.
    Misdadigers, zoals gedetineerde Anthony Godett, piekeren er ook niet over om hun zetel in parlement en eilandsraad op te geven. Nelson Pierre, een voormalige drugverslaafde, en befaamd wegens incompetentie, zwaait zelfs nu de scepter in het Bestuurscollege, evenals zijn collega, FOL-dissident Rignalt Lak, die stevig in zijn niet-democratisch verkregen eilandsraadzetel blijft zitten. Zijn partijgenoot, gedeputeerde toerisme, Gerrit Schotte, een man die niet eens kans zag om de middelbare school af te maken, moet nu de toekomst van de Curaçaose economie veilig stellen; de arme man heeft niet het flauwste benul.
    De criminele leiders van de Curaçaose samenleving hebben aan de bevolking laten zien hoe het moet; de bevolking volgt gedwee in hun misdadige voetsporen. Misdaad tiert welig en breekt al jarenlang wereldrecords. Corruptie is diepgeworteld als deel van de cultuur. De bevolking is slecht opgeleid en wenst daar zelf niets aan te doen door bijscholing. Arbeidsethiek bij velen gaat niet veel verder dan luiheid, domheid en diefstal van alles wat los en vast zit.
    Er is weinig twijfel aan dat de incompetente kliek die Curaçao vandaag in haar greep heeft en hun gevolg niet in staat zijn welvaart en welzijn van Curaçao en haar bewoners te bevorderen.
    Het zou me ook niet verbazen wanneer we binnen afzienbare tijd weer met een reeks corruptie- en fraudeschandalen geconfronteerd zullen worden.
    De randvoorwaarden voor toeristische groei bestaan dus in onvoldoende mate op Curaçao. Voor de verkiezingen pochte Asjes, de voormalig gedeputeerde toerisme, dat er wel 22 hotelprojecten in aanbouw zouden zijn, maar zelfs als daar de helft van waar zou zijn, is het niets dan voor de gekhouderij.
    De aannemersvereniging heeft vele malen laten weten dat een nijpend gebrek aan geschoolde bouwvakkers, en de onwil van Antillianen zich tot bouwvakker te laten opleiden, import van buitenlandse arbeiders noodzakelijk maakt. De Curaçaose overheid is niet in staat om tot een regeling te komen, wat 30.000 illegalen opleverde en een mank lopende bouwwereld. Er bestaat niet de capaciteit om de nodige hotels te bouwen, zelfs niet als er voldoende investeerders zouden zijn. Grote delen van de bevolking willen niet; ze zijn liever dom, lui, kwaadaardig, gewelddadig en misdadig.
    In de hotelwereld is het al niet veel beter; Antillianen weigeren horeca opleidingen. Het Amerikaanse fooienbeloningssysteem, dat loon naar prestatie geeft, staat ze al helemaal niet aan.
    De ramp van de taalachterstand tekent zich iedere dag schrijnender af. Alsof de schade door de Papiamentofanatici aangebracht nog niet groot genoeg is, bant het onderwijs steeds meer Engels, Spaans en Nederlands als voertaal. De toeristen moeten maar Papiaments leren, menen de half gekke bestuurders.
    Er zouden in de komende jaren ongeveer 2.000 arbeidsplaatsen te vullen zijn in de toeristenindustrie. Helaas zullen het meeste moeten worden opgevuld door illegalen uit de Filippijnen of van elders; vele lokalen werken en studeren liever niet.
    Bill Cosby had de moed in de USA, waar in veel achterstandswijken dezelfde problematiek speelt, om de mensen te confronteren met de boodschap dat het tijd is om de handen uit de mouwen te steken en op te houden met kankeren en geld te verkwisten aan luxe peperdure sneakers en gouden kettingen. Op Curaçao heeft nog niet een leider de moed gehad zich in dezelfde bewoordingen als Cosby uit te drukken. In tegendeel, kankeren en haat tegen anderen wordt vaak graag aangewakkerd voor politiek of misdadig gewin.
    Uit gesprekken met politici en bestuurders komt meestal niet meer dan het gejammer van laffe Curaçaose angsthazen “Het ligt hier allemaal zo heel erg gevoelig, meneer. Wat u zegt is niet waar. Wij zijn diep beledigd! U moet te allen tijde rekening houden met de historische gevoelheden van het volk en U moet respect tonen voor ons volk.”
    Niets is potsierlijker dat deze lieden te horen spreken over respect, iets wat geen van hen ooit aan een medemens heeft getoond. De enige mensen in Curaçao die ons respect door en door verdienen zijn de stabiele hardwerkende mannen en vrouwen die ondanks alles, jaar in jaar uit, de maatschappij gaande hebben gehouden.
    De voor de gekhouderij van kwaadwillende politici en criminelen is de grootste bedreiging van de economie en houdt de armoede stevig in het zadel. Alleen populistische volksmenners en de misdaadbaronnen spinnen er garen bij.
    Met vallen en opstaan is de nieuwe passagiersterminal op Hato tot stand gekomen. Met nog veel meer gestuntel komen er wellicht ooit lokale vliegmaatschappijen in de lucht, of anders moeten we maar hopen op de welwillendheid van grote internationale airlines.
    Maar of het een en ander zich staande kan houden, hangt geheel af van opleiding en onderwijs aan de bevolking en de bereidheid om de misdaad een definitief halt toe te roepen. Voor alsnog is de kans daarop met de huidige politiek, zeer klein.

Naar Cultuurverschillen , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht  , of site home .