Bronnen bij Islam, cultuur: niet-speels
Soms worden zaken scherper gekarakteriseerd door wat ze niet zijn dan door
wel bestaande eigenschappen te noemen. Het onderstaande artikel bracht zo'n
soort kenmerk in gedachten aangaande de islam (uit de Volkskrant,
27-11-2010, door Jos de Mul):
Want als je één ding van de islam kan zeggen,dan is dat dat het in
ieder geval niet speels is. Om precies te zijn is de islam even speels als
de zwaarste zwarte-kousenkerk op de hoogste Veluwe. Natuurlijk zit dit ook
inbesloten in de combinatie van niet kunnen omgaan met kritiek
, weinig of
geen gevoel voor humor hebben
, een superioriteitsidee koesteren
, en veel
van de andere eigenschappen van de islam. Maar in niet-speels zit zoveel
daarvan samengevat, dat je je gaat afvragen of dat niet-speels zijn niet een
fundamentele eigenschap is.
Als dat zo is, is er ook weinig fantasie voor nodig om te bedenken waar dat
vandaan komt: het koesteren van het idee van een almachtige jouw leven
beschouwende en bestierende godheid. Die ook nog eens bestraffend en meer
dan een beetje wraakzuchtig is.
Ook deze eigenschap is trouwens zeer goed aan het uiterlijk van moslims af
te lezen
- als je gedwongen zou worden te kiezen tussen "grimmig" of "speels" als
kenmerk van een persoon, dan liggen het voor een grotere groep moslims
genomen waarschijnlijk ergens in de buurt van 70-30 en erger - in ieder
geval veel slechter dan de westerse mens.
Naar Islam, cultuurbeelden
, of site home
·.
|