Dossiers: Jos van Kemenade

Uit: De Volkskrant, 12-04-2005, rubriek Haagse berichten, door Hans Wansink

Leergeld betaald?

Wouter Bos onderwerpt zijn Partij van de Arbeid aan een omvangrijk programma van herstel van achterstallig ideologisch onderhoud. Na de migratie en de beginselen is nu het onderwijs aan de beurt. In een achterafzaaltje werd onlangs het boek Leergeld ten doop gehouden.
    Dat de bemoeienis van de Partij van de Arbeid met het onderwijs rampzalige gevolgen heeft gehad, kunt u in iedere lerarenkamer beluisteren. Scholengemeenschappen, basisvorming, studiehuis en vmbo: de bedoelingen waren verheven, maar de praktijk was demoraliserend voor leraren en demotiverend voor leerlingen. Het onderwijsbestel is een ondoorgrondelijk labyrint geworden, waarin de ouders de weg volledig zijn kwijtgeraakt - om van de buitenwereld maar te zwijgen.
    Na Jos van Kemenade, Jacques Wallage, Jo Ritzen en Tineke Netelenbos klonk dan ook uit elke school van het land dezelfde hartenkreet: laat ons met rust. ...
    De onderwijssociologen Sjoerd Karsten en Wim Meijnen blijven, als echte sociaal-democraten, gefixeerd op de problematiek van (allochtone) kinderen die moeilijk leren. Wel leveren ze in Leergeld een nuttige kritiek op de overspannen, maar ook innerlijk tegenstrijdige onderwijspolitiek van de Van Kemenadisten. Van Kemenade en de zijnen wilden de kennisvakken relativeren, om de verschillen tussen de bollebozen en de kneuzen te verdoezelen. De moeilijk lerende kinderen zouden zich kunnen uitleven in handenarbeid, tekenen, knutselen, koken, zingen, dansen en sporten. Het gevolg was dat de achterstanden alleen maar groter werden.
    Karsten en Meijnen constateren terecht dat het juist in het belang van de achterlopers is het lesaanbod te versmallen. Zij willen dan ook dat deze leerlingen meer uren gaan besteden aan lezen, schrijven, rekenen en wereldoriëntatie. Ze willen de expressievakken handhaven, maar dan wel na 3 uur 's middags.

Uit: De houding van de top IV: netwerken, de safe pair of hands (volledig artikel hier )

Uit hetzelfde Engeland van het old boys network komt ook het begrip van een "safe pair of hands". Daarmee wordt bedoeld dat op allerlei onderzoeksposities, bijvoorbeeld het voorzitterschap van een onderzoekscommissie ingesteld door de regering na een of ander schandaal, iemand benoemd wordt waarvan bekend is dat hij niet al te hoge golven zal veroorzaken (in Engeland wordt succes in zo'n functie vaak gevolgd door een koninklijke onderscheiding; ...
Het valt niet te verwachten dat Nederland in dit opzicht wel heel veel beter is dan Engeland. Een voorbeeld is het optreden van Jos van Kemenade, waarvan naar aanleiding van kwestie Srebrenica is uitgekomen dat hij als voorzitter van een onderzoekscommissie naar het functioneren van de legertop in deze affaire welbewust (dat wil hier zeggen: in dagelijks overleg met de minister-president Kok) gevoelige informatie buiten het onderzoek heeft gehouden. Van Kemenade was toen al voorzitter geweest van meer van dit soort commissies. ... Ter bevestiging: Van Kemenade kreeg ook een Engelse beloning: hij werd op vrijwel de laatste dag van het kabinet Kok benoemd tot Minister van Staat.

Red.:   De redactie heeft dit al in juni 2005 geschreven, zonder veel expliciete bronnen voorhanden te hebben, want Van Kemenande wordt goed gedekt vanuit de kringen van macht en links. Maar het linkse media-machtsblok vertoont aanzienlijke scheuren:

Dagblad De Pers, 21-11-2007, door Kustaw Bessems

Onderwijs | Oud-minister moet zich verantwoorden

Gaat Van Kemenade over de knie?

De 70-jarige PvdA-staatsman Jos van Kemenade moet vandaag verantwoording afleggen voor een paar van de misstappen uit zijn indrukwekkende carrière.

Grote kans dat Van Kemenade vandaag onder vuur komt te liggen, als de Parlementaire Onderzoekscommissie Onderwijsvernieuwingen haar werk begint met zijn verhoor. Er bestaat vrij brede consensus dat onder de ministerschappen van Van Kemenade het doorgeslagen gelijkheidsdenken zijn intrede deed, waardoor het onderwijs nu met de brokken zit. En commissievoorzitter Dijsselbloem mag dan net als Van Kemenade PvdA' er zijn, hij durft best tegen de gevestigde partijorde in te gaan.
    Maar onderschat Van Kemenade niet. De geslepen politicus begon vorige week al het gezag van de commissie te ondermijnen. 'Een slager die zijn eigen vlees keurt', noemde hij haar. Van Kemenade is de man van de pre-emptive strike.
    Als Commissaris van de Koningin in Noord-Holland dreigde hij in de problemen te komen door een rijksonderzoek naar de cafébrand in Volendam in 2001. De provincie had het slechte rampenplan van Volendam niet getoetst en verbeterd. Vóór hem dat kon worden aangerekend, gaf Van Kemenade in stilte opdracht tot een alternatief onderzoek, dat hij eerder liet verschijnen dan het officiële en waarin hij er goed vanaf kwam. De opdracht gaf hij aan zijn eigen oud-griffier.
    Van Kemenade is er al zo vaak van beschuldigd wanprestaties van de overheid te verdoezelen. In 1998 concludeerde hij dat de overheid geen informatie had achtergehouden over het Nederlandse falen in de Joegoslavische moslimenclave Srebrenica. Volgens het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie was Van Kemenade niet serieus bezig geweest met waarheidsvinding. In 2000 stelde hij dat niet meer was te becijferen hoeveel tegoeden nog bij de overheid berustten die in de Tweede Wereldoorlog van Joden waren geroofd. Hij werd gecorrigeerd.
    Misschien is Jeroen Dijsselbloem de oude vos Van Kemenade vandaag te slim af. Misschien trekt hij straks kritische conclusies over diens werk. Dan nog moet hij over zijn schouder blijven kijken. Want minister van Staat Van Kemenade schrikt niet terug voor een beetje natrappen. Het kritische rijksonderzoek naar de cafébrand deugde niet, zei hij. Het NIOD had geen bewijzen voor een Srebrenica-doofpot, meende Van Kemenade. En de kritiek op zijn 'integere' onderzoek naar de oorlogstegoeden deed hij af als 'discussie en gedoe'. Dijsselbloem is gewaarschuwd.

Red.:   Een institutioneel corrupt persoon, die Van Kemenade. Maar altijd een grote mond, vooral als het erom gaat de andere machtigen te dekken:

De Volkskrant, 07-02-2005, ingezonden brief van J.A. van Kemenade, Haarlem (is: Jos van Kemenade, ex-minister van Onderwijs, ex-Commissaris der Koningin in Noord-Holland, Minister van Staat)

Klussers

In het hoofdredactioneel commentaar schetst u een beeld van de functie van de commissaris van de koningin dat geen recht doet aan de werkelijkheid (3 februari). Zo stelt u dat deze functie 'het mooiste parttime baantje is in het openbaar bestuur' en dat 'de belangrijkste activiteit is het te woord staan van solliciterende burgemeesters'.
    Ik heb in de tien jaar dat, ik die functie heb vervuld, elk jaar in mijn jaarverslag exact aangegeven hoeveel tijd ik aan die functie heb besteed en aan welke activiteiten. Daaruit blijkt onder andere dat mijn werkweek in die tien jaar gemiddeld 66,3 uur bedroeg, waarvan gemiddeld 5,7 uur aan nevenactiviteiten werd besteed.
    Tevens blijkt dat de tijd besteed aan burgemeesteraangelegenheden daarvan gemiddeld 7 procent was, dus ongeveer 5 à 6 uur per werkweek. Natuurlijk zal die tijdsbesteding niet voor elke commissaris der koningin hetzelfde zijn, maar de verschillen zullen niet zodanig zijn dat ze de kwalificatie die u van de functie geeft rechtvaardigen.
    Ik hecht eraan die feiten te vermelden, al was het maar om mythevorming over die functie te voorkomen.
 

Naar Dossiers  , Algemeen overzicht  , of naar site home .