Bronnen bij Chefs en management

VARA TV Magazine, #46-2004, artikel van Jan Haasbroek, sinds de jaren 60 programmamaker en leidinggevende bij verschillende omroeporganisaties:

De publiek omroep verpolitiekt, vermarkt, verambtelijkt, en vermaatschappelijkt en dat doet hem geen goed. Ooit waren politisering en commercialisering gescheiden begrippen, tegenwoordig raken ze steeds meer in elkaar verstrikt. Dat komt omdat de politiek bedrijfsmatig is gaan denken. Ambtenaren zijn managers geworden en stafdiensten businessunits, die klant- en resultaatgericht beweren te opereren. Net als in gezondheidszorg, onderwijs en justitie gebeurde, is ook de omroep een product geworden dat ten prooi is gevallen aan wat Tjeenk Willink omschrijft als 'een oncontroleerbare tussenlaag van rekenmeesters, toezichthouders, adviseurs en managers, die zich als intermediairs genesteld hebben tussen politiek verantwoordelijke ministers en professionele uitvoerders.' Bij de omroep moet dan gedacht worden aan een wirwar van commissariaten, raden, besturen, werkgroepen, colleges, commissies, consultants en coördinatoren op alle niveaus van het bestel, de vijf radiozenders en vier televisienetten en de twintig afzonderlijke zendgemachtigden. Deze tussenlaag braakt een eindeloze stroom van rapporten, notities, dossiers en verslagen uit, variërende van meerjarenbegrotingen tot concessiebeleidsplannen, van visitatierapporten tot beoordelingskaders, van netcharters tot prestatiecontracten en van genreschema's tot gedragscodes. Omdat ik dit soort schrifturen al jarenlang vluchtig doorneem, weet ik dat je niets mist als je dat niet doet. Het papieren tumult speelt zich uitsluitend af binnen de tussenlaag. Programmamakers blijven godzijdank van dit soort futloze drukwerk bespaard. …
De programmamaker maakt geen deel uit van de tussenlaag, maar heeft er des te meer last van. Onbekommerd programma's maken is er voor hem/haar niet meer bij. Plannen worden onderworpen aan integrale toetsingskaders, verloren doelgroepen, witte vlekken, netcharters, genreschema's, tijdbestedingspatronen en bereiksdoelstellingen, om van benchmarking, kwaliteitskaarten en pretests maar te zwijgen. Zo wordt de kloof tussen een van prestatie- en verantwoordingsdrift bezeten omroeptop en vele, min of meer aan hun lot overgelaten, programmamakers steeds groter.


Terug naar Chefs en management , of naar site home .