Ploerten: Niek van Kesteren

2 jul.2016

Niek van Kesteren is de tweede die ingevoerd wordt in de lijst "Ploerten". Hij had recht op een eerste plaats. Zoals blijkt uit onderstaande afscheidsinterview in de Volkskrant:


Uit: De Volkskrant, 29-06-2016, door Ariejan Korteweg
 

De polderkeizer

Hij wordt gezien als de opperlobbyist van Nederland. Niek Jan van Kesteren, algemeen-directeur van werkgeversorganisatie VNO-NCW. Na 25 jaar in het centrum van de macht vertrekt hij. '...

Red.:   Waarna er nog slechts de vertaling van de eufemismen nodig is. eerste stap: dat 'polder' staat voor, is bijna volkomen equivalen aan, "de consensus". Volledige equivalentie wordt bereikt door toevoeging van "op sociaal-economisch terrein".
    De consensus op sociaal-maatschappelijk terrein is wat anders en heeft een andere naam: dat is de "politieke-correctheid". Het sociaal-economische is daar een onderdeel van, en langs beide wegen is daaruit direct af te leiden wat de correcte en niet-eufemistische term is voor "de polder": het neoliberalisme.
    Niek van Kesteren is een voorman of dé voorman van het neoliberalisme in Nederland.
    Het neoliberalisme heeft één en slechts één doel: de transfer van geld en rijkdom en bloed van armeren naar rijkeren, oftewel "is ploertigheid".
    Niek van Kesteren is dus een ploert.
    Er stond nog één aardig toevoegend detail aangaande zijn verdere drijfveren:

  De roman De Tijgerkat, verschenen in 1957, is voor een man in zijn positie een opmerkelijke handbijbel. Niek Jan van Kesteren, algemeen-directeur bij werkgeversorganisatie VNO-NCW, kocht het voor een euro bij De Slegte in Leiden. Vooral omdat Claudia Cardinale op de omslag stond, in een scène uit de film van Visconti. 'Ik lees en herlees altijd wel een paar pagina's. Alles staat erin. Zoals de vergankelijkheid wordt beschreven, dat kan niet beter. De dingen gaan zoals ze gaan en ook als je je inspant, kun je er niet veel aan doen. Die gedachte kan een troost zijn.'
    Het is het enige boek dat de Italiaanse prins Giuseppe Tomasi di Lampedusa in zijn weinig ambitieuze leven schreef. Het volstond om hem wereldberoemd te maken. De ene hoofdpersoon is de oude edelman Don Fabrizio, prins van Salina. De andere is Tancredi, zijn leerling. Als met de komst van Garibaldi de revolutie voet aan wal zet op Sicilië, aarzelt Tancredi niet zich aan te sluiten bij de nieuwe tijd, terwijl Fabrizio vasthoudt aan wat hij had.
    Van Kesteren ontleende er zijn leidmotief aan: 'Alles moet veranderen, opdat alles hetzelfde blijft.'

Oftewel: de elite was de baas en moet de baas blijven.
    De natuur weet wel raad met dit soort verkankerde geesten. Die bezorgt ze lange nekken ...


Naar Ploerten, inleiding , of site home .