De Volkskrant, 27-08-2005, ingezonden brief van Bert Bastiaans (Amsterdam)

Gezocht: ander type bewoner

Onder 'Sloopbonus voor directie corporaties' (19 augustus) bericht u over het grijpgrage gedrag van de directies van woningcorporaties. Dit bericht is niet zo verrassend voor de mensen die de dames en heren van de corporaties de laatste jaren van nabij hebben meegemaakt. Ruim tien jaar geleden heeft de politiek beslist dat de toenmalige 'sociale-woningbouwverenigingen' zelfstandig moesten worden. De verenigingen kregen honderden miljoenen mee en de politiek had zichzelf bewust buitenspel gezet. Een catastrofe voor veel huurders met een matig inkomen.
    De directies van de corporaties blijken het sociale element overboord te hebben gezet en zijn verworden tot projectontwikkelaars.
    De algemene strategie van de corporaties (nota bene gesteund door de politiek) is de zoektocht naar 'een ander type bewoner'. Tienduizenden huurwoningen worden gesloopt om plaats te maken voor koopappartementen. Op die sloop blijkt nu ook nog eens een vette premie te staan.
    Ik kijk daar absoluut niet van op. Wie de schijnheilige propaganda van de corporaties de laatste jaren heeft gevolgd, weet dat ordinaire premiejagers de dienst uitmaken in het land van huisvesting. De politiek moet duidelijk maken waarom ze een zo belangrijk terrein als stadsvernieuwing en huisvesting uit handen hebben gegeven. De politiek moet ook uitleg geven over het feit dat tienduizenden huurders worden gediscrimineerd (de zoektocht naar een 'ander type bewoner') en waar al die mensen naar toe moeten.


De Volkskrant, 27-08-2005, ingezonden brief van Sophie Visser (Leiden)

Geschokt

Mijn man en ik zijn zeer geschokt dat de beloning van de directeuren van woningbouw-corporaties deels van het aantal huizen 'in transitie', in casu sloop, afhankelijk is. Het is fundamenteel onjuist om in een dergelijke maatschappelijk gerichte organisatie de beloning afhankelijk te maken van bepaalde oplossingen.
    Een beleid van relatief veel dure (koop )woningen hoeft op zich geen probleem te zijn, omdat dan via doorschuifmechanismen toch relatief veel goedkope (huur)woningen vrij kunnen komen. Echter, indien die laatste massaal worden gesloopt, zijn er veel te weinig woningen voor mensen die daarvan, bijvoorbeeld als starter, afhankelijk zijn.
    Al eerder is er veel cultureel erfgoed verdwenen - wat nu soms sterk wordt betreurd - omdat Nederland mee moest in de vaart der volkeren. Een premie op sloop kan opnieuw cultureel erfgoed bedreigen.


De Volkskrant, 27-08-2005, ingezonden brief van Michiel Smit, gemeenteraadslid Nieuw Rechts in Rotterdam

Geldwolven

In de Volkskrant van 19 augustus valt te lezen dat directeur Erik Staal van Vestia waarschijnlijk 400 duizend euro per jaar incasseert. De gemeente Rotterdam zou geen
zaken moeten doen met woningcorporaties die vooral uit zijn op eigen gewin. Ook directeur Erkens van het Woningbedrijf Rotterdam (WBR) is met een inkomen van 269 duizend euro per jaar ruim bedeeld. Ook in de Volkskrant stond kort geleden dat in twee jaar tijd 35 duizend goedkope woningen door corporaties zijn geschrapt. Toeval of niet: Woningcorporaties Vestia en Woning Bedrijf Rotterdam staan landelijk op de tweede en derde plaats van schrappers. Corporaties moeten weer gaan doen waarvoor ze zijn opgericht: betaalbare (huur)woningen aanbieden. Geldwolven als Staal en Erkens moeten maar elders een baan zoeken als ze niet willen inleveren.


Terug naar Privatisering  , Hiërarchie economie , of naar site home .