Toelichting bij In het kort: Chinese Muur en Holocaust
De residente cultuur kan overgaan op landbouw en georganiseerde (industriële) productie. De nomadische cultuur trekt rond en kan dat niet. De residente cultuur wordt altijd onbeperkt rijker dan de nomadische. Indien de nomadische cultuur op meer dan uiterst oppervlakkig manier in contact komt met de residente, en iets van die residente cultuur wil verwerven, kan ze dat op twee manieren doen, naar het voorbeeld uit de lagere natuur: geweld of mimicry. De residente Chinese cultuur was rijker dan de nomadische Mongoolse cultuur. De Mongolen kozen voor geweld en pleegden overvallen op de Chinezen ten einde ook dat soort rijkdom te verwerven. Dat werd zo erg dat de Chinezen de moeite namen van de voor die tijd gigantische investering in een duizenden kilometers lange muur om de Mongolen tegen te houden, inclusief de minstens even gigantische infrastructuur om die muur te bemannen en te onderhouden. De Europese cultuur was en is rijker dan de Joodse. De Joden kozen voor mimicry, en leerden om hun acitviteiten in zaken als materiële en financiële handel annex misleiding en fraude te verhullen met aangelengde woorden en symbolen deels neergepend op kunstig versierde loze perkamenten, de eerste ervan noemde "Het Boek". Omdat dit soort mimicry zeer moeilijk te bestrijden is, duurde het zeer lang voordat er een grootschalige tegenbeweging op gang kwam. Die grootschalige tegenbeweging was dan ook bijpassend sterk en leidde tot de Holocaust. De Joden hebben er niets van geleerd en zijn na de Holocaust op dezelfde nomadische voet verder gegaan, met mimicry-termen als neoliberalisme 
(staande voor nomadisch parasitisme), leidende tot nieuwe tegenbewegingen,
die de Joden met dezelfde mimicry-methodieken nu proberen te bestrijden door
die tegenbewiging te beschrijven als "antisemitisme"
.
Sturende richting een nieuwe Holocaust.Naar In het kort  ,
of site home
 .
|