Media homePraktisch gezien is dit het belangrijkste onderwerp van deze website, omdat wat iemand ook zegt, het wordt pas van belang als het anderen bereikt, en dus ook hoe meer hoe beter (even afgezien van de inhoud). De toegang tot de media wordt beheerst door een relatief kleine club, die uit een beperkte kring selecteren wat en wie ze toegang tot het grote publiek geven. Zonder de hedendaagse mogelijkheden van het internet zou de informatie en analyses van deze site nooit tot u gekomen kunnen zijn, omdat ze nooit tot de reguliere media kunnen doordringen. Een streng oordeel zou spreken van censuur, wat het belangrijke mate ook is.Dit soort oordelen zijn meteen ook een vorm van kritiek op het functioneren
van degenen die in de media werken, voornamelijk journalisten. Zodra er
enigerlei vorm van kritiek is op journalisten of media in het algemeen, nemen
die journalisten een houding aan van 'kom niet aan ons, want dan kom je aan de
vrijheid van meningsuiting'. Puur formeel gezien lijkt dat juist, maar dan ook
slechts puur formeel. Degenen die het meest fanatiek zijn in het uitstralen van
die onbescheiden houding, zijn vaak ook degenen die de grofste overtredingen van
de journalistieke code maken. Helaas is er geen op schrift gestelde code, maar
in feite is het duidelijk genoeg wat die zou moeten zijn: de journalistiek zou
zich moeten beperken tot verslaggeving van de werkelijkheid, de vijf w's: wie,
wat, waar, wanneer en waarom. Commentaar is het terrein van anderen. Het is voor
de goede journalist ook niet nodig om commentaar te leveren, de werkelijkheid is
kritisch genoeg. Maar in feite is het vaak juist andersom: de journalisten laten
werkelijkheid weg, of vervormen die, als hun vorm van commentaar, of om hun
commentaar te kunnen leveren. De onderstaande artikelen geven vele voorbeelden
van overtredingen van die journalistiek code, bijvoorbeeld de politieke
correctheid. De maatschappelijke gevolgen ervan zijn verreikend, en een oorzaak
van een flink deel van onze maatschappelijke problemen, omdat ze ook vaak
gebruikt worden door de veroorzakers van die echte problemen, de
maatschappelijke top, om hun eigen doelen en daden te maskeren. Hoe dat in de
praktijk werkt, wordt uitgebreid geïllustreerd in
de rubriek Fout in de krant, waarin gedurende een aantal maanden de
specifieke fouten in de media zijn bijgehouden
|
