Voorstel voor een TV-discussieprogramma

Eén van de lang levende wensen in zowel media als politiek is om de burger meer bij de politiek te betrekken; de noodzaak voor een dergelijk programma blijkt uit de stand van zaken rond wat in Nederland gezien als een vorm daarvan, het "praatprogamma" uitleg of detail . Een mogelijke uitgangsvorm is het BBC programma Question Time, waarbij een panel van circa zes mensen samengesteld uit politici en matschappelijke figuren actuele vragen beantwoordt die vooraf ingediend worden door het bij het programma aanwezige publiek.

Question Time heeft vele goede en soms zelfs memorabele uitzendingen opgeleverd, maar het leidt wel aan een aantal euvels. De wens naar actualiteit maakt de vragen voorspelbaar, waardoor het niet uitmaakt of de vragen gesteld worden door een beroepspresentator of iemand uit het publiek. De discussie zelf vindt voornamelijk plaats tussen de panelleden, gemodereerd door de presentator. Die betrekt af en toe het publiek in de discussie, maar er is weinig tot geen gelegenheid tot doorvragen.

Als het bedoeling is om dingen of opinies van politici te weten te komen, is de mogelijkheid tot doorvragen essentieel. Middels zijn vrijwel alle politici dusdanig getraind in het omzeilen van vragen, zeker de lastige, dat de enige remedie één van consequent herhalen en doorvragen is. Beroepspresentatoren hebben hier een groot probleem, omdat het doorvragen door de politici als vijandig wordt gezien, en presentatoren die het vaker willen gaan doen worden gewoon steeds meer gemeden.

De wens van het betrekken van publiek kan gecombineerd worden met het probleem van het doorvragen door het ondervragen en doorvragen te laten doen door het publiek. Ten einde de discussie op een min of meer professioneel niveau te houden is dan selectie van het vragenstellende publiek noodzakelijk. Hier kan gebruik gemaakt worden van de mogelijkheden van het internet. De redactie van het programma dient dan een internetsite open te stellen waar belangstellenden voorstellen voor vragen en onderwerpen kunnen indien, samen met een kleine verantwoording van eigen standpunten of een anderszinse vorm van toelichting. De redactie kan contact opnemen met geschikt lijkende kandidaten, en verder selectie plegen. Uit de geselecteerde kandidaten kunnen programma' s met thema's voor een bepaalde politicus en/of andere deskundigen worden samengesteld.

Als dit idee werkt, zullen politici zwaarder onder vuur komen te liggen dan in een professioneel interview. Ze zullen daardoor in de verleiding komen het programma te mijden. Dit kan voorkomen worden door de weigering bekend te maken, de potentiële vragenstellers hun vragen toch te laten stellen, en door hen en deskundigen de meningen van de betrokken politicus onderuit te halen (of af te branden, afhankelijk van het soort programma dat men wil maken).

Het programma kan desgewenst uitgeprobeerd worden in het tijdslot van Buitenhof, dat eenzelfde politieke doelstelling heeft, maar dan geheel uitgevoerd door professionals. Dit leidt tot een aanzienlijke voorspelbaarheid, vooral door de neiging zich te beperken tot het politieke spel in plaats van de politieke inhoud. En als tweede fenomeen: het houden van eenzijdige interviews, dat wil zeggen: er is en gast die geïnterviewd door de presentator, waarbij de presentator dus tevens de rol van tegenpool moet opnemen - in de praktijk blijkt dit zelden te werken (de oorzaak: beeld- en machtsgeilheid bij het presentatorendom). Het nieuwe programma moet een bewuste keuze doen deze euvelen te vermijden.


Naar Media lijst , Politiek & Media overzicht  , of site home .