Bronnen bij Angl. vs Rijnl., vertrouwen: regeringsvertrouwen

De huidige regering draagt in belangrijke mate aan de ondermijning van het maatschappelijke vertrouwen:

Uit: De Volkskrant, 15-01-2005, column van H.J. Schoo

Zwartgalligheid zonder doel

...    Aan zijn eigen doelen gemeten, is het kabinet niet zonder succes. Hervormingen van de sociale zekerheid liepen de nodige averij op, maar zijn er niettemin gekomen, met een accent op 'eigen verantwoordelijkheid'. Ongeëvenaarde bezuinigingen zijn uitgevoerd. De gekozen burgemeester komt eraan. Een verdere daling van de criminaliteit tekent zich af. Immigratie is zowel beperkt als verruimd (voor kenniswerkers), integratie verhard. De financiering van de zorg kreeg - eindelijk - een nieuwe grondslag, er ligt een nota Ruimte.
    Maar van deze daadkracht trekt het kabinet nauwelijks profijt. Een oplevende conjunctuur en enkele procenten economische groei per jaar laten maar op zich wachten. De werkgelegenheid stagneert, de schatkist heeft het moeilijk. Consumenten hebben er geen vertrouwen in en potten hun geld op. Het kabinet wordt, als ieder kabinet, achtervolgd door meer of minder onnozele incidenten en kan bovendien op weinig krediet bij de media rekenen In de peilingen staan de coalitiepartijen er dan ook belabberd voor. Het CDA trekt iets aan. maar de intern verdeelde VVD staat onder grote druk van islam-basher Wilders. De PvdA blijft scoren. Zouden er dit voorjaar ook hier verkiezingen zijn, dan werd het kabinet ongetwijfeld weggevaagd.
    Is het tij de resterende kabinetsperiode nog te keren, zodat de coalitie over twee jaar alsnog oogst? Zolang de conjuctuur niet aantrekt, is die kans sowieso klein. Het Sociaal en Cultureel Rapport 2004 wijst bovendien op een nauwelijks te verhelpen handicap voor het kabinet. In een overkoepelend essay constateert socioloog Paul Schnabel, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, dat de Nederlandse bevolking in overgrote meerderheid helemaal geen hervorming van de sociale zekerheid wil. Geen 'eigen verantwoordelijkheid', geen minder 'saamhorige', minder egalitaire en collectivistische samenleving, geen concurrerender economie, geen prestatiemaatschappij, niet harder of langer werken. 'Geen verandering' is ons indolente motto.
    Tegelijk vreest men wat men afwijst, want de politiek zal wel weer doordenderen. Een wijdverbreid tegen overheid en politiek gericht sentiment vermengt zich met maatschappelijk pessimisme. ... Maar zijn echte probleem is, dat wat hij het land als beter voorhoudt (een kleinere verzorgingsstaat) door het gros van het electoraat slechter wordt gevonden.
    Balkenendes morele missie biedt onvoldoende soelaas voor dit gebrek aan perspectief, of beter: een als negatief ondergaan perspectief. Zijn moraal stoot niet-confessionele kiezers vooral af. Balkenende en de zijnen ontberen daarnaast het communicatief vernuft om de lijdelijkheid te bestrijden. ...

Red.: Let vooral op hoe hier met woorden wordt gespeeld. 'Investeringen' en 'hogere uitgaven', 'Hervormingen in de sociale zekerheid' en 'eigen verantwoordelijkheid' , 'geen veranderingen' en 'indolentie', het zijn allemaal combinaties van woorden met dezelfde feitelijke inhoud, maar het verschillende emotionele lading. Schoo kiest de woorden zo dat het consequent gunstig uitpakt voor het beleid van de regering, en dus is Schoo aanhanger van dit beleid (is ook uit andere artikelen van zijn hand wel bekend). Schoo is een van de rechtse ideologen van een Angelsaksische samenleving zoals hier blijkt uit zijn afkeuring van de mening van de bevolking die, citerend, 'Geen 'eigen verantwoordelijkheid', geen minder 'saamhorige', minder egalitaire en collectivistische samenleving, geen concurrerender economie, geen prestatiemaatschappij, niet harder of langer werken.' wil.

Naar Rijnl. vs Angl., vertrouwen , Algemeen overzicht , of site home .