Angelsaksische versus Rijnlandse model: vertrouwenHet belangrijkste verschil tussen de Angelsaksische en de Rijnlandse samenleving is de mate van vertrouwen die ze stelt in haar burgers. In de Angelsaksische wereld wordt de houding tegenover de burger gedomineerd door wantrouwen, en in het Rijnlandse wereld door die van vertrouwen. Natuurlijk is dit geen zwart-wit situatie, maar lichtgrijs-donkergrijs, maar dat geldt voor bijna alles. Zo hebben bijvoorbeeld sommige bevolkingsgroepen meer de neiging tot het vertrouwen dan andere.Op het economische en sociologische deel van deze website is de maatschappij geanalyseerd aan de hand van de structuren behorende bij een hoogontwikkelde, hiërarchische maatschappij. Daar hebben we een tegenstellingen geconstateerd tussen de belangen van de top- en managersgroepen en die van de productieve groepen. Een voorbeeld daarvan is de financiële belangentegenstelling over verdeling van de meerwaarde van de arbeid door de productieven over de rest van de bevolking. De belangentegenstelling tussen top en de rest van de samenleving valt grotendeels samen met de tegenstelling tussen Rijnlandmodel en Angelsaksische model, en die tussen vertrouwen en wantrouwen. De Rijnlandse samenleving van vertrouwen is ook een zorgzame samenleving, waarin mensen die steun nodig hebben omdat ze tijdelijk of permanent geen materiële bijdrage kunnen leveren, gesteund worden in het onderhouden van een zo volwaardig mogelijk leven. Deze steun, gebaseerd op het onderlinge vertrouwen kost natuurlijk geld, en dat geld komt uit de meerwaarde van de arbeid die wel kunnen werken. Dit toont op heel simpele wijze de relatie tussen de aanzichten van de maatschappelijke verdeling: hoe meer voor de zwakken, hoe minder voor de top, dus hoe meer vertrouwen, hoe minder voor de top. Deze relatie ziet men in Nederland op dit moment (juli 2005) op twee manieren aan het werk. De rechtse regering van VVD en CDA is, met steun van de top van het bedrijfsleven, bezig met sterke bezuinigingen in de sociale zekerheid. Om dit beleid te ondersteunen heeft men een publiciteitscampagne gehouden, deels met steun van de media, dat door de stagnatie van de economie de zekerheid onbetaalbaar is en in de toekomst nog onbetaalbaarder wordt, dat de huidige sociale zekerheid, dan afkeurend aangeduid als de verzorgingsstaat, mensen lui maakt en dus dat de huidige productieven lui zijn, dat men harder en langer moet gaan werken, en dat als men dat allemaal niet doet, de Chinezen en de Amerikanen Nederland economisch onder de voet lopen en een armoedeland wordt, en dat ons werk zal verdwijnen naar goedkope lonen landen.
De andere manier werkt op langere termijn, en bestaat uit de cyclus van
lastenverlichting en bezuinigingen. Ook die cyclus betekent dat geld van de
sociale zekerheid (bezuinigingen) verplaatst wordt naar de top
(lastenverlichting); voor meer detail, zie hier
Hiermee lijkt voldoende aangetoond dat het bedoeling van de huidige top van de
Nederlandse maatschappij is om de houding van onderling vertrouwen van de
Nederlandse burgers te ondermijnen, zoals ook de volgende bronnen laten
zien
Het resultaat van deze campagne is dat de burger veel vertrouwen heeft verloren,
maar voornamelijk in de toekomst en in de regering
De gemiddelde burger heeft niet veel vertrouwen in het begrip vertrouwen verloren, zoals gebleken uit diverse onderzoeken. Men wil er nog steeds op kunnen vertrouwen dat men bij ouderdom, ongeval of slechte tijden voor de enkeling terug kan vallen op steun van de rest van de burgers, en bij economisch slechte tijden op een algemene voorziening.
|
