Uit: Leids studentenblad Eureka!, nr.19, dec.2007, door Chris Smiet

Recensie: Boek

Titel: The Life and Times of the Thunderbolt Kid
Auteur: Bill Bryson ...

Bill Bryson, de schrijver die ons het boek 'A Brief history of nearly everything' gebracht heeft, is terug met een nieuw boek. In 'The Life and Times of the Thunderbolt Kid' schrijft hij op zijn typische humoristische wijze over het Amerika van de jaren 50, waarin hij zelf is opgegroeid. De tijd dat het Amerikaanse gezin veel meer at, veel meer kocht, en veel meer geld had dan elders in de wereld mogelijk was. De tijd dat je de buren uitnodigde om met trots je Freez-O-matic koelkast, met E-Z slide laden te tonen.
    Bill Bryson is opgegroeid in Des Moines, Iowa, en vertelt hoe er van de mooie cultuur die er in de jaren vijftig was niets meer over is. De bioscopen, waar je niet naar de film ging om te kijken maar om de snoepautomaten te plunderen, de restaurants met nucleaire wc's en de supermarkten met een speelhoekje dat bezaaid was met duizenden stripboeken van alle soorten, zijn allemaal verdwenen.   ...
    Bill Brysons boek is erg grappig, en het geeft bovendien een leuk inzicht in de leefwereld van Amerika in de jaren vijftig. Ook vertelt het over de veranderingen die hebben plaatsgevonden, en hoe bijna al het mooie van toen nu alweer verdwenen is.

Uit: De Volkskrant, 26-04-2008, door Malou van Hintum

Interview | Het Amerikaanse gezinsleven stort ineen doordat er dag en nacht wordt gewerkt, zegt Arlie Hochschild. In Noorwegen helpt de overheid en blijven ouders en kinderen tenminste bij elkaar.

Bescherm het thuisleven tegen de markt

‘Waarom krijgen we wel dagelijks te horen hoe het er met de beurskoersen voorstaat, informatie die misschien voor 4 procent van de Amerikanen interessant is, maar bestaat er niet zoiets als een care-report? Waarom horen we niet welke innovatieve programma’s er voor kinderen worden ontwikkeld, wat er gebeurt in de verpleeghuizen, in de ziekenhuizen?’
    Het is een punt dat een paar keer terugkomt tijdens het gesprek met prof. Arlie Hochschild, socioloog aan de universiteit van Berkeley.
    Zorg is onzichtbaar. Zorg devalueert nog altijd in waarde. Zorg is nog steeds een vrouwenzaak. Dus horen we er niets over, en dat moet anders. Maar hoe?
    Mannen die zorgen, zijn in de regel mannen die ‘meehelpen’, constateert ze in haar essaybundel The Commercialization of Intimate Life: Notes from home and work (2003). Die mannen zijn daar trots op, want ze doen méér dan hun vaders vroeger.
    Maar hun vrouwen ergeren zich. Want naast hun betaalde baan, doen ze thuis nog steeds het leeuwendeel van de zorg. Tenminste, voor zover ze daar de tijd voor kunnen vinden.
    Arlie Hochschild: ‘In 1950 werkte 15 procent van de Amerikaanse moeders met kinderen jonger dan zes jaar. Tegenwoordig is dat 65 procent. Driekwart van de moeders met kinderen tussen zes en zestien jaar oud werkt buitenshuis. Bijna de helft van de Amerikaanse werknemers bestaat dan ook uit vrouwen.’
    Vrouwen die geen tijd hebben om naast hun tijdslurpende baan ook nog voor hun kinderen te zorgen. Maar hun moeders, zusjes en buurvrouwen kunnen de kinderen evenmin opvangen; zij werken immers ook.   ...
    Terwijl in Amerika iedereen de mond vol heeft van familiewaarden, laat de dagelijkse praktijk zien dat het gezin juist een sluitpost is, betoogt de socioloog. ‘Tweederde van de Amerikaanse kinderen leeft niet met beide biologische ouders samen, maar met hun moeder en haar huidige partner. Dat komt omdat het Amerikaanse gezin de op- en neergang van het kapitalisme moet opvangen.   ...

Uit: De Volkskrant, 25-04-2008, The New York Times

Amerika heeft veruit de meeste gevangenen

In de Verenigde Staten woont minder dan 5 procent van de wereldbevolking. Maar de natie is verantwoordelijk voor ongeveer een kwart van alle gevangenen.
    Amerika staat met 2,3 miljoen gedetineerden bovenaan de lijst van 218 landen, samengesteld door het Internationale Centrum van Gevangenisstudies in Londen. China (vier keer zoveel inwoners) staat met 1,6 miljoen gevangenen op afstand op de tweede plaats.
    Per honderdduizend inwoners zitten er in de Verenigde Staten 751 vast. Het enige land dat een beetje in de buurt komt, is Rusland met 627 per honderdduizend inwoners. Het gemiddelde van alle landen is 125.   ...
    Maar Amerika onderscheidt zich vooral in de duur van de straffen. Burgers verblijven in Amerika gemiddeld zestien maanden in de gevangenis, tegenover 5 maanden in Canada en zeven in Groot-Brittannië.   ...

Uit: Volkskrant website, Opinie, 01-05-2008, door Abdelkader Benali

Dominee Wright krabt precies waar het jeukt

Het sprookje van de onbegrensde mogelijkheden heeft voor grote groepen in de Verenigde Staten niet gewerkt en het zal ook niet gaan werken zolang er niets wordt gedaan aan de schrijnende ongelijkheid.

...   Het in stand houden van een belabberde onderklasse kost nogal wat energie Het in stand houden van een belabberde onderklasse kost nogal wat energie. Ze een betaalbare ziektenkostenvoorziening onthouden en goede scholing ontzeggen waardoor ze nog verder terugvallen, creëert een goede basis voor behoorlijk wat vervelende ziekten. Aids is overdraagbaar, maar armoede is besmettelijk.   ...
   ...Amerika moet onder ogen zien dat het sprookje van de onbegrensde mogelijkheden voor grote groepen in de samenleving niet heeft gewerkt en niet zal gaan werken zolang er niets wordt gedaan aan de schrijnende ongelijkheid.
    'Maar Amerika bestaat omwille van die mogelijkheid tot falen. Het is ieder voor zich. Risiconemers worden beloond, voorzichtige mensen niet. Amerika is niet zoals versleten Europa', zegt de vriendin en neemt nog een hapje van de rijst.
    Armoede en racisme in je land; het is een kwestie van wegkijken. ...

Uit: De Volkskrant, 07-05-2008, door Thomas L. Friedman, The New York Times

Aftakelende supermacht

Iemand moet het volk de waarheid vertellen

Reizend door het land de afgelopen vijf maanden voor het schrijven van een boek, had ik de gelegenheid om de polsslag te voelen van de natie, ver weg van het campagnepubliek. Mijn eigen, onwetenschappelijke peiling heeft mij geleerd dat als het land ergens naar snakt, dan is het wel het volgende: ze willen doen aan nation-building.
    Maar ze willen het doen in Amerika. Ze zijn niet alleen moe van het opbouwen van naties zoals Irak en Afghanistan, waarvan zo weinig te zien is. ...
    We zijn niet zo machtig meer als vroeger omdat we in de laatste drie decennia de Aziatische waarden van onze ouders generatie - hard werken, studeren, sparen, investeren en leven binnen je mogelijkheden - hebben opgegeven voor waarden als: 'Je kan de Amerikaanse droom verwezenlijken - een huis -en je hoeft twee jaar niet te betalen.' ...
    Een paar weken terug, vlogen mijn vrouwen ik van New Yorks Kennedy-luchthaven naar Singapore. In JFK's wachtruimte konden we nauwelijks een zitplekje vinden, 18 uur uur later, landden we op Singapore's hypermoderne vliegveld met overal gratis internet en speelplekken voor kinderen. Als alle Amerikanen het luxe station van Berlijn konden vergelijken met het grimmige Penn Station in New Vork, zouden ze zweren dat wij de Tweede Wereldoorlog hadden verloren. Hoe kan dit? We zijn een supermacht. Hoe komt het dat we geld moeten lenen van Singapore? Misschien omdat Singapore miljarden dollars van zijn spaarcenten investeert in infrastructuur en wetenschappelijk onderzoek waarmee 's werelds grootste talenten worden aangetrokken.
    ... We zijn nog tot grootse dingen in staat mits we weer aan ons land gaan werken. Ik weet niet of Barack Obama daaraan leiding kan geven. Maar het idee dat het idealisme dat hij bij zoveel jongeren heeft losgemaakt er niet toe doet, is onzin. Miljoenen Amerikanen willen ons onderwijs en infrastructuur herstellen.   ...

Uit: De Volkskrant, 03-12-2008, van een verslaggever

Californië koerst af op fiscale ramp

Schwarzenegger slaat alarm | In februari is de kas leeg

Gouverneur Arnold Schwarzenegger heeft in Californië de 'fiscale noodtoestand' uitgeroepen. ...
    Door de economische crisis vallen de belastinginkomsten tegen, terwijl de uitgaven juist toenemen. Het tekort bedraagt momenteel 11 miljard dollar en dreigt de komende achttien maanden verder op te lopen tot 28 miljard dollar. Als het zo doorgaat, is de staatskas in februari leeg. Californië mag volgens de wet zelf geen schulden maken.
    Volgens Schwarzenegger dreigt een 'fiscale ramp'. De gouverneur wil een reeks belastingverhogingen en bezuinigingen doorvoeren om het tij te keren, maar stuit op zijn Republikeinse partijgenoten. Zij vinden het onverstandig de lasten te verzwaren, juist nu het slecht gaat met de economie.

Red.:   Tja, dat krijg je met al die belastingverlagingen ...

Naar Anglicisme home , Angl. vs Rijnland overzicht , of site home .