Angelsaksische versus Rijnlandse model: politiek links, extraElders is aangetoond dat lastenverlichting een positief klinkende term is voor, op termijn, de afbraak van de sociale zekerheid . Toch is er in de praktijk
ook onder de linkse topinkomens een aanzienlijk steun voor lastenverlichting. Tijdens het kabinetten Kok I en II, met grote
inbreng van de PvdA, is onder stimulans van de VVD en leiding van minister van
Financiën en VVD'er Gerrit Zalm voor circa 30 miljard aan lastenverlichting
uitgegeven.
Die lastenverlichting is uit de jaren negentig is voor een groot deel terecht gekomen bij de hogere inkomens. Nu, in het eerst vijf jaar na de eeuwwisseling, het economisch minder gaat, zouden ze die 30 miljard goed hebben kunnen gebruiken om de economie op redelijk pijl te houden, en door investeringen in scholing en innovatie de economie op termijn weer te verbeteren. Omdat die 30 miljard uitgegeven is, moeten er nu bezuinigingen getroffen worden, die alleen de lagere groepen van de samenleving treffen. De steun uit linkse hoek aan de lastenverlichting werkt dus sterk in het nadeel van de lagere en ook middengroepen van de samenleving, en in het voordeel van de top. Maar ook op andere punten blijkt dat de het feit dat linkse politieke top tot de hoge inkomens behoort tot blinde vlekken leidt. Zo was ook binnen de PvdA lange tijd de hypotheekrenteaftrek onbespreekbaar. De hypotheekrenteaftrek is een historisch gegroeide lastenverlichting voor huizenbezitters, die als geheel genomen voordeliger is voor de hogere inkomens, en daar binnen steeds voordeliger naarmate het inkomen hoger is. Als huiseigenaren hebben de mensen in de linkse politiek top voordeel van deze regeling Een aanverwant punt is de rol van de woningcorporaties. De corporatie beheren een groot deel van de huurwoningen in Nederland, vrijwel allemaal gebouwd met aanzienlijk overheidssteun. Doe corporaties zijn inmiddels voor een groot deel verzelfstandigd, onder ander krijgen ze geen subsidie meer. Dat wil zeggen dat alle inkomen van de corporaties uit de huren komt. De corporaties hebben vrijwel de geheel voorraad van goedkopere huurwoningen in bezit, in de grote steden neerkomende op hele wijken, vele daarvan achterstandswijken. In het kader van verbetering van de omstandigheden in de grote steden, ook meestal betrekking hebbende op de invloed van allochtonen, wordt vanuit politieke hoek een beroep gedaan op corporaties om aan de verbetering van die wijken bij te dragen.
Financieel betekenen dit soort voorstellen dat dat de kosten voor verbetering
van sociale problemen betaald gaan worden door de huurders, in plaats van door
hele maatschappij, zoals hoort bij algemeen maatschappelijke problemen.
Desondanks doen ook de zogenaamd "linksen"van de PvdA dit soort voorstellen
(De Volkskrant, 29-06-2005, door Staf Depla, Tweede Kamerlid voor de PvdA,
en Peter Boelhouwer, voorzitter van de partijcommissie wonen van de PvdA en
hoogleraar aan de TU-Delft):
Het huisvesten van daklozen is geen taak van de huurders, maar van de hele maatschappij - de politie wordt ook niet betaald door de misdadigers, en de pensioenen niet door de gepensioneerden. Hier stelt de PvdA'er Depla voor dat de zwakkeren de nog zwakkeren maar moeten opvangen. Ongetwijfeld met in het achterhoofd dat hij dat dan niet hoeft te doen (natuurlijk kunnen deze PvdA'ers dusdanig gelobomotiseerde breinen hebben dat dit soort logica hen ontgaat). Daar komt nog bij dat voor zover die achterstand samenvalt met immigranten, het ontstaan van die achterstandswijken conto staat van de top van de maatschappij: de immigratie werd gedaan om de kosten van ongeschoolde arbeid laag te houden.
Dit zijn een paar voorbeelden van gedrag van de linkse politiek top dat in hun
eigen voordeel is, en in het nadeel van hun eigen achterban; voor een nog een
voorbeeld, zie hier
|
