Bronnen bij Rijnlandse model: tit-for-tat

Het idee van tit-for-tat zit in feite diep in het sociale samenleven in groepen, en dus in de maatschappij - zoals deze voorbeelden laten zien:


Uit: De Volkskrant, 19-11-2005, van onze verslaggever Robin Gerrits

Reportage | Almelo introduceert speciale rechtszaken voor notoire spijbelaars: 'Als je het niet meteen aanpakt, glijden ze af'

'Zelfs de grootste boefjes worden timide bij rechter'

In Twente is de eerste speciale 'spijbel rechter' geïntroduceerd. 'Misschien gaat het om het doven van een vlammetje met een emmer water, maar het gaat wel uit.'


In de wachtruimte van de rechtbank hangt Jim (14) languit in zijn stoel naast zijn moeder. Hij kijkt stoer om zich heen. Tuurlijk spijbelt Jim vaak, hij vindt school - derde jaar vmbo op Het Noordik in Almelo - niet leuk, en wat kunnen ze hem trouwens maken?
    Maar even later, in het verdachtenbankje tegenover de drie mannen in toga, verliest hij zijn branie en duikt hij diep in zijn jas. Hoewel de rechter en de officier vriendelijk blijven, merkt Jim dat het deze keer ernst is.
    'Vind jij dat je nog straf verdient?', eindigt jeugdofficier Carlo Dronkers zijn requisitoir. 'Eigenlijk wel', zegt Jim heel zacht.
    'Ik sluit het onderzoek af en doe uitspraak', zegt kinder- en kantonrechter Jans Olthof. In een stevig kwartiertje heeft hij iedereen gehoord, ook over de problemen in het gebroken gezin, waarvan de vader in de gevangenis zit. 'Ik laat de keren dat je hier niet bent komen opdagen onbestraft, omdat je nu trouw naar school gaat. Maar voor het schoolverzuim in de maanden april en mei krijg je een taakstraf van twintig uur, te vervangen door tien dagen hechtenis.' Daar schrikt Jims moeder van, van gevangenisstraf als stok achter de deur. ...     
    Want alle betrokken partijen zijn ervan overtuigd dat problematisch spijbelgedrag een signaal is van andere problemen, die bovendien groter worden als je er niets aan doet.
    Het geheim zit hem in de snelheid en de ketenaanpak, waarbij ter zitting en ook daarbuiten door gespecialiseerde rechtsdienaren veelvuldig wordt overlegd met jeugdzorg, Raad voor de Kinderbescherming, en jeugdreclassering. ... 
    De 'leveranciers' voor de spijbelzittingen, de scholen in Almelo, merken niettemin het effect. 'Het loopt allemaal minder uit de hand', zegt de directeur van Het Noordik.


Red.:   Uit de laatste zinnen van het tussenstuk blijkt overduidelijk waar de problemen zitten: bij de groepen allochtonen - het lijdt weinig twijfel dat de steeds verder uit de hand gelopen met met name Marokkaanse jongens voor een belangrijk deel het gevolg zijn van te weinig tit-for-tat.
    Bij tit-for-tat hoort ook dat de straf moet passen bij het delict:
 

Uit: De Volkskrant, 28-12-2005,  van buitenlandredactie

Achtergrond | Rechter Mike Cicconetti maakt zich in Lake County, Ohio, mateloos populair met alternatieve straffen

Verplicht Bach aanhoren als straf voor overlast

In Lake County, Ohio kunnen schuldigen kiezen tussen een celstraf of een alternatieve straf, tussen een middag voor paal staan of een paar dagen brommen. Rechter Mike Cicconetti maakt zich er enorm populair mee.


Michelle Murray had zich al neergelegd bij het idee van een kort verblijf in de plaatselijke gevangenis. De 26-jarige huisvrouw uit Painesville, Ohio had 35 katjes onder winterse omstandigheden in een bos achtergelaten en was daarvoor door de politie opgepakt.
    Dat rechter Mike Cicconetti haar tot vijftien dagen cel veroordeelde kwam niet als een verrassing, wel dat ze van de rechter de eerste nacht van haar straftijd in hetzelfde koude, donkere bos moest doorbrengen waar ze eerder de katjes had gedumpt.
    Uiteindelijk hield ze het maar drie uur uit in het bos, waarna ze naar haar warme cel werd gebracht. Maar rechter Cicconetti had zijn punt gemaakt. Hij wilde de vrouw laten doormaken wat de 35 katjes, waarvan er negen dood gingen door de kou, ook hadden meegemaakt.
    Een nacht in het bos als straf, voor rechter Cicconetti is het niet ongewoon. De inwoners van Lake County, Ohio, kijken ook niet meer op van de alternatieve en vaak bizarre straffen die de - onlangs weer voor zes jaar herkozen - rechter overtreders oplegt. Moordenaars, bankrovers en kinderverkrachters gaan bij hem nog gewoon achter de tralies, maar voor kleine overtredingen kunnen de schuldigen een geheel ander soort straf tegemoet zien.
    De lokale bevolking houdt van Cicconetti, deze 'alternative-sentencing genius', die een man die gepakt werd met een geladen pistool naar het plaatselijke mortuarium stuurde om daar naar lijken te gaan kijken.
    Mensen die zich schuldig maakten aan' burengerucht worden gedwongen een dag in een stil bos door te brengen of worden verplicht naar klassieke muziek te luisteren in plaats van naar hardrock.
    Cicconetti biedt de schuldigen overigens vaak zelf de keuze: een alternatieve straf of gewoon de cel in. Vaak kiezen ze voor de alternatieve straf en gaan ze, zoals afgelopen maand, sneeuwvegen. Cicconetti: 'Nuttig werk, waarbij de ouderen van de gemeenschap worden geholpen. En het spaart nog geld uit ook. Een dagje cel kost de gemeenschap zeventig dollar.'  
    Rechter Cicconetti heeft al de nodige alternatieve straffen uitgedeeld. Twee tieners die een Jezusbeeld van de duivelse cijfers '666' had voorzien werden met een ezel door de straten van Fairport Harbor gestuurd. Op de ezel de tekst: 'Sorry voor de ezelachtige overtreding.'
    Een dronken man die een politieman een 'varken' had genoemd werd twee uur in de hoofdstraat van Painesville gezet naast een 160 kilo zwaar varken, met de tekst: 'Dit is géén politieman.'   ...


Uit: De Volkskrant, 07-12-2005, van onze verslaggeefster Sacha Kester

De VVD in Den Haag wil veroorzakers van huiselijke overlast stevig gaan aanpakken. Mevrouw Hogan vertelt hoe zij zich weggetreiterd voelt door haar bovenburen. Maar ze wil niet wijken.

Doodsbang voor de buren
 
...     Mevrouw Hogan heeft al 2,5 jaar nauwelijks een oog dicht gedaan. In het voorjaar van 2003 kocht ze een appartement in het keurige Benoordenhout in Den Haag en trok daar samen met haar 7-jarige dochter in.
    ‘Het was een heerlijk huis’, vertelt ze glimlachend. ‘In een rustige straat en een gezellige buurt. Leuke mensen ook. Nou ja, behalve die onderburen dus.’
    Want na een paar dagen begon het gedonder: overdag was er de keiharde housemuziek van het 16-jarige zoontje en ’s avonds drong de rock van pa en ma door het plafond.
    Het gezin had bijna elke dag bezoek van ‘mannen met harde stemmen en vrouwen die steeds gillen’ en de feestjes gingen (op doordeweekse dagen) tot vier of vijf uur ’s ochtends door. ...
    ‘Toen ben ik wel naar de politie gegaan’, zegt mevrouw Hogan. ‘Zij komen langs als ik bel over geluidsoverlast en ze hebben gezegd dat ik een logboek moet bijhouden van de incidenten. Maar verder kunnen ze niets doen. Alleen dreigen met geweld is blijkbaar niet strafbaar.’
    Mevrouw Hogan benaderde de eigenaar van de benedenwoning, een vastgoedmaatschappij, en na bemiddeling door de gemeente werd ‘een heleboel beloofd, maar gebeurde er uiteindelijk niks’.
    Hogan zegt het hoofdschuddend. ‘De gemeente heeft haar best gedaan hoor, maar er zijn gewoon weinig middelen als de eigenaar van het pand niet meewerkt.’ ...
    Ze weigert te vluchten. ‘Ik heb in het kadaster gezien dat, sinds die mensen op die parterre wonen, de bovenwoning om de twee jaar verkocht wordt’, zegt Jacqueline Hogan. ‘Ik wil niet dat het volgende gezin in deze ellende terechtkomt. Maar ik zie het ook als mijn verantwoordelijkheid om dit aan de kaak te stellen. Dit kan toch niet in Nederland? Dat er geen middelen zijn dit op te lossen? Dat zulk gedrag gewoon door kan gaan?’


Red.:   Een voorbeeld van een soort gevallen dat bij uitstek for een tit-for-tat in aanmerking komt. Natuurlijk liggen de idealistische do-good'ers die in alles met pappen-en-nathouden willen oplossen dwars:


Uit: De Volkskrant, 07-12-2005, door Sacha Kester

VVD en PvdA zijn het oneens over containers voor asocialen

Wat gemeenteraadslid voor de VVD in Den Haag Anne Mulder betreft, is het snel afgelopen met de woonoverlast. Er zijn een heleboel instrumenten om luidruchtige, smerige of intimiderende buren aan te pakken, maar er blijft altijd een groep over met wie niets te beginnen valt. Mulder: ‘Die kun je wel uit huis laten zetten, maar dan verhuizen ze naar het volgende portiek. Daar begint het verhaal van voren af aan.’  ...
    ‘Op die manier los je het probleem dus niet op’, zegt Marnix Norder, PvdA-wethouder voor ruimtelijke ordening, stedelijke ontwikkeling en wonen in Den Haag. Hij is er fel op tegen mensen ‘op te geven’ en ‘buiten de samenleving te plaatsen’.
    Norder: ‘Je creëert er alleen maar nieuwe rotte appels mee. Mensen worden gestigma-tiseerd en er ontstaat net buiten de stad een schemerzone, waar je een andere regelgeving gaat toepassen. Dat kan niet. Als mensen de wet overtreden, is er de politie. In andere gevallen is er de hulpverlening. Vaak zijn de overlastveroorzakers alcoholist of drugsverslaafd. Daar hebben we gewone trajecten voor.’
    VVD’er Mulder schudt zijn hoofd. ‘Wij geven helemaal niemand op. En zeker niet degenen die worden lastiggevallen. Maar natuurlijk moet er meer gebeuren dan een container alleen. Mensen die daar terechtkomen, moeten worden begeleid zodat ze op een gegeven moment kunnen terugkeren in de samenleving. Dat is mogelijk als ze weer rekening kunnen houden met een ander en beseffen dat ze niet alleen rechten hebben maar ook verantwoordelijkheden.’


Naar Rijnlandmodel  , Rijnlandmodel, lijst , Rijnlandmodel, overzicht , of site home .