Bronnen bij Rijnlandse democratie: decentralisatie

7 nov.2006

Twee jaar na het verschijnen van het Rijnland-artikel blijkt ook dit idee verder te worden opgepikt:


Uit: De Volkskrant, 26-09-2006, door Jouke de Vries, hoogleraar bestuurskunde

Beleidsambtenaar kan in school of zorg aan de slag

Departementsambtenaren moeten op regionaal of lokaal niveau worden ingezet om de problemen daadwerkelijk op te lossen, vindt Jouke de Vries.


De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) heeft een oud prakje uit de bestuurskunde – de lerende overheid – in de magnetron gezet. Dit onderwerp werd eind jaren tachtig van de vorige eeuw druk bediscussieerd, maar heeft weinig opgeleverd. Het openbaar bestuur moest leren de beleidsdoelstellingen bij te stellen of betere beleidsinstrumenten te kiezen. Het openbaar bestuur is er niet beter door gaan functioneren. Het vertrouwen in de politiek en het openbaar bestuur is nog nooit zo gering geweest. Het is opmerkelijk dat de WRR de lerende overheid nu als een nieuw wasmiddel verkoopt, terwijl dagelijks blijkt dat publieke organisaties nauwelijks leren en niet goed functioneren. Daar is geen filmpje van Hans Emans over de Schipholbrand voor nodig, dat weten wij allang. ...
    Een belangrijke structurele wijziging is dat de centrale departementen een draai maken naar de uitvoering. Medewerkers van de centrale departementen kunnen ook op het regionale of lokale niveau worden ingezet om de problemen daadwerkelijk op te lossen. Veel ziekenhuizen en scholen kunnen personele versterking gebruiken. Op dit moment wordt er door beleidsmedewerkers nog altijd met dédain naar de uitvoering gekeken. De uitvoering wordt ook niet goed betaald.
    Het centraal stellen van de uitvoering hoeft niet te betekenen dat alle beleidsmedewerkers uit Den Haag moeten verdwijnen. Een aantal staatstaken zal altijd op het centrale niveau moeten worden behartigd en ook internationaal dienen wij onze taken niet te verwaarlozen. Een deel van de topambtenaren moet zich met lange- termijnproblemen bezig blijven houden, maar zij moeten daarbij veel meer gebruik maken van spontane denktanks dan van de traditionele adviesorganen.


Red.:   Vele jaren later een eerste echte voorbeeld - de praat in de tussentijd was voornamelijk die cvan gevaar van de "popularisering" en "populisme":


Uit: De Volkskrant, 07-03-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman

Inwoners van Utrecht mogen meepraten over bezuinigingen

Utrecht wil de inwoners laten meepraten over de geplande omvangrijke bezuiniging op het ambtenarenapparaat in de stad. Op een in april te lanceren site kunnen bewoners besparingsvoorstellen plaatsen en die van elkaar aanvullen, wat uiteindelijk moet resulteren in een toptien van door bewoners aangedragen ideeën. Die wordt aan de gemeenteraad voorgelegd.
    'Er kan een toptien uitkomen van voorstellen waarvan het college zegt: dat kan echt niet. Stel bijvoorbeeld dat er wordt geopperd: stop maar met alle cultuuruitingen. Maar we hebben vertrouwen in onze stad', zegt wethouder Jeroen Kreijkamp (D66).
    De voorstellen worden dus beschouwd als een niet bindend advies. Kreijkamp: 'Maar als op sommige ideeën veel wordt gestemd, kun je die niet zomaar naast je neerleggen.'    ...


Naar Rijnlandse democratie , Rijnlandmodel lijst , Rijnlandmodel overzicht  , of site home .