Bronnen bij Rijnlandse onderwijsbeleid: marktonderwijs, reacties

De Volkskrant, 30-07-2005, ingezonden brief van Ralph Maartens (Utrecht)

School is toch ook een sociale werkplaats

Frank Kalshoven ergert zich in 'Het spel en de knikkers' (de Volkskrant, 23 juli) aan de hoge prijs van onderwijs. Zijn alternatief: vervang docenten door websites waarbij leerlingen spelenderwijs de stof onder de knie krijgen.
    Het probleem is in de eerste plaats dat het inspanning kost om iets te leren: denken is werken. Leerlingen gaan zonder leiding of toezicht doorgaans niet aan het werk; ook niet achter de computer. Leiding die leerlingen serieus nemen kost geld. Daarnaast is het vreselijk saai om week na week het overgrote deel van de dag achter de computer te moeten zitten.
    Ook leerlingen willen menselijk contact, afwisseling en soms gewoon even niks. Dure boeken en menskracht blijven dus onmisbaar. Een goed alternatief bedenken is zo simpel nog niet.
    Er zijn wél andere zaken die voor leerlingen, docenten en geldverschaffers een onnodig hoge prijs en veel verspilling met zich meebrengen. Zo is er bijvoorbeeld het omgaan met een overmaat aan leerling-wangedrag. Maar denk ook aan de dwangmatige invoering van tot mislukken gedoemde onderwijsvernieuwingen, ofwel schoolleiding-wangedrag.
    Als ik zelf aan het fantaseren sla over een nieuwe school, dan zie ik vooral een opvoeding voor me waarbij ouders zelf weer steviger grenzen aan hun kinderen durven te stellen. Daarnaast zie ik leerlingen die de kans krijgen hun hoofd leeg te maken om hun concentratiebatterij weer op te laden. Achter een beeldscherm lukt dat niet.


De Volkskrant, 30-07-2005, ingezonden brief van René Hoijtink (Groenlo)

Crèche voor pubers

'School als een plek met lokalen en leerkrachten en een kantine - dat wordt dus iets van vroeger', aldus filosofeert Frank van Kalshoven. E-leaming schiet me dan direct te binnen. Dat bestaat al jaren, maar middelbare scholen zijn er niet door gepakt. En is dat het doel?
Los je daarmee iets op?
    Een school is niet alleen een kennisfabriek. Volgens de nieuwste inzichten mag dat niet eens. Vaardigheden, daar gaat het om. Kennis is bijzaak als het aan de onderwijskundigen en pedagogen ligt. In het nieuwe onderwijs staat de leerling centraal, niet de school, niet de leerkracht, niet de leerstof, maar de leerling die zelfstandig leert wat hij wil Ieren.
    Een utopie die op de digitale snelweg virtueel gerealiseerd kan worden. Daar heeft Kalshoven gelijk. Maar kan daarmee de school als plek met lokalen en leerkrachten en een kantine worden afgeschaft? Een middelbare school is toch ook een 'sociale werkplaats' voor pubers en adolescenten. Een werkplaats waar ze aan een zoektocht naar het eigen 'ik' beginnen, waar ze hun eigen interesses en mogelijkheden vinden, hun beperkingen en grenzen leren kennen, waar ze de eerste relaties aangaan, waar ze mens worden.
    Een maatschappij met een virtuele middelbare leerschool lijkt mooi en financieel aantrekkelijk. Maar waar blijven al die lieverdjes overdag? Thuis achter de computer? Moeten pa en ma (weer) thuisblijven of wordt school vervangen door de crèche voor pubers en adolescenten? Ouders moeten ook daarvoor dan behoorlijk betalen. Dus financieel schieten ze er niet veel mee op. En als ze hun kinderen thuis willen houden dan zullen ze toch veel (meer) aandacht aan de opvoeding van hun kroost moeten besteden.
    Kinderen, het blijft een spel met de knikkers.


Red.:   Die laatste zin is een referentie naar de titel van de rubriek die Frank Kalshoven vult: "Het spel en de knikkers". Bij Frank Kalshoven is geen enkele sprake van spel, en draait alles om de knikkers. Maar eigenlijk zegt die titel het al.

Naar Rijnlands onderwijsbeleid , Rijnlandmodel, lijst , Rijnlandmodel, overzicht , of site home .