Uit: De Volkskrant, 03-04-2009, van verslaggever Gerard Reijn

Kop van Noord-Holland boekt succes met aanpak voortijdige schooluitval

‘Eigen cultuurtje op school bindt’

Op Scholen aan Zee eenderde minder schoolverlaters | Kinderen worden al vanaf begin ingedeeld op niveau.

De reorganisatie van 2006 was cruciaal, denkt Eugène Kramer. Hij is directeur van de mavo in Den Helder met de mooie naam Mavo aan Zee, onderdeel van Scholen aan Zee. Niet alleen de naam is prachtig, ook de prestaties zijn dat. En dan gaat het niet om de cijferlijsten bij de eindexamens, maar om het bestrijden van voortijdige schooluitval.
    De Kop van Noord-Holland, in de wereld van de schooluitval aangeduid als regio 23, is wat dat betreft een van de succesvolste regio’s. Tussen 2005 en 2008 daalde het aantal uitvallers met 18,8 procent. Slechts twee van de 39 regio’s waren nog succesvoller.   ...
    Binnen de succesvolle regio 23 is Kramers Scholen aan Zee weer een van de succesvollere. Daar daalde het aantal schoolverlaters in twee jaar tijd met maar liefst 35 procent. Ook Kramer vindt het moeilijk om te bepalen hoe de school dat nu eigenlijk heeft geflikt, maar die reorganisatie van 2006 speelt geheid een belangrijke rol. ‘Tot 2006 hadden we twee onderbouwlocaties en drie bovenbouwlocaties. Op die onderbouwlocaties zaten kinderen van vmbo tot en met gymnasium bij elkaar. Maar na de onderbouw moesten ze dus allemaal naar een ander gebouw.’
    Voor leerlingen met problemen is een verhuizing precies zo’n moment dat het fout kan gaan. Kramer: ‘Leerlingen hechten heel erg aan hun sociale omgeving. Een beetje sterk uitgedrukt: ze komen naar school voor hun vrienden, niet voor de lessen.’ Een breuk in de vriendenkring vergroot dus het risico op uitval.
    Niet alleen de vriendenkring liep breuken op, ook de leerstof zelf. De onderbouw viel onder een andere directeur dan de bovenbouw, ‘dus niemand was verantwoordelijk voor de doorlopende leerlijnen’.
    Die aparte onderbouw, die is niet meer. Sinds 2006 heeft Scholen aan Zee drie vestigingen: Beroepsonderwijs aan Zee, Mavo aan Zee en Lyceum aan Zee. In principe blijven de leerlingen hun hele schoolloopbaan op dezelfde school. Daardoor creëren ze een eigen cultuurtje op school, en dat bindt.
    De binding wordt nog verder versterkt doordat de school opereert met deelscholen. Dat gebeurt vooral bij het vmbo en de mavo. Een team van ongeveer zestien leraren ontfermt zich over 250 leerlingen.
    Elke basisschool in Den Helder en omgeving levert aan één bepaald team. ‘Daardoor komen bijvoorbeeld alle kinderen uit Julianadorp bij elkaar in hetzelfde team’, zegt Kramer. Het dorp blijft als het ware in stand binnen de school.
    Het is een controversiële structuur. Zeker sinds onderwijsminister Plasterk nadrukkelijk de vraag heeft opgeworpen of kinderen niet veel te jong worden geselecteerd voor havo, vwo of vmbo. Het lijkt erop dat Plasterk voorzichtig een beweging richting brede brugklassen wil inzetten.
    Maar Kramer is juist erg blij dat hij zijn leerlingen al vanaf de eerste klas kan schiften naar niveau. ‘De mavo heeft echt een andere cultuur dan het vmbo, en ook een andere cultuur dan havo of vwo. Dat op zich heeft al heel positieve effecten. Vroeger verzetten veel ouders zich tot het uiterste als hun kinderen naar het vmbo-t moesten. Daar kwamen hun kinderen in een vmbo-cultuurtje, en dat paste helemaal niet. Nu komen ze op een eigen mavo. Dat vinden ouders veel minder bedreigend.’  ...

Red.:   De niveauscheiding werkt dus op twee niveaus: inhoud en cultuur. En dat werkt op alle onderwijsniveaus:  een schoolplein van een gymnasium ziet er qua bevolking heel anders uit dan dat van een vmbo, en van een hbo- en universiteitsplein zijn de verschillen even duidelijk


Naar Rijnlands onderwijsbeleid , Rijnlandmodel, lijst , Rijnlandmodel, overzicht , of site home .