Drugs en psychiatrie
Het idee dat verslaving een ziekte van de hersenen is, heeft tegenwoordig
nogal wat aanhang. Maar sinds de ontdekking van de werkzame stoffen
van de hersenen is dat eigenlijk een kwestie van nogal wiedes, omdat die stoffen
aanzienlijke gelijkenis met de bekende drugs als heroïne en morfine bleken te
hebben (E.F. Schumacher zou hier het principe van adaequatio in ontdekken: voor
twee systemen om elkaar te beïnvloeden, moeten ze iets gemeenschappelijks hebben
):
Uit:
De Volkskrant, 09-09-2006, door verslaggeefster Anja Sligter
Interview | Hoogleraar De Jong begint een tweejarige opleiding
verslavingskunde
‘Verslaving is een hersenziekte’
Verslaafden moeten behandeld worden als chronisch zieken, vindt bijzonder
hoogleraar De Jong. ‘Afkicken is dan geen kwestie van wilskracht meer.’
Tussentitel: ‘Hulpverlening ziet verslaafden vooral als losers’
‘Verslaving is een chronische hersenziekte’, zegt professor Cor de Jong, die
volgende week begint als bijzonder hoogleraar verslaving en verslavingszorg aan
de Radboud Universiteit Nijmegen. Deze visie heeft gevolgen voor de behandeling,
voor het zelfbeeld en zelfs voor het zelfbeschikkingsrecht van de verslaafde,
stelt De Jong. Hij zal volgend collegejaar zijn ideeën gestalte geven in een
tweejarige opleiding verslavingskunde.
Wat is een chronisch hersenzieke?
‘Allerlei rode lampen die bij een gezond mens gaan branden bij het nuttigen van
alcohol werken bij een verslaafde niet. Wij denken: nu stoppen, anders word ik
dronken, krijg ik hoofdpijn of kan ik niet meer rijden. Deze rode lampen zijn
bij verslaafden één voor één uitgeschakeld. ’
Uit:
De Volkskrant, 30-01-2006, door Armand Höppener, psychiater en
voorzitter van de raad van bestuur Altrecht, Sjef Czyzewski, voorzitter van de
raad van bestuur Boumann GGZ, en Paul van der Linden, directeur Centrum
Maliebaan Utrecht.
Verslaafden zijn ziek, en dat gedogen wij
De drugsverslaving van psychiatrische patiënten wordt gedoogd. Maar een zieke
moet niet aan zijn lot worden overgelaten, zeggen Armand Höppener e.a..
Te lang heeft de psychiatrie zijn ogen gesloten voor de problematiek van
verslaafde psychiatrische patiënten, zowel binnen de eigen muren als daarbuiten.
Het is de hoogste tijd het debat over de plaats van verslaving in de
psychiatrie, in eigen kring, en met de samenleving te voeren. Er zijn drastische
bijstellingen van het beleid nodig. We weten dat psychische aandoeningen,
waaronder schizofrenie, vaak samengaan met drugsgebruik. We zien bij de ernstig
zieke verslaafde psychiatrische patiënten geestelijk, lichamelijk en
maatschappelijk verval.
Ons gedoogbeleid suggereert een maatschappelijk probleem
terwijl in feite sprake is van een ernstige ziekte. De te grote nadruk op eigen
verantwoordelijkheid werkt voor deze doelgroep averechts en duwt de patiënten
richting afgrond.
We moeten afstand nemen van gedogen en overstappen op
preventie en behandelen. En wanneer dit niet mogelijk is, is het zaak het
gebruik te reguleren met voorkomen van ernstige complicaties. Reguleren dus als
onderdeel van de behandeling, waarbij patiënten onder medisch toezicht kunnen
gebruiken, in plaats van dat we hen de illegaliteit insturen waar ze de
gevangenen zijn van criminelen en uit het zicht raken van hun behandelaren. Wij
zijn nu collectief schuldig aan veel onnodig leed, maatschappelijke onrust en
overlast.
In psychiatrische ziekenhuizen werd verslaving lange tijd als
ziekte onderschat en eerder als een maatschappelijk verschijnsel gezien. Uit
wetenschappelijk onderzoek blijkt echter dat verslaving een hersenziekte is en
niet een vorm van ondeugd of wilszwakte. Professionals willen verslaafde
psychiatrische patiënten niet langer ontslaan, waardoor alcohol en drugsgebruik
in de instellingen een groot probleem is geworden. ...
Red.: In dit verhaal stond nog een cruciaal punt:
|
De instellingen konden de afgelopen jaren niet anders dan meegaan
met het gedoogbeleid. Handelaren weten echter als geen ander waar en hoe
zij hun spullen moeten verkopen, waardoor in ziekenhuizen, opvang- en
woonvoorzieningen, op de instellingsterreinen en aan de randen het soort
overlast verschijnt dat inherent is aan drugsgebruik. |
De handeling kan natuurlijk alleen goed gaan als dit wordt uitgesloten - da
wil zeggen: een effectieve afscheiding van de behandelplaats van dit deel van de
maatschappij, hetgeen neerkomt op: buiten de stad.
Uit:
De Volkskrant, 16-11-2005, van verslaggeefster Deedee Derksen
Gebruikersruimten nodig in psychiatrie
De psychiatrische instelling Altrecht overweegt drank- en drugsverslaafde
patiënten onder toezicht binnen te laten gebruiken. Dit zou de overlast buiten
de instellingsmuren tegengaan, zegt Armand Höppener, de voorzitter van de Raad
van Bestuur van Altrecht, de instelling voor geestelijke gezondheidszorg in
Midden-Nederland. Enkele patiënten mogen nu al drank en (hard)drugs binnen
gebruiken.
Höppener schat dat 30 tot 50 procent van de psychiatrisch
patiënten met gedragsstoornissen in zijn instelling regelmatig drugs en drank
gebruikt, op sommige afdelingen zelfs 60 procent. Dat leidt tot agressie,
criminaliteit en afpersing van mede-patiënten op het terrein. De kwetsbare
patiënten trekken ook drugsdealers aan, zegt Joost-Jan Stolker, psychiater en
divisiedirecteur. ‘Het is een goede afzetmarkt hier, vol mensen met een laag
gevoel voor eigenwaarde.’ ...
Uit:
De Volkskrant, 25-01-2006, van verslaggevers Deedee Derksen en Michiel
Haighton
'Bijna helft psychiatrisch patiënten verslaafd'
Op afdelingen van psychiatrische ziekenhuizen is 30 tot 50 procent van de
patiënten verslaafd aan drugs en drank. Dit zeggen leidinggevenden van
instellingen voor de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Op sommige afdelingen is
zelfs 60 procent van de patiënten verslaafd.
‘Patiënten worden soms door verslaafde medepatiënten afgeperst om geld af te
staan’, zegt Jan van Schilt, coördinator van de Bavo-kliniek in Capelle aan den
IJssel. ‘Of ze worden onder druk gezet om voor dealer te spelen.’ Dit gebeurt
ook in andere instellingen, die ook steeds meer dealers op hun terrein
signaleren. ‘Om hun markt te vergroten richten dealers zich ook nadrukkelijk op
patiënten die nog niet verslaafd zijn’, zegt Ineke de Bruin, directeur van de
Haagse GGZ-instelling Parnassia. De instelling is vorig jaar een
veiligheidsoffensief begonnen om de drugsoverlast te bestrijden. ‘We jagen nu
met de politie intensief op dealers’, zegt De Bruin . Ook worden sommige
bezoekers gefouilleerd. ‘Officieel mag het misschien niet, maar we doen het in
het belang van onze patiënten.’ ...
De laatste tien jaar is het aantal verslaafden in de
instellingen toegenomen, zegt Jos de Beer, directeur GGZ Nederland. ‘Mijn
conservatieve schatting is dat eenderde van de opgenomen patiënten een
verslavingsprobleem heeft.’
Uit:
De Volkskrant, 30-01-2006, van verslaggeefster Ellen de Visser
‘Psychiater moet drugs voorschrijven’
Psychiaters moeten verslaafde psychiatrische patiënten drugs kunnen
voorschrijven als onderdeel van hun behandeling. Als de zucht naar verdovende
middelen zo groot is en patiënten dusdanig aftakelen dat hun stoornissen
onmogelijk te behandelen zijn, moeten zij, onder strikte voorwaarden, middelen
als cocaïne en marihuana op recept kunnen krijgen.
Daarvoor pleiten directeuren van drie grote instellingen voor geestelijke
gezondheidszorg en verslavingszorg vandaag in een ingezonden stuk in de
Volkskrant. De overheid moet volgens hen snel geld vrijmaken voor de
ontwikkeling van medicijnen die de zucht naar drugs verminderen; dat zou de kern
van het drugsbeleid moeten vormen. Voor heroïne bestaat zo’n medicijn al
(methadon), voor stimulerende middelen als cocaïne niet.
De sterke, vaak niet te beheersen hunkering naar drugs (ook
wel craving genoemd) is het grootste struikelblok bij de behandeling van
psychiatrische patiënten, zegt bestuursvoorzitter Sjef Czyzewski van het
Rotterdamse Bouman GGZ. ‘We komen zeer regelmatig niet eens aan de zorg toe
omdat patiënten door het kleinst mogelijke ziekenhuisraampje wegvluchten, op
jacht naar drugs.’
Veel patiënten met psychiatrische stoornissen gebruiken
verdovende middelen, vaak om de verschijnselen van hun ziekte te onderdrukken.
Zo gebruikt het merendeel van de patiënten met schizofrenie harddrugs en nemen
ADHD’ers relatief vaak cocaïne. ‘De huidige praktijk in instellingen is
hypocriet’, zegt Paul van der Linden, directeur van Centrum Maliebaan in
Utrecht. ‘We kunnen niet langer onze ogen sluiten en net doen alsof patiënten
niet gebruiken.’
Van der Linden verwijst naar het succesvolle experiment
waarbij ernstig verslaafden heroïne onder medisch toezicht krijgen. Dat leidt
bij veel van hen tot stabiliteit en rust, weet hij. De klinieken willen daarom
toestemming om het voorschrijven van drugs onder medisch toezicht uit te
breiden. ...
Naar Zware drugs, behandeling
, Drugs lijst
, of site home
.
|