Toelichting bij Het Anglicisme in de Europese Unie: grootschaligheid

Uit: Leids universiteitsblad Mare, 02-06-2005, column door Agur Sevink

Anatomie van de slaap

... Tegelijkertijd las ik dus Kafka en sliep slecht. Het proces begint met de arrestatie van een man (K.), en verzandt in zijn vruchteloze pogingen om het systeem van de macht te doorgronden en te verslaan. Zoals in al zijn verhalen speelt schijnbare willekeur een grote rol.
    En toen begreep ik mijn twijfel over het adviserende referendum. Door het individu (en zijn waarden) volledig los te koppelen van een (onzichtbare) wetgevende macht verliest een mens de basis van zijn bestaan: communicatie, compassie en redelijkheid. Derhalve zijn er limieten aan de schaalvergroting die een mens redelijk acht; groter en meer leidt niet automatisch tot beter en/of stabieler, maar vaak tot steeds koppigere pogingen om een logisch systeem te ontdekken in ogenschijnlijk tegenstrijdige machinaties op een hoger niveau. Totdat de mens opgeeft en zich ingraaft. In die zin is de keuze van deze week een keuze tussen wit en zwart of rond en vierkant. Terwijl ik in zekere zin hoop op een 'ja' (zodat ik, volgens de spotjes, eindelijk eens stierenvechten in de Amsterdam Arena kan zien) denk ik dat een 'nee' veel logischer is - hoe droevig dat me ook stemt. ...

Red.:   En het is eveneens bekend dat wat gewoonlijk gepresenteerd als de moderne, mondiaal, georiënteerde mens, niets meer is dan een beperkte groep, die ook zonder onderzoek wel kan worden gelijk gesteld met de de top derde van de maatschappij, zo niet minder. De rest van de burgers denkt anders, zie onderstaande citaat:

De Volkskrant, 24-06-2005, door Peter Giesen

De veelheid van Europa

Als de Europeaan al bestaat, is hij een tamelijk conservatief mens die het uitzicht op zijn eigen kerktoren koestert. Zoveel wordt wel duidelijk uit de Atlas van Europese Waarden. Maar Europa is vooral een optelsom van landen die sterk verschillen.

... De Europeaan hecht aan huis en haard. Vooral in grotere landen zeggen burgers dat hun loyaliteit allereerst bij hun eigen stad of dorp ligt, daarna bij de regio en pas daarna hij hun land. 'Dat vind ik wél een verrassende uitkomst, na tweehonderd jaar nationalisme'.
zegt Arts. `Wij hadden ook verwacht dat mensen tegenwoordig zo mobiel zijn dat ze minder sterk aan hun woonplaats hechten.' Kennelijk kunnen veel Europeanen het uitzicht op hun eigen kerktoren niet missen, alle retoriek over internationalisering ten spijt. ...

Naar Anglicisme en Europa  , Algemeen, overzicht  , of naar home .