Bronnen bij Linkse denkfouten: anti-gezin


8 apr.2009

Links is tegen alles dat staat voor normale en fatsoenlijke maatschappelijke verhoudingen, dus vooral ook tegen het gezin. natuurlijk is het openlijk belijden daarvan nogal een probleem, omdat zelfs linkse mensen vaak uit een gezin stammen, en er, grote gruwel, vaak zelf eentje hebben. Dus weinig expliciete verhandelingen hierover. Maar de houding is allesdoordringend. Gelukkig is het samenvatten ervan gedaan door columniste Aleid Truijens, die zich voornamelijk met onderwijszaken bezig houdt,waar soortgelijke dingen spelen:


Uit: De Volkskrant, 07-04-2009, column door Aleid Truijens

Oeroude driehoek

Tussentitel: Gezin, get nee. Dat woord riekt naar samenzang bij het huisorgeltje

Plastic sprookjesfiguurtjes op de autoruiten. Vier gele regenpakken, in oplopende grootte. Een 12-pack sportsokken van de Hema. Knorr Wereldgerechten. Een tuinset. Barbecuen met de buren. K3 op de iPod. De Kidsclub, de TunFun, de ballenbak. De gehaktballetjes, de Barnslig, de Leksvik, de Family-pas – álles van Ikea.
    Het gezin, dat zijn de anderen. De blijmoedige, iets te hard pratende wortelkoppen op de Franse camping. De lange rijen voor de El Condor-Megacoaster. De krijsende kleuters bij het snoepschap in de supermarkt. Een zwembad op zondagmiddag, walmend van kindertjespis. Vaders met Disney-dassen. Moeders met staartjes, in kleuterkleren.
   Het gezin, dat is een angstbeeld. De wurgende hypotheek, het slome anderhalfverdienersmodel. Tabee, supercarrière. Het einde van de jeugd, het verval van de schoonheid, de klad in de seks. Nooit meer uitgaan, nooit meer uitslapen. De kwelduivel van de werkende moeder. Het blok aan het been van de vreemdganger.
    De meeste mensen willen er een hebben – ooit – en het maakt hen doorgaans gelukkig, maar bijna niemand wil er een zijn. In elk geval niet zo genoemd worden. Het gezin heeft de verkeerde vrienden, zoals pausen en dictators. Hippe, welgevormde mensen hoor je er zelden over.
    Even leek het erop dat dit nieuwe katern een naam zou krijgen met ‘gezin’ erin. ‘Gezin & School’ bijvoorbeeld. Waarom eigenlijk niet? Daar zouden we toch over schrijven? Het werd afgestemd. Gezin – get nee. Dat woord riekt te veel naar Rouvoet, aanrechtsubsidie en samenzang bij het huisorgeltje. Naar meldpunten voor zielenpoten. Jong, dat is beter. Bijna niemand van de lezers is het meer, iedereen wil het lijken en velen zijn erdoor omringd – zo zit je altijd goed.
    Zelf ben je natuurlijk gewoon iemand die kinderen heeft – toevallig erg leuke kinderen. Kinderen zijn schitterende, unieke wezens. Een baby die naar jonge katjes ruikt, een baby met echte vingertjes en oortjes, die jouw neus heeft en zijn onderlip – een wonder. Mysterieus product van lust en liefde, kroon op de schepping. Een geboorte is het moment waarop elke ouder zich bijzonder voelt. Onvergetelijk.
    Maar een gezin? Een man en vrouw krijgen een kind en die oeroude driehoek vormt een gezin – hoe banaal. ...


Naar Linkse denkfouten  , Politiek lijst  , Politiek & Media overzicht  , of site home  .