Uit: De Volkskrant, 03-03-2007, column door Aleid Truijens Terug naar onze eigen puberale bevrijding ... Nu bleek Sixties! ook een waardeloze tentoonstelling. Alle kunst, geluid- en beeldmateriaal uit 1958-1973 die de samenstellers uit kelders hadden opgediept, wordt lukraak getoond. De wereldwijde ‘jeugdcultuur’, de regentenhaat, de studentenopstanden en de anti-kunst lijken zomaar uit het niets te zijn gekomen. ... Maar wat waren ze keurig, deze jongens en meisjes met hun blote buiken, hun beschaafde stemgeluid, hun hoge moraal en spandoeken zonder spelfouten. Aandoenlijke hybriden: opgevoed, voor ze losbraken, in de benepen sfeer van handjes boven de dekens, met twee woorden spreken en zaterdagavond nog een uurtje radio luisteren, met natgekamde haartjes. Misschien maakte dat fundament dat ze de bevochten vrijheid aankonden. Jammer dat ze, eenmaal met uitdijende billen op het pluche, vooral hun eigenbelang welsprekend wisten te verdedigen. Jammer ook dat het deel dat zich links bleef noemen, zelf een denkpolitie werd, met dreigend racisme en fascisme als enig oudbakken ijkpunt. ... Uit: De Volkskrant, 10-05-2007, column door Martin Sommer A votre service In Nederland heet het sinds Pim Fortuyn demonisering, in Frankrijk blijkt het ook te bestaan en heet het sinds de laatste verkiezingscampagne diabolisation. Zondag televisie gekeken. Een hele avond Pim Fortuyn, de stronttaart, het sardonische ‘dat belooft wat’ tegen de dooie Melkert, Thom de Graaf die met z’n Anne Frank tegen heug en meug met Fortuyn in discussie gaat. En ten slotte nog maar weer eens Marcel van Dam die een paar jaar eerder de politieke nieuwlichter Fortuyn ‘een minderwaardig mens’ had genoemd. Ik had nog niet al die fragmenten gezien, woonde toentertijd in Frankrijk. Vandaar ook dat ik zondagavond flink heen en weer moest zappen naar TV5 in verband met de presidentsverkiezingen. Merkwaardige gelijkenis. Wij hebben sinds Fortuyn de demonisering, zij hebben sinds deze campagne de diabolisation van de rechtse kandidaat Nicolas Sarkozy. ... Vrijdag stond er een uitstekend interview met de filosoof Alain Finkielkraut in het blad Opinio. Hij verklaart de nieuwe diabolisering als volgt. Tot de jaren ’90 was democratie een gang van zaken waarin werd gedebatteerd om tot een besluit te komen. De uitkomst van het debat was voorlopig, en democraten waren bescheiden mensen. Maar nu is democratie ‘het uitvoeren van een progressief programma’ geworden. Aidsmedicijnen voor Afrika of toetreding van Turkije tot de EU. Daar kun je het met goed fatsoen niet mee oneens zijn. Het democratische gelijk is geradicaliseerd. Wie niet instemt, is geen democraat. ‘De mens is onstuitbaar op weg naar zijn bestemming, en er rest slechts één vijand, en dat zijn de mensen die hier niet in meegaan.’ Wie de vooruitgang in de weg staat, deugt karakterologisch niet. Je zou bijna zeggen, hij is een minderwaardig mens. 53 procent van de Fransen stemde op Sarkozy. Dat is een stevig mandaat. Maar ik hoorde iemand op de radio zonder een spoor van twijfel zeggen dat dit zo snel mogelijk ongedaan moet worden gemaakt. De partijen links van de Parti Socialiste hebben opgeroepen tot La Résistance. Dat is het verzet uit de oorlog, en per nacht gaan er nu een paar honderd auto’s in brand. Je mag hopen dat wij in Nederland vijf jaar na Fortuyn wat verder zijn. Zeker weten doe ik het niet. Marcel van Dam heeft zijn excuses gemaakt voor het ‘minderwaardig mens’. Dat is mooi. Vorige week las ik dat hij Jeroen Dijsselbloem, het socialistische Kamerlid dat jonge gevangenen hun blingbling wil afnemen, uitmaakte voor de Geert Wilders van de PvdA. In Frankrijk zeggen ze in zo’n geval: niets vergeten, niets geleerd. Naar Linkse denkfouten  , Politiek lijst
 ,
Politiek & Media overzicht , of site home
. |