De Griekse crisis en haar afhandeling, waarover zo meteen meer, is een weerspiegeling van het ontstaan en het functioneren van de EU zlef. Zoals diverse waarnemers al inmiddels hebben opgemerkt, is de EU geen democratische onderneming, maar een project van de Europese elites, met steun van de rest van de Europese oligarchie. De elites zijn de politici en zakenlieden die het allemaal hebben bedisseld, de rest van de oligarchie zijnde de media, intellectuelen, waarnemers, kunstenaars, en al dat soort groepen, dat tezamen de bovenste derde van de westerse maatschappij vormt. Zij hebben het elite-project van de EU van harte gesteund. Mede door iedereen die er op enigerlei wijze bezwaar tegen maakte af te schilderen als drager van onderbuikgevoelens, populist, nationalist, en zodra het ook maar enigszins kon en kan: voor fascist en op zijn minst potentiële nazi. Al deze propaganda heeft niet kunnen tegenhouden en niet kunnen verhullen dat de een ruime meerderheid van de Europese burgers tegen dit alles in deze vorm was. Daar waar men gedwongen was om verkiezingen erover te houden, leden de EU-aanhangers nederlagen van circa eerderde tegen tweederde - in Nederland was de tegenstem 62 procent, tot grote ontzetting van bijna alles dat politiek en bestuurder was. Al deze zaken zijn terug te vinden in de afhandeling van de Griekse crisis. ten eerst is daar de rol van de politiek. In feite is er binnen die politiek geen enkele zinnige discussie over de voor en tegens van de EU, in haar huidige vorm, gevoerd. Alles wat meer eenwording was, werd klakkeloos voorgestemd. Door deze reeks partijen: Uit: De Volkskrant, 18-05-2011, van verslaggevers Douwe Douwes en Marc Peeperkorn Eurocrisis in potentie een tijdbom voor De Jager Minister De Jager van Financiën loopt in de Tweede Kamer vooralsnog niet veel risico met zijn aanpak van de Griekse crisis. Een ruime meerderheid van CDA, VVD, PvdA, D66 en GroenLinks staat achter de lijn van de CDA-minister: de Griekse overheid de duimschroeven zoveel mogelijk aandraaien, maar als puntje bij paaltje komt wel bijspringen. ... Red.: Oftewel: precies die reeks partijen die in Politieke analyse 
omschreven is als de partijen van de oligarchie. Vrijwel de hele Nederlandse
politiek, met dus als enige opmerkenswaardige uitzonderingen de PVV en de SP.
Die dus ook nu weer de meerderheid van de burgers achter zich hebben:
Het tweede dat naar buiten komt is de totale irrationaliteit, de volkomen ideologische blindheid waarmee deze Griekse crisis wordt bekeken. Al bij eerdere oprispingen ervan was de reactie van de EU-aanhangers deze: als er met de EU, de Europese eenwording, iets fout gaat, moet dat opgelost worden door meer Europese eenwording  . Het is alsof je een verbrande vinger bestrijdt
door deze is het vuur te houden - in plaats van het water. En ook nu heeft men
dezelfde houding:Uit: De Volkskrant, 21-05-2011, door Thijs Berman Onvoorwaardelijke steun aan de Grieken dient ook onze belangen Thijs Berman | De auteur zit voor de PvdA in het Europees Parlement. Hij laakt de anti-Europese reflexen waar de Griekse crisis aanleiding toe geeft. Maar juist bij guur weer moet de EU haar bestaansrecht tonen. Tussentitel: Het gaat tijdens deze crisis niet om meer of minder Europa ... De commotie die nu ... in Nederland ontstaat over de Griekse steunoperatie neemt absurde vormen aan en gaat allang niet meer over het oplossen van de crisis. Anti-Europeanen grijpen de crisis aan om hun gelijk te halen. De anti-Europeaan Geert Wilders voedt het Eurochagrijn door te roepen dat Griekenland mag opdonderen. Helaas is hij niet de enige die olie op de uitslaande Europese brand gooit. Mijn partijgenoot René Cuperus deed er ook een scheutje olie bij in zijn Volkskrant-column van afgelopen maandag. Volgens hem zien 'Eurocraten' de crisis als een uitgelezen kans om 'meer Europa' op te leggen. Maar Cuperus vecht tegen zijn eigen mythen. Het gaat namelijk niet over meer of minder Europa. Het gaat allereerst over onze toekomst en die van onze kinderen. Over stabiliteit in Nederland én in Europa. ... Red.: Kortom: je mag niet constateren dat iets aan de EU niet werkt. Want dan breng je de stabiliteit van de EU in gevaar. Terwijl het erom gaat dat de EU haar bestaansrecht toont. Dat wil zeggen: de EU moet sterk genoeg gemaakt worden om het probleem op te lossen. Dus nog meer macht krijgen. Thijs Berman kan en durft het niet hardop te zeggen, maar wat hij wel zegt komt er keihard op neer: we moeten verder richting Europese Imperium, iets dat dus ook al gehoord hebben van EU-"president" Van Rompuy
en vele anderen. Deel twee van de Europese elite zijn de topondernemers en bankiers. Die staan er natuurlijk ook allemaal keihard achter. Meer EU betekent een meer imperium, en imperia zijn altijd neoliberaal - hoe groter een land, hoe moeilijker het is de details te regelen, en men vervalt tot het neoliberalisme en het kale kapitalisme. Kijk maar naar imperia als Amerika en Rusland. En dus hoe groter de inkomensverschillen, en hoe meer er te graaien valt voor de elite. Mensen als bankiers: Uit: De Volkskrant, 21-05-2011, door Robert Giebels, redacteur van de Volkskrant. Twistgesprek | Robert Giebels met hoofdeconoom Wim Boonstra van de Rabobank Daar gaat het om: Griekenland aan de praat houden ... Europa - vooral de noordelijke landen - en het IMF komen Griekenland met 110 miljard euro redden. Maar dat geld gaat naar Griekenland dat het linea recta doorstuurt naar zijn schuldeisers. En dat zijn weer de banken uit de rijke noordelijke landen. Het gaat er met die 110 miljard om de schade zo beperkt mogelijk te houden. En inderdaad komt dat geld via een omweg terecht bij de banken die vorderingen hebben op Griekenland. En die banken staan in de noordelijke Europese landen. Maar is dat erg? ... En als Griekenland eruit gaat, wordt het Europese project de nek omgedraaid? Europa, dat is voor ons zo gewoon geworden als water uit de kraan. We zijn door de EU rijk geworden, maar de politiek heeft dit niet duidelijk gemaakt aan de Europese bevolking. Alleen al het bestaan van de euro, van een eenheidsmunt, levert Nederland 5 tot 10 miljard euro op. En zonder de Europese integratie zouden we nu half zo rijk zijn. Zou Nederland uittreden en de gulden invoeren, zeg dan maar dag tegen de Rotterdamse haven. ... Red.: Natuurlijk zijn er bij het tot stand komen van de EU talloze flagrante leugens verkondigd. En hier heb je een klein voorbeeld van zo'n leugen: 'Zou Nederland uittreden en de gulden invoeren, zeg dan maar dag tegen de Rotterdamse haven.' De Rotterdamse haven is groot geworden in een tijd dat er absoluut geen EU bestond in de vorm waar men het nu over heeft. En zal groot blijven als de EU in zijn huidige vorm niet meer bestaat, want dat verandert weinig tot niets aan de reële economie. Er komt misschien wat meer administratie, maar daar staan de mogelijkheden van veel efficiënter kunnen gaan werken tegenover - zonder al de Europese regels. Maar de grootste leugens die in het kader van de Europese eenwording is en wordt verkondigd is deze: het is in het belang van iedereen. Kijk eens wat er gebeurt in het Griekse geval: Uit: De Volkskrant, 20-05-2011, van verslaggever Xander van Uffelen Strop voor schatkist mogelijk 1,5 miljard Tussentitel: 4 miljard verliest DNB bij kwijtschelding Griekse schulden De sanering van de Griekse staatsschulden kan een tegenvaller van 1,5 miljard euro opleveren voor de Nederlandse schatkist. Dat valt af te leiden uit openhartige uitspraken van bankpresident Nout Wellink van De Nederlandsche Bank (DNB). De centrale bank kan 4 miljard verliezen bij kwijtschelding van Griekse schulden, zo stelde Wellink woensdagavond in het tv-programma Knevel & van den Brink. Bij afstempeling verliezen 'wij als Nederlandsche Bank, maar dat is niet ons geld, dat is uw geld, dat is het geld van de belastingbetaler, al om te beginnen meteen 4 miljard', zo stelde hij. ... Red.: De wanhoop om voor enig draagvlak voor verdere stortingen in het Griekse zwarte gat te zorgen, is groot. De dag ervoor heeft geert Wilders zich tegen verdere steun gekeerd, en men is doodsbenauwd dat hij hierdoor nog meer steun van kiezers en burgers krijgt. En in zijn wanhoop maakt Wellink een onvoorzichtige opmerking. Inderdaad, dat geld van de DNB is geld van de Nederlandse burgers. Net als al het nadere geld dat via Nederlandse banken of andere instellingen naar Griekenland gaat. Want die banken en instellingen hebben geen eigen geld, in tegenstelling tot wat men denkt. Dat geld dat men denkt te hebben, staat voor Nederlandse bezittingen en spaargeld van de Nederlandse burgers. Dus ook het geld dat baken in Griekenland hebben gestopt, is geld van Nederlandse burgers - van Nederlandse belastingbetalers. Overigens: dat "Nederlandse burgers" is dus met uitzondering van de elite, want die hebben tot nu toe altijd bewezen om goed hun zaken te zorgen. Net als de Griekse elite dat gedaan heeft: Uit: Volkskrant Z24.nl, 21-05-2011. Dit zijn slimme en succesvolle Grieken Griekenland zit in de put. Maar dat komt niet door een gebrek aan slimme en rijke Grieken. Het probleem: ze houden zich vaak in het buitenland op. Met al het slechte nieuws uit Griekenland zou je bijna gaan denken dat Grieken de hele dag onder een olijfboom een tukkie doen. Niets is minder waar. Er zijn legio succesvolle Grieken. En dan hebben we het niet over de lang vervlogen tijden van Socrates en Aristoteles. Zo zijn er uitblinkende ondernemers als Sir Stelios Haji-Ioannou en Mihalis "Mike" Lazaridis, respectievelijk oprichter van EasyJet en mede-oprichter en topman van Research in Motion, het bedrijf achter de Blackberry. En dat zijn zeker niet de enige geslaagde zakenmensen met een Griekse achtergrond. Op het rijkenlijstje van het Amerikaanse blad Forbes komt je opvallend veel Griekse miljardairs tegen. Zo is er Spiro Latsis, de rijkste Griek ter wereld met een geschat kapitaal van bijna vier miljard euro. Helaas voor Griekenland heeft de elite de neiging het land te verlaten. Ze studeren vaak aan de London School of Economics en wonen ook in de Engelse hoofdstad, in Amerika of in Monaco. Meestal hebben de knapste Grieken nog wel een huis in Griekenland, of op zijn minst een jacht om wat eilandjes in hun vaderland aan te doen. Maar hun zaken bevinden zich overal ter wereld. ... Tussenstuk: Sir Stelios Haji-Ioannou Athene, 1967 Vermogen ca. 1,5 miljard euro Deze serie-ondernemer studeerde in Londen en is daar nog steeds woonachtig. Stelios is topman van de EasyGroup en actief in vele branches. Maar hij is toch vooral bekend van het door hem opgerichte EasyJet. Zijn roots liggen, zoals bij zoveel Griekse miljardairs, in de scheepvaart. Op zijn 25ste ontving hij 34 miljoen euro van zijn vader, een scheepsmagnaat, om een eigen bedrijf te beginnen: Stelmar Shipping. Stelios verkocht het in 2005 voor ruim één miljard euro. Red.: Inmiddels algemeen bekend: belasting betalen doet men nauwelijks aan in Griekenland, en de elite helemaal niet. En er zijn nog meer mensen uit de elite die profiteren van het verlies van de Nederlandse belastingbetalers: Uit: De Volkskrant, 20-05-2011, door Peter de Waard Griekenland uit eurozone is ondoenlijk ... De grote winnaars zullen de speculanten zijn, en met name de hedgefondsen. Zij hebben op grote schaal zogenoemde credit default swaps (zogenoemde kredietverzekeringen) afgesloten. Die kunnen zij met gigantische winsten verkopen aan de banken en beleggers die hun geld dreigen te verliezen. ... Red.: Welk geld dus weer in het financiële systeem terecht komt, om te verdelen over alle graaiers in de financiële wereld, en zo verder naar beneden naar de rest van de elite. Een gang van zaken die enige bekendheid heeft: extra l;asten steeds verder afgeschoven naar beneden in de economie, en extra winsten worden steeds verder doorgegeven naar boven. Dit hele kapitalistische proces met Dickensiaanse proporties heeft de hartelijke steun van de de media. Vanaf het begin bij het ontstaan van de EU, tot aan dit punt van crisis: Uit: De Volkskrant, 21-05-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema De Grieken en wij De geldkraan dichtdraaien, zoals PVV-leider Wilders suggereert, is uiterst riskant. En er zijn nog alternatieven. Heeft Geert Wilders gelijk met zijn voorstel 'geen cent meer naar Griekenland' te sturen? Die oplossing heeft de charme van de eenvoud. De PVV-leider weet er dan ook grote groepen kiezers mee te verleiden. Alleen overziet hij niet de economische gevolgen. Die zijn rampzalig voor de eurozone. ... Toch is ook duidelijk dat Griekenland niet op eigen kracht uit deze crisis gaat komen. Chinese groeipercentages zijn nodig, wil het land volledig aan zijn verplichtingen voldoen. Enige concessies van de andere eurolanden zijn in de toekomst nodig. En ja, dat kan ook extra Nederlandse inspanningen vergen. Het euro-avontuur is gezamenlijk aangegaan en heeft tot grote wederzijdse afhankelijkheid geleid. Daarom kan de oplossing voor deze crisis niet eenzijdig worden bedacht en opgelegd. Red.: Het is volstrekt duidelijk dat 'Enige concessies' een eufemisme is voor "Alles moet gedaan worden om de EU in haar huidige vorm te behouden", en dat 'extra Nederlandse inspanningen' een eufemisme is voor "er is geen enkel beperking aan de de hoeveelheid geld die aan Griekenland gegeven moet worden". Eufemismen die er staan omdat het in het huidige maatschappelijke klimaat onmogelijk is om datgene op te schrijven wat hier uitgeschreven staat als dat wat men bedoelt. De Volkskrant is ook altijd een sterk supporter van de Europese zaak geweest, net als de rest van de Nederlandse media. Links of rechts. Oh ja, met uitzondering van de Telegraaf, zodra het (duidelijk) geld ging kosten. Dit ging allemaal over hoe het niet moet. Nu iets over hoe het wel kan. Te beginnen met een verassende wending: Griekenland is helemaal niet failliet. Althans: niet in de internationale betekenis van de term, waarin er sprake is van failliet als er meer schulden zijn dan bezittingen. En dit is ook in de zaak van Griekenland beslist niet het geval. Haar schuld is dan wel een ruime 300 miljoen, maar daar staat het hele land Griekenland tegenover. Daar is beslist veel meer uit te halen dan 300 miljoen euro. Het probleem van Griekenland lijkt technisch gezien meer op een liquiditeitsprobleem: men heeft niet voldoende "losgeld" om de dagelijkse verplichtingen te kunnen voldoen. Met als achtergrond een cash flow probleem: er is langere tijd meer geld uitgegaan dan er binnenkwam. het allereerste probleem dat opgelost moet worden is dus dat cash flow probleem - anders is het dweilen mat de kraan open. En waar het om gaat is dit zo snel mogelijk aan te pakken Dat cash flow probleem heeft twee kanten: uitgaven en inkomsten. In geval van een staat, is het duidelijk wat sneller is: uitgaven kunnen verminderd worden door allerlei regelingen aan te passen, maar waarvan de effectiviteit pas op termijn op gang komt, zoals ook de Nederlandse regering bemerkt: verhoog je nu de pensioengerechtigde leeftijd, dan komt de lastenverlichting voor de staat pas in de loop van de jaren als steeds meer mensen later met pensioen gaan. Dat probleem met de snelheid is veel kleiner met de inkomsten. want dat gaat via belastingen, en dat kan je bij wijze van spreken vandaag regelen, en de volgende maand heb je extra inkomsten. Bovendien is er met belastingheffing ook meteen een groot bedrag op te halen: je belast gewoon een groot deel van het kapitaal weg. Dat geld gebruik je om de hoofdsom van de schuld aanzienlijk te verminderen, zodat de rente en aflossingen meteen sterk naar beneden gaan. De getroffen personen maken hier natuurlijk bezwaar tegen. Ook dit probleem is aan te pakken. Maar eerst even wat suggesties van andere waarnemers die niet deel uitmaken van de oligarchie: De Volkskrant, 21-05-2011, ingezonden brief van Charles Boissevain, Leidschendam Oplossingen Twee elementen zijn van het grootste belang bij oplossingen voor de Griekse crisis. De Grieken moeten leren afstand te doen van hun onrechtmatig verkregen voordelen, zoals te hoge salarissen en te vroege pensionering. En in andere landen moet het gevoel ontstaan dat Grieken zelf ook het nodige bijdragen. De Griekse schuldencrisis is mede veroorzaakt doordat alle Grieken tezamen jarenlang boven hun stand hebben geleefd. De rijkeren hebben daarvan meer geprofiteerd dan de minder bedeelden. Je zou hen dat onrechtmatig verkregen voordeel eigenlijk moeten afpakken, maar dat is technisch ondoenlijk. ... Red.: Dat is onjuist. Het kan met mensen als Kadhafi en andere dictators. Dan kan het met iedereen.
Maar er is nog een aanvulling mogelijk, die speciaal gericht is op die rijken in Griekenland en erbuiten want hoe komen schuldeisers aan hun geld als dat vastzit in bezittingen van de schuldenaar, en deze wil niet uit zichzelf betalen: De Volkskrant, 21-05-2011, ingezonden brief van Paf Bakx, Tilburg Eilanden verkopen Griekenland heeft bij de EU, het IMF en de financiële wereld een schuld van totaal 800 miljard euro. Hier geldt maar één oplossing: laat Griekenland een paar van zijn eilanden verkopen! Red.: Ook hiervan een kleine variatie: we verkopen die eilanden niet, maar nemen er zelf bezit van. Is Griekenland 20 miljard euro schuldig aan Frankrijk? Dan krijgt Frankrijk het bezit van het eiland Korfu. Is Griekenland 50 miljard schuldig aan Duitsland? Dan krijgt Duitsland het eiland Kreta. Enzovoort. En dit bezit blijft bestaan tot de schuld is afgelost. Iedere Griek kan naar believen bijdragen. Arm of rijk. Woonachtig in Griekenland of daarbuiten. De Grieken kunnen dus kiezen: land of geld. En je kan er een goede hoeveelheid geld op inzetten dat in dit geval de Grieken heel snel zullen kiezen voor land  . Waarna na enkele tientallen jaren, of nog eerder, de schulden
zullen zijn afbetaald, en Griekenland zijn eilanden weer terug heeft. Probleem
opgelost.Waarom horen we dit soort voor de hand liggende oplossingen niet van mensen als Wellink? En waarom wordt er niet over geschreven door media als de Volkskrant? Dat is natuurlijk het echt grote wonder, want het zijn oplossingen die standaard bedrijfsmatige praktijk zijn. De reden dat je dit soort voor de hand liggende oplossingen niet hoort uit de mond van mensen als Wellink en de rest van de elite is ooit eens snedig verwoord door de directeur-generaal van het Engelse ministerie van Administratieve Zaken sir Humphrey Appleby, niet bestaande in de werkelijke wereld maar in die van de Britse comedy serie Yes minister
. Zijn minister bedenkt een slim plan om ervoor te zorgen dat hij de
gewenste bezuinigingsvoorstellen krijgt van zijn onwillige ambtenaren: ze zouden
pas een normaliter jaarlijks uitgereikt lintje krijgen, als ze ieder met een
bezuinigingsvoorstel kwamen. "That's the thin end of the wedge", is de
reactie van sir Humphrey, oftewel: als we daaraan zouden beginnen, is de beer
los - dan krijgen we morgen de invoering van loon naar werken.Vertaald: als je deze voor de hand liggende oplossingen zou gaan toepassen op de Griekse crisis, kan morgen iemand op het idee komen om het ook te gaan toepassen op de kredietcrisis. Of misschien zelfs als reguliere aanpak. Het einde van de willekeurige of andere onverdiende rijkdom. Brrrrr! Denk dus nog eens goed na over al dit soort zaken. Het lijkt misschien de strijd rond een flinke som geld, maar het maakt deel uit van een veel grote strijd: die van de elite en de oligarchie tegen de overige burgers. En de geschiedenis leert dat het uiterst waarschijnlijk is dat de eersten zullen winnen. Tenzij de burgers op het idee om ook hiervoor een voor de hand liggende toe te passen: de Franse! Maar de volgzaamheid van de Nederlandse politiek oligarchie opzicht van de Europese oligarchie is eindeloos: Uit: De Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggevers Kim van Keken en Theo Koelé Warboel over Grieks geld stoort Kamer Tussentitel: Miljarden garanties aan ECB waren tot zondag toereikend In de Tweede Kamer groeit de irritatie over de manier waarop het kabinet stukje bij beetje informatie naar buiten brengt rondom het Europese reddingspakket voor Griekenland. Premier Mark Rutte (VVD) zaaide aanvankelijk verwarring over steun ter grootte van 50 miljard euro, nu blijken ook miljarden aan garanties te zijn verzwegen. Die garantie moet voorkomen dat de ECB verlies lijdt als Griekse banken leningen niet kunnen terugbetalen. Het zou om 35 miljard euro gaan. De Jager gaat daar in zijn brief niet op in. Hij repte eerder niet over de garantiestelling 'met het oog op mogelijke reacties op de financiële markten'. In de brief schrijft De Jager dat hij zelf terughoudend was wegens signalen van Europese collega's. 'Hier is ook niet uitvoerig bij stilgestaan door de voorzitter van de Europese Raad Van Rompuy, de Commissie-voorzitter Barroso en door andere regeringsleiders.' Maar volgens parlementariërs had De Jager de Kamer vertrouwelijk kunnen informeren. De SP wil deze week nog een debat over de cijferbrij, maar een Kamermeerderheid heeft daar geen behoefte aan. 'De communicatie is een drama', zegt het socialistische Kamerlid Ewout Irrgang. ... Alleen GroenLinks steunt het debat voor deze week. ... Red.: Er is geen behoefte tot praten over dit soort grandioze vormen van valse voorlichting en in feite oplichting. want men steunt toch alles voor Europa. waarbij men bewust de ogen dicht doet:
Natuurlijk is het dat wel - de waarheid dat er zo veel geld naar Griekenland gaat mag niet naar buiten komen, wnat dan komt het volk in opstand. Dit is het verhaal van de Volkskrant die, zoals bekend, ook zwaar voor Europa is. Dagblad De Pers neemt een minder uitgesproken positie in, en heeft dus minder moeite met de waarheid: Uit: DePers.nl, 02-08-2011, door Peter Wierenga En toen was het stil aan de overkant Waar is de altijd zo vlotte Rutte, nu het debat over ‘Oslo’ escaleert? ‘Hij kan niet blijven duiken.’ Zelden zal het woord ‘verademing’ zo vaak gevallen zijn als in de omschrijving van Mark Ruttes stijl. ... Maar na Griekenland en ‘Oslo’ komen er toch wat deukjes in het imago van de Great Communicator. Want de druk op Rutte neemt toe. Een groeiend deel van de oppositie eist dat hij niet langer zwijgt over Wilders’ woorden. ... En Rutte mag al blij zijn dat hij niet uit zijn strandbedje hoefde te komen toen bleek dat hij 50 miljard euro aan Griekse steun over het hoofd had gezien. Geen geringe uitglijder. De linkse oppositie (op de SP na) hoefde geen debat met de premier omdat ze zich eigenlijk prima kunnen vinden in het Europese pakket. ... Red.: Opvallend dat de Volkskrant daar zo veel moeite mee heeft, dat ze zo ver gaat om de grens van berichtgeving en propaganda te overschrijden. Naar Politieke analyse ,
Politiek lijst
 ,
Politiek & Media overzicht
, of site home
. |