Bronnen bij Kernenergie: afval
|
|
Het afvalprobleem van kernenergie heeft twee kanten: de gevaren eraan verbonden
lijken hoger dan die van fossiele verbranding, en de hoeveelheid ervan is
ongelofelijke veel minder.
Als voornaamste gevaar van kernenergie wordt de opslag
gezien. Onderstaande bron plaatst daar een kanttekening bij: de natuur lijkt
zelf ook al kernafval op te slaan:
Uit: De Volkskrant, 06-11-2004, bericht uit het wetenschapskatern
Spontane kernreactor in bodem van Gabon
Natuurkundigen van de Washington Universiteit in St. Louis hebben het raadsel
opgelost van de uraniummijn in Oklo, Gabon. Daar winnen de Fransen al heel lang
uranium-235 voor kernsplijting. Uraniumerts bevat normaal slechts 0,7 procent
uranium-235, maar in 1970 was het ineens bijna niets. Een Franse geoloog
suggereerde dat een spontane kernreactie in de bodem het uranium-235 had
verbruikt.
Klopt, zeggen de Amerikanen nu. Ze stellen dat een
ondergrondse massa uraniumerts 150 duizend jaar lang heeft gefunctioneerd als
een kernreactor van honderd kilowatt, die zichzelf om de paar uur aan en uit
schakelde.
Ze ontdekten dit door de enorme hoeveelheden xenon die ze in
zoutlagen in de bodem aantroffen. Xenon komt vrij bij kernsplijting. ...
Volgens de onderzoekers moeten natuurlijke kernreacties op
meer plekken hebben bestaan. Dat lijkt goed nieuws voor voorstanders van
kernenergie. Volgens het Amerikaanse ministerie van Energie zijn de radioactieve
resten van de 2 miljard jaar oude reactor in Oklo zonder lekkage op hun plek
gebleven. Dat zou een aanwijzing zijn dat ook kernafval stabiel in de bodem kan
worden opgeslagen.
Naar Kernenergie
, Hiërarchie
sociologie
, of naar
site home
.
|