Bronnen bij Multiculturalisme, cultuurverraad: het geval Breivik
Sociologische processen zijn vaak lastig te duiden en uit te leggen, omdat
ze meestal geleidelijk verlopen. Gelukkig maar, want niet-geleidelijk
verlopende sociale processen hebben veelal de aard van revoluties, en
revoluties hebben gewoonlijk nare bij-effecten.
Duiding en uitleg worden makkelijker als zich een schokkende gebeurtenis
voordoet, omdat er dan een heldere discussie ontstaat over oorzaken, en voor
en na tegen elkaar afgewogen kunnen worden. De aanslag gepleegd door Anders
Breivik in Noorwegen 2011 is zo'n verhelderend geval voor de analyse van de
invloed van het multiculturalistische denken.
In het geval van Breivik zijn de omstandigheden en de commentaren zelfs
zo helder, dat deze redactie zelf weinig heeft hoeven te bedenken - behalve
te wijzen op de nu volkomen heldere momenten waar voorstanders van het
multiculturalisme de fout in gaan bij hun analyse van de achterliggende
sociologie leidende tot het optreden van Breivik.
De eerste soort denkfout is een klassieke: die van "Het is slechts een
individu" - we citeren slechts het begin en het einde van het voor deze
opvatting representatieve stuk, dat ook redelijk representatief is voor de
allereerste reacties direct na de aanslag (de Volkskrant, 26-07-2011, door Malou van Hintum):
Dat is op een heel simpele manier te weerleggen: als dit
waar was, was dit stuk niet zo geschreven. Over de Nederlandse aanslagpleger
Tristan van der V. heeft Malou van Hintum niet zo'n stuk geschreven. Noch
enig andere commentator. Tristan had persoonlijke, psychologische,
problemen. Zoals hij zelf heeft aangegeven. Anders Breivik geeft zelf
uitvoerig aan dat zijn "problemen" voor een belangrijk deel van een
sociologische inspiratiebron hebben.
Dit is een elementaire fout - die zoals vrijwel altijd gepaard gaat met
een andere elementaire fout, verborgen in een klein zinnetje:
Over wat hij dacht heeft Breivik een vijftienhonderd pagina's lang manifest
geschreven. Wat Van Hintum hier stelt, is gewoon een leugen. Een bekende
bijverschijnsel van het multiculturalisme
Dit soort elementaire fouten hebben natuurlijk achterliggende oorzaken.
Daarover later meer.
Dit was simpele aanpak nummer één: alle schuld ligt bij Anders Breivik
en niet bij zijn vermeende inspiratoren. Simpele aanpak nummer twee komt van
de tegenovergestelde kant: alle schuld ligt bij die inspiratoren: de
islam-critici (de Volkskrant, 26-07-2011, van verslaggeefster Marjolein van de Water):
En wat Nederland betreft is dat natuurlijk Geert Wilders.
Dit was na de allereerste schok al snel de hoofdfase van het debat.
Ter illustratie eerst een overzichtsartikel (de Volkskrant, 28-07-2011, van verslaggeefster Kim van Keken):
Tofik is alom bekend als relschopper die rondgelopen heeft
met een sandwich-bord met teksten neerkomende op "Wilders is een terrorist".
Sinds heeft hij een aspect aan dat repertoire toegevoegd: "Ik ben heel
redelijk, maar Wilders is een terrorist" - of termen van gelijke strekking -
hier dus: 'Ik zal de PVV nooit de schuld geven.' Als iemand geen schuld
heeft, hoeft hij ook niets uit te leggen.
En natuurlijk:
Dezelfde smerige truc - de "Ja, maar ..."
: als het onverstandig is dat Wilders zijn woorden niet matigt, is hij
natuurlijk verantwoordelijk voor die onverstandigheid en wat er daardoor
gebeurt.
En voor de theoretici uit de linksige hoek:
En ook vanuit oud-rechts huilen de wolven, want die hebben ook verlies
geleden door Wilders opkomst:
En:
De journalisten liegen er ondertussen ook nog een eindje op los:
Sinds Wilders voor het eerst zijn PVV-geluid heeft laten horen, wordt hij al
sterk aangevallen, net als Fortuyn en Verdonk voor hem. Zo'n opmerking kan
alleen geschreven zijn door een totaal verblind iemand. Wat ook slaat op de
kop van het artikel, een samenvatting van dit soort praat:
Om dat 'geluid van het orakel' zo sterk mogelijk te kunnen afkraken, daar
waar het onmogelijk is om de door Wilders genoemde mislukkingen van de
integratie te bestrijden. Iets dat de multiculturalisten hogelijk ergert,
vandaar ook de kop van het artikel. En vandaar ook de terminologie 'geluid
van het orakel', die ook sterk afkeurende bij-effecten heeft. een ander
kenmerk van multiculturalisten: ze beseffen zelf niet de oordelen die steken
in hun taal. Omdat ze heilig overtuigd zijn van de juistheid ervan.
Dit dus naast het al gesignaleerde liegen, wat hier ook in de kop van
het artikel ('Geniale strategie van schaarste keert zich nu keihard tegen
Wilders') is terug te vinden - want dit zijn de feiten (Volkskrant.nl, 28-07-2011, ANP/Redactie):
Het is dit soort leugens die de zeer geldige reden vormen
voor Wilders om zelf zijn kontakten met de media volledig in de hand te
willen houden.
Naast dit artikel met een peiling van diverse meningen, waren er
natuurlijk talloze individuele bijdrages. Eerst eentje uit de enigszins
onverwachte rechtse hoek (de Volkskrant, 26-07-2011, door Dirk-Jan van Baar):
Met ook weer twee keer de "Ja, maar ..."- truc. Van Baar
is een rasechte VVD'er, hetgeen een volkomen sluitende verklaring is voor
zijn afkeer van Wilders: het heeft zijn partij zetels gekost. Bart Jan
Spruyt, conservatief ideoloog en ongetwijfeld ook VVD'er (van de ergste
soort: reactionair), en al genoemd in het overzichtsartikel, heeft iets
dergelijks geschreven.
Maar veruit de meeste onzin komt natuurlijk van
links. Want is dit niet een prachtige gelegenheid om de kritiek op de
multiculturele samenleving de mond te snoeren. Zoals de prominente
vertegenwoordigers Cohen en Dibi, die we al zagen, haarfijn aanvoelen. En
natuurlijk ook hun eigen persorganen (de Volkskrant, 28-07-2011, door Leen Vervaeke):
Het zekerste signaal dat iemand in zijn retina een blinde
vlek heeft, is als je hem of haar direct iets voorhoudt, en hij/zij het toch
niet ziet. Want na deze inleidingen zou het simpel moeten zijn. Maak maar de
analogie met het groeien van het gras en het opengaan van de bloemetjes. Het
is niet zo dat de bloemetjes open gaan omdat het gras gaat groeien. Het is
ook niet zo dat het gras gaat groeien omdat de bloemetjes open gaan. En de
conclusie daaruit is zeker niet dat de waarheid ergens in het midden van die
twee ligt. De waarheid is natuurlijk dat er een gemeenschappelijke oorzaak
is. En voor het sociologisch geval is die gemeenschappelijke oorzaak even
makkelijk aan te wijzen als voor de biologische analogie. De waarvan we, net
als die van de eerdere fouten, even zullen uitstellen.
Maar dat plaatsen van de "waarheid in het midden", waar die waarheid
dus zelden echt ligt
, is
om deze boodschap te kunnen brengen:
En hierop is het antwoord iets dat ook misbruikt kan worden maar nu zeker
geldig is: "Bewijs het". Als je iemand beschuldigt van een leugen, moet je
dat kunnen aantonen. Doe je of kan je dat niet, ben je zelf de leugenaar.
Het wórdt hier niet gedaan, dus de auteur is de leugenaar.
En zo gaat het nog even door:
Dat is de boodschap van het artikel: de islambestrijders, de "islamofoben",
hebben het gedaan. En aangezien iedereen tegen massamoorden is, moeten de
islamofoben dus hun mond houden.
Leugen 1: Geert Wilders heeft nooit gezegd dat hij het over de laatst tien
jaar heeft. Leugen 2: het CBP telt hergeboorten niet mee als allochtoon, en
dus ook niet als molsim - het constant blijven van het aantal moslims is een
leugen gepleegd in samenspel met de sociologen (onder andere bij het CBP),
waarvan inmiddels duidelijk dat het bijna allemaal multiculturalisten zijn,
die liegen systematisch voor de goede zaak
- de laatste tien jaar is het aantal hoofddoeken op straat meer dan
vertienvoudigt. De toename van aantal moslims van nul in 1960 naar 800
duizend in 2010 is wel degelijk een tsunami.
Waarna weer de bekende truc volgt:
Maar ze moeten wel hun mond houden aangaande kritiek op de islam. En dan
volgt de truc van de vorige fase in het debat: de oproep tot benoemen:
Gevolgd door een herhaling van die andere:
Dat wil zeggen: je mag wel je mening geven, als het maar de mijne is, en die
van jou is een leugen:
De kern van het multiculturele debat: mijn mening is goed, en die van jou is
een leugen. Iets dat we in wat andere termen van het debat rond godsdienst:
"Mijn mening dat de maan van groene kaas is, is GOED, en die van jou is dus
een leugen".
Dit representeert het overgrote deel van de linkse meningen. De hele
website van Joop.nl, het discussieforum voor links, politiek-correct, en
multiculturalistisch Nederland, stond er vol mee, laat staan de rabiate taal
in de reactieruimtes - wat voorbeelden daarvan staan verderop. De variatie
in de bijdrages bestond in de mate waarin met de bloemetjes de schuld gaf
van het groeien van het gras.
Waar het in dee verzameligl met name om gaat, is dat zelfs de
mogelijkheid van een oorzakelijke relatie de andere kant op de
multiculturalisten ontgaat . zelfs als die voor hun neus hangt (de Volkskrant, 28-07-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du
Pré):
Even tot de auteur gericht: U mist de in het oog hangende
clou, meneer Du Pré: het gaat niet om Geert Wilders, maar om uzelf: U roept
nu om verantwoording na een extreme daad, en de vraag is waarom U dat in het
verleden nooit hebt gedaan. Terwijl U er veel meer gelegenheid voor had.
Want er was niet een enkel "incident", zoals U de aanslagen door de moslims
gewoontegetrouw noemt, maar er waren er vele. De aanslag door Breivik is een
incident - per definitie. Er zijn geen voorgangers. De aanslagen door de
moslims niet. Ja, de eerste, en misschien de tweede, maar niet meer de derde
en zeker niet de vierde. Dat zijn geen incidenten. Dat is een trend. En als
U geen verantwoording vraagt aan de daders van die trend, waarom vraagt U
het dan wel aan Wilders na het eerste incident?
En er is nóg een variant van dit misverstand (de Volkskrant, 30-07-2011, ingezonden brief van Leo Mesman, Utrecht):
Grappig om te zien hoe hardnekkig men de werkelijkheid
vermijdt. Maar daar zouden we later op terug komen.
Nog een paar opmerkelijke voorbeelden van de linkse propagandastorm -
kenmerk ervan: je vindt het overal terug - allemaal moeten ze hun plasje
doen (de Volkskrant, 30-07-2011, column door Jean-Pierre Geelen):
Jean-Pierre Geelen is, net zoals zijn voorganger als
televisierecensent, voorstander van meer allochtonen op televisie
- een zeker teken van multiculturalisme. Waarvan de genoemde Bas Heijne ook
een rabiaat voorstander is
. Welk multiculturalisme heftig beleden wordt door de regerende oligarchie
in alle Europese landen (de Volkskrant, 30-07-2011, van verslaggeefster Leen Vervaeke):
Op die laatste opmerking komen we ook nog terug.
En over verbale brandstichting gesproken, hier iemand die daar een
bewezen expert in is (de Volkskrant, 30-07-2011, van verslaggever Raoul du Pré):
En ook op deze laatste opmerking komen we terug, net als
de terminologie van de heer Spong.
En voorlopig als slot van deze sectie, de eerste opmerkingen van de
heren sociologen. Die als wetenschappers natuurlijk wijzer zouden moeten
zijn (de Volkskrant, 26-07-2011, van verslaggevers Maartje Bakker en Jan
Hoedeman):
Twee vragen van beroepsmensen. Eerst die van Hans Moors.
Wilders moet 'Aangeven waar de grens ligt.' Helaas kent Hans Moors dus zijn
wetenschappelijke literatuur niet goed. Die grens is al vele malen
aangegeven. Het meest eloquent door iemand uit de praktijk, maar een
wetenschapper die niet naar de praktijk kijkt, is natuurlijk geen knip voor
zijn neus waard - noch een goede wetenschappelijke socioloog, want
theoretische sociologie is echt hopeloos mislukt. Hier dus die grens (uit
Bimbo's en Boerka's, NPS 30-08-2007
,
een deel van het verslag van de discussie tussen cabaretier Hans Teeuwen en
moslim-boegbeelden de Meiden van Halal (Esmaa, Jihad en Hajar Alariachi):
Hans Moors is dus een onbenul, of vraagt opzettelijk naar de bekende weg. En
verhalen als "Maar je kan toch zonder direct tot geweld oproepen ..." worden
onmiddellijk weerlegd met deze: "Als dat argument geldig is, moet de koran
onmiddellijk verboden worden op precies dezelfde gronden".
Dan de vraag van Tillie: "Waarom is het gedachtegoed van Wilders zo
aantrekkelijk voor Breivik". Het antwoord daarop is net zo simpel: "Omdat
Breivik aangaande veel zaken er net zo over denkt". Maar Tillie, de
socioloog, denkt nog simpeler:
Oftewel: omdat Breivik het deels met Wilders eens is, zijn de ideeën van
Breivik en Wilders identiek, en dus moet Wilders over zijn ideeën nadenken.
een zuiver geval van zwart-wit-denken
. Terwijl in werkelijkheid zowel Wilders als Breivik ideeën hebben die ze
beslist niet met elkaar delen. En op grond waarvan Breivik tot zijn daad is
gekomen. Bijvoorbeeld door ideeën over "Tempeliers", waar Wilders het nooit
over gehad heeft.
Waar Wilders dus wel verantwoordelijk voor is, zijn de ideeën die hij en
Breivik wél gemeen hebben. Ideeën die verder in geen van de besproken
artikelen ter sprake zijn gekomen. Wat bijzonder vreemd is, want daar gaat
het toch om zou je zeggen: wat heeft Wilders nu echt gemeen met Breivik? En
niemand heeft het daarover.
Dan moet het wel, volgens de psycholoog, ergens erg gevoelig liggen. En
aangezien Wilders nog niet aan het woord is geweest, moet dat gevoelig
liggen bij zijn bovenstaande critici zitten. Wat is het dan dat Wilders en
Breivik gemeen hebben, en zo gevoelig ligt dat bij alle tonnen van kritiek,
niemand het erover wilt hebben. We zouden naar elders op deze website kunnen
verwijzen, maar tegenover de vele multiculti- en onzin-artikelen stonden ook
een paar zinnige zaken - dat is dus één van de voordelen van zo'n schokkende
gebeurtenis: door scheuren in de aardkorst van de politieke-correctheid
kunnen er ook stukjes werkelijkheid naar buten komen. Het volgende is van
één van de bekendere islamcritici (de Volkskrant, 26-07-2011, door Bruce Bawer):
Dat is wat Wilders en Breivik gemeen hebben. En Bawer en
deze redactie en in Nederland anderhalf miljoen stemmers op de PVV, en
soortgelijke aantallen in andere landen. Zorgen over reële zaken. Maar zaken
die automatisch kritiek inhouden op de multiculturele samenleving, en de
immigratie die de oorzaak is van de multiculturele samenleving. En vrijwel
al onze bestuurders, in heel Europa, en kunstzinnigen en intellectuelen en
journalisten, zijn voor vrije (im)migratie - of zo vrij mogelijke
(im)migratie
. Dus willen ze niets horen over de nadelen van immigratie. Ook nog niet als
die nadelen al uitvoerig bewezen zijn. Zelfs niet als die nadelen
slachtoffers eisen. Een groot aantal slachtoffers. Want dat die slachtoffers
alles te maken hebben met dat idee van de multiculturele samenleving is
volkomen duidelijk:
En die verantwoordelijkheid ligt in andere landen precies hetzelfde. Ook in
Nederland probeert men naarstig de hoeveelheid berichten over deze zaken te
minimaliseren, en wat er naar buiten komt te bagatelliseren. Op deze website
staan uitvoerige verzamelingen van datgene dat over een aantal jaren wel
naar buiten is gekomen
(zie de lijst rechts na het klikken op de link), maar ter illustratie van
hoe urgent het probleem nog steeds is, op deze plaats een paar berichten uit
dezelfde dagen als de voorgaande artikelen (de Volkskrant, 26-07-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Alle criminaliteit is sterk gestegen sinds de instroom van allochtone
immigranten Het aantal mensen in de cel sinds de jaren zeventig is
verviervoudigd. En van zoiets als overvallers is ergens tussen 60 en 80
procent allochtoon of anderszins immigrant (de Volkskrant, 28-07-2011, ANP):
De islamitische bomaanslagen in combinatie met de
aanwezigheid van moslims hebben tot dit soort toestanden geleid. En wat
algemenere termen: een aanzienlijk gestegen gevoel van onveiligheid bij de
burger.
En tenslotte en het meest indringend (de Volkskrant, 26-07-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman)O:
Waarmee we al twee eufemistische en waarheid-verhullende
termen achter de rug hebben. Want zowel 'achterstandswijken' als
'prachtwijken', als andere versies als "Vogelaarwijken" en "krachtwijken"
staan allemaal voor eenzelfde zaak: allochtonenwijken. Of
schotel(antenne)wijken. Wijken waaruit de Nederlanders grotendeels verdreven
zijn. Wijken met veel criminaliteit, of bronnen van criminaliteit. Wijken
waar ook honderden miljoenen in moeten om ze weer enigszins leefbaar te
krijgen. Honderden miljoenen die uit de zorg voor andere Nederlanders komen.
Wijken waarin dit soort dingen gebeuren (de Volkskrant, 28-07-2011, column door Aleid Truijens):
Toestanden waarvoor de sociaal-democraten direct
verantwoordelijk zijn:
De sussende theedrink-woorden van Cohen zijn direct verantwoordelijk voor
die jongere broertjes.
De beschrijving van Truijens is een concreet voorbeeld van de door Bawer
in het algemeen beschreven verschijnselen. Voor de volledigheid een
herhaling:
En ook dit gaat gewoon door terwijl we aan het discussiëren zijn over
Breivik (de Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Net als de homohaat, natuurlijk. En de reclame
voor deze wantoestanden vanuit de linkse hoek
Dit zijn de onaangename feiten aangaande de moslim-immigratie die de
multiculturalisten niet willen aanhalen in hun geschrijf en dus zelfs
promoten. De zaken die Wilders en Breivik qua inspiratiebron gemeen hebben.
De feiten die zeggen dat de opengaande bloemetjes niet de oorzaak zijn van
het gaan groeien van het gras. Noch dat dat gras het oorzaak is van de
bloemetjes. Zowel bloemetjes als gras hebben een gemeenschappelijke oorzaak:
de misstanden veroorzaakt door de instroom van allochtone immigranten.
Immigranten met grote sociale achterstanden. Een hoeveelheid achterstand die
je ook "achterlijk" kan noemen. Maar wat je niet hoeft te doen. Als de rest
van de wereld tenminste niet die "achterstanden" hardnekkig wil ontkennen.
Dan wordt je wel gedwongen om harder te gaan roepen. En er "achterlijkheid"
van te maken. Want dat beschrijft de werkelijkheid pas echt duidelijk.
Oh ja, de diverse leugens en stommiteiten waar nog op terug gekomen
moest worden - allemaal zijn ze terug te voeren tot dit "niet willen weten"
van de allochtone problematiek:
- Van Hintum: 'Ik weet niet wat Breivik dacht'. Verklaring: ze wilde het
niet weten.
- Vervaeke: 'sommigen beweren dat Anders Breivik een eenzame gek is, voor
wiens aanslag niemand verantwoordelijk is behalve hijzelf. Anderen beweren
al even stellig dat extreem-rechtse politici en opinieleiders een klimaat
hebben geschapen dat onvermijdelijk tot geweld leidt.' Verklaring: de zon,
in plaats van gras en bloemetjes - oftewel: verantwoordelijk zijn degenen
die de allochtone immigratie uit de hand hebben laten lopen - zoals Breivik
uitvoerig schrijft. Wat ze niet wil weten.
- Nogmaals Vervaeke, citerend: '...anti-immigratiepartijen ... maken zich
schuldig aan 'verbale brandstichting', zoals een Oostenrijkse politicoloog
het formuleerde'. Vervolg de sociaal-democratisch partijen hebben zich
schuldig gemaakt aan sociale brandstichting, door de allochtone immigratie
uit de hand te hebben laten lopen. Wat men niet wil weten.
- Topadvocaat Gerard Spong: in zijn ogen heeft Wilders 'het Noorse bloed op
zijn lippen'. Vervolg: topadvocaat Gerard Spong heeft het Noorse bloed aan
zijn lippen, door zijn inspanningen om Geert Wilders de mond te snoeren. Wat
hij niet wil weten.
Op dit punt ook de formele weerlegging van de hoofdaanklacht tegen
Wilders: zijn taalgebruik - ook bekend als "de toon van het debat", of
"haatzaaien". Ter referentie eerst een zeer beperkte selectie van
(afgekorte) uitspraken uit de koran
:
Neem nu het voorbeeld dat men vrijwel altijd aanhaalt ten einde het
oordeel van "haatzaaien" met betrekking tot Wilders te rechtvaardigen: de
"kopvoddentaks". Precies hetzelfde oordeel geldt dan natuurlijk voor het
"Joden zijn apen" van de moslims. Nee, dat geldt nog veel meer voor "Joden
zijn apen". Want Wilders heeft de term "kopvoddentaks" slechts één keer
gebruikt, en de moslims brullen "Joden zijn apen" vijf maal daags door een
speciaal daarvoor ingerichte ruimte, genaamd "moskee". Een ruimte speciaal
ingerichte voor het uiten van haat jegens joden, ongelovigen, en nog wat
groepen van mensen. Waarin de terminologie, "een ruimte speciaal ingerichte
voor het uiten van haat jegens joden, ongelovigen, en nog wat groepen van
mensen" nogal omslachtig is. Hetgeen door Wilders, in een reactie vanuit
zijn vakantieverblijf op de stroom verwijten in zijn richting, daarom werd
afgekort tot "haatpaleizen". Een volkomen accurate beschrijving, in het
licht van de jegens hem gerichte klachten leggende een relatie tussen
denkbeelden en daden. Maar evengoed natuurlijk een nieuwe reden tot
opwinding onder de verwijters. De multiculturalisten, andere islamofielen en
de moslims zelf.
Die na dit voorval, net als alle eerdere gevallen, zich voortdurend
blijven afvragen hoe het Wilders toch maar voortdurend lukt om te scoren,
terwijl zij zelf voortdurend met lege handen staan en het nakijken hebben -
dit alles onder de inmiddels ook tot cliché gesleten uitdrukking "We moeten
Wilders aanpakken!"
, een uitspraak met dezelfde waarde als het bordje in de kroeg: "Morgen
alles gratis".
Dat heeft dus allemaal om een heel simpele reden: Wilders schiet raak.
Wilders spreekt de waarheid.
En met de waarheid is het kwaad kersen eten, als je ertegen wilt gaan
argumenteren en vechten.
Maar het geloof in eigen gelijk is zo diep, dat men het voortdurende
maar blijft proberen, net als de snoek die blijft happen naar het voorntje
aan de andere kant van de glazen scheidingswand, en daaraan voortdurend
keihard zijn neus blijft stoten
.
Je zou zeggen dat na één of twee bijdragen die de werkelijkheid onthullen,
de stroom van de anti-Wilders propaganda toch enigszins tot bedaren zou
moeten komen. het gebeurde niet. De totale massa van de
multiculturalistische beweging is zo groot, dat één of twee kogels, al zijn
ze raak, het monster niet kunnen doden, en dat het gewoon doordendert, alle
redelijkheid vertrappelend. Veel van de stukken zijn in schijnbeleefde vorm
geformuleerd, gebruik makende van terminologie als "Wilders zou nu echt wel
eens moeten ...", wat een net ze sterke belediging is als "Wilders is een
terrorist", omdat er associatie wordt gepleegd met een terrorist. Voor
aanhangers van het multiculturalisme en migratiefundamentalisme geldt veel
harder dat "Ze zou nu echt wel eens moeten ...", maar er is geen haar op het
hoofd dat daaraan denkt.
Nu kunnen multiculturalisten, met hulp van de media,
schreeuwen wat ze willen, maar Geert Wilders noch zijn medestanders zullen
zich daar ook maar iets van aantrekken - dit soort onzin en leugens zijn ze
gewend. Dus vond de voorman van de cultuurverradersbeweging, Alexander
Pechtold, die zich voorheen koest had gehouden, daarin aanleiding (wat hij
ook letterlijk zo uitlegde) om zich in de strijd te mengen, met hulp van een
medestander in de media (de Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggever Raoul du Pré):
Meteen al in de kop gaat het mis: Niet Wilders maar
Pechtold voedt de frustraties, door aan zijn multiculturalisme en
migratiefundamentalisme vast te houden, wat circa tweederde van Nederland
niet wil.
Eerste hulp van de medestander: de auteur van het artikel pleegt de bekende
truc van de omkering: de verwijten zijn gestart richting Wilders.
Tweede truc van de auteur: de reactie van Wilders: "Ze kunnen de boom
in", was niet woedend, maar minachtend. Een leugen, dus.
Derde truc: de herhaling.
Het eerste deel van Wilders reactie - een accurate beschrijving van de gang
van zaken. Daarna volgt de "de boom in" opmerking.
Dat is kenmerkend voor ideologen met een lachspiegel voor hun kop: ze zien
hun eigen verwrongen beeld aan voor de werkelijkheid, en ervaren het
werkelijke beeld als verwrongen.
En vanwege deze mislukkingen springt de clown uit het doosje:
Gunst, en laat zo'n doemscenario nu nog uitkomen ook... Kennelijk heeft
Wilders op zijn minst iets goed gezien.
Heeft er niets mee te maken.
Ordinair schelden (van Pechtold)
Is correct. Tweederde van de bevolking is tegen het multiculturalisme, de
Europeanisering, de globalisering, het kosmopolitisme en het graaien van de
elite. En dat alles wat de elite doet is inderdaad het verklaren van een
oorlog.
Een goede oplossing van het probleem.
En de bekende "Ja, maar ...". Wilders hoeft zich niet te verantwoorden omdat
hij heeft gewaarschuwd, maar Pechtold wel, omdat hij eindeloos heeft gesust,
en er nu wel degelijk veel aan de hand blijkt. Zoals hij zelf toegeeft door
het gebruik van de term 'de frustraties', in de kop, waar hij overigens in
het hele interview niet op terugkomt. Want de aard van die frustraties
hebben we net gezien, en schijten in het gezicht van Alexander Pechtold
Het is natuurlijk precies andersom: Pechtold voedt de frustraties, met zijn
ontkenningen van het probleem.
Wilders erkent zijn rol: als aanklager van de islam en de
multiculturalisten. Pechtold is echter doof daarvoor, vanwege die
lachspiegel in zijn geest
Er is nauwelijks uitleg nodig: de islam deugt niet, en moet weg. en dat de
islam niet deugt,ziet iedereen: vrouwenonderdrukking, uithuwelijken,
inteelt, eerwraak, intolerantie, jodenhaat, homohaat, geweld, enzovoort
Zonder islam! Het bord van Pechtold is gigantisch.
Dat mag. Want al die mensen sluiten zich vrijwillig aan bij de club waar ook
Al Qaida toe behoort. Wilders heeft zich niet bij Breivik aangesloten. Wat
Breivik doet, is zijn eigen zaak.
Wilders heeft geen geweldsretoriek gebruikt. Wilders heeft sterke taal
gebruikt. Richting de islam, omdat de islam nog veel sterkere taal gebruikt.
Maar die laatste gedachtensprong is voor Alexander Pechtold even bereikbaar
als de vierde dimensie.
Ook hier dan maar even een uittreksel van afkortingen uit de koran
:
Woorden vergeleken waarbij de "provocaties" en "beledigingen" van Wilders
maar kinderspel zijn. Wat is "kopvoddentaks", of deze ...:
... vergeleken met "Joden zijn apen" - en al die andere uitspraken van
joden- en ongelovigenhaat.
Als je een enkele uitspraak over kopvodden taks en een enkele uitspraak over
'islamitisch stemvee' als volgt omschrijft...
... is de ruimte voor het talloze malen herhalen van al die uitspraken vol
Joden- en ongelovigenhaat dus volstrekt accuraat te omschrijven als
"haatpaleis".
Waar Pechtold dus Wilders beschuldigt van "geweldretoriek", kan hij dat
alleen stand houden, door te erkennen dat de koran, de islam en de moslims
zich bedienen van geweldsretoriek, en dat als er sprake is van geweld in de
retoriek van Wilders, dit tegengeweld is, en dus gerechtvaardigd, zeker
passend, en mogelijk zelfs noodzakelijk om het geweld van buiten, het geweld
van de indringer genaamd islam, te weren.
Overigens kreeg Pechtold ook van de elektronisch media gelegenheid zijn
leugens en propaganda te verspreiden, zie ook Nieuwsuur, 02-08-2011
, na 11:40 min.. Zowel in het kranten- als het elektronische interview
krijgt Pechtold geen enkele substantiële wedervraag, laat staan een echt
kritische vraag. Dit geheel in tegenstelling als daar Geert Wilders zou
zitten (of Emiel Roemer van de SP, maar dan gaat het over andere
onderwerpen). Het zoveelste bewijs dat in dit soort onderwerpen, alles
naderende aan zaken als (im)migratie, Europeanisering, globalisering en
kosmopolitisme, de media in het algemeen volstrekt eenzijdig en
pro-oligarchie zijn.
Terug naar Pechtold. Na nog wat gezeur richting Rutte, volgt nog een
uitsmijter:
Tja ...
Dit soort retoriek is op de langere termijn natuurlijk ook allemaal heel
behulpzaam bij het opstoken van het vuur. Zelfs Hans Wiegel, nooit wars
geweest van een relletje, wordt het te gortig (DePers.nl, 02-08-2011,
column door Hans Wiegel, oud-VVD-leider):
Ook bijzonder leuk uit de mond van de ergere
multiculturalistische en migratiefundamentalistische brandstichters als Etty
en Heijne, die begonnen zijn met het demoniseren van Fortuyn, en dus na al
ruim tien jaar bezig zijn met hun jerrycans. Zo meteen nog een aardige
verwoording daarvan.
Op ongeveer dit tijdstip kan de grens gelegd worden van de directe
reacties op de schokkende sociologische gebeurtenis, naar de meer
beschouwende. De tweede fase van het debat. De fase waarin men, onbedoeld,
nog helderder opschrijft wat de oorzaak is van de schokkende gebeurtenis,
namelijk door de hardnekkigheid waarmee men het er niet over wilt hebben,
ondanks het feit dat men de randen van gebied waar de oorzaak ligt wel kan
waarnemen. Te beginnen met één van de "Het is een individuele
zaak"-commentatoren, die op het eerder ingenomen standpunt terugkomt (Volkskrant.nl, Opinie, 05-08-2011, door Malou van Hintum):
Hier ziet Van Hintum dat Wilders, die staat in het gebied
waar de oorzaak ligt, een uitspraak doet over dat gebied (voor de
volledigheid: over de islamitische cultuur en haar haatuitspraken in de
koran). Die uitspraak past dus niet bij haar wereld omdat in haar wereld dat
gebied niet bestaat. Dus is ze heel verbaasd.
Nog steeds de bekende "Ja, maar ...". De laatste zin wordt zo meteen
afgehandeld.
Maar natuurlijk. Dat is hoe je beleid vormt. Het gaat Van Hintum dan ook
eigenlijk niet om het feit dat hij beleid gebruikt, maar het gaat om het
beleid dat Wilders nastreeft - een beleid dat slaat op een terrein van de
maatschappij waarvan Van Hintum het bestaan ontkent:
Want het terrein waar Wilders het over heeft, maakt al vijfhonderd jaar deel
uit van het strijdtoneel van de beschaving in haar streven om een beleid te
ontwikkelen dat vrij is van religie, en dus van religieuzen
. Door haar ontkenning van het bestaan en het groeien van het domein van de
islam-religieuzen in Nederland ontkent Van Hintum het bestaan van die strijd
. Waar Wilders strijdt tegen religieuzen die systematisch haat-taal
verspreiden, discrimineren en op allerlei praktische terreinen ongewenst
gedrag ten toon spreiden, ziet zij alleen de strijd zelf - niet het gebied
dat bezet wordt door de haat-religieuzen. En projecteert daardoor de
eigenschappen van "haat-taal verspreidende, discriminerende en op allerlei
praktische terreinen ongewenst gedrag ten toon spreidende"-religie op
Wilders, gebruik makende van dezelfde middelen als die van de
haat-religieuzen:
De terminologie "Wilders-aanhangers zijn xenofoob" is de versie van Van
Hintum van "Joden zijn apen" en "Ongelovigen zijn varkens". Het doet er
totaal niet toe dat Joden niet in bomen klimmen en dat ongelovigen niet
knorren - dat weet iedereen. Het zijn geen feitelijke beschrijvingen, maar
uitsluitend uitingen van afkeer. Net als "Wilders-aanhangers zijn xenofoob"
alleen een uiting van afkeer is (Wilders-aanhangers hebben geen bezwaar
tegen Duitsers, of Chinezen)
Er is echter wel een verschil tussen de uitingen van de haat-religieuzen
en multiculturalisten. De ideologie van de haat-religieuzen is gegoten in de
vorm van oerkreten. De vorm die ook geassocieerd is met zulke primitieve
zaken als "bidden voor regen"
.
De vorm van Van Hintum en de andere multiculturalisten is een vorm die zich
voordoet als "redelijk". Niet die van de oude trucs van het met zijn allen
rond het kampvuur gaan staan brullen, maar van de moderne trucs van de valse
voorstellingen van zaken, de verbale oplichting, en regelrechte leugen
. Zoals de volgende, die de uitsmijter vormde van het artikel:
Oftewel: mijn standpunt is het enige dat redelijk is, en GOED, dus mag ik de
premier van het land vragen mijn standpunt te verkondigen.
De overtuiging van de eigen redelijkheid en het eigen GOED-zijn is ook
de reden dat men volkomen blind is voor het extremisme van de eigen
uitingen. De redactie heeft dat extremisme eerder talloze malen eerder
aangetoond op de Volkskrant weblog, door gewoon de daar gedane
multiculturalistische uitlatingen om te draaien, bijvoorbeeld door het
vervangen in hun eigen verhalen van een paar karakteristieke termen door hun
tegendeel - het leidde steevast tot woedende reacties. En recent op de
Volkskrant-opiniesite, in de reactieruimte onder dit stuk van Van Hintum
- in dit geval door de kop ervan te nemen ...:
... en een paar eigennamen te vervangen:
Extremistische taal, is ongetwijfeld het oordeel de multiculturalisten. In
ieder geval volgens de redactie van de Volkskrant, die deze
gespiegelde reactie namelijk weerde. Daarmee toegevende dat de eigen taal en
de bijbehorende standpunten extremistisch zijn. Een consequentie die men,
ondanks een vermoedelijk meer dan middelmatige intelligente, kennelijk in
het geheel niet beseft. De zoveelste aanwijzing voor het bestaan van een
enorme blinde vlek in de geest van de betrokkenen.
Grappig genoeg zijn deze laatste punten ook heel aardig verwoord in het
zo'n beetje interessantste deel van de Volkskrant, in ieder geval qua
originele gezichtspunten: de ingezonden-brieven rubriek
(de Volkskrant, 06-08-2011, ingezonden brief van L.M.C. van de Weygaert,
Doornenburg):
Een stukje met een hoog "Kleren van de keizer"-gehalte. Je ziet ze zo naakt
paraderen - zoals in de illustratie rechts. Verbaasd en geschokt, zoals
Malou van Hintum, op het moment dat het bord voor hun kop wordt weggerukt.
Een bord dat voorkomt dat ze zien dat de door hen bestreden "haat-taal" zijn
origine heeft in de geïmporteerde religie met haar oorlogsretoriek in haar
heilige boek.
Dat het multiculturalisme nog steeds zo'n krachtige beweging is, wordt
veroorzaakt door het feit dat ze in vrijwel alle geledingen van de de top
van de maatschappij, politici, bestuurders, intellectuele en media, is
doorgedrongen, dat ze allemaal achter de naakte keizer aanlopen. Het meest
bedreigende daarvan is haar invloed in de geleding van de juristen. Die
invloed is zo sterk, dat de groep al wordt omschreven als "Die D66
rechters", waarbij "D66" mede staat voor het ergste multiculturalisme. Zij
leveren een essentiële bijdrage aan de verharding van de maatschappelijke
verhoudingen door de allochtonen, inclusief hun overlast en criminaliteit,
stelselmatig de hand boven het hoofd te houden en te bevoordelen - op alle
mogelijke vlakken
. Het is een wat langzaam werkende kracht, maar des te slopender, want ze
ondermijnt de rechtstaat. Zoals al gebleken is in de pogingen tot
veroordeling van Geert Wilders, wat alleen voorkomen kon worden door
dreigende maatschappelijke onrust. En ook in het debat rond de aanslag van
Breivik staat de juristerij aan de kant van de haat-religieuzen (de Volkskrant, 06-08-2011, door Hans Crombag):
De bekende elitaristische en oligarchische houding van
degenen die met globalisering en vrije (im)migratie beter af zijn, en totaal
geen enkel besef hebben van het bestaan van een ander deel van de
maatschappij, laat staan dat ze weten dat die numeriek met tweederde ruim in
de meerderheid zijn. Maar het gaat hier eerst om een specifieke vervolgstap:
Kortom: het verkiezingsprogramma van de PVV is, in contrast tot dat van
andere politieke partijen zoals de VVD die beweert dat ze sociaal is, het
CDA dat beweert dat ze voor rentmeesterschap staat, enzovoort, geen dode
letter. Het is een mogelijk standpunt. Maar dan moet Hans Crombag de
redenatie die hij gebruikt ook aanvaarden als geldig. En dus is de inhoud
van de koran dan ook geen dode letter.
Ook Crombag begaat dus de overtreding die de kern ia van de zaak: dat er
alleen naar de taal (en ideeën) van Wilders wordt gekeken, en niet naar die
van de moslims. Terwijl de woorden van de moslims tot significant meer
geweld leiden dan de woorden van Wilders. In welke laatste uitspraak de term
'significant' een sterk eufemisme is - alleen al kijkende naar de tientallen
grote aanslagen gepleegd door moslims.
Deze eenzijdigheid is in de handen van politici, bestuurders en media al
bijzonder schadelijk. Veel erger is ze in de handen van juristen. Omdat
tweezijdigheid voor juristen een deel van hun maatschappelijke functie
uitmaakt. Op een zodanig essentiële manier, dat het in het bekendste symbool
van hun beroep is uitgebeeld. Wat het ook makkelijk maakt om de
eenzijdigheid van Crombag en de rest van de meerderheid van
multiculturalisten in zijn beroepsgroep uit de beelden. Hieronder gedaan,
met dank aan illustratrice Elke:
Waarna de redactie het niet kan laten nog wat van de pedanterieën te
citeren:
Want als deze redenatie gehandhaafd wordt, is er maar één enkele conclusie
mogelijk om tweezijdigheid te herstellen: dat de islam voor de rechter
gesleept moet worden, en een definitieve vrijheidstraf moet worden gegeven:
nooit meer islam in de Nederlandse openbare ruimte.
Een groep betrokkenen bij het Breivik-debat die nog niet genoemd is,
zijn de moslims zelf. De bespreking daarvan heeft dan ook een zeer hoog "ten
overvloede" gehalte. Waar in andere maatschappelijke zaken als overlast en
criminaliteit nog wel eens een zeldzame enkeling te vinden is die zich
realistisch uitlaat, is dat in zaken aangaande ideologie en het geloof
vrijwel totaal ondenkbaar - het spectrum beslaat vrijwel uitsluitend de
lichtere tot absolutistische vormen van eenzijdigheid. Een fantastisch
voorbeeld wordt geleverd door iemand die al vele malen de woordvoerder van
de onverdunde positie van de moslim is geweest: Mohammed Benzakour, in een
stuk afkomstig van die plaats waar het extremistisch-linksisme en het
rabiate multiculturalisme hoogtij vieren: de website Joop.nl van de linkse
agitator Francisco van Jole
. We pakken alleen het begin en het einde van zijn litanie mee (Joop.nl, 05-08-2011, door Mohammed Benzakour, columnist,
):
Het is volkomen duidelijk dat Benzakour doelt op Wilders.
Nog veel duidelijker is, voor degenen die niet direct doorgescrolld hebben
naar beneden en ook de citaten uit de koran zijn tegengekomen, dat hij het
in feite heeft over de islam. De haatgodsdienst die Joden, ongelovigen en
alle anderen die niet de islam aanhangen in een nog veel langere evenzang
beschrijft als veel erger dan termieten. Een haatgodsdienst wier
vertegenwoordigers niet in het Hilton maar in Parijs, Bali, Londen, Madrid,
Mumbai en tientallen ander plaatsen van de ware aard van hun godsdienst
hebben getuigd.
Net als Benzakour hierboven doet, maar dan met woorden, in de stijl van
de koran. Gedoopt in pure haatdragendheid.
De stukken van Van Hintum, Crombag en Benzakour lijken kenmerkend voor
de tweede fase van het debat, waarin sprake lijkt te zijn van een
tweedeling: de eerste groep ziet dat er een potentie is dat het de verkeerde
kant kan opgaan met de discussie, en doet er het zwijgen toe. Dat vermoeden
van de redactie is gebaseerd op die zeer basale waarheid die tot nu toe niet
besproken is in het debat: tegenover de enkele aanslag van Breivik staat een
hele sleep van aanslagen gepleegd door moslims. In Nederland betreft dat de
aanslag van Mohammed Bouyeri, ook bekend als de moord op Theo van Gogh. Ook
toen nam de multiculturalistische elite een volkomen duidelijk standpunt in:
de aanslag was beslist niet veroorzaakt door achterliggende ideeën en
woorden en denkbeelden "- of de achterliggende cultuur
(vul voor "rechts-extremisten" "moslims in). Die aanslag was het gevolg van
een individuele gek. En ook toen zweeg de minister-president. Want spreken
door de minister-president, in politieke zin, is niet nodig na één of andere
individuele actie, hoe gruwelijk ook. En toen waren er dus geen oproepen
vanuit de multiculturalistische elite om eens te komen vertellen hoe erg het
wel niet was. En ook niet om te komen vertellen dat de oorzaak in de
achterliggende ideeën gezocht moest worden. En ook niet dat de verkondigers
van die achterliggende ideeën, de moslims, hun woorden moesten matigen - dat
wil zeggen: de beledigende en gewelddadige woorden uit hun koran schrappen.
Welk uitblijven voor deze redactie de aanleiding om zelf zo'n "verklaring
van de minister-president" te schrijven
.
En zulke oproepen tot het matigen van denkbeelden en woorden zijn er ook
niet gekomen na alle andere aanslagen van moslims. Die waren weliswaar in
het buitenland, maar die van Breivik was ook in het buitenland, en dat is
wel aanleiding voor oproepen in Nederland aan Wilders om zijn woorden te
matigen. Nee, nog sterker: oproepen van Geert Wilders aan de moslims om hun
woorden te matigen, door het schappen van de beledigingen uit de koran,
werden door de multiculturalistische elite juist weer sterk aangevallen als
een belediging van de moslims.
Deze zaken zijn geen meningen. Deze zaken zijn feiten. En deze zaken
zijn dus ook een tikkende tijdbom onder het huidige debat rond de aanslag
van Breivik. Het zou een goede reden kunnen zijn voor het zwijgen van de
grotere groep.
De tweede, zo te zien wat kleinere, groep ziet ook dat het in potentie
de verkeerde kant opgaat, en gaat daarentegen nog harder brullen. Malou van
Hintum is daarin de vertegenwoordiger van het oude linksisme van
politieke-correctheid en multiculturalisme, Crombag is een vertegenwoordiger
van de rechterlijke macht die een belangrijk uitvoerend orgaan is geworden
van het anti-blanke racisme
, en Benzakour, de berber-moslim direct afkomstig van de ijle Rifgronden die
regelrechte haat koestert voor de Nederlandse en westerse cultuur omdat ze
de levende ontkenning van de gekoesterde eigen culturele en religieuze
superioriteit zijn.
Ter illustratie van het extremisme van deze beweging nog een paar
voorbeelden van Van Jole's haat-site. De eerste is de polderislamiet Ibrahim
Wijbenga, kind van een islamitische moeder en een Nederlandse vader. Ibrahim
is een gekende moslim-woordvoerder, wiens specialiteit, net als die van
vrijwel alle moslim-woordvoerders
, die is van het gooien van olie op het vuur. We beginnen met de kern van
zijn betoog (Joop.nl, 07-08-2011, door Ibrahim Wijbenga, CDA-raadslid,
):
Weer even vertalen:
Welke voedingsboden in Nederland al vruchtbaar is gebleken in de vorm van de
gelukte aanslag van Mohammed Bouyeri op de ongelovige genaamd Theo van Gogh.
En vele halfslachtige en door domheid en amateurisme mislukte aanslagen hier
en ook vele wel gelukte aanslagen elders.
Dit is dus weer de kenmerkende eenzijdigheid. Maar deze eenzijdigheid
richt ook ernstige schade aan buiten het directe toepassingsveld:
Het is totaal verbijsterend. Terwijl de media bol hebben gestaan van de
verontwaardiging over "het zwijgen van Wilders", en de oproepen tot spreken,
heeft onze moslim-woordvoerder het hier over "PR-machine op volle toeren".
Terwijl Wilders 1 of 2 tweets de wereld in heeft gestuurd (maximaal 250
tekens!), en naar aanleiding van alle klachten één enkel interview heeft
gegeven.
Maar komt Wijbenga met ook een aanwijzing voor de oorzaak van de
blindheid van de multiculturalistische en islamitische geest:
Zoals al gezien: de PVV heeft geen PR bedreven - wat ook niet nodig was,
want de aanhangers van de PVV hoef je niets uit te leggen want die weten wel
waar het probleem ligt. En de tegenstanders van de PVV hoef je ook niets uit
te leggen want die denken ook te weten waar het probleem ligt. En voor de
situatie na de aanslagen op Theo van Gogh en 11 september geldt vrijwel
precies hetzelfde: de multiculturalisten en moslims wisten al waar de
oorzaak ligt: bij de Nederlanders en het westen. Maar wat Ibrahim
natuurlijk bedoelt, is dat de moslims beter aan de rest van de wereld hadden
moeten uitleggen dat de schuld niet bij hen ligt. Totaal blind voor
tweezijdigheid van de situatie, zelfs op het moment dat hij een blik opvangt
van die tweede zijde.
Dat uitleggen dat de schuld niet bij hen ligt moeten moslims met grote
regelmaat doen, als gevolg van de vele aanslagen en de grote hoeveelheid
overlast en criminaliteit die ze veroorzaken. Dat geeft meteen ook een goede
verklaring voor het geconstateerde verbijsterende omtrent de "PR machine van
de PVV": Ibrahim is zo gewend geraakt in zijn verdediging van de islam aan
het moeten omkeren van de werkelijkheid, dat hij het omkeren van de
werkelijkheid als gewoonte heeft aangenomen.
Bij het bedenken van deze oplossing van het extreme geval van Ibrahim,
kwam ook meteen de gedachte op dat dit natuurlijk ook zal slaan op de andere
gevallen van multiculturalisme die we zijn tegengekomen. Net als de islam is
multiculturalisme een ideologie in het kader waarvan zeer veel gelogen moet
worden. Zoals we ook al gezien hebben. Wordt liegen eenmaal een gewoonte op
een bepaalde terrein, dan is die gewoonte makkelijk uitbreidbaar naar andere
terreinen, vooral als deze verwant zijn met het oorspronkelijke terrein.
Maar wie dacht dat met deze gevallen het hoogtepunt van onaangepastheid
aan de werkelijkheid wel gepasseerd was, heeft buiten de waard in de persoon
van Francisco van Jole en zijn website gerekend. Hier is nog een held van
hem (Joop.nl, 07-08-2011, door Michael Blok, columnist/activist,
):
Vermoedelijk, net als Wijbenga, onbewust en veroorzaakt
door verkeerde bedrading, heeft Blok hier een verwisseling begaan met
ernstige gevolgen: de vergelijking is niet met de aanslag van 9/11 en de
Amerikaanse reactie, want 9/11 was in Amerika en Amerikanen zijn heel andere
mensen. De vergelijking is met de aanslag van Mohammed Bouyeri. En die heeft
zodanig weinig veranderd, dat er zelfs ook geen datum aan is verbonden,
zoals wel aan 9/11.
Met direct daarop volgend de reden voor de verwisseling: de mogelijkheid
tot de inbreng van leugens:
Leugen één: de bemensing is totaal onvergelijkbaar. De aanslag van 9/11 werd
gepleegd door minstens twee dozijn lieden, in nauwe onderlinge samenwerking.
Bovendien was al snel duidelijk dat ze deel uitmaakten van een bestaande
grotere organisatie. Breivik is tot toe, operationeel, en volkomen eenling
gebleken. had hij met meerdere gelijkgestemde mensen gewerkt, was het aantal
slachtoffers nog weer eens vele malen groter geweest.
Leugen twee: de 'totaal verschuillende reacties' zijn logisch vanwege de
totaal verschillende omstandigheden. Een deel van dat verschil is de in de
Amerikaanse cultuur inherente gewelddadigheid en oorlogszucht
.
De ernst van kwaal wordt voor de zoveelste keer bevestigt: zelfs waar Blok
het tweede essentiële verschil benoemt: Amerika versus Europa, ziet hij het
niet als essentieel verschil
Klopt. Alleen zijn in de ten opzichte van Blok's visie spiegelbeeldige
werkelijkheid die conclusies ook spiegelbeeldig. Zie verder:
Bekend misverstand en leugen nummer 1: de bestrijding van ideologie (de
islam) is geen ideologie. Leugen nummer 2: links wordt niet door rechts
gezien als de handlangers van de islam, links zijn de handlangers
van de islam.
Klopt. Islam gebruikt de taal van de oorlog, en dus wekt dit een
gelijksoortige tegenkracht op.
Een halve leugen: het beschreven "netwerk van rechts" bestaat alleen uit
gemeenschappelijke woorden. Er is nergens gemeenschappelijk actie
ondernomen. De islam is veel meer een netwerk, zoals blijkt uit het netwerk
van moskeeën dat overal wordt opgericht, en waarin de imperialistische
haatreligie wordt beleden.
Het zoveelste bewijs van de totale blindheid, gezien de voor de hand
liggendheid van de reactie: onder de moslims zijn er talloze die bereid
zijn tot 'extreem en destabiliserend geweld'.
Dit na bevrijdingstoespraken (mei 2011) waarin Wilders werd afgeschilderd
als nazi en de aanhangers van de PVV als NSB'ers. Met instemming van vrijwel
geheel intellectueel Nederland.
Blok gaat conclusies trekken.
Die zijn ook gevolgd op die van Bouyeri, alleen niet in Nederland. Aanslagen
die te voorkomen waren geweest door het actief bestrijden van de islam.
Het voorzienbare gevolg van de moslim-aanslagen en het tolereren van de
geestelijke bron ervan door "links".
Een grappige illustratie van het spiegelbeeld effect: dit is vanuit beide
standpunten waar. De werkelijkheidswaarde wordt zichtbaar als je de
conclusie eruit wat zichtbaarder maakt:
Censuur. Het opheffen van de vrijheid van meningsuiting. Terwijl de
haatpaleizen waar de superioriteit van het eigen absolute geloof dat
inspireert tot geweld open moeten blijven en de boodschap ervan
gestimuleerd:
Op dit moment is al ongeveer tweederde van Nederland tegen het huidige
multiculturalistische beleid. Deze uitspraak is dus bijna een oproep tot een
links-religieuze staatsgreep. Het mag allemaal op de haat-site van Francisco
van Jole.
Nog een artikel dat niet zozeer uitblinkt in
extremistisch taalgebruik, als wel dat de auteur uit hoofde van ideologie
een aantal ernstige beroepsmatige overtredingen begaat. Het gaat is van de
hand van Corine de Ruiter, vaste bijdrager op Joop.nl, die als auteur
omschreven wordt als hoogleraar psychologie, en daarmee op de
wetenschappelijkheid van haar artikel mag, en zelfs moet, worden
aangesproken. Vanuit die beroepsmatige achtergrond doet ze psychologische
uitspraken over Geert Wilders, die daarmee ook politieke uitspraken zijn.
Het gaat hier om de wetenschappelijke verantwoording van die uitspraken (Joop.nl, 09-08-2011, door Corine de Ruiter, hoogleraar
Forensische psychologie,
):
De eerste wetenschappelijke onvolledigheid: de andere
oorzaak voor deze virtuele oorlog is de mate waarin uitspraken en daden van
mensen als Gerard Spong, Tofik Dibi, Job Cohen enzovoort hebben bijgedragen
aan een klimaat waarin deze gruwelijke terreurdaad kon gedijen.
De tweede wetenschappelijke omissie: Gerard Spong, Tofik Dibi, Job Cohen
vinden ook dat hen geen enkele blaam treft en zij zijn ook niet van plan een
mildere toon aan te slaan.
De derde wetenschappelijke omissie: Wat de heren Gerard Spong, Tofik Dibi,
Job Cohen de afgelopen jaren hebben gezegd over Geert Wilders, en voor hen
een lange lijst groepsgenoten over Hans Janmaat, Pim Fortuyn en Rita Verdonk
is nog veel genoegzamer bekend: zij vinden de ideeën van Hans Janmaat, Pim
Fortuyn, Rita Verdonk en Geert Wilders abject, fascistisch en fout.
Vierde wetenschappelijke omissie: hier ontbreekt de definitie of minstens de
omschrijving van 'psychologisch kwetsen'.
Eerste wetenschappelijke overtreding: het hanteren van een volstrekt
subjectieve omschrijving van een begrip. In natuurkundige termen is het
equivalent aan het beantwoorden van de vraag: "Wat is de temperatuur van het
water?" met "Het water is (te) koud". Als dat het antwoord is van een stoker
op een stoomtrein, bedoelt hij dat het water niet kookt, of lager is dan 100
graden. Als het het antwoord is van een arts, bedoelt hij dat het lager als
dan 37 graden, lichaamstemperatuur. En als het antwoord komt van een
badgast, bedoelt hij waarschijnlijk dat het kouder is dan 18 graden, een
goede zwemtemperatuur. En in dit specifieke psychologische geval kan je ook
weer Hans Teeuwen citeren (uit
Bimbo's en Boerka's, NPS 30-08-2007, een deel van het verslag van de
discussie tussen cabaretier Hans Teeuwen en moslim-boegbeelden de Meiden van
Halal (Esmaa, Jihad en Hajar Alariachi):
Concluderend: hoogleraar psychologie Corine de Ruiter stelt min of meer dat
belediging datgene is wat de moslim als belediging ervaart. Vanuit
wetenschappelijk standpunt een volstrekt onvergefelijke overtreding, en een
teken van ontolereerbare voorinstelling, bias.
Een stukje met feitelijkheden.
Vijfde wetenschappelijke eenzijdigheid. Gespiegeld: "Als we de uitingen van
moslims en multiculturalisten over Geert Wilders en PVV'ers langs deze
psychologische 'meetlat' leggen vallen ze voornamelijk onder verbaal geweld,
en in een aantal gevallen onder verbale bedreiging".
Tweede wetenschappelijke overtreding: het door suggestie leggen van een
relatie tussen twee zaken (Geert Wilders en het aanzetten tot geweld) zonder
het daadwerkelijke verband aan te tonen.
De conclusie heiruit heeft zichzelf al geschreven: professor Corine de
Ruiter pleegt ernstige overtredingen van de wetenschappelijke ethiek, en zou
bij een proces hierover ernstig in aanmerking komen voor uitzetting uit de
beroepsgroep. Ze pleegt het equivalent van wat in de natuurkunde beschreven
zou worden als "de vervalsing van onderzoeksresultaten" - vrijwel altijd een
reden voor ontslag.
Het voorbeeld van Corine de Ruiter laat nog een paar dingen zien: dat
voor zware beledigingen geen extreem-uitziende formuleringen nodig zijn, dat
een hoge opleiding geen enkele garantie voor het voorkomen van
institutioneel blindheid, en voor extreme eenzijdigheid.
Zijn er dan totaal geen redelijke geluiden gehoord? Nee,
natuurlijk niet. Alleen waren ze zeldzaam, en totaal niet representatief
voor de tijdgeest, voor zover het het maatschappelijke debat, dat wil
zeggen: het debat onder waarnemers, de intellectuelen, de bestuurders en de
media betrof. Hier gaan we er toch een (disproportioneel hoog) aantal
bespreken, omdat op het grensvlak vaak de interessantste dingen zijn te
leren. Te beginnen met een rabiaat multiculturalist en "Ik geloof in het
goede van alle mensen" Pieter Hilhorst - let op de datum ... dit is vier
dagen na de aanslag (waar nog een wekend tussen zit, de aanslag is op
vrijdag 22-07-2011), en dus helemaal in het begin van de bewustwording (de Volkskrant,
26-07-2011, column door Pieter Hilhorst, politicoloog):
Ook Hilhorst ziet dus de logica van de doelkeuze. En die
doelkeuze ís logisch. "Iedereen" wist dat de islamitische landen sociaal en
cultureel achterlijk waren, en dat dus ook gold voor de moslim-immigrnaten.
Die sociale en culturele achterlijkheid van de moslim-immigranten is dus
niet hun schuld, maar de problemen die eruit voorkomen in het immigratieland
zijn de schuld van degen die den immigratie hebben laten gebeuren. Of in de
woorden van Hilhorst:
Waarbij er geen enkel ander verband is tussen Wilders en Breivik in dat ze
beiden dezelfde werkelijkheid beschrijven. Ook iets dat Hilhorst beseft:
Dat laatste kan natuurlijk ook geldig zijn, als er maar een geldige reden is
voor de associatie. Die is er in dit geval niet aangaande het geweld. Wel
wat betreft de achterliggende sociale werkelijkheid.
Maar nu naar die achterliggende sociale werkelijkheid, tot nu toe door
Hilhorst niet genoemd:
Weer een geval van angstige vermijding van die werkelijkheid, de
islamitische culturele en sociale achterlijkheid, met gebruik van één van de
bekende trucs: "Er zijn ook lange Japanners, dus de stelling dat
Nederlanders langer zijn dan Japanners is onjuist". Of: "Er is ook een
vreedzame moslim, dus de stelling dat moslims meer naar geweld neigen dan
andere religies en ideologieën is onjuist".
Een glasheldere illustratie van het feit dat een ideoloog als Hilhorst,
die volkomen gewend is de werkelijkheid te vervalsen en te liegen, ook als
hij vlak langs die werkelijkheid loopt, niet in staat is deze waar te nemen.
Mede vasthoudende aan de chronologie, gaat de tweede realist ook weer
wat verder, met dus nog interessantere draaiingen
(de Volkskrant, 02-08-2011, door Bart Schut)
Heel erg fundamenteel kunnen die bezwaren niet zijn
geweest, want anders kan je niet functioneren bij een Marokkaans blad. Echt
atheïsme is aldaar volstrekt taboe.
Maar zelfs al een beetje islam-kritischheid is voldoende om een groot
deel van de werkelijkheid te zien:
Nummer één: de stinkende hypocrisie van links.
Nummer twee: de smerige retoriek van links.
Nummer drie: de totale ideologische verblinding van links.
Maar ook in deze passages gaat de het treintje al wankelen op de rails
van de recht-toe-recht-aan redenatie:
De demonisering van Fortuyn vanuit links is nu een totaal aanvaard feit
. Dat er geen verband zou bestaan met de aanslag van Volkert van der G. is
totaal onaannemelijk.
En natuurlijk is er hier een direct verband. Zoals de auteur het ook zelf
natuurlijk gebruikt:
En vanaf dit punt gaat er nog meer fout:
Het is precies andersom: rechts nu gedraagt zich als links toen. Het
demoniseren begon met dat van Janmaat, en ging verder met Fortuyn, Verdonk
en Wilders.
Ook allemaal andersom: links is de aanstichter, rechts reageert.
En hier gaat het definitief fout. Kijk maar in de spiegel:
Welke fout nodig is voor de volgende afslag, richting aperte leugens en
propaganda:
Natuurlijk zijn het niet de denkbeelden van rechts die worden misbruikt,
want het gaat niet om denkbeelden van rechts - het gaat om de werkelijkheid
van de allochtone overlast en het islamitische geweld. Met daarachter de
islamitische sociale en culturele achterlijkheid. Iets dat 'nicht gewusst'
wordt door links, en niet door rechts.
Waarna blijkt dat een groot deel van het door de auteur geschreven
gericht is op een "Ja, maar ...":
Als de retoriek van de islamcritici is doorgeslagen, is de retoriek van de
moslims en de islamofielen dat nog veel meer, zoals boven als uitvoerig is
aangetoond.
En eigenlijk bedoelen die linksen het zelfs wel goed:
Met een herhaling hiervan in het slotakkoord:
Natuurlijk is Anders Breivik niet het tegendeel van Mohammed Bouyeri, maar
een directe verlenging ervan: het tolereren van de denkbeelden van Mohammed
Bouyeri, door met name links, leidde tot Mohammed Bouyeri, waarvoor links
nooit excuses heeft aangeboden, en Anders Breivik, waarvoor links dus ook
zijn excuses moet aanbieden. En niet rechts. En de kans dat links ooit
excuses zal aanbieden voor welke islamitische of linkse aanslag dan ook, is
grenzend aan absoluut nul. Vanuit een heel simpel grondidee dat ze koesteren
en waarvan ook deze auteur getuigt: Links is GOED.
De derde en een bekende: Marcel van Dam. Van Dam is altijd een
interessant geval omdat hij vrijwel alle sociale toestanden goed doorziet.
Behalve alles rond de allochtone immigratie. Zijn favoriete aanpak is "Niets
doen, dan komt het vanzelf goed"
.- waarbij hij zelf toegeeft dat dat wel drie generaties kan duren. Daarbij
even vergetende dat de problemen al voordien uit de hand kunnen zijn
gelopen. Waarvan het geval Breivik een teken is. Dus, een teken van de
normale denkkracht van Van Dam, past hij zich toch enigszins aan (de Volkskrant, 04-08-2011, column door Marcel van Dam, socioloog):
Inderdaad.
Hierin zit een opmerkelijke omissie, want in werkelijkheid gaat het zo: er
zijn aangeboren eigenschappen, tijdens het opgroeien aangeleerde ideeën en
ideologie, en invloeden van die bepalen wie tot welke actie overgaat. Het
weglaten van "tijdens het opgroeien aangeleerde ideeën en ideologie" is de
bijna letterlijke blinde vlek van Van Dam (de originele blinde vlek van het
oog zit redelijk in het midden), want wat hij niet ziet: de "tijdens het
opgroeien aangeleerde ideeën en ideologie", ligt in het midden van zijn
redenatie. En hij kan die ingeprogrammeerde ideologie niet zien, omdat dat
in dit geval de islam is. En de islam kan natuurlijk nooit de oorzaak van de
problemen zijn, dus ook niet van het gedrag. Volgens het automatisme in het
hoofd van Van Dam.
Vervolg:
In dit geval ziet hij het dus wel: de ideologie heersende bij de linkse
elite (wat niet hetzelfde is als dé tijdgeest!) zorgde ervoor dat bij een
klein deel ervan, degenen die er karakterologisch gevoelig voor waren,
leidde tot geweld.
Oftewel: je moet ideologie op tijd bestrijden, want anders wordt het
overgenomen door steeds meer mensen.
Van Dam formuleert onzorgvuldig, maar is nog niet al te ver van de
werkelijkheid afgedwaald. Nu komt hij weer op het rechte pad:
Precies. Dus, leert de vorige passage over de oorlog, is het dringend
noodzakelijk om daar tegenin te gaan. Zo sterk mogelijk, zoals de oorlog
leert. Maar hier stort Van Dam zich hals-over-kop in de afgrond:
Vertaald naar zijn oorlogspassage, en pratende over nazisme:
En hij herhaalt het nog een keer:
Waarvan, in de context van het huidige debat, de toepasbaarheid op de
moslims is aangetoond door talloze aanslagen - omdat in de koran ongelovigen
voor rotte vis worden uitgemaakt, worden de agressieve extremisten in die
groep over de rand geduwd. Daarvan zijn er dus heel veel. Waartoe met
betrekking tot islamcritici op zijn hoogst ene enkele aanwijzing is:
Breivik. Die in het kader van Van Dam's argumenten dus eigenlijk eerder
vergeleken zou moeten worden met Marinus van der Lubbe, de man die een
aanslag pleegde op de Rijksdag - om te waarschuwen tegen het gevaar van het
nazisme. (Oh ja, de multiculturalist beweert dat het juist de islam is die
staat voor democratie ... - dacht de redactie lichtelijk cynisch)
Hopelijk tot slot een bewijs dat het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk
is. Misschien moet je wel geen politicus, bestuurder, jurist of socioloog
zijn, en in ieder geval moet je al helemaal niet één of andere ideologie
aanhangen of ermee verbonden zijn. Maar als daar een keer toevallig allemaal
aan voldaan is, ís het helemaal niet zo moeilijk. Kijk maar naar schrijver
Joost Zwagerman, die in het volgende artikel twee onderwerpen aanpakt in de
sonatevorm, met als middendeel een stuk over Breivik (de Volkskrant, 10-08-2011, door Joost Zwagerman):
Deze inleiding is interessant omdat het de eerste keer is
(in ieder geval voor deze redactie) dat de voor Nederland relevante
vergelijking wordt gemaakt: Breivik en Bouyeri. Maar in aansluiting op
Zwagerman's laatste opmerking: het is de vraag of het überhaupt mogelijk is
zulke enkele gevallen uit de grote voorraad potentiële gevallen te halen -
dat lijkt toch te veel op de spreekwoordelijke naald in de hooiberg.
Maar Zwagerman is van goede bedoelingen:
En dit staat zelfs in de goede volgorde: het banale vingerwijzen begon bij
links. Waarbij hij weglaat dat links het ook het hardst deed. En ook dat
links er het langst mee doorging. Dus Zwagerman is zeker niet pro-rechts.
En als de dingen eenmaal redelijk goed gaan:
Het geheugen van de redactie is niet perfect, maar lijkt te vertellen dat er
meerdere jaren zitten tussen de moord en deze uitspraak van Wilders. En dat
er een specifieke aanleiding voor was ... zoals één of andere pro-moslims
actie van Cohen. Maar in ieder geval hoort hier wat bij: direct na de
aanslag van Bouyeri, heeft Cohen zich ingespannen om een relatie met de
islam af te wijzen. Kijk maar:
Met de ouders en vrienden van Theo van Gogh is er geen thee gedronken. Een
schandalige gang van zaken. Zwagerman wrijft weer de hand over het hart.
Maar daarna slaat hij genadeloos toe:
Absoluut dodelijk. Cohen's gedrag is een herhaling van de eenzijdigheid ten
toon gespreid na de aanslag van Bouyeri, maar nu precies de andere kant op.
Het zet Cohen neer als een absolute hypocriet. Iemand die het kennelijk echt
te doen is om de steun aan de islam.
Zo simpel is het nu.
De conclusies zijn onontkoombaar: multiculturalisten zijn echte
cultuurverraders - ze willen de islam invoeren in de Nederlandse cultuur,
zoals sommigen van hen ook openlijk toegeven. Ze zijn de oorzaak van de
opkomst van Anders Breivik. En gaan ze door het hun massale verraad, komen
er ernstigere repercussies.
Een uitspraak die gezien kan worden als voorspelling, of als
beschrijving. Want in Engeland pleegt men dezelfde vormen van verraad, met
ernstige gevolgen: de creolen, met achterlijk houdende cultuur
, branden op het moment van schrijven de grote steden plat. Omdat ze niet
mee kunnen komen, zegt men - de spijker op de kop slaand. Wat ook geldt voor
een groot deel van de moslims. Met hun achterlijk houdende cultuur. En hun
achterlijk houdende godsdienst. Die de multiculturalisten deel willen doen
maken van de Nederlandse cultuur.
Job Cohen is niet op theedrink-bezoek geweest bij
juwelier Kamerbeek die na acht allochtone overvallen de allochtone jongeren
uit zijn winkel weert. Hij heeft kennelijk ook geen knipseldienst, die hem
het artikel van Joost Zwagerman onder de neus heeft gestopt. Job Cohen is
sowieso niet in staat tot enigerlei diepgang in sociologische analyse, want
anders had hij gedurende de hele en lange voorgeschiedenis totaal anders
gehandeld en gesproken. En ten bewijze van dat alles, laat Job Cohen het
volgende stuk in de Volkskrant afdrukken (de Volkskrant, 12-08-2011, door Job Cohen):
Waarna je eigenlijk het verder lezen overbodig zou
kunnen verklaren, en je conclusies noteren. Want wat hier staat, is dat het
niet gaat om de sociologische werkelijkheid, maar om de manier waarop je die
presenteert. Vorm boven inhoud. Iets waarover je zelfs in de kunst kan
debatteren. En wat met betrekking tot de sociologie een dodelijk misverstand
is. Je kan een sociologische drol heel lang verpakken als een gebakje, maar
op den duur komt de stinkende waarheid toch naar buiten, en dan meestal met
een knal.
Dit alles voorafgaand aan de constatering dat wie echt wil debatteren
over de toon van het debat, of wil debatteren over wat dan ook, eerst zijn
eigen inbreng daarin ter sprake moet stellen, en niet die van een ander. Job
Cohen is daartoe volkomen niet in staat:
Enzovoort. Nergens komt de eigen rol ter sprake. Integendeel:
Cohen ideologie nummer één: christenen, moslims en atheïsten geloven
allemaal in gelijke mate in vrijheid (merk op: "islam" betekent
"onderwerping"). Voor aanwijzingen van het tegendeel, zie hier
.
Cohen ideologie nummer twee: sociaal-democraten, liberalen,
christen-democraten, progressieven, conservatieven zijn allemaal
sociaal-democratische kinderen dus goede mensen. Af te korten tot: "Alle
mensen zijn goed".
Cohen ideologie nummer drie: alle immigranten zijn hier gekomen om mee te
bouwen aan onze, dat wil zeggen: Nederlandse en westerse en seculaire,
samenleving.
Nadat Cohen aldus de zekerheid van het eigen gelijk volkomen helder
heeft geschilderd, geeft hij zijn enige blijk van vooruitging in iets als
een decennium of meer in de politiek: hij formuleert het inmiddels als
standaardfrase gehanteerde: "Er zijn weliswaar ook wat problemen, maar ...":
Er zijn inderdaad wat veranderingen geweest: de rechtse pers publiceert nu
redelijk vrijelijk over de negatieve aspecten van de allochtone immigratie,
en na het aantreden van een rechtse regering worden er wat lapmaatregelen
genomen zoals het afschaffen van de bevoordeling van groepen omdat ze een
religieus en/of etnisch kleurtje hebben. Maar al deze kleine stapjes gingen
gepaard met grote protesten vanuit alles wat ook maar enigszins linksig is,
geholpen door de aanhangers van de kosmopolitische oligarchie in clubs als
D66 en GroenLinks. En na aanvankelijk wat meer openheid, is er in de gehele
media een vrijwel sluitend cordon sanitair getrokken rond het verschijnsel
van de allochtone criminaliteit: de afkomst van de daders wordt niet meer
vermeld. Tenzij men gedwongen wordt, zoals door de acht keer door allochtone
jongeren overvallen juwelier Kamerbeek, die openlijk te kennen gaf dat hij
geen allochtone jongeren meer in zijn zaak toeliet. Een cordon sanitaire of
beter taboe waarvan het bestaan tot op de dag van vandaag bewezen wordt,
door hardnekkig te weigeren de kern van het oproer in Engeland te benoemen:
het overgrote deel van de aanstichters van de branden en de plunderingen
waren zwarte jongeren - zoals op de televisiebeelden van alle reportages uit
de begindagen te zien is. Feiten die men openlijk bestrijdt door de
uitvoerige vermelding van de uitzonderingsgevallen.
Job Cohen kan dus wel stellen dat hij wil praten over de negatieve
gevolgen van de allochtone immigratie, maar met deze uitspraak houdt zijn
verdere bereidheid op. Zo is het nu, en zo was het de afgelopen tien jaar.
En in de dertig jaar daaraan voorafgaand was het nog veel erger. Dat de
andere partij in het debat, zij die willen praten over de nadelen van de
allochtone immigratie en immigratie in het algemeen, dus niet erg van zins
is om zich in het debat te roeren, is niet meer dan begrijpelijk. Job Cohen
en zijn soortgenoten politici, bestuurders, intellectuelen en
media-personeel zullen ze er niet mee bereiken. En de eigen aanhang, die in
of naast de allochtone wijken woont, hoef je niet te overtuigen want die
leven in de realiteit.
En als al deze min of meer theoretische afwegingen de revue gepasseerd
zijn, kan je tot slot altijd nog terugvallen op die ultieme test van de
bereidheid tot praten: kies een specifieke zaak. En daarbij kan
migratie-kritisch Nederland al een paar grote concessies doen: laten we
voorlopig even voorbij gaan aan de culturele en de sociale nadelen van
allochtone immigratie. Laten we voorstellen om te gaan debatteren over
slechts een beperkt aspect ervan: de financiële nadelen van de allochtone
immigratie. En dan kijken we hoe groot de bereidheid is van Job Cohen en
zijn soortgenoten om meer dan enkele tweets uit te wisselen over dat
onderwerp.
Overigens, het artikel van Cohen bevat, naast de al veelzeggende koppen,
ook een vrijwel feilloze aanwijzing voor de waarde van de inhoud. Die ligt
besloten in een uitspraak die al bijna een frase is geworden:
Het onderdeel 'dag in dag uit' in de frase is een botte en flagrante leugen.
Alle zo verafschuwde door Wilders geuite termen en gedane uitspraken heeft
hij slechts enkele keren of soms zelfs maar één keer gedaan. Zoals
"kopvoddentaks"- en "islamitisch stemvee" - en "haatpaleizen". Als die
uitdrukkingen meerdere malen in de media zijn verschenen, komt dat
uitsluitend en alleen door de politici, bestuurders, intellectuelen en de
media die in hun multiculturalistische koorts eindeloos doorgingen op die
uitspraken. En als er dus iets "dagelijks" te horen is, is dat niet dat die
allochtone immigranten er niet bij horen, maar dat ze er wel bij
horen. En dus een doodenkele keer dat het mogelijk anders ligt.
Waarom staat er dan desondanks deze flagrante leugen in dit artikel van
Job Cohen? Dat is omdat ze, multiculturalistische politici, bestuurders,
intellectuelen en media, hogelijk geïrriteerd worden door die enkele of
enkelvoudige uitspraken van Wilders. En iedere psycholoog kan buiten de
context van deze specifieke discussie vertellen waarom mensen zo ontzettend
langdurig en geïrriteerd op een enkelvoudige uitspraak reageren: dat is
omdat ze beseffen dat die uitspraak waar is!
Van Job Cohen is geen reactie op het stuk van Zwagerman te verwachten.
Maar dat is nu voor hem gedaan - het volgende citaat wordt voorafgegaan door
een larmoyant stukje over Joden en de Tweede Wereldoorlog - een geschiedenis
die de links beweging associeert met het gedachtengoed, zoals laatst (mei
2011) in het openbaar en met universele steun uit linkse hoek door Thomas
von der Dunk, die de PVV met de NSB vergeleek (de Volkskrant, 15-08-2011, ingezonden brief van Carel Zuil, Groningen
):
Waarmee men nog eens openlijk toegeeft dat men helemaal
geen behoefte heeft aan een open en eerlijke discussie. De enige "open en
eerlijke discussie" die Job Cohen en zijn aanhangers willen is een open en
eerlijke discussie met mensen die het met hen eens zijn in de volegende
opvattingen: "Alle migranten zijn welkom", "Alle migranten dienen gesteund
te worden", en "Alleen moslims mogen vrijuit beledigen, en de rest moet zijn
mond houden". Om te besluiten met verhalen die erop neerkomen dat mensen die
het hier niet mee eens zijn hetzelfde doen tegen moslims als gebeurd is met
de Joden in de Tweede Wereldoorlog, en met zulk soort mensen mag je niet
discussiëren.
De voorgeschiedenis van het multiculturalisme
maakt een flink deel van de reacties op de aanslag van Breivik hogelijk
voorspelbaar. Zo was er bijvoorbeeld de oproep van de Noorse premier, een
sociaal-democraat, direct na de aanslag opmerkingen vooral niets anders te
gaan te gaan doen en even open te blijven (de Volkskrant, 26-07-2011, van verslaggeefster Mariken Smit):
Het was volkomen voorspelbaar: dit duurt niet lang - nog geen week later"(de Volkskrant, 02-08-2011, Reuters):
En ook na dit stuk deed de redactie een voorspelling,
genoteerd onder het artikel: dit slaat niet op 'de discussie', 'de
politici', of 'niet op een politicus of een partij in het bijzonder'. Want
dan zouden ook de sociaal-democraten hun discussie moeten matigen. Want
natuurlijk zijn de opvattingen van de sociaal-democraten ook extremistisch,
met hun opvattingen over een multiculturalistische maatschappij te vormen
samen met de achterlijke godsdienst van de islam en de andere sociale
achterstanden en achterlijkheden van tal van ander immigrantenculturen.
En ja hoor, zie deze uitzending van
Nieuwsuur
(20-08-2011, 22:00h, na 17:41 min.), naar aanleiding van de herdenking een
maand na de aanslag - Helga Pedersen, vice-voorzitter van de
Arbeiderspartij: "Wij streven nog steeds naar een multiculturele
samenleving Wij gaan ons immigratie- en integratiebeleid niet veranderen."
Gevolgd door beelden van zingende blonde Noorse jongeren.
Waarachter de realistische mensen beelden projecteren, van 8 augustus en
vijf opvolgende dagen, van in capuchons gehulde immigrantenkinderen die op
grote schaal branden stichten en winkels plunderen in Londen en andere
Engels grote steden. Ter verklaring achteraf wijzende op de grote sociale
achterstanden die ze hebben
.
En nog zo'n contrast. Neem nu eens een echt gematigde positie (de Volkskrant, 03-08-2011, ingezonden brief van Wim van Hoorn, Aerdenhout):
Het stuk staat hierboven
.
Een gematigde positie.
Dit stuk stond onder een ingezonden brief van Francisco van Jole, oprichter
van de "linkse" opinie-site Joop.nl, eerder al in opspraak geraakt wegens
vergaande anti-Wildersretoriek (de Volkskrant, 03-08-2011, ingezonden brief van Francisco van Jole,
Rotterdam, eindredacteur Joop.nl):
En hier wat citaatjes uit stukken die sindsdien door
Van Jole op zijn website zijn gepubliceerd:
Van deze soort waren er nog meer op Joop.nl (controleer
even de woorden van de "redelijke" historicus over Fortuyn hier
). Precies de soort die briefschrijver Wim van Hoorn al noemde:
Van Jole's stukken zijn stukken die mensen uitmaken voor racisten en
fascisten. Op zijn minst sterk polariserende stukken. Je zou ze zonder
bezwaar ook haatzaai-stukken kunnen noemen. (Noot: Han van der Horst is van
het levensgevaarlijk "Kijk mij eens redelijk zijn"-type - let op de manier
waarop hij de geschiedenis omdraait aangaande Fortuyn, die uitgemaakt werd
als "moordenaar van Anne Frank" (door Thom de Graaf) en "minderwaardig mens"
(door Marcel van Dam), waarover volgens Van der Horst Fortuyn dan niet mag
zeggen dat hij gedemoniseerd wordt. Om zijn eigen methode te gebruiken: Han
van der Horst hoeft geen beroep te doen op Joseph Goebbels, hij is zo al
onaangenaam genoeg).
Kortom: het is nog steeds hetzelfde: "Onze andermans-culturalistische en
vrije-immigratie opvattingen zijn fatsoenlijk en normaal, en jullie
eigen-culturalistische en anti-massa-immigratie opvattingen zijn
onfatsoenlijk en extremistisch". Het soort houding dat, tezamen met hun
oorspronkelijke inspiratie, de islam, geleid heeft tot het verschijnsel
Anders Breivik.
De Noorse multiculturaltische politici uitten zich direct na de aanslag
in terminologie dat niets zou veranderen aan de openheid en dat alles
eerlijk onderzocht zou worden. Sprookjes natuurlijk - multiculturalisten
kunnen dit niet want zitten vol met leugens en contradicties. En de openheid
van iemand als Breivik is daarvoor een gevaar. Dus zorg je dat hij gestoord
wordt verklaard, zodat er niets onder zocht hoeft te worden aangaande zijn
motieven (de Volkskrant, 30-11-2011, van verslaggeefster Mariken Smit):
Een bekende truc als je ambtelijk wilt liegen: maak het
rapport van Bijbelse omvang.
Een van de mogelijke secundaire redenen: bij een gewoon proces komt Breivik
ooit vrij, want Noorwegen kent geen levenlange gevangenisstraf.
Maar het gaat om dit:
Dit is namelijk een stelling die verdedigd kan worden. Waarin dus argumenten
uitgewisseld zullen moeten worden, iets dat men met alle macht van de wereld
wil voorkomen. Want men kent de waarheid: Breivik heeft op zijn minst deels
gelijk, en waarschijnlijk een groot deel of zelfs grotendeels.
De argumenten tegen de conclusies van het rapport zijn glashelder:
Het is uiterst onwaarschijnlijk dat dit debat zal leiden tot een verwerping
van dit rapport
Dit is allemaal zorgvuldig doorgesproken en gepland.
Kijk maar (de Volkskrant, 23-12-2011, van de buitenlandredactie):
Vertaald: ... Dat betekent dat hij geen proces
krijgt. Wat is waar het om gaat.
Kijk maar (uit het jaaroverzicht 2011 van de Volkskrant)
(de Volkskrant, 24-12-2011, door Mariken Smit):
Dat is waar het om gaat: om die discussie te pogen te
smoren. een gevbvaarlijke aanpak, zoals de rest van het artikel laat zien:
Inmiddels bewezen als een volstrekte leugen.
Net als in Nederland: propaganda door de intellectuele en bestuurlijke
elite, aangevuld door staatspropaganda via de media. Om ons de
wanstaltigheden van de allochtone culturen en de islam maar te laten
accepteren. Met dit al;s voorspelbare gevolg
Terwijl de remedie uiterst simpel is: het niet-accepteren van de allochtone
en islamitische wanstaltigheden: geen hoofddoeken, geen islam en uitzetting
van criminele immigranten. Met ijn plaats daarvan beschulgignen aan degen
die de wanstaltigheden constateren:
De auteur van het artikel, een Nederlandse multiculturaliste natuurlijk,
kiest partij:
Een volstrekt voor de hand liggende reactie. Omdat het zo gebeurt is.
Waarop de immigratiehetzer de vermoorde onschuld spelen:
Omdat het zo is: de Arbeiderspartij voert een pro-immigratiehetze, en moet
de gevolgen daarvan dragen zonder mopperen. Een pro-immigratie is geen
neutrale politiek, maar een regelrechte poging tot ontmanteling van de
westerse maatschappij, door de invoer van massale hoeveelheden niet- en
anti-westerse immigrnaten duie is moskeen gaan zitten, hoofddoeken dragen en
de binnensteden onveilig maken.
Hetgeen, in zijn omkering, nog eens bevestigd wordt vanuit de
intellectuele elite:
Keer al deze uitspraken maar om. De Arbeiderspartij heeft het meest
emotioneel gereageerd. De Arbeiderspartij had al zich tegen de
'Eurabië'-theorieën op internet over moslims die een sharia-staat in
Noorwegen zouden willen vestigen' moeten keren. De Arbeiderspartij had
moeten waarschuwen: "Noorwegen wordt uit elkaar gerukt door Noorse moslims
omdat ze eeuwig solidair is met de globale moslimbeweging". De
Arbeiderspartij had die verantwoordelijkheid, want ze staat nu eenmaal hert
dichtst bij de moslim-extremisten (de moslimmeerderheid) die dit vinden.
En zo is, door deze selectieve weergave van het Noorse debat waarin het
pro-immigratie en pro-islam standpunt voorgesteld wordt als fatsoenlijk en
onbediscussierbaar, bewezen dat het ook in Nederland nog steeds de verkeerde
kant opgaat.
Naar Cultuur, multiculturalisme, cultuurverraad
,
Cultuur, multiculturalisme
, of
site home
 .
|
