Linkse denken: heilandcomplexHet heilandcomplex is één van de meest irritante trekken van het linkse denken, zo niet het meest. Het heeft ook een archetype die buiten de eigen kring overeenkomstig gehaat is: Jan Pronk. Deze heeft het bijvoorbeeld bestaan schuld te bekennen, namens Nederland, aan het drama in Srebrenica, de moord door Serviërs op moslims tijdens de burgeroorlog in voormalig Joegoslavië. In feite is Nederland nooit bij Srebrenica betrokken geweest, want dat was de Verenigde Naties - Nederland had daarover niets te vertellen. Nederland heeft wel troepen geleverd aan de VN. Maar dat levert op geen enkele manier een kwestie van verantwoordelijkheid op. Desalniettemin heeft Pronk er onder het bekende gebruik van dramatiek over staan oreren als "onze schuld omdat wij niet genoeg gedaan hadden". Net als over een schier eindeloze reeks andere zaken waarin hij meent een heilig oordeel te moeten vellen, waarbij de grote gemeenschappelijke deler is dat hij in iedere vorm van conflict of belangentegenstelling kiest voor de partij die het donkerst, het vreemdst, of het meest achterlijk is, onafhankelijk van alle andere factoren. Op de onder beschreven manier (de Volkskrant, 13-01-2011, ingezonden brief van H. Geers (Heerde)
Natuurlijk pleitte Pronk voor de "politiemissie" die bestaat uit het opleiden van clanleden tot terrorist, en die de leden van de overige clans tot dusdanige woede brengt dat vrede in Afghanistan iets van de 22-ste eeuw en later gaat worden. In hetzelfde tijdsbestek (de Volkskrant, 22-01-2011, column door Martin Sommer):
Maar het liefst zou Jan Pronk alle miljard hongerige en zielige negertjes uit Afrika naar Nederland halen, om ze hier te voeden en school te geven. Waarna na het voltooien van deze heiligenarbeid, Jan Pronk zich zou hebben teruggetrokken in zijn rustige woning in het kalme Zwitserland, om zich voor te bereiden op zijn opname in de hemel. Op het moment van schrijven is Jan Pronk de persioengerechtigde leeftijd al ruimschoots gepasseerd, en er is dus behoefde aan een nieuwe heiland. Die meende de PvdA gevonden te hebben in Job Cohen, waarbij met name te denken valt aan zijn vondst van het theedrinken met draaideurcriminelen van Marokkaanse afkomst en religieuze fanatiekelingen van overige islamitische pluimage. Maar ook Femke Halsema van GroenLinks en Alexander Pechtold van D66 komen in aanmerking, als personen die zich omhullen met ruime hoeveelheden van het heiligenparfum in hun strijd tegen de Grote Boeman Wilders namens de vertrapte immigrant van binnen en buiten de grens van het Nederlandse territorium. En opkomend ten tijde van schrijven is PvdA'er Hans Spekman, die we in de media zien opduiken zodra er weer op schandalige wijze een miljoen mensen niet is toegelaten is tot Nederland door de kampbeulen van rechts, want Nederland, en Europa, heeft tenslotte de plicht om alle vijf miljard armoezaaiers die naar Nederland en Europa willen komen op te vangen (Nieuwsuur, 21-01-2011 , na 10:45 min. - overigens komt in het begin van deze uitzending ook Alexander Pechtold langs - de heiligen-uitstraling van zowel Pechtold als Spekman is daarbij door vergelijking extra goed waar te nemen). Hier een voorbeeld van de denkfouten waar het heilanddenken toe leidt (de Volkskrant, 31-01-2011, van een verslaggever):
Het heilandcomplex leidt automatisch tot institutionele blindheid. Blindheid voor de andere kant van de zaken waarin men op grond van zijn heilanddenken keuze maakt. In dit geval: kiezen voor het geven van geld aan asielzoekers (inherent aan het toelaten van die asielzoekers) betekent het onthouden of ontnemen van geld aan andere zwakkeren in de maatschappij, zoals bejaarden en gehandicapten. Een menselijke bril kijkt met beide of alle kanten naar een zaak - iemand als Spekman kijkt niet met 'een menselijke bril', maar met "een ideologische bril" naar de zaak. Waarbij hij die ideologische argumenten tracht te versterken met de geur van heiligheid. Van twee weken later de definitieve bevestiging van de verheven status (de Volkskrant, 17-02-2011, van verslaggeefster Kim van Keken):
Ja, Spekman heeft de status verworden van de bezitter van absolute en heilige zekerheid. In tegenstelling tot de ondermaanse mensen, die zich realiseren dat voor iedere uitkering aan een vluchteling er een bejaarde geen verzorging krijgt. Ook kandidaat: de redactie van het VARA-programma Zembla. In de uitzending van 22-01-2011 houdt men een pleidooi voor het verschaffen van medische ondersteuning aan alle circa 5,5 miljard mensen op de wereld die de moderne westerse geneeskunde niet kunnen betalen. Ook in aanmerking komt het gespreksprogramma Pauw & Witteman (en die van De Wereld Draait Door, ook VARA), waar ieder gekleurd gezicht ruim baan krijgt om zijn of haar zaak te bepleiten, erop neerkomende dat iedere belemmering voor immigratie opgeheven moet worden - natuurlijk allemaal volstrekt zielige gevallen vergezeld, vergezeld van het bijpassende portret van het huilende zigeunermeisje - een voorbeeldje hier (12-01-2011) 
.Precies een week na het starten van deze verzameling, was er al een glashelder voorbeeld in de actuele politiek van de werking van het heilandcomplex (de Volkskrant, 28-01-2011, van verslaggevers Jan Hoedeman, Ron Meerhof):
Kortom: alle direct zichtbare belangen van Jolande Sap wezen erop dat ze het voorstel van het kabinet moest afwijzen. Dan kan er maar één zaak zijn die dat overruled: diepgravende emoties. En die emotie is hier niet moeilijk te raden: het willen GOED doen en zichzelf daadoor GOED willen voelen. Maar laten we ven nog een stap terug nemen, en dit eens beschouwen als een experimentele conclusie, en kijken of hij voorspellende waarde heeft. Dan zou men bij een dergelijke diepgravende emotie, zaken als draaien, sturing en irrationele dingen verwachten. En dit is de wat er gebeurde:
Ingegeven door emotie werd haar gedrag al ruim voor het daadwerkelijke besluit, misschien deels onbewust, richting de al vaststaande uitkomst gestuurd. En dat die emotie de ideologie van de "internationale solidariteit" was, werd bevestigd in haar discussie met tegenstander Job Cohen - die werd verweten de "idealen" op te geven (NOS Journaal Laat
). En daar waar die idealen overduidelijk niet realiseerbaar zijn in het
Afghanistan van de vechtende stammen, blijft er nog maar één werkend nut van
het ideaal over: het onderhouden van het heilandcomplex van de dwangmatige
linkse "hulpverlener".En beelden wat later getoond in Pauw & Witteman (28-01-2011 ) haalt de
allerlaatste twijfel weg: ze heeft "passie voor internationale
betrokkenheid".Columnist en beroepscynicus Bert Wagendorp ziet het gebeuren maar gelooft het niet (de Volkskrant, 29-01-2011, column door Bert Wagendorp):
Bert Wagendorp gelooft er niets van:
Het is waarschijnlijk100 procent oprecht: de PVV wil niet helpen. Sterker: de PVV is voordurend bezig het "helpen" door te prikken. Het is volstrekt anathema voor de hulpverlenings-heiland. Er is een burgeroorlog in het door stammenverschillen gedomineerde Libië, waarbij in het westen driftig propaganda wordt gedreven voor de "rebellen", uitsluitend omdat ze tegen dictator Kadhafi zijn (de Volkskrant, 31-03-2011, door Emiel van Dongen):
Zelfs bij de VVD heerst dit keer, bij uitzondering, de stem van de rede. De ware heiland weet beter. Hij hoeft maar de term "dictator" te horen, en zijn zwart-wit tolletje is al de goede kant op gevallen:
En daarbij zijn regelrechte leugens toegestaan, want die resolutie ging alleen over het beschermen van burgers. Maar Mient-Jan Faber zit dan ook net zo lang en net zo hard in het heiland-zijn, met onder andere acties tegen kernwapens, als Jan Pronk . En wekt evenveel irritatie op (de Volkskrant, 01-04-2011, ingezonden brief van Leo van Bergen (Nijmegen)):
Touché!!! Naar Rechtse denken 
,
Rechtse ideologie
,
of site home
 .
|