Bronnen bij Religie en ratio: religie en toeval

De centrale leerstelling van de JCM-geloven is dat het heelal bestierd wordt door een almachtige godheid. Dat laat geen ruimte voor toeval. Religieuzen hebben daarom een onoverkomelijk probleem met toeval. En dat uit zich met name in de visie op het ontstaan van de wereld, volgens de ratio het gevolg van evolutie, berustende op toevallige processen. Religieuzen kunnen daar niet mee overweg, zelfs als ze verder redelijk verlicht (of misschien beter maar wat schurender: "normaal") lijken (Leids universiteitsblad Mare, 26-05-2005, door Jos van den Broek, docent wetenschapscommunicatie bij de faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen, Universiteit Leiden)
  Darwin dobbelt niet

Discussie over  'intelligent design' kan voor beide partijen geen kwaad

...   De verketteraars van Darwin lijken onvermoeibaar. Neem Cees Dekker. 'Scheurtje in het Standaardmodel' hadden we in april 2002 als omslagverhaal van Natuur & Techniek wetenschapsmagazine. 'Scheurtje in de evolutieleer' had Dekker veel liever als coververhaal gehad. We interviewden de Delftse nanotechnoloog en Spinozaprijswinnaar Cees Dekker in datzelfde nummer over nanobuizen en religie. Al jaren beweegt de fysicus - die overigens geweldig natuurwetenschappelijk onderzoek doet - zich op het glibberige bergpaadje dat wetenschap en religie met elkaar verbindt. Zijn onderzoeksgroep meet aan DNA, maar Dekker kan zelf kan met geen mogelijkheid geloven dat dit alom aanwezige erfelijke materiaal bij toeval is ontstaan. 'De verwondering over de ontzagwekkende nano-wereld van biomoleculaire systemen kan mij alleen maar brengen tot een diep ontzag voor de Schepper die alles uitgedacht en gemaakt heeft', zei hij in het dankwoord van zijn oratie.
    Inmiddels weet Dekker onderwijsminister Maria van der Hoeven aan zijn zijde. Naar aanleiding van een ontmoeting met hem schreef de bewindsvrouw in haar weblog van 1 maart:
'Ikzelf geloof evenmin in "toeval": Sindsdien heeft geen woord zoveel pennen in beweging gebracht.
    Op 8 juni presenteert Dekker samen met twee VU'ers, de hoogleraar waarschijnlijkheids-rekening Ronald Meester en de hoogleraar filosofie René van Woudenberg, het boek Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp. En wie anders dan mevrouw van der Hoeven mag het in ontvangst nemen.
    De twee VU-hoogleraren zijn al gepokt en gemazeld in het schrijven van populair-wetenschappelijke werkjes over het goddelijke dobbelspel. Neem René van Woudenberg. 'Wanneer iemand twintig keer een dobbelsteen werpt en deze komt twintig keer op 6 neer, zijn we niet geneigd aan toeval te denken', luidt de allereerste zin van Toeval en ontwerp in de wereld. Apologetische analyses dat hij twee jaar geleden schreef. Zijn maatje Meester publiceerde bijna tegelijkertijd Het pseudoniem van God. Een wiskundige over geloof, wetenschap en toeval. Toeval houdt de VU'ers behoorlijk bezig.
    'De serie van twintig zessen schrijven we toe aan een opzettelijk verzwaarde, of opzettelijk van een magneetje voorziene, dobbelsteen', aldus Van Woudenberg. 'Gebeurtenissen [als deze] hebben met elkaar gemeen, dat ze het resultaat van welbewuste intenties van actoren - ze zijn gepland. Ik zal ze voor het gemak "producten van ontwerp" of kortweg "ontwerp" noemen.'    ...

Simpel, allemaal ...


Naar Religie en ratio, kansen , Religie en ratio , of site home .

13 dec.2008