De sociologie van alfa's en bèta's : de reden van de historische canon

De realiteit van de ondermijning van die Nederlandse cultuur door het allochtonen-, immigratie-, en integratiedebat wordt meteen na de publicatie van die canon bevestigd in de ingezonden-brievenrubriek van de Volkskrant (de Volkskrant, 21-10-2006, ingezonden brief van Frank van Dijk (Zwijndrecht)):

Canon is bolwerk van kneuterigheid

Wat een waar woord van minister Van der Hoeven: ‘Dit is geen enkel ander land gelukt’ (Binnenland, 17 oktober 2006).
Dat kan ook nauwelijks, zoveel kneuterigheid bij elkaar, dat kan geen enkel ander land bedenken.
Veel van onze allochtone medeburgers komen uit landen met een veel oudere en rijkere cultuur dan de onze. Deze canon zal hen met verbazing vervullen.

Wat over zo'n "rijkere"cultuur met zijn benepen nationalisme hier

.
En (de Volkskrant, 21-10-2006, ingezonden brief van S. Surdèl (Leiden)):

Luchtgebrek

Als (kunst)historicus is het mij zwaar te moede bij de nieuwe canon voor de geschiedenis. Dat Pim Fortuyn er niet in staat is prima, want zijn invloed kunnen we pas over een jaar of twintig fatsoenlijk beoordelen.
    Minder prima vind ik dat die canon zo ouderwets op Vaderlandsche Saamhorigheyt is gericht: zijn we niet al sinds eeuwen toch vooral Europeanen?
    Onze ideeën over de tolerantie danken we deels aan de Engelsman John Locke en de Fransman Voltaire; onze Burgerlijke Stand aan de Franse bezetting door Napoleon; onze kennis van de filosofie en de natuurkunde aan geleerden uit Duitsland.
    En zonder de uitstraling van de Italiaanse schilderkunst zou het werk van Rembrandt er heel anders hebben uitgezien.
    Dan krijg ik toch een beetje luchtgebrek in die enge Hollandse huiskamer.

Over benepenheid gesproken ...

Naar Alfa's en bèta's, sociologisch

, of site home