Haatzaaiers, creolen: Barryl BiekmanBarryl Biekman is iemand die al heel lang op de "ooit eens doen"-lijst stond, maar waar niet aan toegekomen was omdat ze infrequent actief is, en voornamelijk tegengekomen werd als "naam" bij GeenStijl.Waar tegenover staat dat de keren dat ze opviel, het meteen spectaculaire dingen waren. Niveau John Leerdam  en Tara Singh Varma
, die
soortgelijke rollen hebben vervuld en nog steeds vervullen: als
afschrikwekkend voorbeeld van gekleurde onnozelheid.We beginnen met datgene waarmee ze haar naam in één keer en definitief vestigde (GeenStijl.nl, 08-07-2014, door A. Nanninga
):
Een éénmans-clubje dat bestaat uit één vrouw, hier niet genoemd: Barryl Biekman, zie verder.
Hier het laatste deel van die brief:
Ja ja, ze heeft een echte academische titel, hè ... En desondanks een satirisch artikeltje aanzien voor echt ... Dan moet je wel een behoorlijk dichtgetimmerd brein hebben ... En er stond nog wat opmerkenswaardig in:
Waarna het als slachtoffer met grote afstand het verstandigst is om een heel lange tijd niets van je te laten horen. Vooral omdat je naam niet eens genoemd wordt ... Dus de volgende dag (GeenStijl.nl, 09-07-2014, door A. Nanninga ):
Met als slotconclusie hier:
Iets dat nog heel lang waar zou blijven ... GeenStijl is nog met enige regelmaat op deze komische geschiedenis teruggekomen, daarmee de reputatie van mevrouw Biekman levendig houdend. Maar waardoor het ook deze redactie niet was opgevallen dat er geen nieuwe "incidenten" waren geweest - tot aan deze vrij recente (GeenStijl.nl, 22-04-2020, door Van Rossem
):
Hm ... Volgens deze redactie was vanaf het allereerst opduiken in Nederland bekend dat "bepaalde groepen" juist meer getroffen werden dan andere, om te beginnen met mensen met obesitas, en als tweede, uit New York in eerste instantie, zwarte mensen. Maar let vooral op de term 'gemariginaliseerde groepen', staande voor "groepen die gemarginaliseerd worden". Die bestaan niet. Wel bestaand zijn "groepen in de marge". Daaronder behoort een groot deel van de zwarte gemeenschap. Maar dat is niet door actie van anderen. Dus is het door eigen disfunctioneren. Welk thema terugkomt. GeenStijl gaat verder:
De mevrouw is er kennelijk niet van op de hoogte dat iets van driekwart van de Nederlandse bevolking blanke is, en zwarten iets in de buurt van 5 procent uitmaken. Of ze weet dit wel maar wil een speciale rol voor zwarten. Verder:
Hier wordt het speciale rol toebedelen aan zwarten dan weer veroordeeld, mede omdat die speciale rol op het psychologische of geestelijke vlak ligt. Vervolgens ...
.. lijkt het er zeer sterk op, zoals het kopje van GeenStijl al aangeeft, dat er hier aan zwarte mensen wel een speciale positie wordt toegedicht. En nog weer verderop, zelfs waaruit die speciale positie (mede) uit bestaat:
Juist ja ... Een geestelijke of psychologische speciale positie ... Het winti-geloof van de zwarten, zijnde een variant van het Afrikaanse denken die de Surinaame gemeenschap onderhoudt, wordt niet genoeg eer betoond. De Afrikaanse cultuur  die een omgang- of maatschappij-bepalende rol toedenkt
aan de tovenarij.En dat er geen eer wordt betoond aan de winti, is een vorm van uitsluiting. De zwarte winti is het slachtoffer van blanke uitsluiting. En geen gewone uitsluiting, maar "intitutionele uitsluiting". Hier houdt natuurlijk iedere vorm van gesprek, dialoog, overleg, discussie, debat, enzovoort op. De situatie is dezelfde als die met moslims: met moslims is geen debat mogelijk over wrijvende of botsende maatschappelijke zaken, want aan hun kant is de inzet die van de zin van hun leven: "Pietje mag de buurt niet verstoren met lawaai, dus Mohammed mag de buurt niet verstoren met lawaai". Mohammed: "Maar mijn lawaai is de zin van mijn leven". ... Die discussie is onmogelijk, dus moeten uiteindelijk "bestuurders" => kiezen; tussen trouw aan gelijkheid oftewel eigen cultuur, of Mohammed zijn lawaai toestaan en het verraden van die eigen cultuur. En wat de bestuurders kiezen, is in meer dan 9 van de 10 gevallen => : bekend: ze kiezen voor verraad van de eigen cultuur. De opvattingen van mevrouw Biekman, zijnde ook van de soort "De zin van mijn leven", zijn dus niet onschuldig, maar levensgevaarlijk. Mevrouw Biekman's geloof is tovenarij, en daarom moet ze haar zin krijgen en er overdadige hoeveelheden zwarten in de media komen, en extra aandacht voor de zwarte tovenarij en andere vormen van irrationaliteit. "Meer, meer, meer zwarten in de cockpit van het verkeersvliegtuig". En de Nederlandse bestuurders, onder druk van de media, geven toe. En het incident dat aanleiding gaf deze verzameling te starten, is een voorbeeld van die druk uitgeoefend door de Nederlandse media - het hele bericht om de omvang van het probleem in zijn volledigheid te schetsen (nos.nl, 01-07-2020, ):
Oftewel: er wordt voor de volle honderd procent meegegaan met het zwarte verhaal. Het zwarte verhaal van de soort van mevrouw Biekman, dat afwisselend een speciale positie toekent aan zwarten en die speciale positie veroordeelt, in beide gevallen die positie innemend die erop neerkomt dat de zwarten het slachtoffer zijn van blanken. "Institutioneel racisme". Omdat de zwarten een institutionele achterstand hebben. Een verhaal waaraan de NOS nog een driedubbele extra nadruk geeft door het gebruik van elementen zoals deze ... :
... en deze:
Oftewel: de zwarten in Nederland lijden op een niveau dat het hun leven in Nederland onmogelijk maakt. Gelukkig maken de media het ten strengste verboden om de logische vervolgvraag te stellen: "Maar waarom gaan jullie dan niet weg? Je kan bijvoorbeeld makkelijk terug naar Suriname." Omdat logische vervolgvraag wel gesteld wordt op het internet, gaan er dan ook in de reguliere media luide stemmen op om dat internet ook maar te gaan censureren. Oftewel: de racistische en irrationele opvattingen van types als mevrouw Biekman zijn eigenlijk helemaal niet komisch. De opvattingen van mevrouw Biekman en haar zwarte soortgenoten zijn levensgevaarlijk voor de Nederlandse cultuur van redelijkheid, gelijkheid en in het vervolg die van democratie en rechtsstaat en beschaving. Botweg gesteld: het is winti tegen beschaving. Net als het is: islam of beschaving. Tussenwegen bestaan er niet: het is de zin van hun leven, of de onze. Het is de keuze tussen bidden en dansen rond het kampvuur, of mobieltjes en ruimtevaart  .En de keuze voor bijna alle "gewone' moslims en bijna alle "gewone" zwarten tussen solidariteit met de eigen extremisten of onze cultuur is volkomen duidelijk liever eigen extremisten dan blanke cultuur. De hele soort is levensgevaarlijk. | Zolang de blanke elites met hen collaboreren. Naar Haatzaaien, allochtoon  , Creolen, cultuur
, Allochtonen, respect
, of site home
·
|
Nee.
Zeg ons dat dit meta-satire is. ZEG HET! We weten dat beroepswerkloze
zeurnegers ongeveer net zo veel gevoel voor humor hebben als een treurwilg
met wortelrot. Een Duitse. In de regen. Maar dit gaan ze toch niet menen
zeker? Een officieel schrijven van het Landelijk Platform
Okee
mensen, genoeg gelachen nu, om de
