Bronnen bij Cultuur, integratie, islam: de exclusief sociale oorzaak, als leugen

Elders hebben we een hoofdredactioneel artikel van de Volkskrant geciteerd als bron van het "alleen sociale oorzaak"-idee . Hier een citaat uit hetzelfde stuk dat laat zien dat men de waarheid wel kent, of in ieder geval heel gemakkelijk zou kunnen kennen (de Volkskrant, 09-06-2009, hoofdredactioneel commentaar):
  Wilders kaapt Bovenkerk

...    Wilders koppelt criminaliteit en religie aan elkaar. Zo wordt de islam tot een alomtegenwoordig gevaar gemaakt. ... Maar jonge Marokkaanse criminelen zijn helemaal niet zo vroom. ...
    Als criminaliteit echter voor een groot deel te wijten is aan niet-culturele factoren, wordt een pragmatischer beleid mogelijk. De situatie kan worden verbeterd door de bestrijding van discriminatie, en maatregelen op het gebied van onderwijs en arbeidsmarkt. Die opgave is overigens nog moeilijk genoeg, gezien de grote leerachterstanden bij veel allochtone jongens.

Discriminatie als oorzaak is al ontmaskerd als leugen . Nee, die discriminatie is een eufemisme en excuus voor leerachterstanden. En ook de Volkskrant weet dat kennelijk. Men wil alleen niet weten waar die leerachterstanden vandaan komen. Men gooit er zelfs nog een leugen tegenaan, want wat hier telt is natuurlijk niet de religie van de kinderen, maar de religie van de ouders. De cultuur en religie van de ouders zorgen voor de leerachterstanden bij de kinderen. Bij de jongens meer dan de meisjes, vanwege het verschil dat deze cultuur maakt in de opvoeding van jongens en meisjes.

Het wordt allemaal nog eens overduidelijk als iemand het gewoon opschrijft (de Volkskrant, 17-06-2009, Hans Werdmölder, Universiteit Utrecht en de Roosevelt Academy te Middelburg, en schrijver van Marokkaanse lieverdjes):
  Cultuur speelt wél rol in Marokkaanse misdaad

Als je bij de verklaring van de hoge criminaliteit van Marokkanen de culturele factor uitsluit, kom je niet verder met de aanpak van dit probleem.

Tussentitel: Angst voor stigmatisering is belangrijkste oorzaak van bestuurlijke onmacht

De taak van de wetenschapper is meten en benoemen, zegt Frank Bovenkerk (het Vervolg, 6 juni). Toch kan hij het niet laten ook te interpreteren, en daar raakt hij de weg kwijt. De hoge misdaadcijfers onder Marokkanen moet je volgens hem niet verklaren uit cultuur, maar uit lage sociaal-economische positie en gebrekkige sociale controle.
    In het commentaar krijgt hij bijval. Want stel je voor, schrijft de commentator, dat Wilders gelijk zou krijgen en dat er werkelijk een verband zou zijn met de Marokkaanse cultuur. Dat zou impliceren dat we te maken hebben met een groepering die hier niet thuis zou horen.
    Deze vergelijking met de opvattingen van Wilders slaat elke discussie dood. Criminaliteit van Marokkaanse jongens leent zich bij uitstek voor de projectie van onderbuikgevoelens. Wilders spint daar ongetwijfeld garen bij. Maar dat betekent niet dat cultuur geen rol speelt in het criminele gedrag van Marokkanen.
    Cultuur is een moeilijk te definiëren begrip, maar daarom niet minder van invloed op ons gedrag. Het is bovendien een dynamisch verschijnsel. De suggestie dat de Marokkaanse cultuur of de islam misdaad produceert, is onzinnig. Het gaat immers om jongeren die in Nederland zijn geboren en opgegroeid, maar gesocialiseerd zijn in Marokkaanse gezinnen. Toch spelen Marokkaanse culturele patronen als eer, schaamte, trots, wantrouwen en hoge gevoeligheid wel degelijk een rol in hun gedrag.   ...
    ... De hoge criminaliteit onder Marokkaanse jongeren is de negatieve uitkomst van het samenspel van sociale, culturele en individuele factoren. Iedere analyse die de culturele factor uitsluit, is gedoemd tot eenzijdigheid en brengt ons verder weg van broodnodige oplossingen.
    Hiermee is het fenomeen nog onvoldoende verklaard. In het vorige week verschenen boek Staatssecretaris of seriecrimineel schetst NRC-journalist Andersson Toussaint een nog veel dramatischer beeld van de Marokkaanse gemeenschap. Er is geen etnische gemeenschap, stelt hij, waar het wij-zij denken zo sterk is ontwikkeld. In bepaalde delen van Amsterdam-West leeft een grote groep Marokkanen, die zich bovenal Marokkaan voelt. Een gemeenschap die de Nederlanders, de Nederlandse samenleving en het Westen vijandig gezind is. De culturele afstand is groot en de kloof met de Nederlandse samenleving diep.
    Gemiddeld twee keer per week wordt hijzelf bedreigd, onbeschoft of agressief bejegend door voor het merendeel jongens van Marokkaanse afkomst. Hun gedrag heeft, aldus Andersson Toussaint, zonder twijfel een racistische oorsprong want het feit dat hij een autochtone Nederlander is, is voor hen blijkbaar al voldoende. ...

Gewoon de vergelijking van de verhalen laat onmiddellijk zien welk van de twee de waarheid is - het  is precies hetzelfde effect als van het jongetje dat roept dat de keizer geen kleren aanheeft.

En let maar eens op als het over een ander sociaal-psychologisch verschijnsel gaat (de Volkskrant, 23-06-2009, van verslaggever Hans-Maarten Dagelet):
  Daling suïcidepogingen onder Marokkaanse meisjes

Sterkere positie Marokkaanse meisjes in eigen gemeenschap kan daling verklaren,denkt promovenda Van Bergen

Het aantal zelfmoordpogingen onder jonge vrouwen van Marokkaanse afkomst is in acht jaar tijd opvallend sterk gedaald. In 1998 deden Nederlands-Marokkaanse meisjes nog twee keer zo vaak een poging tot zelfmoord als hun autochtone leeftijdsgenoten. In 2006 was dit suïcidecijfer gedaald tot beneden dat van autochtonen.
    Dit blijkt uit onderzoek van sociologe Diana van Bergen, die hierop donderdag promoveert aan de Universiteit van Amsterdam.   ...
    Dat allochtone meisjes vaker zelfmoord plegen dan autochtonen was al bekend. Die suïcidecijfers zijn ook zo hoog in de landen waar de meisjes of hun ouders vandaan komen. Culturele factoren spelen dus een belangrijke rol.   ...

Let op dat 'dus'. De cijfers bepalen de conclusie. Wat dus ook geldt voor het geval van criminaliteit.

En in hoog tempo komt er bewijs bij (de Volkskrant, 02-07-2009):
  'Polen doen het goed in Nederland'

Het stereotiepe " beeld van Poolse arbeidsmigranten als uitgebuite loonslaven die het in hun vrije tijd steevast op een zuipen zetten, spoort steeds minder met de werkelijkheid.
    Dit stellen onderzoekers van de Universiteit van Utrecht in hun woensdag verschenen rapport Polen in Nederland, uitgevoerd in opdracht van Forum, instituut voor multiculturele ontwikkeling.   ...
    Vergeleken met de eerste generatie moslimmigranten hebben Polen het 'voordeel' dat ze overwegend katholiek zijn' dat botst niet met de Nederlandse norm. Korf: 'Geen hoofddoekjes of rare baarden.' Wat ook helpt, is dat ze alom bekendstaan als harde werkers. Polen blijken het Nederlands relatief snel op te pikken als ze eenmaal besloten hebben dat ze hier blijven wonen.  

Polen hebben dus gewoon een passender cultuur, en tel het harde-werken erbij, en je hebt al snel "een betere cultuur".
    En aan die andere kant ligt het dus wel degelijk aan de cultuur.


Naar Cultuur, integratie, islam , of site home .

14 jun.2009