Er zijn ook vele manieren om het tegendeel te bewijzen, en hier volgt er eentje, namelijk "Hoe moeilijk is het als persoon om van cultuur te veranderen?". Een eerste antwoord hierop is al bekend, namelijk daar waar het gaat om het veranderen of afschaffen van je persoonlijke religie. De verzameling hier  laat zien dat eigenlijk alleen gat voor intelligentere
mensen, dat zlefs dan het een periode van rond de vijf jaar vergt. En
religie maakt wel een belangrijk deel uit van cultuurverschillen, maar toch
is het slechts een deel. Het is voor de islmtische versie dn ook een dusdanig
uiterste zeldzaamheid, dat deze redactie sinds het starten van deze website in
2002 slechts één enkel geval is tegegenkomen dat hiervoor in aanmerking komt,
zijnde Hafid Bouazza
 . En hier is het tweede:Uit: De Volkskrant, 02-06-2015, door Robert Vuijsje Schaamteloos Welke rol speelt afkomst in Nederland? Robert Vuijsje onderzoekt het in een reeks interviews. Schrijver Mano Bouzamour: 'Ik ben zo Amsterdams als Nescio.' ... Mano Bouzamour (24) ... Twee jaar geleden verscheen zijn debuutroman, De belofte van Pisa, over een Amsterdamse Marokkaan die op het lyceum tussen twee werelden terecht komt: die van zijn ouders en die van zijn klasgenoten. 'Mijn ouders spreken geen Nederlands. Hoe dat dan gaat? Via kennissen, buren en familieleden kregen ze te horen dat mijn boek godslasterend was.' Hij woonde nog thuis. Zijn spullen stonden ingepakt bij de deur. 'Ze schopten me het huis uit. Verder zeiden ze niets. Dat is het hele ding, het contact tussen die ouders en die kinderen deugt niet. Ik heb geen misdaad begaan, ik heb niemand vermoord. Het enige wat ik heb gedaan is een boek schrijven. Drie jaar heb ik in mijn eentje op een zolderkamer eraan gewerkt. 'Nu zie ik het positieve ervan in, ik ben eigenlijk wel blij dat het is gebeurd. Zoals Hafid Bouazza tegen me zei: wie woont er nou nog thuis op z'n 22ste? Ik ben blij dat ik nu andere dingen ga meemaken. Trouwen op mijn 25ste met een Marokkaans meisje, met al die hypocriete figuren op de bruiloft, en daarna in Almere of Zaandam gaan wonen, daar had ik helemaal geen zin in. Ik ben een Amsterdammer, net zo Amsterdams als Nescio. Misschien nog wel Amsterdamser.' Wat is er zo hypocriet? 'Ik groeide op en ik was moslim. Daar had ik nooit voor gekozen. Hoezo moest ik al die profeten aanbidden? Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op de Arabische cultuur, ik luister naar Cheb Khaled en Cheb Mami, ik ken de teksten uit m'n kop. En ik ga vaak op vakantie naar Marrakech. Het is sfeervol, al je zintuigen worden er geprikkeld en het eten is lekker. 'Waar ik me tegen afzette was dat eeuwige gelul, dat hypocriete gedoe. Het doen alsof je vroom bent. Ik hoef mezelf niet een maand te verhongeren om te weten hoe de armen zich voelen. Als die maand is afgelopen moet je eens naar de Wallen gaan om te zien wat daar gebeurt.' ... ...Als ik bij kakkers thuis kwam, waren hun ouders altijd op zakenreis of ze kwamen heel laat uit hun werk. Bij mocro's staan de ouders buiten onze wereld. 'Ik groeide op met de gedachte: iedereen die niet zo is als wij, wil je de hel in sleuren. Mensen die alcohol dronken waren vies en slecht. Mijn halve jeugd dacht ik dat iedereen tegen me was. Het was puur een mentaliteitsding: als je dat denkt, ga je je er ook naar gedragen. Op het lyceum ontvouwde zich een nieuwe wereld voor me. Ik werd meegenomen op vakanties, ineens zat ik in Zuid-Frankrijk, op Bali. Iedereen ging op het strand boeken lezen. Ik dacht: wat is dit? Het was ontzettend saai, tot ik zelf ging lezen. En die lieve ouders van mijn vrienden dronken wijn en aten varkensvlees. Volgens mijn God zouden ze dus naar de hel gaan. 'Ik wil een leuk leven leiden. Donder op met die regels. Die vergiftigen je systeem. Alles is gebaseerd op angst. Godvrezend - ook weer zo'n woord. Ik ben blij dat ik nu met niemand meer rekening hoef te houden, ik kan zo schaamteloos zijn als ik wil - vooral in mijn schrijven. Ik ben loyaal en trouw aan mezelf, ik ga all the way en geef me helemaal bloot. Mijn lezers waarderen dat.' Red.: Dus ten eerste: Marokkaanse cultuur is achterlijk. Ten tweede: de Marokkaanse cultuur totaal incompatibel met de Nederlandse. En ten derde nog het definitieve antwoord op de vraag hoeveeel moeite kost het om van die cultuur te veranderen:
Oftewel: de enige manier is een (vrijwel) volledige breuk. Vrijwel onmogelijk, dus. 'Vrijwel onmogelijk' te definiëren als een kans ergens tussen de 1 op 10 duizend en 1 op 100 duizend. Even helder is wat er gebeurt als je als jezelf door de Nederlandse omgeving ontwikkelende allochtoon die volledige breuk niet maakt: dan val je terug in de oude cultuur. Dat is dus wat je universeel ziet en hier verzameld is onder de noemer "Allochtone woordvoerders"
: de in de opleiding verworven zaken worden niet gebruikt om nader tot
de westerse cultuur te komen, maar precies omgekeerde: om zich er meer tegen
af te zetten. Met uitingsvormen als de massale steun aan de terroristen van
Charlie Hebdo en ISIS
. Met als nieuwste mode, schrijvende 2015, de kreet: "Nederlanders zijn
institutionele racisten". Verbale stenengooierij, die in 2015 al ontaard is
in fysieke stenengooierij, met voorin lieden als journalist Abdelkasim
Al-Jaberi en socioloog (UvA) Ali Al-Jaberi. Naar Sociologische krachten 
, Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of site
home
. |