Bronnen bij Sociologische krachten: nomadisme, Arnon GrunbergSuccesschrijver Arnon Grunberg, de Céline van de Lage Landen
, is één van de personen, die, hoewel niet direct werkzaam in de media, het
meest toegang heeft tot diezelfde media. Je vindt hem bijna letterlijk overal.
Dat wil zeggen: bijna overal waar de poltieke-correctheid het voor het zeggen
heeft en dat is bijna overal. Op deze website gaat het natuurlijk om zijn
bijdragen aan het maatschappelijke debat, die in zijn meest gecondenseerde en
dus leesbare vorm verschijnen in mini-columns op de voorpagina de Volkskrant,
vanaf ergens in 2010 tot in 2014. Dagelijks.Er is al een verzameling gemaakt van de bijdragen van Grunberg, maar die slaat op zijn gehele oeuvre. Hier gaat het specifiek alleen om de meest fundamentele discussie over de inrichting van een maatschappij. Of liever: de inrichting van een maatschappij versus de sociale gewoontes van daarvoor. De sociale gewoontes van voor het ontstaan van een maatschappij zijn namelijk die van de jager-verzamelaars: ergens je kamp neerslaan, wat jagen in de omgeving tot alle dieren zijn gevlucht en wat vruchten plukken tot ze allemaal zijn verdwenen, en dan verder trekken naar het volgende kamp. Dit was de sociale inrichting gedurende het hele bestaan van de mensheid. Op een kleine tijdsbestek aan het einde na, beginnen zo'n vijf- tot tienduizend jaar geleden, toen de eerste landbouw-nederzettingen werden gesticht. Landbouw gaat niet samen met een nomadisch bestaan. De landbouwmaatschappij was succesvol want bleek een veel regelmatigere en ook steedse ruimere bron van voedsel. De eerste vormen van techniek, ploeg en dergelijke, deden hun intrede, en de rest is geschiedenis, zoals de Engelstalige uitdrukking luidt. Er bleven slechts een klein aantal nomadische culturen over: in Afrika de Masai, in Europa de Roma, en in het Midden-Oosten de Joden. Vaak niet meer praktiserend nomadisch, of slechts tijdelijk, maar nog wel strek nomadisch in culturele houdingen. Hier wordt dat "nomadistisch" genoemd. Je zou zeggen: dan kan er echt geen discussie zijn over de waarde van deze twee sociale inrichtingmodellen: maatschappij of nomadisme. Maar maak van maatschappij "staat" of "overheid", en er hoeft hier niet betoogd te worden dat die discussie niet alleen bestaat, maar ook heftig is. Maar hoe kan het dan dat als een maatschappij zo succesvol is, en een nomadistisch bestaan zo hopeloos onsuccesvol, dat die discussie er toch is? De reden kan alleen zijn dat de aanhangers van het nomadisme een stem in het debat hebben die ver uitstijgt boven de maatschappelijke bijdrage die ze leveren. Want zelfs indien niet meer nomadisch maar nomadistisch: ook in de vorm van nomadistisch, dat wil zeggen: hebben een afkeer van landbouw en techniek, is het bijzonder lastig om voedsel en industriële goederen te produceren. De reden voor die onevenredige stem van het nomadisme is dat de moderne maatschappij diverse mogelijkheden biedt om macht en invloed te verwerven zonder bij te dragen in de vorm van voedsel of technische goederen. Die twee mogelijkheden, want zijn er eigenlijk maar twee, zijn "woord" en "geld". Praten en handel. Op deze plaats gaat het natuurlijk om het praten. Het is dat praten dat er voor heeft gezorgd dat schrijver Arnon Grunberg zo'n prominente plaats in de media heeft gekregen. Deze verzameling is ervoor om te laten zien dat Arnon Grunberg één van de redenen is dat de discussie tussen maatschappij en het nomadisme nog steeds gaande is. Dat gebeurt in twee stappen. Eerst laten we zien waar Arnon Grunberg voor is, cultureel en sociaal gezien, en dan waar hij tegen is. Het aantonen van waar Arnon Grunberg voor is, bestaat uit een verzameling citaten uit zijn columns, waarbij hij mensen aanhaalt, terwijl we gaan kijken welke culturele oorsprong die mensen hebben: nomadistisch of maatschappelijk. Specifieker: bij gebrek aan Roma en Masai in Nederland, een Joodse of van niet-Joodse, dat laatste vrijwel altijd Europese of Amerikaanse afkomst. De voorkeur van Grunberg wordt bepaald door een inschatting te maken van wat representatieve percentages zouden zijn van de twee groepen Joods en niet-Joods, en te kijken of daar al dan niet aan voldaan is. Dat gaat als volgt: Grunberg is halverwege 2010 begonnen met deze stukjes - neem voor het gemak het meetpunt op midden 2012, zodat je komt op ongeveer 500 stuks. Ga uit van drie genoemde personen (af en toe een zaak) per stukje. Dat komt neer op 1500 genoemde personen. Op de hele wereld wonen er circa 6 miljard mensen, en het aantal joden ligt ergens in de buurt van de 12 miljoen. Dat is dus 2 promille - twee op de duizend. Dus het statistisch te verwachten aantal Joodse personen in de 500 stukken van Arnon bedraagt ongeveer drie. En we doen niet lastig en nemen een ruime marge en stellen het op vijf. En ook ons criterium om te kunnen stellen dat Arnon eroverheen zit, stellen we ruim: 25. Zeer ruim, dus. Hier zijn de citaten uit de meetperiode (als er verder niets vermeld wordt, is de persoon of zaak waarbij het citaat wordt afgebroken, degene met de Joodse connecties - het commentaar kan hier beperkt zijn): Uit: De Volkskrant, 22-05-2010, Achtervolgingswaanzin Noam Chomsky is een Amerikaanse linguïst ... Uit: De Volkskrant, 31-05-2010, Cohen In The New York Times stond een stuk van Russell Shorto over de verkiezingen in Nederland en dan vooral over Cohen. Terwijl de Nederlandse pers de lijsttrekkers lijkt te behandelen als leden van een meidengroepje, doet Shorto een poging tot duiding en hij legt daarbij de nadruk op identiteit. . Hij presenteert Cohen als geseculariseerde jood ... Uit: De Volkskrant, 19-06-2010, column door Arnon Grunberg Lokjoden Ahmed Marcouch wil lokjoden inzetten om geweld tegen joden te bestrijden. ... Uit: De Volkskrant, 16-07-2010, column door Arnon Grunberg Groepsdier ... In dezelfde krant liet socioloog en directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, Paul Schnabel ... Uit: De Volkskrant, 27-07-2010, column door Arnon Grunberg Vierhoeksrelatie Paul Celan is een dichter, die in 1920 is geboren in een Duitstalige, Joodse familie in Tsjemivtsi, Roemenie. ... Uit: De Volkskrant, 30-07-2010, column door Arnon Grunberg Wraak Yann Martel is de auteur van Het leven van Pi, waarvoor hij de Booker Prize kreeg. Zijn nieuwste roman, Beatrice en Vergilius, is niet overal even gunstig ontvangen. In The New York Times noemde Michiko Kakutani het 'een 'perverse roman'. Een Engelse criticus reageerde op een ongelukkige zin in het boek, dat het Joodse volk verbaal hoogbegaafd is, met de opmerking dat Martel dat helaas niet is. ... Uit: De Volkskrant, 14-08-2010, column door Arnon Grunberg Nederlandse boosheid Op de site van De Telegraaf staat niet alleen nieuws in een ruime definitie van dat woord, maar kunnen ook lezers hun ongenoegen uiten. Voornoemde krant plaatst vrijwel elk bericht over de leider van de Nederlandse boosheid op haar site. Motto van de hedendaagse burger: wie niet boos is, is niet mondig. Opmerkelijk dat het bericht dat de Anti-Defamation League (ADL), een Joodse ngo ... Uit: De Volkskrant, 20-08-2010, column door Arnon Grunberg Klassenstrijd In zijn column in NRC Handelsblad schrijft Frits Abrahams dat ... Uit: De Volkskrant, 21-08-2010, column door Arnon Grunberg Zwitserland Ter geruststelling, niet alleen het Nederlandse volk is op hol geslagen. Zwitserland is een heerlijk land, ik wil er oud worden, maar er gebeuren rare dingen. Eerst arresteren ze Polanski ... Uit: De Volkskrant, 31-08-2010, column door Arnon Grunberg Sarrazin Thilo Sarrazin is Bundesbankbestuurder en SPD-politicus. ... Sarrazin had al gezegd dat Joden bepaalde genen hebben, waarvoor hij door de ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie op zijn vingers is getikt. ... Uit: De Volkskrant, 05-10-2010, column door Arnon Grunberg Obsceen Op vrijdag zag ik een film over de dichter Allen Ginsberg ... Uit: De Volkskrant, 08-10-2010, column door Arnon Grunberg Ironie ... Prompt verscheen een column van Elsbeth Etty niet in NRC Handelsblad, alleen nog op de site van die krant. Jammer, want in die column citeerde zij uit een van de belangrijkste boeken uit het oeuvre van Mulisch, Het ironische van de ironie. ... Uit: De Volkskrant, 13-10-2010, column door Arnon Grunberg Roddelen In een veganistisch restaurant in New York dineerde ik met Hugo Brandt Corstius, die lange tijd columns heeft geschreven, onder andere op de voorpagina van de Volkskrant. Tijdens het eerste glas wijn roddelden wij over Rinus Ferdinandusse en Joop van Tijn; Hans Goedkoop en Renate Rubinstein; Judith Herzberg en Hanneke Groenteman. ... Noot: Vier stuks (minimaal). Uit: De Volkskrant, 29-10-2010, column door Arnon Grunberg ‘Hij is een genie. Maar hij is niet aardig’, luidde de kop boven het interessante artikel gisteren in de Volkskrant over de film The Social Network. Die film gaat over de oprichter van Facebook, Mark Zuckerberg, fantastisch gespeeld door Jesse Eisenberg. Volgens David Brooks, columnist van The New York Times, ... Red.: Twee stuks. Uit: De Volkskrant, 13-11-2010, column door Arnon Grunberg Mein Kampf Het Duitse weekblad Der Spiegel publiceerde een lang interview met de heer Wilders. ... Lang heb ik gedacht dat de heer Wilders geen geschikt literair personage zou zijn. Toen ik het interview in Der Spiegel las, leek het alsof hij was weggelopen uit een toneelstuk van Thomas Bernhard. ... Uit: De Volkskrant, 15-11-2010, column door Arnon Grunberg Verheffing ‘Het volk was goed zoals het was’, zegt socioloog Abram de Swaan ... Uit: De Volkskrant, 11-12-2010, column door Arnon Grunberg Nobelprijs Recentelijk zijn de brieven van de Amerikaanse schrijver en Nobelprijswinnaar Saul Bellow verschenen. Er zitten opmerkelijke brieven bij, onder andere aan Philip Roth. ... Red.: Twee stuks. Uit: De Volkskrant, 15-12-2010, column door Arnon Grunberg Lynchen Een columnist in Het Parool schreef dat hij vond dat Robert M. de doodstraf moest krijgen. Dankzij een vermakelijke column van Bert Wagendorp ... Uit: De Volkskrant, 27-12-2010, column door Arnon Grunberg Hoop Deze Voetnoot moet u even uitknippen. Op 21 en 22 januari speelt de Münchner Kammerspiele Hotel Savoy, naar de gelijknamige roman van Joseph Roth, ... Uit: De Volkskrant, 30-12-2010, column door Arnon Grunberg Stok In de Volkskrant van gisteren schetst Martin Janssen hoe het Europese antisemitisme naar het Midden-Oosten werd geëxporteerd. In De zaak 40/61 citeert Harry Mulisch ... Uit: De Volkskrant, 31-12-2010, column door Arnon Grunberg Ontdekt 'Man van het jaar' is Hans Keilson, geboren in 1909. ... Uit: De Volkskrant, 06-01-2011, column door Arnon Grunberg Technocraten 'België zal uitgaan als een nachtkaars', zegt Bart De Wever, leider van de grootste Vlaamse partij, de N-VA, in een gesprek met Ian Buruma in The New Yorker. ... Uit: De Volkskrant, 14-01-2011, column door Arnon Grunberg Instinct Hoe langer de man, hoe meer hij verdient. Die conclusie kan worden getrokken uit een zin in een artikel van David Brooks in The New Yorker. ... Uit: De Volkskrant, 05-02-2011, column door Arnon Grunberg Offer Ik was verheugd dat Kevin Toma donderdag in de Volkskrant Darren Aronofsky's film Black Swan ... Uit: De Volkskrant, 24-02-2011, column door Arnon Grunberg Principes Terwijl een gedeelte van de Arabische wereld in opstand komt tegen door het Westen gesteunde dictators, woedt in Nederland een debatje over ritueel slachten. Elk land heeft zijn eigen zorgen. Een bevriende filosoof wees mij erop hoe ironisch het is dat telkens gewezen wordt op de joods-christelijke traditie van Europa, terwijl tegelijkertijd verlichte geesten er alles aan doen om het besnijden van jongetjes en kosher (en halal) vlees te verbieden. Oftewel een poging de joodse traditie in Europa te doen verdwijnen. ... Uit: De Volkskrant, 04-03-2011, column door Arnon Grunberg Migratie 'Massale migratie is te voorkomen', schreven Thijs Berman ... Uit: De Volkskrant, 06-04-2011, column door Arnon Grunberg Burgerdoden Meestal zwijg ik over het Palestijns-Israëlische conflict. Het meeste is gezegd. Maar Thomas von der Dunk ... Uit: De Volkskrant, 20-04-2011, column door Arnon Grunberg Schaamte Op maandag stond deze overlijdensadvertentie in de Volkskrant: 'Loden Vogel vliegt niet meer.' Onder het pseudoniem Loden Vogel schreef de psychiater Louis Tas ... Uit: De Volkskrant, 02-05-2011, column door Arnon Grunberg Sociaal-democratie Gisteren vierde de PvdA haar 65ste verjaardag. Het zou niet terecht zijn te doen alsof de crisis van de sociaal-democratie te wijten is aan Job Cohen. ... Red.: We zijn een beetje doorgeschoten, want bij tellen bleken we al bij de dertig te zitten - we werden gewaarschuwd doordat we ongeveer een jaar gehad hadden - maar dus nog lang niet de hele voorraad. Bij het teruglezen hebben we doublures maar laten staan, want weggestreept tegen de meervoudig-scorende stukjes. Maar we hebben dus volstrekt afdoende aangetoond en bewezen: Arnon Grunberg heeft een dusdanig overdadige belangstelling voor aan de Joodse cultuur gerelateerde personen en zaken, dat er al bijna gerust van een obsessie kan worden gesproken. Columnist met Joodse achtergrond Aron Grunberg is een sterk proponent van het nomadisme. Nog eens bevestigd door het volgende: Uit: De Volkskrant, 05-01-2012, column door Arnon Grunberg Beloofde land Wie een debat tussen de Republikeinse presidentskandidaten heeft gezien ... Noot: Nee, het gaat niet om dit staaltje
ironie over religie dat in volstrekt contrast staat tot zijn houding tegenover
beperking van besnijdenis ("uitroeiing van de joodse cultuur") . Het gaat om
deze reactie:
Met een fijn stukje ironie in spiegelbeeld van de heer Van Waning als toegift. Dit dus, nogmaals wat betreft de zaken waar Arnon Grunberg voor is. De volgende rubriek is die van de zaken waar Arnon Grunberg tegen is:
Uit: De Volkskrant, 20-12-2011, column door Arnon Grunberg):
Kalverstraat
Noot: Oftewel: als je niet pro-Europeaans, bent, ben
je achterlijk. Een soort allochtoon:
Tussendoor nog eens een reactie: (de Volkskrant, 21-12-2011, ingezonden brief van H. Vermeer, Wijk bij Duurstede):
Inderdaad, dat is Arnon Grunberg ontgaan. In zijn koortsachtige aanhangen van de vrije migratie en zijn vijandschap voor de nationale staat en zijn grenzen.
Collaborateur Een individu is geen individu, maar een representant van een bepaalde bevolking: die gedachte ligt ten grondslag aan vreemdelingenhaat. ...
Uit: De Volkskrant, 05-03-2011, column door Arnon Grunberg
Nou, dat is wel genoeg over overheid. Het is volkomen duidelijk: de overheid is de grote fout die de mensheid gemaakt heeft. Een vanzelfsprekend oordeel, als je een nomadist bent: Uit: De Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg
Het kan niet duidelijker: de vierkante wielen van de natiestaat staan tegenover ronde wielen, en ronde wielen zitten onder een karren, beter gezegd: woonwagens. Alles wat hiervoor van de hand van Grunberg is geproduceerd, is één grote onderbouwing van dit laatste argument: de natiestaat als symbool van de residente cultuur is het grote kwaad en de grote vijand van de mobiele cultuur: het nomadisme. En Arnon Grunberg levert keiharde strijd ten gunste van de nomadistische cultuur. En Arnon Grunberg trekt keihard ten strijde tegen de residente cultuur. Tegen de beschaving. Net als Anet Bleich, en het overgrote deel van de Joodse cultuurgenoten 
. En die strijd gaat direct om de macht. De macht die de Joodse cultuur uitoefent via haar voornaamste verspreider: de Amerikaanse cultuur. De Amerikaanse cultuur is qua ideologie, grotendeels dezelfde als de Joodse cultuur: nomadisme plus de macht van het geld. Het heeft niet meer de naam van "Joodse cultuur", maar is door Joden omgedoopt in neoliberalisme  .
De cultuur van "Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke", "het recht van de
sterkste" en "Winner takes all and loser loses all". De dictatuur van de
oligarchie. Dat neoliberalisme probeert men te verspreiden naar alle uithoeken
kan de wereld.En Grunberg strijdt hierin vooraan mee (de Volkskrant, 12-12-2012, column door Arnon Grunberg):
Hoe schunnig kan je worden? Nationalisme mag niet. Behalve dus Amerikaans nationalisme. De redenen kunnen alleen maar schunnig zijn. De meest voor de hand liggende mogelijkheden: Grunberg debiteert deze schunnigheid omdat 1: Amerika is geen land maar een Imperium 2: In Amerika zijn de rijken nog meer de baas dan hier. 3: In Amerika zijn de joden nog meer de baas dan hier Samengevat: Amerikanisme ruikt altijd naar het riool. Conclusie: De vertegenwoordigers van de joodse cultuur in Nederland zijn weer hard op weg vijanden te maken - want Grunberg is niet de enige, maar een voorbeeld van de regel
. Of om hun eigen favoriete terminologie te gebruiken : deze houding is de
beste en snelste manier om ooit weer een holocaust te krijgen.En zoals al uitgelegd hier: neem aan dat deze culturele houding een continu verschijnsel is tussen het tijdstip waarop van deze analyse, de jaren 2010, en het tijdstip waarop het zeker ook bestond: die van de Joodse Bijbel, en het ontstaan van Jodenvervolging, antisemitisme en holocaust heeft een hoge mate van begrijpelijkheid: het is de sociale afweer als reactie op een aantasting van het weefsel van de maatschappij, het onderling sociaal samenleven van de residente mens. De nomade en nomadist zijn binnen die structuur een weefsel-verscheurend, parasitair en af te stoten verschijnsel. Afkeer en afwenden van het nomadisme en de nomadist is een sociale-samenhang bevorderend afweerschijnsel. Naar Cultuur, gelijkheid
,
Westerse organisatie
,
of site home
 .
|