Bronnen bij Westerse cultuur: evolutie van bestuurDe evolutie van culturen van het wilde leven van, zeg, het stenen tijdperk naar iets dat lijkt op de westerse cultuur is voor ieder weldenkend en ontwikkeld mens vanzelfsprekend - het is makkelijk te construeren uit divers onderzoek dat niet direct met cultuur in zijn algemene betekenis te maken heeft.Dit geldt echter niet voor een groot deel van de sociologen, vrijwel alle antropologen, een flink deel van de politiek, de bestuurlijke en intellectuele elite en alle multiculturalisten. Die zijn er ideologisch van overtuigd dat de islamitische cultuur op hetzelfde punt staat als de westerse, en daarna in steeds meer stappen naar beneden alle andere culturen tot aan die van de Papoea's enzovoort - tot aan, natuurlijk, het stenen tijdperk en verder, maar dat is een ironische aanvulling van deze redactie. Maar nu is er ook directer onderzoek gedaan naar deze ontwikkeling. Met het voorspelbare resultaat (DePers.nl, 18-10-2010):
Als je antropoloog bent, is er natuurlijk best wel een oplossing voor dit soort onwenselijke informatie te vinden:
In feite is de aard van dit onderzoek eigenlijk een vorm van de aanpak bekend als data-mining, de meest betrouwbare methode van sociologisch onderzoek 
.Overigens is het even voorspelbaar wat de uitkomst zal zijn van een onderzoek naar de grofschalige evolutionaire ontwikkeling van religie: natuurmystiek (als in grotschilderingen), vele natuurgoden, enkele godheid (huidige tijd), atheïsme (zoals in vrijwel alle sciencefiction). Merk op dat deze evolutie de omgekeerde weg bewandelt als dat van de bredere samenleving: waar de laatste zich ontwikkelt van autoritair naar steeds democratischer, van macht naar gezag, gaat de religie van democratisch zoals het gezamenlijk maken van rotstekeningen naar aanleiding van gezamenlijke ervaringen, naar de absolute dictatuur van een enkele almachtige. Naar Westerse cultuur  ,
site home
 .
|