Afghanistan	DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT

Het is net 2011, en het nieuwe seizoen van het praatprogramma Pauw & Witteman is weer begonnen. Met als aftrapper een discussie tussen ex-generaal Dick Berlijn en PVV-politicus Hero Brinkman over de wenselijkheid van een politiemissie naar Afghanistan .

Waarin Berlijn meende een punt te scoren met de opmerking dat als we daar niets doen, het nog wel honderd jaar een achterlijk land blijft.

Dat is in feite een tegenargument.

Want neem nu een paar nauwelijks omstreden uitgangspunten: je kan mensen alleen helpen als ze dat zelf willen. En je kan mensen alleen helpen, als ze ook bereid en in staat zijn zichzelf te helpen.

Uitgewerkt vanuit het bekende gezegde "Je moet geen vis geven, maar een hengel en ze leren vissen": dat is een uitstekend idee, tenzij die mensen niet willen vissen.

Wat men in Afghanistan beweert te willen bereiken, is dat mensen gaan samenleven op een fatsoenlijkere manier, waarmee men bedoelt op een meer westerse manier. Met gelijkheid voor man en vrouw en democratie enzovoort. Dat is het "vissen" dat men de Afghanen wil leren.

Wat Dick Berlijn met zijn argument inbracht, is dat de Afghanen de komende honderd jaar er nog niet aan toe zijn om te willen leren vissen.

Want de Afghanen hebben hun eigen cultuur, en daarin komen gelijkheid van man en vrouw en democratie niet voor. In ieder geval niet op een westerse manier.

Dat wil zeggen: als je stelt, zoals dat door de Amerikanen is gedaan, dat je in 2014 weg wilt uit Afghanistan, is een politiemissie in 2011 volstrekte onzin.

Het is zelfs vermoedelijk nog erger. Het is iets dat hoogstwaarschijnlijk contraproductief zal werken, want een drang tot verandering, hoe objectief ten gunste ook, zal op de kortere termijn, in dit geval die van een generatie dus enkele tientallen jaren op zijn minst, alleen maar een groeiende weerstand kweken.

Een weerstand die na het geplande vertrek waarschijnlijk met rente tot uitdrukking zal komen.

Noot:
Er is een kortere manier om tot deze conclusie te komen. Neem de term "politiemissie", en tel daarbij op dat het gaat over 90 politiemensen en 450 militairen. Dan is de term "politiemissie" op zijn best een retorische truc en in feite een leugen. Daarmee kan je met de in Informatieregels vervatte intuïties en gezond verstand het hele voorstel onmiddellijk afschrijven.

Nog meer voorbeelden hier.