Uit: De Volkskrant, 14-02-2007, hoofdredactioneel commentaar

Neem vrouwen serieus

De actie ‘Zet Klaas op 3’ lijkt een groot succes te worden. De achterban van de PvdA verzet zich massaal tegen de vernedering van coryfee Klaas de Vries door het partijbestuur en de kandidatencommissie. Die zetten De Vries op een onverkiesbare plaats voor de Eerste Kamer. Het congres van de PvdA stelt zaterdag de kandidatenlijst voor de senaat vast.
    De Vries dreigde het slachtoffer te worden van het rigide vrouwenbeleid van de PvdA. Nu is éénderde van de Eerste Kamerfractie van de PvdA vrouwelijk. Dat moet van het partijbestuur precies 50 procent worden, net als in de Tweede Kamer (en in de PvdA-ministersploeg). In het personeelsbeleid van de PvdA is sekse dus belangrijker dan kwaliteit. Dat werkt uiteindelijk in het nadeel van de vrouwelijke kandidaten.   ...
    Vrouwen moeten gelijke kansen hebben op een loopbaan in de politiek. Het werven en opleiden van vrouwelijk talent hoort voor elke politieke partij een prioriteit te zijn. Maar een geforceerd quoteringsbeleid werkt averechts. Functionarissen die op grond van hun ‘achterstandsticket’ hun positie verwerven, worden vaak niet serieus genomen of met afgunst bejegend. De kans dat ze kwalitatief onder de maat zijn, is relatief groot. Uiteindelijk vallen deze ‘kneuzen’ toch door de mand, en fungeren dan als een negatief rolmodel voor de groep waaruit ze voortkomen.
    Een beleid van ‘positieve discriminatie’ werkt dus negatief uit. Gelukkig hebben vrouwen met ambitie in Nederland kansen genoeg vooruit te komen in de politiek.

Uit: De Volkskrant, 13-02-2007, door Fatma Koser Kaya is Tweede Kamerlid voor D66 en woordvoerder emancipatie.

PvdA schaadt positie vrouwen

De PvdA beoordeelt vrouwen niet op hun individuele kwaliteiten, maar op hun sekse. Dat ondermijnt de eigenwaarde en het zelfvertrouwen van vrouwen, vindt Fatma Koser Kaya. Positieve discriminatie werkt averechts.

Tussentitel: Jacques Tichelaar bewijst geen goede fractievoorzitter te zijn

‘Jouw hulp hebben we niet nodig!’ Dat dacht ik bij het lezen van het nieuws afgelopen zaterdag. PvdA-onderhandelaar Jacques Tichelaar wil fractievoorzitter worden van de PvdA in de Tweede Kamer. Tot zo ver geen probleem. Tichelaar staat bekend als een man met veel kwaliteiten.
    Enkele zinnen later echter lees ik dat hij zich terugtrekt als een vrouw zich kandideert. Ik lees het nog eens. Staat daar ‘een vrouw die beter is’ of op z’n minst ‘een even goede vrouw’? Nee. Alle zestien vrouwen in de fractie voldoen blijkbaar, ook als ze overduidelijk minder kwaliteiten hebben dan Tichelaar.
    Dit groepsdenken ondermijnt het vertrouwen in de kwaliteit van vrouwen. Daarom wil ik Tichelaar hieronder met argumenten duidelijk maken dat zijn hulp misplaatst is.
    Overdrijf ik? Dit zou misschien een misplaatste reactie zijn als het alleen om dit ene geval ging. Ik constateer echter een trend in de Nederlandse politiek en in de PvdA om de groep boven het individu te stellen. En dat verdient een weerwoord, want het brengt vrouwen en andere groepen in diskrediet.
    Het eerste teken van deze trend was de samenstelling van de PvdA-kandidatenlijst voor de Tweede Kamer. Heel systematisch en rigide was er een volgorde van man, vrouw, man, vrouw, enzovoort aangebracht. Overduidelijk met het idee om voor eens en altijd de positie van vrouwen ten opzichte van die van mannen te versterken. Maar heeft het ook werkelijk dit effect?
    Ik denk van niet. De vrouwen die hoog op de lijst staan, worden hiermee alleen maar verdacht gemaakt. Mensen weten immers dat de volgorde op de lijst op basis van sekse tot stand is gekomen. Hierdoor worden de vrouwen die hoog op de lijst zijn geplaatst, kwetsbaar voor het verwijt dat ze alleen maar zo hoog staan, omdat ze vrouw zijn. Bovendien ondermijnt deze methodiek de eigenwaarde en het zelfvertrouwen van vrouwen. Ze weten zelf immers ook dat hun vrouw-zijn een belangrijke reden was voor hun hoge klassering.   ...
    Toen ik me er vervolgens verder in verdiepte, ontdekte ik dat dit verschijnsel zich veel vaker voordoet. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, werden veel Afro-Amerikanen zuiver en alleen op grond van positieve discriminatie aan de universiteiten toegelaten. Dat deze jongeren niet het niveau hadden voor een universitaire studie deed niet ter zake; vanwege de maatschappelijke druk om een bepaald percentage Afro-Amerikaanse studenten te hebben, werden ze toch toegelaten. Toen bleek dat de jongeren het niveau inderdaad niet aankonden, zagen veel Amerikanen hun vooroordelen bevestigd en raakten veel jongeren – die zichzelf verwijten maakten over hun falen – gefrustreerd. Zo moet het dus niet.
    Wanneer we de positie van vrouwen werkelijk willen versterken, moeten we investeren in hun vaardigheden. Een organisatie die meer vrouwen in het kader wil, moet eerst vrouwelijk talent op de werkvloer spotten. Wanneer deze high potentials gericht worden opgeleid, zullen ze uitgroeien tot goede managers.
    Alleen op die manier zorg je ervoor dat vrouwen op hun kwaliteiten in plaats van op hun sekse worden beoordeeld. Alleen zo zal het aantal vrouwelijke managers op stabiele en succesvolle wijze doorgroeien, om uiteindelijk het aantal mannelijke managers te benaderen. ...

Naar Allochtone evenredigheid, voorstellen , Allochtone evenredigheid ,  Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .