Allochtone vertegenwoordiging en politieke integriteit |
14 apr.2006
|
De aanwezigheid van grote minderheden allochtonen in vooral de grote steden
leidt, tezamen met de ideologie van de multiculturele samenleving, tot een druk
om een allochtone vertegenwoordiging in bestuurlijke organen te krijgen.
Allochtonen zijn numeriek ondervertegenwoordigd in die organen, ten eerste omdat
de belangrijkste groepen allochtonen, Turken en Marokkanen, stammen uit sociaal
achtergebleven gebieden (Anatolië en het Rifgebergte) , en dus ook aanzienlijk
lager opgeleid zijn dan de gemiddelde autochtone bevolking. En ten tweede omdat
het, zelfs bij gelijke opleiding, natuurlijk enige tijd duurt om in de bestaande
netwerken door te dringen.Degenen die uitgaan van het multiculturele ideaal
pleiten voor meer vertegenwoordiging van allochtonen in bestuurlijke organen.
Het principiële bezwaar tegen dit pleiten is dat het in feite dat een
racistische zienswijze is, omdat als de genoemde reden het gevoel van
vertegenwoordiging van de allochtone groepen wordt genoemd. Daarmee impliceert
men dat autochtonen die allochtone groepen niet goed kunnen vertegenwoordigen,
en dat voor die goede vertegenwoordiging een racistische norm gesteld mag
worden.
Het praktische bezwaar tegen de bevordering van allochtone vertegenwoordiging
is dat het gevaar dat men bestuurders krijgt die minder geschikt zijn. Ten
eerste omdat een achterstand in gemiddelde opleiding en competenties ook een
achterstand in de gemiddelde opleiding en competenties van de vertegenwoordigers
met zich mee brengt, tenzij men speciale voorzorgen neemt.
Een recente illustratie van dit gevaar was het met allochtone voorkeurstemmen
kiezen van allochtone raadsleden bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Die
allochtonen stonden op lagere plaatsen op de kieslijsten, en partijen stellen
die lijsten samen op grond van de ervaring en capaciteiten van de betrokkenen.
Het tweede grote gevaar van grotere allochtone vertegenwoordiging is dat met
de personen, ook aspecten van culturen van afkomst de politiek binnen dringen.
De bekendste daarvan is het cliëntilisme, in de meeste culturen als een volkomen
natuurlijke manier van handelen beschouwd. Maar dit is maar een aspect van een
zeer groot verschil in maatschappelijke houding - voor de algemene behandeling,
zie hier, en voor een uitgebreide reeks voorbeelden, zie hier .
Voorstanders van de multiculturele samenleving beweren dat deze andere
culturele achtergronden geen invloed heeft op het functioneren van
vertegenwoordigers van die culturen in Nederland. Er is een groeiend aantal
aanwijzingen dat dit onjuist is. Van wat langer terug stammen een paar gevallen
van allochtone groepen die lokale partijbesturen door cliëntelistisch gedrag
dusdanig hebben verstoord dat ze moesten worden opgeheven. Ook al langer bekend
zijn allerlei affaires in bestuursorganen in de door allochtonen gedomineerde
Bijlmer
.
Bekender zijn een aantal individuele gevallen - hier een selectie. Ten
eerste: de affaire Singh Varma: GroenLinks parlementslid van Surinaamse afkomst,
die beschuldigd werd door mensen uit haar directe omgeving van financieel
frauduleuze handelingen. Deze beschuldigingen werden lange tijd niet geloofd
vanwege de allochtone afkomst van Singh Varma). De zaak Yaakoubi: Amsterdams
deelgemeenteraadslid voor de PvdA die zijn vrouw dumpte in Marokko omdat ze
opleidingen ging volgen, en daar een groot aantal maanden mee wegkwam, omdat de
partij hem bleef steunen vanwege zijn allochtone afkomst; uiteindelijk was een
campagne van de vrouw zelf doorslaggevend
. De zaak Sam Pormes: Eerste-Kamerlid
van GroenLinks van Molukse afkomst. is hoogst waarschijnlijk betrokken bij
diverse zaken, zoals bij terroristische activiteiten in de jaren
zeventig, wapengebruik, en betrokkenheids bij de Molukse acties in de jaren
zeventig; deze zaak loopt nog (april 2006). De zaak Lazrak: SP Tweede-Kamerlid van Marokkaanse afkomst die uit de partij is gestapt, omdat hij de door de SP
gehanteerde afdracht van een deel van het Tweede-Kamersalaris niet meer wilde
volgen - hij is daarna zelden meer in de Tweede Kamer gezien. De zaak Sweet, de
Amsterdamse deelraadvoorzitter van Surinaamse afkomst die twee keer toe dronken
achter het stuur zat
. En voorlopig hier als laatste, de zaak Carr: Amsterdams
deelgemeenteraadslid voor de PvdA van Ghanese afkomst dat bij verkeerscontrole
zonder rijbewijs en verzekering rondreed, en daarom maar een valse identiteit
opgaf, en zich 'irritant' (vermoedelijk dus: arrogant) heeft gedragen ten opzichte van de politiemensen
. Ook
deze zaak loopt nog, omdat de PvdA haar allochtone raadslid blijft steunen,
omdat ze van allochtone afkomst is. (voor de afloop, en een verdere analyse van
de PvdA houding, zie hier
)
Deze voorvallen hebben misschien nog de status van incidenten. Maar het feit
dat bij de recente (maart 2006) gemeenteraadsverkiezingen de allochtone groepen voor circa 90
procent gestemd hebben op allochtonen kandidaten, laat zien dat de toestand snel
zou kunnen verslechteren. Wat het effect van deze trend zou zijn is war te nemen
op plaatsen waar zich hetzelfde heeft voorgedaan. Het meest is geworden de stand
van zaken in de door gekleurden gedomineerde stad New Orleans, omdat deze stad
een watersnoodramp trof. De lokale bestuurlijke zwakte gedomineerd door
gekleurde vertegenwoordigers bleek een van de grote oorzaken voor de chaos
tijdens en na deze ramp
.
Voor Nederlandse gevallen van allochtone bestuurlijke zwakte buiten de politiek,
zie hier
.
Addendum okt. 2006:
De zaken van Sweet en Carr in Amsterdam Zuidoost
zijn nu definitief
het stadium van incidenten ontstegen - een uitgebreidere beschrijving hier
.
Addendum dec. 2006:
Het belangrijkste argument om aan dit
soort zaken aandacht te besteden, was de mogelijke slechte invloed die het accepteren van
dit soort gedrag op overige bestuurders zal hebben. Dit is inmiddels
werkelijkheid geworden - nu is het autochtone PvdA stadsdeelraad wethouder Els
Verdonk die de overtreding pleegt
.
Nog geen week later laat een ander geval zien hoe het wel moet: met onderhuur
"frauderende" SP-politici worden bij het concreet worden van de verdenking
meteen geschorst
. Dit geval is zeker niet erger dan dat van de gevallen El Yaakoubi, Sweet en Carr. Dit laat nog eens duidelijk zien hoe foutief de houding van de PvdA is in de
allochtone gevallen, en het leidt absoluut geen twijfel dat het fout dat de
overtreders allochtonen waren, de directe reden is voor de lankmoedigheid ten
opzichte van die overtredingen.
Addendum jan. 2007
De waarschuwingen van de redactie worden verder onderbouwd door een nieuw geval van
corruptie dat zijn oorspong vindt in de door allochtonen gedomineerde politiek
in Amsterdam Zuidoost, en in dit geval voortgezet wordt in landelijke omgeving,
zie hier
.
Addendum apr. 2007
Weekblad HP/De Tijd heeft ook een artikel geschreven over dit onderwerp,
met een langere lijst gevallen, inclusief die hier genoemde,
zie hier
.
Addendum mei 2007:
Eén van de pregnante voorbeelden van misbruik van veronderstelde integriteit en
loyaliteit is dat rond de bouw van de Westermoskee in Amsterdam, zie hier
.
Addendum aug. 2007:
De nieuwste gevallen: De Koningin van de Bijlmer, Marlène Ceder, blijkt tezamen
met een hele instelling aan familie, vrienden en kennissen zodanig te hebben
gesjoemeld dat ze direct gearresteerd werden
, en een dankzij-de-Marokkanen wethouder gaat een weekje zijn achterban bezoeken
- aan zee
.
Addendum feb. 2008:
Weer een allochtone valpartij. En weer een geval waarin de betrokkene door
allochtone voorkeurstemmen op de kennelijk voor haar ongeschikte positie is
gekomen
.
Addendum mrt. 2008:
En weer eentje - tezamen met wapenbezit
.
Naar Allochtonendebat 2006 , Allochtonen lijst
,
Allochtonen overzicht , of site home
.
|