Bronnen bij Allochtonen, integriteit en de PvdA: Manon van der Garde

10 mei 2008

In de PvdA dwalen figuren met de vreemdst mogelijk opvattingen rond:


Uit: De Volkskrant, 28-12-2007, van verslaggever Willem Beusekamp

Fractievoorzitter PvdA in Amsterdam onder vuur

‘Koningin van de censuur’ en ‘De gevaarlijkste Nederlander van 2007’ wordt ze sinds kort genoemd: Manon van der Garde, voorzitter van de PvdA-fractie, de grootste partij (20 van 45 zetels) in de Amsterdamse gemeenteraad.
    De kwalificaties zijn bedacht door de website Geenstijl.nl, en tevens te lezen onder het cv van de fractievoorzitter op... de officiële website van de Amsterdamse PvdA, waar tot donderdagavond nog niemand de moeite had genomen de lelijke specificaties te verwijderen.
    Van der Garde (1973) ontsloeg daags voor Kerstmis op staande voet huiscolumnist en partijsitebeheerder Marcel Duyvestijn. Hij had een kritisch opiniestuk geschreven, samen met partijgenoot Job van Amerongen en de cineast Eddy Terstall, tegen ‘de linkse reflexen in het debat rond de multiculturele samenleving’. De kop: Schiet niet op de boodschapper.
    Van der Garde schoot wel en ligt sindsdien zelf onder vuur. Afgelopen maandag kwam iets meer dan de helft van de fractie bijeen – de overige leden zijn met vakantie. Duidelijk werd dat de actie van Van der Garde in slechte aarde was gevallen. Direct na het ‘informele beraad’ maakte de fractievoorzitter bekend dat zij terugtreedt als voorzitter van de stichting die optreedt als werkgever van de negen fractiemedewerkers, onder wie Duyvestijn. De huiscolumnist zelf mag weer aan de slag.
    Of dat voldoende is, valt te betwijfelen. De partijsite is overstroomd met negatieve reacties op ‘de Pol Pot van de Amstel’ en ook in de fractie gaan er stemmen op om ‘zolang niemand de eer aan zich zelf houdt’ op de eerste fractiebijeenkomst van het nieuwe jaar op 7 januari Van der Garde te verzoeken plaats te maken voor een ander.
    Twee fractieleden herinneren aan de oorsprong van het conflict: het opiniestuk dat Van der Garde eerder zelf, en zonder overleg met de lokale partijleiding, schreef en waarin zij stelde dat de democratie in gevaar komt indien nieuwkomers in Nederland te veel wordt gewezen op de hier geldende normen en waarden.   ...


Red.:   Hier het stuk waar Van der Garde over viel:


Van www.pvda.amsterdam.nl, 15-12-2007, door Duyvestijn, Van Amerongen en Terstall (origineel met commentaren hier uitleg of detail )

'Schiet niet op de boodschapper.'

Doekle Terpstra zat te stuiteren op zijn stoel. De ‘verwildering’ moet stoppen. Hij reageerde zo, omdat Geert Wilders zei dat hij een film ging maken. Terpstra weet niet waar de film over gaat en reageert dus alleen op afkomst. Het komt van Wilders en dus is het fout.
    Deze christendemocraat bedient zich van de standaardreflex van veel linkse politici. Een discussie over de islam is niet mogelijk. Alleen over de boodschapper wordt gesproken. Ayaan Hirsi Ali en Ehsan Jami waren binnen de PvdA klokkenluiders. Ze schreeuwden. Ze wilden aandacht. Maar ze vonden geen gehoor. Ze werden niet weggezet vanwege de inhoud, maar vanwege de vorm. ‘Ze radicaliseerden.’
   Natuurlijk waren Hirsi Ali en Jami opruiend en luidruchtig. Maar het ging ze om de boodschap: moslims, emancipeer! Knip je knellende banden door! Dat is precies wat de PvdA ook wil. Althans, op papier. Want in de praktijk wordt in onze partij nooit naar lastige mensen geluisterd. Paul Scheffer is ook iemand die in sociaaldemocratische kring tot kromme tenen leidt. De PvdA knikt beleefd, maar neemt niets van hem aan. De omstandige omhelzing door minister Ella Vogelaar kwam dan ook niet echt gemeend over.
    Linkse partijen zullen nooit de hand in eigen boezem steken. Dat deden ze niet bij Pim Fortuyn. En dat doen ze nu ook niet met Geert Wilders, Rita Verdonk of Henk Kamp. Gewoon omdat zij het zijn. Zij zijn rechts. En zij schofferen ‘onze’ moslims. Die kunnen zich niet verweren. Denken ‘wij’. Terwijl de ware progressief met trots moet uitdragen dat niemand het recht heeft om níét gekwetst te worden (vrij naar Wouter Bos). De kerken van Rome en Staphorst zijn ook nooit ontweken. Die zijn zwaar beledigd. Gelden er andere regels voor moslims? Is dat niet gewoon betuttelracisme?
   Ooit is de schrijver Willem Frederik Hermans door Ed van Thijn tot persona non grata verklaard in Amsterdam. Hij had drie lezingen in het te boycotten Zuid-Afrika gegeven. Hoewel Hermans zich altijd in felle bewoordingen had uitgelaten tegen apartheid, vond de PvdA gemeenteraadsfractie destijds dat hij de culturele boycot had doorbroken. Raadslid Annemarie Grewel stelde zelfs voor om al zijn boeken uit de bibliotheken te halen. Zo gaan wij om met ‘lastige mensen’. In die zin is er weinig veranderd. Het gebrek aan ‘hogere omgangskunde’ is en blijft stuitend.
    ‘Polarisatie’ wordt door links vaak onterecht op een lijn gesteld met ‘confrontatie’. Dit terwijl confrontatie in een debat onvermijdelijk en nuttig is. Godzijdank zijn er nog PvdA’ers als Ahmed Marcouch die op het stadsdeelkantoor van Slotervaart mensen uitgenodigde als Jami, Cliteur en Cheppih voor een Iftarmaaltijd. Ze waren het niet met elkaar eens. Maar ze luisterden aandachtig naar elkaars bijdragen, wellicht om er iets van op te steken.
    Zo hadden de linkse partijen ook lering kunnen trekken uit de immigratie- en integratienotitie van Henk Kamp. Een aantal zaken in die nota levert een verfrissende bijdrage aan het debat. Een paar voorbeelden: inteelt is een probleem binnen allochtone gemeenschappen, ziet de VVD’er. Moet daar niet iets aan gedaan worden? Ook een migratiestop voor kansloze mensen die onze taal en cultuur niet machtig zijn, verdient een eerlijke discussie. En zo stonden er nog tientallen interessante punten in.
    Maar nee. Wat is de repliek van de links? Kamp is een demagoog. Hij heeft Wilders rechts ingehaald. De Amsterdamse PvdA raadsleden Michiel Mulder en Manon van der Garde gaven in recente forumbijdragen ‘rechts’ zelfs min of meer de schuld van de groeiende segregatie. Zij schreven: ‘Willen we segregatie stoppen, dan moet links de rechtse demagogie een halt toeroepen.’ Je moet, na jarenlange beklemmende zwijgzaamheid, maar durven!
    In Amsterdam werd eerder dit jaar een comité tegen haatzaaien opgericht. Binnenkort marcheren we tegen Wilders. Vuisten in de lucht. Stop de fascist! Maar waarom wordt toch altijd de boodschapper vermoord? Waarom neemt ‘links’ de afwijkende geluiden niet bloedserieus en gaat er – zonder op de man te spelen – op in?

Marcel Duyvestijn, Job van Amerongen en Eddy Terstall zijn (liefdevol) lid van de PvdA. Dit stuk verscheen zaterdag 15 december op de Meningenpagina van Het Parool.


Naar Allochtone integriteit, PvdA  , Allochtone integriteit  , Allochtonen, respect  , Allochtonen lijst  , Allochtonen overzicht  , of site home .