Allochtonenproblematiek: ontwikkelingsachterstand
| 8 jul.2007 |
De ontwikkelingsachterstand van allochtone kinderen is eigenlijk een
vanzelfsprekend iets, omdat de ouders meestal regelrecht uit
achterstandsgebieden als Anatolië of het Rif gebergte komen. Desalniettemin
wordt het vaak bestreden. Hieronder een sociologische bevestiging, in de vorm
van de Deens artikel over wat eraan te doen:
Uit: De Volkskrant, 05-07-2007, door Göran Esping-Andersen
Zet in op de allerkleinsten
Ongelijkheid verdwijnt eerder door onderwijs aan peuters uit arme gezinnen dan
door inkomensnivellering, betoogt Göran Esping-Andersen.
Tussentitel: Opleidingsbudget voor kinderen moet omhoog – begin bij de
eenjarigen
... Verder is er het verschil in inkomens tussen allochtonen
en autochtonen. Allochtonen hebben meestal een lager inkomen dan autochtonen.
Dat komt deels doordat hun ouders wellicht lager zijn opgeleid en een lagere
economische status hebben. Maar als men deze factoren wegneemt, blijft de kloof
groot. ...
... Als gevolg van deze ontwikkeling wordt het menselijk kapitaal
van ouders – hun vaardigheden en de zaken die ze in de gezinscontext gebruiken
om de kinderen te stimuleren en op te voeden – ook gepolariseerd. ...
Dit alles is reden tot zorg over de toekomst van onze
kinderen. Lang is gedacht dat onderwijshervormingen zouden leiden tot gelijke
kansen, maar dat blijkt niet waar te zijn. Dit komt doordat de verschillen
tussen ‘de bovenkant’ en ‘de onderkant’ van de samenleving voor het grootste
deel ontstaan in de periode voordat de kinderen naar school gaan. En omdat
kinderen zich in deze cruciale fase voornamelijk in een privésituatie bevinden
met hun ouders, meestal hun moeder, en binnen de vier muren van het huis, moeten
we letten op gezinsfactoren. Die hebben een veel grotere invloed op kinderen dan
omgevings- en gemeenschapsfactoren. ...
Een tweede mechanisme heeft te maken met de tijd die ouders
in hun kinderen investeren. ...
De revolutie in de vaderzorg (met mentale stimulansen als
voorlezen en samen puzzelen) heeft zich helaas voornamelijk voltrokken onder
hoger opgeleide vaders. Onder hoger opgeleide vaders is sprake van een
verdubbeling van de zorgtijd voor de kinderen. Maar lager opgeleide vaders doen
nog hetzelfde als twintig jaar geleden: voor de televisie zitten en naar
voetbalwedstrijden kijken. ...
In Nederland zouden de opleidingsbudgetten aan een
herprioritering onderworpen moeten worden en er zou vooral moeten worden ingezet
op een verhoging van het bedrag gedurende de eerste levensjaren van het kind, te
beginnen op eenjarige leeftijd. ... Een van de speerpunten zou moeten zijn dat
gezinsbeleid en onderwijsbeleid worden gekoppeld. In de pre-schoolfase komt de
opleidingsimpuls traditioneel gezien van de ouders. Deze impuls moet nu een
partnerschap worden tussen ouders en publiek beleid.
Vaak is kinderopvangbeleid in Europa gebaseerd op verkeerde
ideeën. Zweden dacht bijvoorbeeld in het begin dat het niet nodig was subsidie
voor kinderopvang te geven aan werkloze ouders. Die waren immers toch thuis.
Maar de kinderen van die – vaak allochtone – ouders zouden eigenlijk de eersten
moeten zijn om gesubsidieerde en hoge kwaliteit zorg te krijgen. Er moet serieus
worden nagedacht over andere stimuli en ander beleid om ouders en gezinnen die
het moeilijk hebben te ondersteunen.
Red.: De problemen die in het artikel in zijn geheel worden
besproken, zijn in Nederland alleen maar dringend geworden in verband met de
allochtone instroom, en de noodzaak voor een drastisch ander aanpak komt ook
uitsluitend daar vandaan. De voorstellen van de socioloog komen neer op het
eerder institutioneel opvoeden van het kind, en het besteden van veel meer geld
daaraan. Dat zal wat betreft de allochtonen een heel moeilijke zaak zijn, daar
deze hun kinderen in de eerste jaren juist veel meer thuis houden dan autochtone
ouders. Ook hier geldt dus weer dat de voorgestelde oplossing, die in dit geval
een echte oplossing is, waarschijnlijk wel verbeteringen zal geven, maar dat de
allochtone groepen er het minst van zullen profiteren - net als in het bekende
geval van het tv-programma Sesamstraat: men dacht alle kinderen te
stimuleren en de verschillen te verkleinen, maar die stimulans was bij de betere
groepen het grootst. Ook andere onderzoeken geven aan dat deze vorm van het
wegwerken van achterstanden slechts een beperkte werkzaamheid heeft
.
Naar Allochtonen, problematiek
,
Allochtonen lijst
, Allochtonen overzicht
, of naar site home
.
|