Toelichting bij Allochtonendebat, misverstanden: solidariteit

Eén van de grote idealen van links is de ondersteuning van de zwakkeren in de maatschappij, kortweg: solidariteit. Vaak wordt het in algemene termen gebruikt, zoals "internationale solidariteit", en dan komt het in feite neer op ondersteuning van de zwakkeren van over de hele wereld; en soms is dat ook letterlijk zo gesteld - meer over het algemene begrip elders - hier wordt er een zeer simpele analyse op losgelaten.

Het aantal sociaal zwakkeren over de hele wereld bedraagt vier tot vijf miljard. Het is voor de Nederlandse maatschappij fysiek onmogelijk om alle sociaal zwakkeren over de hele wereld te helpen. Het is mogelijk slechts een zeer, zeer, kleine fractie van die mensen te helpen. In feite is het zo dat de hulp aan die zeer, zeer, kleine fractie het probleem van de zwakkeren in de hele wereld niet oplost, waarbij “niet oplossen” geldig is tot op zeer, zeer, goede benadering.

Stel men gaat het principe nu toepassen op een groep zwakken in Nederland, bijvoorbeeld de allochtonen of de asielzoekers. De steun aan de allochtonen gaat in aanzienlijke mate ten koste van sociaal zwakkeren in eigen land, waaronder zeer velen ouderen en zieken die veel aan onze maatschappij hebben bijgedragen, zie . En aan de andere kant verbetert het de toestand van maar een zeer, zeer, kleine fractie op het totaal van zwakken in de wereld. Alleen al objectief lijken de nadelen van die steun dus groter dan de voordelen. Maar hier wordt gesteld dat de zorgplicht van de Nederlandse samenleving voor de eigen zwakkeren veel groter is dan de voor die zeer, zeer kleine fractie. In zekere zin is het steunen van allochtonen of asielzoekers, zo lang het ten koste gaat van zwakkeren uit eigen land, een vorm van verraad.


Naar Denkfouten allochtonendebat , Allochtonen hiërarchie , of site home