Toelichting bij Allochtonendebat, misverstanden: solidariteit
Eén van de grote idealen van links is de
ondersteuning van de zwakkeren in de maatschappij, kortweg: solidariteit. Vaak
wordt het in algemene termen gebruikt, zoals "internationale solidariteit", en
dan komt het in feite neer op ondersteuning van de zwakkeren van over de hele
wereld; en soms is dat ook letterlijk zo gesteld - meer over het algemene begrip
elders
-
hier wordt er een zeer simpele analyse op losgelaten.
Het aantal sociaal zwakkeren over de hele wereld bedraagt vier tot vijf
miljard. Het is voor de Nederlandse maatschappij fysiek onmogelijk om alle
sociaal zwakkeren over de hele wereld te helpen. Het is mogelijk slechts een
zeer, zeer, kleine fractie van die mensen te helpen. In feite is het zo dat de
hulp aan die zeer, zeer, kleine fractie het probleem van de zwakkeren in de hele
wereld niet oplost, waarbij “niet oplossen” geldig is tot op zeer, zeer, goede
benadering.
Stel men gaat het principe nu toepassen op een groep zwakken in Nederland,
bijvoorbeeld de allochtonen of de asielzoekers. De steun aan de allochtonen gaat
in aanzienlijke mate ten koste van sociaal zwakkeren in eigen land, waaronder
zeer velen ouderen en zieken die veel aan onze maatschappij hebben bijgedragen,
zie . En
aan de andere kant verbetert het de toestand van maar een zeer, zeer, kleine
fractie op het totaal van zwakken in de wereld. Alleen al objectief lijken de
nadelen van die steun dus groter dan de voordelen. Maar hier wordt gesteld dat
de zorgplicht van de Nederlandse samenleving voor de eigen zwakkeren veel groter
is dan de voor die zeer, zeer kleine fractie. In zekere zin is het steunen van
allochtonen of asielzoekers, zo lang het ten koste gaat van zwakkeren uit eigen
land, een vorm van verraad.
Naar Denkfouten allochtonendebat
,
Allochtonen hiërarchie
, of site
home
|