Toelichting bij Asielzoekers: de fundamentele aanpak

Uit: De Volkskrant, 16-06-2005, door Karin Geuijen, verbonden aan de Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschap en auteur van De asielcontroverse: argumenteren over mensenrechten en nationale belangen.

De regio is niet altijd veilig

De beheersing van migratie naar Europa dreigt ondergeschikt te worden gemaakt aan de veiligheid van vluchtelingen, vreest Karin Geuijen.

Tussentitel: Europa moet meer eisen stellen aan opvang door Libië

In het kader van de bijeenkomst van de Europese Raad van ministers van justitie en Binnenlandse Zaken is op 3 juni gesproken over samenwerking met Libië bij de opvang van mensen die uit Afrika naar Europa willen reizen. ...
    Goede opvang in de regio heeft grote voordelen. Het voorkomt dat mensen slachtoffer worden van gewetenloze mensensmokkelaars. Een ander voordeel is dat liet vele geld dat in de afgelopen jaren door Europese landen is gestoken in de selectie van asielzoekers, nu zou kunnen worden besteed aan het bieden van bescherming aan veel meer vluchtelingen in de regio.   ...
    Voor het bereiken van dit doel wordt nu dus in Europees verband samenwerking tiet Libië nagestreefd. De plannen zijn nog niet volledig uitgewerkt, maar het is al wel duidelijk dat er onder meer centra voor de selectie van ongedocumenteerden en vluchtelingen zullen worden opgezet. Het is niet bekend wat er zal gebeuren nadat de procedures omtrent migratie- of asielclaims zijn afgerond. Zullen degenen die worden erkend als vluchteling lange tijd in kampen in Libië blijvers? Onduidelijk is wat er zal gebeuren met degenen die niet worden erkend.
Er moet niet veel van worden verwacht. Libië is geen partij bij het Vluchtelingenverdrag, en hoeft zich daarom niet te houden aan het verbod mensen uit te zetten tsaar landen waar zij zouden kunnen worden vervolgd. Het is bekend dat Libië groepen mensen uitzet zonder zelfs maar te beoordelen of zij vluchteling zijn, ook naar landen waarin mensenrechtenschendingen veelvuldig voorkomen.
    ... Uit het streven naar samenwerking met landen als Libië blijkt dat de beheersing van migratie kennelijk een doel is waaraan de bescherming van vluchtelingen ondergeschikt dreigt te worden gemaakt. Maar als de problemen van vluchtelingen niet worden opgelost, wordt ook het vluchtelingenprobleem niet opgelost. Daartoe zou een integraal migratiebeleid moeten worden ontwikkeld, waarin ook het beschermen van mensenrechten is geïntegreerd, en ten minste op drie manieren.
    Ten eerste door daadwerkelijke inspanningen om ter plaatse de veiligheid te garanderen. Er moet een betrouwbare asielprocedure worden ingesteld, zodat de veiligheid van vluchtelingen althans juridisch wordt gegarandeerd. Daarnaast blijkt uit ervaring niet vluchtelingenkampen dat de veiligheid daar niet altijd vanzelfsprekend is. Zelfs beveiligde safe havens zijn lang niet altijd veilig, zoals Srebrenica duidelijk heeft gemaakt. Het is de vraag of Libië wel veilig is voor vluchtelingen.
    Een tweede onderdeel van een integraal migratiebeleid is het tonen van politieke wil om degenen aan wie in kampen in de regio geen veiligheid kan worden geboden, daadwerkelijk elders wél een veilig en zinvol bestaan te bieden via grootschalige uitnodigingsprogramma's. Dit bepleit Unhcr sinds jaar en dag. Het bevorderen van veilige opvang in landen in de regio moet dus zeker zijn gekoppeld aan een degelijk uitnodigingsbeleid voor vluchtelingen door landen als Nederland.
    Ook zou kunnen worden bekeken of ze voldoen aan de vraag op de arbeidsmarkt. Het mes snijdt dan aan twee kanten: de in kampen tot ledigheid gedwongen vluchtelingen krijgen de kans een veilig en zinvol leven op te bouwen, en liet land van vestiging ontvangt mensen die een bijdrage Zeveren aan de welvaart. Dat is het systeem dat in de VS al lang bestaat: een legaal migratiekanaal.
    Een derde onderdeel bestaat eruit dat zij die (zeker zolang er geen goede opvang in de regio is) naar Nederland en andere Europese landen komen voor bescherming en/of om andere redenen, niet worden verketterd. Maar dat hun verzoek in een snelle én zorgvuldige procedure wordt beoordeeld, en daarna hun integratie of een waardige terugkeer wordt bevorderd.
    Naast de globalisering van beheersing van migratie, die wordt gezocht in de samenwerking van de EU met transitlanden als Libië, is voor een integraal migratiebeleid dus nodig ook de globalisering van bescherming van vluchtelingen verder te ontwikkelen.

Red.:   Een uiterst instructief artikel vanuit het kamp van het vluchtelingenwezen. Wat hier voorgesteld wordt is het volgende:

• Vluchtelingen worden  zo mogelijk opgevangen in kampen in veilige landen, zonder onderscheid naar politiek of economisch achtergrond, waarbij de veiligheid, en bij implicatie ook onderdak en voedselvoorziening, wordt gegarandeerd door internationale organisaties; wie dat moet doen wordt niet duidelijker dan de term Europa.

• Degenen die niet in kampen in veilige landen kunnen worden opgevangen, worden gebracht (een uitnodiging is natuurlijk niet voldoende, aangezien ze geen transport hebben) naar landen als Nederland, dus waarschijnlijk bedoeld wordt Europa.

Voor die laatste groep gelden de volgende randvoorwaarden:

• Er moet snel en zorgvuldig beslist worden wie al dan niet mag blijven.

• Ze mogen niet verketterd worden.

• Degenen die mogen blijven moeten een plaats op de arbeidsmarkt krijgen.

• Degenen die niet mogen blijven moet een waardige terugkeer geboden worden.
  

• Er moeten passende passagiersschepen gebouwd worden of een luchtvloot aangeschaft of gehuurd om de tienduizenden die daar niet opgevangen kunnen worden naar Europa te brengen
• In Europa moeten kampen worden gebouwd waar de tienduizenden vluchtelingen worden opgevangen.
• Er moeten een extra ambtenarencorps worden opgeleid om snel en zorgvuldig verhalen uit dozijnen talen te beoordelen op hun juistheid.
• Er moeten tienduizenden banen worden geschapen voor hen die hier kunnen blijven (er zijn in Europa geen banen over).

Dit is nodig voor de start van het vluchtelingenprogramma. Zodra het in werking is gesteld, kan men voorspellen dat het aanbod aan vluchtelingen niet afneemt, maar toeneemt. Er zijn zeer veel redenen voor het overgrote deel van de mensen in bijvoorbeeld Afrika om naar een bestaand Europees vluchtelingenkamp te gaan: daar is veiligheid, voedsel en onderdak, en thuis is er onveiligheid, weinig of geen voedsel, en slecht onderdak. Gezien de grootte van de bevolking van Afrika, zal deze toestroom minstens in de vele tienduizenden, mogelijk in de honderdduizenden per jaar liggen. En deze toestroom zal duren tot Afrika minder arm en onveilig is geworden, dus minstens enkele tientallen jaren. En zodra deze stroom zo lang duurt, zal ze niet ophouden, omdat gezien het hoge kinderaantal in Afrika middels weer een nieuwe generatie arme en elkaar bestrijdende Afrikanen is ontstaan.

Na het herformuleren van de theoretische en daardoor enigszins vage opvattingen van Geuijen in duidelijke en praktische termen, is ook duidelijk dat de effectieve uitwerking van haar voorstellen onmogelijk duur, en bij uitvoering de uitkomst uiterst onwenselijk is. In één woord: dit voorstel en deze aanpak is absurd.

En natuurlijk zijn alle immigranten "asielzoekers" en slachtoffer van politieke vervolging:
 

Uit: De Volkskrant, 15-01-2009, door Tineke Strik (GroenLinks) en Klaas de Vries (PvdA), leden van de Eerste Kamer en lid van de Nederlandse delegatie van de Parlementaire Assemblee naar de Raad van Europa.

Bescherm bootvluchteling

De EU-landen moeten hoge eisen stellen aan de bescherming van asielzoekers die zich in Europa melden, betogen Tineke Strik en Klaas de Vries.

Tussentitel: Schippers van de reguliere vaart kijken steeds vaker weg

...   Het afgelopen jaar maakten 67.000 mensen de gevaarlijke oversteek naar Europa via de Golf van Aden. Zeshonderd van hen verdronken, vierhonderd raakten vermist. De UNHCR dringt er bij de Europese lidstaten op aan asielzoekers toegang tot hun grondgebied te verlenen en hun asielverzoeken eerlijk te behandelen. De Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa verzocht eind vorig jaar om een verbetering van reddingscapaciteit en opvangomstandigheden, en veroordeelde het systematisch opsluiten van aangekomen migranten. Maar vooral waarschuwde ze dat vluchtelingen gevaar lopen als ze worden afgeweerd door grenswachten.
    De UNHCR constateert dat de meesten vluchten voor vervolging en ernstige mensenrechtenschendingen in Somalië en de Hoorn van Afrika. Maar ook degenen die de armoede ontvluchten, maken zich afhankelijk van mensensmokkelaars die vaak torenhoge sommen geld eisen, geweld gebruiken en hen zelfs overboord gooien bij een dreigende controle.   ...

Red.:   De UNHCR liegt dat het gedrukt staat: de meest conservatieve schatting is dat 80 procent van de "asielzoekers" die status niet verdiend , en wie de reportages heeft gevolgd kon dat met eigen ogen zien: vrijwel allemaal jonge mannen met geld in hun ogen.
    Maar daarvan willen de ideologen natuurlijk niets weten. "Vluchteling" heeft een kleurtje, en is dus zielig, en verdient opvang. Ook al moet we er onze bejaarden voor uit hun kamer zetten en op een zaal stoppen.


Naar Asielzoekers , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .