Uit: DePers.nl, 26-02-2010, door Marcel van Engelen

Theater | Overtuigd moslim en trots Marokkaan

‘Alsjeblieft, verkaas zoveel mogelijk’

Onder jonge Marokkaanse Nederlanders is hij heel populair, maar kaaskoppen kennen hem niet. Salaheddine Benchikhi schrijft en maakt theater en tv-programma’s. ...

...    Doordat hij de overbekende en minder florissante kanten niet uit de weg gaat, winnen zijn verhalen aan geloofwaardigheid. In rauwe dialoogjes laat hij fictieve Marokkaanse vrienden vertellen hoe ze over trouwen en vrouwen denken (‘Ik mag het zelf weten, maar mijn vader heeft er liever eentje uit de buurt van Temsamen’) of hoe iemand een cornervlag stuksloeg op het hoofd van een scheidsrechter. En hij beschrijft hoe hij vroeger misbruik maakte van naïeve Nederlandse autoriteiten, zijn ouders voorloog en tegen leraren de troefkaart van racisme speelde. ‘Als we eerlijk zijn, was het vaak ten onrechte.’   ...

Red.:   Uit betrouwbaarder bron kunt u het niet krijgen.
    Nog zo eentje:

Uit: De Volkskrant, 08-02-2010, column door Kader Abdolah

De vrijheden

De oorspronkelijke Nederlanders stellen altijd de volgende vraag aan hen die in dit land zijn komen wonen: ‘Wat vond je leuk aan Nederland toen je hier kwam?’ Het is een interessante menselijke vraag getint met een aarzeling die klinkt als: ‘Hoe vond je mij?’   ...
    Wat vond ik leuk aan Nederland?   ...
    Er is in dit land een bijzondere levenswijze gecreëerd, namelijk dat niemand je tegen kan houden zolang je je best doet. Een uniek machtstelsel dat je ongekende ruimte geeft wanneer je van je talent iets wil maken. Het maakt absoluut niet uit wie je bent, waar je vandaan komt.   ...

Red.:    En al die uitspraken over discriminatie van zowel multiculturele autochtone als allochtone kant zijn dus rabiate leugens - met de bedoeling om de allochtonen een onevenredige betere positie te verschaffen .
    En als dat nog niet genoeg is, hier het officiële onderzoeksresultaat:


Uit: De Volkskrant, 11-10-2012 van verslaggever Tonie Mudde

Voorkeur allochtoon leidt niet tot extra diversiteit

Streefcijfers en voorkeursbehandelingen bij sollicitaties leiden niet tot een hoger aantal allochtone werknemers. Dit blijkt uit promotieonderzoek aan de Erasmus Universiteit Rotterdam..
    Socioloog Stijn Verbeek bekeek samen met bestuurskundige Sandra Groeneveld het diversiteitsbeleid van ruim zesduizend organisaties, in de jaren 2001 en 2002. Destijds gold de Wet Samen. Die verplichtte organisaties om in jaarverslagen te melden hoeveel niet-westerse allochtonen ze in dienst hadden en welke stappen er genomen werden om hun aandeel te vergroten.
    Veel organisaties kozen voor vacatureteksten als 'bij gelijke geschiktheid hebben wij de voorkeur voor iemand met een niet-westerse achtergrond'. Verbeek toont aan dat zo'n maatregel binnen twee jaar niet leidt tot een grotere diversiteit op de werkvloer.
    Hij noemt een aantal vermoedelijke oorzaken. Zo is goed denkbaar dat zulk diversiteitsbeleid alleen op papier bestaat en dat er in de praktijk niets mee gebeurt. Daarnaast blijkt uit eerder onderzoek dat de meeste werknemers een hekel hebben aan voorkeursbehandelingen bij sollicitaties. Verbeek: 'Dit geldt doorgaans ook voor de minderheden zelf. Zij willen op hun kwaliteiten beoordeeld worden, niet op hun etniciteit. Een voorkeursbeleid kan daardoor zelfs averechts uitpakken.'    ...


Red.:   Allemaal onzin, die gesuggereerde verklaringen. Veel te moeilijk. Het is veel simpeler: dat diversiteitbeleid werkt niet, omdat die allochtonen doodgewoon niet geschikt zijn. Men beweert voortdurend het tegendeel, maar dat is dus de onzin. want nu is bewezen dat het onzin is: zelfs als je ze bewust probeert te bevoordelen, blijken ze nog niet geschikt.
   En kijk maar hoe diep het misverstaat er in zit: